Heel veel vrouwen vinden borstvoeding belangrijk. Als je te snel naar flesvoeding grijpt, is de kans groot dat borstvoeding niet gaat lukken, of het wordt nog moeilijker dan het al was. Als je kundige mensen om je heen hebt gebeuren deze horror situaties niet. En dat gaat dan niet alleen over borstvoeding. Je hoeft niet te weten wat een baby binnen krijgt, je moet wel weten waar je naar moet kijken om te zien of een baby genoeg binnen krijgt. Ik zie heel veel ellende bij kinderen die flesvoeding krijgen, die kinderen met borstvoeding nooit hebben; verstopping, puzzelen met de voeding als je een hongerige baby hebt die anders teveel krijgt. En daarbij heeft borstvoeding nog meer voordelen, maar goed, dat is een eeuwige discussie die altijd op hetzelfde uit zal lopen
Heb het nog een keer gelezen en er zijn gewoon heel veel fouten gemaakt. Dingen die hier door de kraamzorg nauwlettend in de gaten werden gehouden, werden daar gewoon niet gedaan. Zoals bv. 6 volle luiers moeten hebben, wegen voor en na een voeding als een baby veel afvalt. En als een baby veel afvalt, houdt de kraamzorg het nauwlettend in de gaten. Zij werden gewoon naar huis gestuurd, volgens mij zonder kraamzorg. Met een baby die alleen maar huilde en wilde drinken, dat is ook echt niet normaal.
Vind ik ook hoor. Overigens herken ik het wel, ik gaf ook borstvoeding en hoewel het lastig ging, dacht ik dat het wel goed ging. Niets was minder waar. Omdat ze naar het ziekenhuis moest na 4 dagen omdat haar bilirubine maar hoger en hoger werd, kwamen we erachter dat mijn borstvoeding niet werkte. Ik kolfde 10 a 20 cc totaal !!! met de kolfmachine in het ziekenhuis. Nog een paar weken aangemodderd met kolven en een combi fv en bv gegeven, maar daar werden zowel ik als dochter niet vrolijk van. Alles overigens in overleg met vk en lactatiedeskundige. Ik ben blij dat wij zijn gaan bijvoeden en heb daar ook totaal geen spijt van.
Ik las het oorspronkelijke artikel net en daarin is meer te vinden. Ze werden ontslagen uit het ziekenhuis met de afspraak om de volgende dag weer terug te komen voor controle. Het jongetje produceerde overigens wel plas- en poepluiers (ik dacht zelfs 6) dus ook dat is niet altijd een goede maatstaaf. Ik denk dat gewichtsverlies wel veel zegt en hoe het kindje oogt. Toen hij werd ontslagen uit het ziekenhuis zag hij er al niet gezond meer uit, te veel afgevallen. Daar zouden de alarmbellen al moeten gaan rinkelen bij het verzorgend personeel. Hoe dan ook heel triest...
Heel herkenbaar! Mijn dochter was na 1 dag ook al 10% afgevallen (en woog bijna 8 pond, dus best veel gewicht kwijt). Gelukkig kreeg ik op dag 2 in het zh al het advies om die dag een klein beetje bij te voeden met fv. Op dag twee dus naar huis en gaan kolven, mijn dochter was te zwak om aan de borst te drinken. En aan de borst slikte de voeding niet door, ze dronk wel maar slikte niet. Ze sliep heel veel de eerste week. Ik had prima begeleiding van een heel ervaren kraamhulp en dagelijks contact met de lactatiekundige en prelogopediste. Aan het eind van de kraamweek is mijn dochter toch opgenomen in het ziekenhuis omdat ze nauwelijks meer wakker te krijgen was voor een voeding. De kraamhulp vertrouwde het niet meer . In het zh was na een dag de negatieve spiraal - weinig drinken, suf worden, te weinig kracht om goed te drinken - snel doorbroken door bijvoeding te gaan geven naast de gekolfde voeding. Ze begon toen ook pas weer aan te komen. De kinderarts noemde het 'stille ondervoeding', dat babys door te veel afvallen en weinig drinken steeds suffer worden. Na drie weken kolven en klooien met slecht drinken en weinig aankomen ben ik langzaam op volledig kunstvoeding overgestapt. De lol van bv was er voor mij wel af. Na 2,5 week zat ze ook pas weer op haar geboortegewicht.
De eerste 24 uur geen natte luiers, wel poepluiers. De tweede dag 3 natte luiers en 6 poepluiers. Oftewel, absoluut geen 6 volle luiers per dag. Als een kindje veel afvalt en dat deed het, moeten ze voor en na een voeding wegen. Dan hadden ze gezien dat er niet sin was gegaan. In combinatie met het vele huilen klopte het natuurlijk helemaal niet...
Onze zoon kreeg op dag 3 20cc bijvoeding omdat hij al meer dan 10% was afgevallen, maar omdat hij van de borstvoeding zo moe werd dronk hij daar maar weinig van. Dus de kraamverzorgster dacht dat hij genoeg borstvoeding kreeg. De dagen erna kwam hij steeds iets van 20 gram aan, positief vond de kraamverzorgster. Op dag 6 kregen we een nieuwe kraamverzorgster en die schrok dus zo. Onze zoon was slap en geel. Ik had veel te weinig voeding, maar 10 a 15cc per keer ongeveer (voor en na gewogen) en incl 5 a 10cc bijvoeding kreeg hij veel te weinig binnen. Vanaf dag 6 kreeg hij 60cc bijvoeding (eerst borstvoeding, en daarna de flesvoeding die man mijn gaf zodat ik nog kon gaan kolfen). De dag erna kwam hij 120 gram aan en was hij gelijk alerter en meer wakker. Zo'n ander kind. Ook legden we hem voor het raam zodat hij minder geel zag. Op dag 7 kwam de lactatiekundige, en die zag dat hij goed pakte maar als de productie niet op gang zou komen, dat het beste was dat ik ging stoppen. Voor mij, maar ook voor onze zoon. Na 1,5 week ben ik gestopt met de borstvoeding, omdat het niet op gang kwam (tussen de 10 en 20cc per borst ongeveer) en onze zoon daar zo moe van werd dat hij zn fles niet meer leeg dronk.
Bij mijn eerste ging het meteen goed zonder problemen hij kwam alleen maar aan bijna niks afgevallen Nou kindje 2 dacht ik dat gaat vast hezzelfde Nou niet dus eerste nacht ziekenhuis huilen huilen me tepel was al binnen dag kapot heb ik de zuster gevraagd voor flesje kuntsvoeding Eenmaal thuis deed ik eerste vijf dagen om en om kV en dan bv en na die vijf dagen was het goed op gang en ben ik over gegaan naar volledige bv 3e kindje zelfde probleem hij viel ook erg af maar toch goedgekomen 4e kindje ging het probleemloos en geef nu al 23 maanden bv Bij de andere kids heb ik max 9 maanden gegeven Je moet echt naar je gevoel luisteren En bv is belangrijk maar als het niet lukt jammer dan Je kindje moet eten En in dit artikel is gewoon niet goed ingeschat de situatie Heel erg zielig voor de ouders
Ja dat is ook zo, was ik vergeten (wat vergeet je alles toch snel van je zwangerschap / kraamtijd). Onze zeer ervaren kraamhulp heeft zoontje ook paar keer op die manier gewogen. Ik was dus gezegend met een goede kraamhulp maar vind het wel jammer te horen dat dat lang niet altijd vanzelfsprekend is.
Na twee probleemloze bv-periodes dacht ik dat het bij de jongste ook geen probleem zou zijn. De eerste dagen was het een rustige baby. Alles leek appeltje-eitje. Maar meneer viel als een gek af en lag op een gegeven te shaken in z'n bedje van het tekort aan glucose. Hij was dus niet 'zomaar' rustig en het ging ook helemaal niet ok. Mijn kind leed in stilte. Ik kon het niet aanzien (en dat mocht ook niet meer van zowel kraamzorg als vk) en ben gaan bijvoeden. Ik kan dan ook heel erg boos worden als moeder gelijk beginnen over 'gebrek aan begeleiding' als er bijgevoegd moet worden.
Van dit verhaal is bewezen dat het een hoax is. Hele verhaal is gewoon verzonnen. Allemaal na te lezen op de bvgroepen op facebook (LLL, VBN etc) En voor ik alle ervaringsdeskundige over me heen krijg: ja, een kind kan niet genoeg hebben aan bv. Ja, een kind kan ook in stilte honger lijden. Maar een goede IBCLC Lactatiedeskundige (iedereen kan zich lactatiedeskundige noemen..) behoort dit te zien. Je kan niet zonder enige controle zeggen, genoeg aanleggen en bv loopt wel goed. Daarvoor heb je de WHO groeigrafiek (niet die van het cb, die loopt anders waardoor bv problemen vaak ongemerkt blijven in het begin..), het aantal goede plas en poepluiers en het gewicht. Daarnaast kan een moeder genoeg melk aanmaken (wat vaak wel het geval is) maar kan problemen bij het kind zorgen dat het niet genoeg kan drinken (allergieen, aanhap problemen, problemen met lipbandje etc.) Oh, bijvoeding hoeft niet perse kv te zijn, kan ook gewoon bv zijn. Maar met de goede begeleiding lukt heel veel. En als het dan nog niet lukt, kv is ook gewoon oke. Maar daar gaat het hier niet om..
Dat lijkt me toch het eerste wat je doet als je kindje de hele dag huilt? Oh edit,zie nu pas dat het in een hele korte tijd is gebeurd. Vraag me dan af wat de kraamverzorgster zei?
Weet je dat ik in de eerste instantie dacht dat het nep was? Of een artikel op een pagina wat vet is gesponsord door één of andere kunstvoedingsfabrikant? Ik kon alleen op de site niks vreemd vinden...
Hoax of niet. Ik geloof wel dat een bevalling voor een baby heel stressvol kan zijn. Als een baby dan te weinig vocht binnen krijgt (te weinig natte luiers en/of teveel kristal) dan lijkt mij dat nog meer stres geven op hersentjes die nog voor een klein deel ontwikkeld zijn. Bij bv heb je een piekdag, waarop je borsten vol en pijnlijk zijn en dat is het moment om het volledig te gaan pakken. De fles kreeg hij de eerste dagen pas na de borst en er zat maar weinig in. Het blijft gewoon goed opletten, of de gevolgen nou extreem of kleiner zijn. Het kindje zat zo veilig en imo is het belangrijk om die overgang zo geleidelijk mogelijk te maken.
Niet in dit geval. Ze was suf en zag steeds geler. Met kolven kwam er nagenoeg niks uit. Stille ondervoeding noemde ze het. Plus we hadden een ervaren kraamverzorgster, dus die merkte het snel op.
https://www.facebook.com/pg/LandonJamesArmos/posts/?ref=page_internal Hier is haar pagina. Het lijkt me geen hoax,anders ben je wel een heel ziek persoon om dit te doen.
Of het een hoax is of niet is niet eens zo belangrijk. Wat veel belangrijker is, dat dit niet zo zeer het risico is van bv, maar van slechte begeleiding. Dit is een extreme situatie die makkelijk voorkomen had kunnen worden door goede begeleiding. Wat ik erg jammer vind is dat dit weer zo'n verhaal wordt waar jonge moeders en zwangere vrouwen mee worden bang gemaakt. Een collega van mij is zwanger en is nu al doodsbang om bv te gaan geven want ze hoort alleen verhalen over dat het pijn doet, er te weinig voeding is, zo moeilijk is enz. En natuurlijk kan dat allemaal, maar het kan ook gezellig, knus, mooi, makkelijk en vanzelfsprekend zijn. Maar net als bevallingsverhalen lijkt het een beetje een hobby om de meest gruwelijke bijna-dood ervaringen te vertellen, maar dat is gewoon niet hoe het meestal is. Maar het zorgt wel voor angst en juist daardoor ook meer risico dat het fout gaat. Het feit dat dit verhaal naar buiten komt geeft juist ook aan dat dit weinig voorkomt. Alle andere verhalen gaan wel goed, over het algemeen door goede begeleiding. Ik wil jullie verhalen niet afdoen, maar je kunt ze ook zien als voorbeelden van het belang van goede begeleiding ipv voorbeelden van het gruwelijke aan bv. Net als dat er soms stomme fouten worden gemaakt door kraamverzorgsters wanneer ze niet goed handelen bij ontstoken hechtingen of reflux enz. Dat is geen reden om kraamverzorging af te schaffen, maar om duidelijk extra te investeren in kennis.