Kwam dit artikel tegen en ik moest gelijk aan mn oudste dochter krijgen. Ik maakte maar weinig melk aan en zij had moeite met haar zuigkracht. Toch adviseerde onze kraamverzorgster om haar alleen BV te geven en beweerde ze dat onze dochter dit best twee dagen zo kon volhouden, zonder bijvoeding. Mn man en ik konden het niet aanzien en ik heb mn man na dik 24 uur naar de appie gestuurd voor melk en we zijn gaan bijvoeden. De volgende dag kreeg ik een preek dat dit onnodig was en de kans op snel succesvolle BV alleen maar verkleinde. Na het lezen van dit stuk ben ik nog blijer dat ik mn gevoel heb gevolgd. Heb daarna zonder heel erg veel moeite toch nog de overstap kunnen maken naar BV met behulp van een lactatie deskundige. https://www.fammebaby.nl/ik-maar-flesvoeding-gegeven-dan-leefde-hij-nu-nog/
Had het ook gelezen. De begeleiding is echt heel slecht geweest helaas. In jouw geval was bijvoeding misschien niet nodig geweest. Het ligt eraan hoeveel een kind afvalt (daarom de 8-10 % regel) en hoe een kindje het doet. Een kindje dat alleen maar huilt en meer dan 10% afvalt, dat gaat niet goed.
Altijd je moeder gevoel volgen! Ik was ook bang dat ze te weinig dronken en toen hebben we gewoon een keer gekolfd om te zien hoeveel voeding er kwam en wat ze dronken.
Heftig, al zijn er echt belangrijke signalen gemist door deskundigen om hen heen. Langdurig huilen en ontevreden blijven aan de borst klopt niet. Je moet een kind zien slikken, de melk voelen toeschieten of een tevreden verzadigd kindje zien. Clusteren is normaal, maar een kindje wat blijft huilen en slechts 1 dag oud is klopt niet!!Mijn oudste dronk de eerste 24 uur wel maar blijkbaar te weinig voor hem. Hij bleef elke voeding onrustig na driekwartier hangen aan de borst....ik wist dat dit niet klopte. De verpleegkundige zag dit ook en in overleg met ons heeft ze hem wat kunstvoeding in een cupje gegeven. Hij kreeg werd hierdoor rustiger, zijn honger was wat gestild zodat hij in het vervolg rustiger en beter uit de borst dronk. Hele flesjes aanbieden is niet altijd direct nodig, dan wordt de borstvoeding onvoldoende gestimuleerd en kom je de eerste dagen zeker in een neerwaardse spiraal met de borstvoeding.
Maar om mijn onzekerheid weg te nemen hebben we een keer gekolfd en toen zei de kraamverzorgende ook dat ze meer drinken dan dat er gekolfd wordt.
Niet alleen hard huilen maar ook heel veel slapen. Bij mijn 2e wilde ik weer borstvoeding proberen (bij mn 1e kwam het niet op gang). Mijn kraamverzorgster was een jonge vrouw die bijna haar diploma had. Omdat hij mn 2e was dacht ik alles al wel te weten. Ik vond het alleen zo jammer dat mijn zoontje zoveel sliep. Hij was bijna nooit wakker en lag maar kort aan mijn borst. Kraamverzorgster vond dat het heel goed ging.. Volgende dag kwam er een nieuwe kraamverzorgster, een vrouw die al heeeel lang dit werk deed. Ze schrok toen ze mijn zoontje zag. En begon direct met bijvoeding. Of eigenlijk volledig flesvoeding en mn borst was bijvoeding want hij was gewoon ondervoed. Ze zei, dat als zij een dag later was gekomen en ik zo door was gegaan zonder dat de eerste kraamverzorgster flesvoeding bij zou geven, zou het niet goed zijn gekomen.. erg schrikken! We hebben daarom ook besloten om een klacht in te dienen tegen de 1e kraamverzorgster. Zodat dit bij anderen ook nooit zal gebeuren! En dat zij vanaf toen hier zelf goed op ging letten. Onze derde kindje heb ik direct flesvoeding gegeven. Ik durfde het niet meer aan (en dat wilde ik ook niet meer).
Hier schrik ik echt even heel erg van. Dit verhaal is op vele punten voor mij zo herkenbaar... Mijn dochtertje krijste ook zo, onophoudelijk. Heb met haar huilend op de gang gestaan, want dit was toch niet normaal. Wist verder ook niet beter, en ze bleven aandringen op haar aanleggen. Woon in Frankrijk waar je vast 4 dagen na de bevalling in het ziekenhuis moet blijven. 4 dagen lang zo doorgebracht, ik heb hier echt een enorm trauma aan overgehouden. Kan me niet meer herinneren hoeveel ze afgevallen was, maar eenmaal thuis heeft mijn man gezegd we geven haar een fles. Iets wat ze in het ziekenhuis nooit gezegd hebben, ik was zo aan het tobben en wist maar niet wat er mis was. Ze had gewoon honger en ik had niet genoeg! Dat de consequenties hiervan zo verregaand hadden kunnen zijn...
Ja dat vele slapen had mijn eerste zoon ook. De eerste dag is hij heel veel afgevallen. Gelukkig had ik een oudere vrouw die goed heeft geholpen. Na elke bv kreeg hij een flesje met 20 a 30 ml kv. Toen met dag 4 de stuwing op gang kwam hoefde dat niet meer en heb ik nog bijna 11 maanden bv kunnen geven. Ze vroeg of ik er problemen mee had om dat te geven. Maar ik vond het belangrijkste dat hij genoeg binnen kreeg en op de tweede plaats voorkeur voor bv.
Dit had onze dochter ook. Ze viel niet af, 'aar bleef juist op gewicht. Maar ze sliep heel veel en moesten haar altijd wakker maken voor een voeding. Na een aantal dagen bijvoeding gegeven en ze was meteen meer wakker, -alert en ze groeide enorm. Na 1 dag was ze bijna 100 gram aangekomen.
Voor mij ook herkenbaar. Ik dacht de eerste twee dagen ook te voeden, maar toen onze zoon alleen maar afviel en zijn tweede nacht doorsliep, kwam de kraamhulp in actie. Ik zie hier het woord 'moeder gevoel' staan, maar als het je eerste baby is werkt dat toch wel even anders.. Vind het heel fijn dat deze mensen dit verhaal hebben gedeeld, want idd, in de borstvoeding boekjes lees je alleen de positieve verhalen en nauwelijks over dingen die fout kunnen gaan. Dat terwijl er best vaak wat fout gaat.
Ik zag dit bericht ook voorbij komen. Je zou toch zeggen dat er wel meer aan de hand is als dit kindje binnen 12 uur overlijdt (laag geboortegewicht ofzo). Onze oudste was ook ondervoed. Ze was in 24 uur ruim 15% afgevallen. Das veel, maar volgens het ziekenhuis niet direct zorgwekkend. Ik moest wel bij thuiskomst blijven wegen en indien nodig gaan bijvoeden. Onze kraamhulp was erg onervaren, maar doordat mijn thuisbevalling niet goed was verlopen, kwam de verloskundige dagelijks langs. Op dag 3 zag ze dat het zo niet langer kon en moesten we gaan bijvoeden. Ook dat was niet voldoende dus ben ik later die dag gestopt met borstvoeding en volledig flesvoeding gaan geven. Onze dochter was ook rustig, sliep veel en was niet wakker te krijgen. Ik zie nu pas dat dat ook tekenen zijn van ondervoeding.
Jeetje wat heftig zo zeg. En nu ik hier een aantal reacties lees herken ik heel veel in mijn dochter. Ik ben nu alleen maar gelukkiger dat ik na een week tobben ben gestopt met bv en volledig kv ben gaan geven. Daarvoor ook al regelmatig een kvfles gegeven. Mijn dochter sliep ook heel veel en was ook al snel 10% afgevallen
Afgrijselijk, wat verdrietig .... Wij moesten 2 dagen in het z'huis blijven i.v.m te laag geboortegewicht, bv kwam ook maar niet op gang, dochter haar suiker bleef zakken en ik bleef maar aangeven aan de verpleging dat ze bijgevoed moest worden. Nee was niet nodig vonden ze, ze had genoeg reserves voor 48 uur. Uiteindelijk na 2 dagen kwam de kinderarts dat ze maar bijgevoed moest gaan worden (joh ?!) Wel met een cupje gebeurd en op die dag is de bv ook op gang gekomen , ze krijgt het nu nog steeds volledig en doet het er heel goed op gelukkig, maar ik vind ook dat er veelste lang word gewacht en slecht word geluisterd naar de ouders
Gelukkig niet herkenbaar voor mij. Onze dochter is met 36.2 geboren en was erg klein. Doordat ze 'zo vroeg' (is relatief natuurlijk) was, was ik nog helemaal niet klaar voor haar komst. Ik denk dat dat een van de redenen was dat de borstvoeding niet snel genoeg op gang is gekomen. Er was gewoonweg geen tijd om af te wachten hoe ze het zou doen met de weinige borstvoeding die ik kon geven. We zijn de eerste 5 dagen in het ziekenhuis moeten blijven. En daar zijn ze direct begonnen met de combinatie borstvoeding/flesvoeding (waarschijnlijk ook door haar lage geboortegewicht en moeite met op temperatuur blijven). Wat ik deze keer wel helemaal anders ga doen is een enorm circus rondom iedere voeding. Ik was (soms wel 9-10 keer per dag) het volgende aan het doen bij een voeding: - Aanleggen voor borstvoeding - flesje gekolfde borstvoeding - flesje poedermelk - kolven Gelukkig kwam de kraamverzorgster toen wij thuis waren met alternatieven, die veel minder belastend waren. Ik heb tot 5-6 weken borstvoeding gegeven, hoewel ik niet verder ben gekomen dan 50% van de voeding per dag.
Jeetje wat erg! Maar hier op zp lees ik vaak genoeg dit soort adviezen hoor, dat bij gaan voeden met fv niet goed is en dat je maar van alles uit de kast moet trekken om de bv te laten lukken.
Nou ja moeten.... als je graag borstvoeding wil geven, kost dat vaak even moeite. En bijvoeden helpt de borstvoeding vaak om zeep, dus wat dat betreft wat je alles uit de kast halen om geen bijvoeding te geven. Ik hoop niet dat dit bericht er nu voor zorgt dat elke moeder direct in de stress schiet als ze borstvoeding gaat geven. Er moet naar meer gekeken worden dan alleen maar een kindje dat veel huilt, of veel slaapt. Als een kind op dag 1 heel veel afvalt en dan bedoel ik meer dan 10%, dan kan je niet langer afwachten. Bij ons was er ook twijfel, er is toen overleg geweest met kraamhulp en 2 verloskundigen, die ons kind ook hebben gezien en ze vonden alledrie dat we nog even konden afwachten. Is ook een goede beslisising geweest.
Ben het helemaal met je eens, dit bericht moet ook geen onnodige paniek gaan zaaien natuurlijk, ookal is het super verdrietig wat hen is overkomen. Het stel woonde overigens volgens mij niet in Nederland maar in Engeland of Amerika. Ik weet niet hoe het daar is geregeld met kraamzorg maar dat zie ik in het artikel ook niet terug. Kindje had gewoon nooit ontslagen mogen worden uit het ziekenhuis.
Maar dat weet je niet van te voren. In dit artikel is het kindje ook door vk e.d. gezien. Maar blijkbaar toch niet goed ingeschat. Ik ben daar denk ook wat nuchterder in...ik vind melkvoeding voor een baby belangrijk, dat je dus niet dit soort horror situaties krijgt...en welke is mij om het even. De hoofdreden ook waarom ik fv gegeven heb...je weet precies wat erin gegaan is.