Weer niet wat ik wil met dit topic maar toch even delen. Ik woon sinds kort in een heel gezellig dorje met leuk stadje op 8 fietsen. Soms moet ik nog steeds wennen aan de stilte in de straat. We wonen met 4 om liggende vrijstaande huizen om ons heen en zo zie je weleens heel se dag Niemand. Hoe ervaren jullie dat?
Haha oke ik moet even duidelijker zijn. Ben momenteel ziek thuis en zit niet lekker in mijn vel en heb dan weleens het ideee dat ik niet mee doe in de maatschappij. Sorry even offday
heerlijk! Wat mij betreft zouden we nog afgelegener mogen wonen. Nu hebben we wel iets meer huizen om ons heen trouwens. Maar op en top genieten, in het weekend wakker worden van vogeltjes, geen auto's die je hoort. We lopen zo naar het dorpskern met supermarkt enzo. Dus echt hele dagen niemand zien komt niet zo vaak voor, alleen als ik ook de hele dag thuis blijf en dan vind ik het heerlijk.
Ik zou dat vreselijk vinden. Wij wonen in een heel rustig dorpje maar wel in een straat waar dingen gebeuren en ik mensen spreek. Ik zou doodongelukkig worden. Maar jullie hebben hiervoor gekozen voor jullie heeft het voordelen, zet ze anders nog eens onder elkaar op papier, misschien scheelt dat.
Oooh dat klinkt echt heerlijk! Ik kom dan ook uit een heel rustig dorp en woon nu in een wat drukker dorp.
Oh ik ook, niks voor ons. Op vakantie vind ik het lekker hoor op een verlaten tropisch strand, maar normaal gesproken moet ik wat levendigheid om mij heen hebben. Anders raak ik ONDERprikkeled.
Juist ja, onderprikkelt! Vreselijk, echt niks voor mij. Ik voel me al opgesloten bij mijn vriendin, haar woonkamer heeft geen contact met de straat maar kijkt enkel uit op haar tuin. Ik vind het heerlijk dat er in mijn op zich rustige straat wel mensen langs lopen en fietsen.
Ik moet echt zo lachen om je reactie, het komt vanuit je tenen ! Wij wonen ook met de woonkamer op de straatkant. Ons vorige huis tuingericht. Ik vind het nu echt heerlijk die bezigheid als ik het raam uit kijk. Ik heb echt mensen om me heen nodig. Niet eens zo zeer om intensief contact te hebben maar wel voor een "hallo" of even een kort praatje. Gelukkig wonen we in een ons kent ons stadje en heb ik elke dag sociale contacten. Zou echt doodongelukkig worden als je mij in een weiland zet.
Paar jaar geleden waren we op huizenjacht en gingen we een huis bekijken waar je vanuit de woonkamer uitkeek over de weilanden, echt heel mooi maar het huis lag schuin achter een ander huis waardoor die weilanden ook het enige was wat je kon zien en toen zei ik gelijk nee....ik ben overwegend alleen thuis en hou ook wel meer van een rustig dorpje dan van een drukke stad maar een beetje reuring om me heen mag wel, zit wat dat betreft nu goed. Vervelend natuurlijk dat je je nu zo voelt maar neem aan dat je hier wel bewust voor hebt gekozen?!
Wij wonen vergelijkbaar. Afspreken moet echt gepland worden omdat dit echt met de auto moet. Sommige dagen herken ik het wel, voel ik me een beetje alleen. Daar staat tegenover dat als wij bij familie of vrienden zijn, we vaak ons verbazen over het geluid van andere mensen, verkeer ed. Mijn ouders wonen aan een doorgaande weg en daar is het altijd druk. Dan toch liever de rust. Kan je ondanks je ziekte wel met iemand afspreken?
Heerlijk afgelegen wonen! Ik zou dolgraag in een klein dorpje willen wonen in een goedkoop vrijstaand huisje met een leuke redelijk grote tuin....
Hahah grappig die wisselende reacties. Dan is het niet zo leuk! Dat snap ik dan wel, dan heb je wel érg weinig aanspraak. Is het inderdaad mogelijk om in een deel van het dorp te komen waar wel iets gebeurt, of ben je daar te ziek voor? Idd pleintje, dorpshuis/cafeetje, desnoods de supermarkt waar je wat bekenden tegenkomt... en mensen op de koffie vragen oid? Ik denk als je kennissen in het dorp hebt en je geeft gewoon aan van 'momenteel zit ik ziek thuis en kom ik wel erg weinig mensen tegen', dat veel mensen dan best een keertje extra op de koffie willen komen!