Goedemorgen dames, Ik ben de trotse moeder van een zoon van 15 maanden en wij willen heel graag een tweede kindje. Ik ben de vorige keer zwanger geraakt na 3,5 jaar medische molen en uiteindelijk door ivf (tweede poging). In januari zijn wij weer gestart voor een tweede kindje en ik zou eigenlijk vorige maand een terugplaatsing hebben van een cryo die nog over was van de tweede ivf poging in 2015, maar het ontdooien is niet gelukt dus de terugplaatsing ging helaas niet door. Nu dus weer het 'gewone' ivf traject in. Ik ben inmiddels begonnen met de pil en 15 maart start ik met Decapeptyl. Ik volg het lange traject dus eerst 10 dagen Decapeptyl en dan Gonal f erbij. Zo'n 2 weken later ongeveer de punctie. Ik vind het heel spannend en ook wel een soort van leuk weer allemaal. Ik heb er in ieder geval veel vertrouwen in want de vorige keer is het met ivf uiteindelijk ook gelukt. Wie begint er deze/volgende maand ook? Het lijkt me leuk en fijn om ervaringen uit te wisselen!
Ik wil ook graag mee schrijven. In januari hebben wij onze eerste IVF behandeling gehad. Alles ging lekker snel en na 9 dagen stimuleren had ik op dag 11 de punctie al. Er waren totaal 5 eicellen gevonden. Tot de dag van de terugplaatsing kwam.. We werden gebeld dat de terugplaatsing niet kon doorgaan omdat er geen bevruchtingen waren.. Dat was echt het slechtste nieuws wat we konden krijgen.. Daar was ik ook al maandenlang bang voor en dan gebeurt het ook nog.. Ben ook gestopt met inbrengen van utro want had toch geen nut Nu kan ik elk moment ongesteld worden, dit is me eerste eigen cyclus na de IVF poging. Deze duurt veel langer dan normaal, nu al dag 34 en normaal 27-29 dagen. Maar als ik nu ongesteld word kan ik aan de pil tot 8-4 en dan de deca en iets later de gonal. 24 april de eerste FM en die week dus ook de punctie en terugplaatsing!
Hoi Clarajilla, jeetje wat heftig zeg. 5 eicellen en geen enkele bevruchting. Wat zal dat een verdriet hebben veroorzaakt. Enig idee waar het door komt of gewoon domme pech? Maar goed nu dus weer richten op de volgende poging. Hopelijk word je snel ongesteld. Dat wachten vind ik altijd het allervervelendste van de hele medische molen. Hoe vond je het ivf traject verder? Nog last gehad van bijwerkingen etc? Jullie zijn al een hele poos bezig zie ik zeg. Iui is het eerste waar jullie mee zijn begonnen in de mm? Kun je nog vertrouwen houden?
Hoi hoi dames wij beginnen ook in april met icsi 1 weer. In 2012 begonnen in Dusseldorf. Omdat mijn amh hoog is 6.26 begonnen met laag stimuleren ivm kans op ohss. Helaas groeide er icsi 1 met gonal f geen eicellen dus de poging voor de punctie afgebroken. Toen weer verder met poging 1b met puregon ipv gonal f en dat ging beter, daarvan 12 eicellen, 6 goed genoeg voor icsi, 3 embryos in de embryoscope en 2 bleven er over. 1 is mijn dochtertje geboren in december 2012 en de andere ingevroren. De cryo is 3 februari teruggeplaatst maar helaas niet blijven zitten Hoe mooi die er ook uitzag zelfs nog beter na ontdooien dan mijn dochter toen maar toch niet geleid tot zwangerschap. Nu moeten wel dus weer opnieuw beginnen....en hoewel ik altijd heb gezegd dat ik het nooit nooit nooit meer zou doen gaan doen gaan we toch weer beginnen de wens is zo groot.... ik krijg nu een ander schema ik mag geen pregnyl of ovitrelle meer spuiten en ik krijg geen verse tp na de punctie om het risico op ohss zo klein mogelijk te maken. 3 april hebben we de afspraak om spuit schema op te stellen waarna we rond 14 april weer gaan starten met spuiten..... Bij mijn man is in 2012 een micro tese gedaan en daarna hebben we nu nog 8 buisjes over in de vriezer.
Juffie zo bij jullie gaat het ook niet zonder slag of stoot zeg. Je hebt dus echt een hoge kans op overstimulatie en dat is de reden dat je geen verse tp krijgt? Dus een kwestie van veel geduld bij jullie want na de punctie moet je dus een ronde wachten voor een cryo tp? Geeft wel vertrouwen dat je destijds bij de eerste poging, althans na de eerste poging die is doorgezet, zwanger bent geraakt! Heb je het als erg zwaar ervaren? Omdat je gezegd had er nooit weer aan te willen beginnen.. Maar nu is de wens dus toch groter dat de angst. Spannende tijden weer dus voor jullie!
Ja en dan druk ik me nog zacht uit.... Mijn vriend kreeg na de micro tese een abces daar beneden, ik kreeg ohss en moest elke dag terug naar het ziekenhuis voor bloedcobtrole. Mijn lever en nieren werkte nog maar heel matig en mijn bloed was erg dik. Na 6 weken trok dit weg gelukkig. Met 27 weken kwam ik in het ziekenhuis terecht met weeën die gelukkig niet doorzetten en mijn dochter werd geboren met 37 weken. Precies 1 week na mijn kraamweek kreeg ik borstontsteking dit ging maar niet over en ik verging van de pijn in het zkh bleek dat ik 2 borstabcessen had. Weer elke dag terug voor drainage en 3 weken lang zware antibiotica van 9 pillen per dag. Toen dat eindelijk over was en ik dacht te gaan genieten werd ik met spoed geopereerd omdat ik weet verging van de pijn bleek ik galstenen te hebben. Mijn dochter was 6 weken oud toen ik weer in het zkh kwam en mijn galblaas werd verwijderd. Toen mijn meisje ruim.2.5 maand was kon ik eindelijk zelf een stukje lopen buiten met haar. Hierna had ik en mijn man er wel even genoeg van..... Wij zijn 20 juni 2015 getrouwd en wilde na het trouwen verder gaan met een 2e wonder maar ook dat liep heel anders dan gehoopt......op onze trouwdag kreeg mijn man Door openen van de champagne fles glas in zijn duim....we hebben op onze dag 3 uur op de seh gezeten samen. Daar bleek dat zijn buigpees volledig was afgesneden en operatief hersteld moest worden.....en de dag na onze trouwdag werd onze schoonbroer net zelf 10 maanden getrouwd met mijn zusje en net 30 geworden niet meer wakker..... Op de dag dat we op huwelijksreis zouden gaan zaten we bij mijn schoonbroer op de crematie en was mijn man net geopereerd aan een hersreloperatie aan zijn duim..... Maar de wens is inderdaad toch net iets groter dan mijn angst denk ik.... Ik krijg inderdaad geen verse tp omdat dat de kans op ohss weer vergroot. En dan inderdaad ronde wachten en dan wordt het als cryo weer teruggeplaatst deze keer.
@boekenwurm, ze weten niet waardoor het kan komen. Met het evaluatie gesprek zei de fertiliteitsarts dat mijn eicellen alle dagen 1 cellig bleven. Dat houd in dat de zaadcel niet in de eicel is gekomen. Dat was ook het nieuws waar we op dat moment op hoopte. Want als de zaadcel er wel in zat maar deelde niet verder, konden ze ons in Nederland niet meer behandelen.. Ze zei dat het kon zijn dat de schil van de eicel te hard is, of omdat de eitjes toch onnatuurlijk zijn gegroeit. Zelf denk ik dat dit de reden is waarin het al 2 en half jaar niet lukt. En ja we zijn begonnen met iui. Eerste een jaar zelf proberen, toen naar het ziekenhuis geweest. Half jaar zelf proberen. Toen begonnen met iui 6x, en allemaal niet gelukt. Nu ik terug kijk op iui vond ik het reuze meevallen! Bijna alle inseminaties vielen op mijn vrije dagen. Het IVF traject zag ik eerst wel tegen op, maar achteraf viel het wel wat mee. Ik ging uit van het ergste en gedoe met me werk. Ik had eigenlijk alleen bijwerkingen wanneer ik de deca en gonal aan het spuiten was. Ik kreeg toen dagen lang hoofdpijn. De punctie vond ik eigenlijk ook wel mee vallen! Fijn was het niet maar een hsg doet 10x zoveel meer pijn. @juffie, ja echt een nachtmerrie. Maar nu ik er over terug denk heb ik maanden lang al dat idee gehad. Met zorgverzekering zoeken heb ik gezegt; op ze ergste hebben we geen bevruchtingen met IVF en dan krijgen we icsi. Ouders en schoonouders heb ik ook verteld dat het zou kunnen dat er geen bevruchtingen konden komen, terwijl hun juist positief waren en dat niet wilde horen. En een paar uur voor we gebeld werden heb ik nog gedroomt dat ze belden met het nieuws dat er geen bevruchtingen waren.. En jij moet ook veel geduld hebben geen verse tp mogen dus weer moeten wachten. Hopelijk lukt het net zo snel weer als met jullie dochter! Hoe vonden jullie het IVF/icsi traject
Je onderbuik gevoel klopt vaak wel he Met deze cryo Hoe mooi die ook was had ik om de een of andere reden ook geen goed gevoel en ook dat klopte. Dat wachten en geduld hebben dat vind ik nog het ergste en moeilijkste van alles. De icsi heb ik als erg zwaar ervaren maar dat komt Door mijn bovenstaande verhaal, mijn ohss en het abces bij mijn man toen.
Hoi dames, ik zou ook graag met jullie mee komen kletsen. 27 maart hebben we de intake voor onze eerste ivf poging. We hebben al een dochter die spontaan is gekomen, helaas is dat nu dus een heel ander verhaal. Ik vind het allemaal best spannend wat er gaat gebeuren nu. Zou het dus wel fijn vinden om mee te praten en jullie ervaringen te horen.
Juffie wat een nachtmerrie zeg. Wat hebben jullie een heftige tijd meegemaakt. Knap hoor dat jullie er nu weer voor durven te gaan. Lijkt me heel dubbel. Clarajilla wat een onzekerheid zeg. Blijven jullie wel ivf doen of wordt het icsi? Inge welkom hier! Het lijkt me heel raar dat je de eerste keer spontaan zwanger bent geraakt en nu opeens niet. Wat hebben jullie verder al aan behandelingen gehad? En hoe oud is jullie dochter? Zoals je kunt lezen hier genoeg ervaring dus als je vragen hebt, dan kom maar op
@juffie , lees je verhaal net, we hadden het ongeveer tegelijk geplaatst! Maar wat heftig allemaal zeg! Is niet niks! En ja heel gek dat een gevoel dan toch klopt. Met iui had ik geen idee of het wel of niet zo lukken. Maar vanaf dat we wisten dat het IVF moest worden had ik dat voorgevoel.. @boekenwurm, nee het word geen IVF meer, de kans dat we daarbij weer geen bevruchtingen hebben is denk ik wel 99%. En dat zou me weer een behandeling kosten. Dus deze keer word het icsi, de arts gaf aan dat we meer dan 90% kans hebben op bevruchtingen. En dat gevoel heb ik ook wel dat het met icsi gaat lukken! @inge welkom!
Wat fijn dat je bij icsi zo'n goed gevoel hebt. Dat is heel belangrijk! En nu vol goede moed het komende traject in
Ja dat was/is inderdaad een nachtmerrie. Hopen dat er nu eens iets wel goed zal gaan.... Ik blijf het eng vinden maar de wens is groter.
Ik klets ook graag mee! We hebben volgende week maandag intake gesprek in Düsseldorf, en hoop dan uiterlijk april met de volgende ivf poging te kunnen beginnen. De eerste in Zwolle gedaan, verse tp en 3 cryo tp allemaal mislukt. Dus alle moed ook weer bij elkaar rapen en weer door.
Izie 'welkom' hier. Gaan jullie voor een eerste kindje? Wat ontzettend rot zeg dat de eerste ivf poging + 3 cryo tp niet zijn gelukt. Je gaat nu dus door in Dusseldorf. Is daar een expliciete reden voor of omdat ze daar gewoon verder zijn en de kansen hoger liggen? Wij hebben het destijds ook overwogen voor onze 2e ivf poging maar mijn gevoel bij de kliniek waar ik toen zat en ook nu weer zit was erg goed dus wij zijn toen niet overgestapt. Hopelijk houden jullie een goed gevoel over aan het intakegesprek en kunnen jullie snel verder!!
Eerste kindje inderdaad. We gaan vooral voor Düsseldorf omdat ze daar een embryoscoop hebben en dag 5 embryo's terugplaatsen. Het ontdooien nu heeft veel embryo's gekost en veel verminderde kwaliteit bij diegene die t wel overleefden. Heb 1x een positieve test gehad en dat was van t enige embryo die een stuk verder doorgedeeld was dan 8 cellig. Voor mn gevoel hebben we meer kans met dag 5 embryo's. En t lange protocol hoeft daar waarschijnlijk niet, ook erg fijn. Net nog follikelmeting gehad en vrijdag wordt de laatste cryo ontdooid... mocht dit nog goed lukken ook dan is zaterdag nog de allerlaatste terugplaatsing. Ga er vanuit dat het niet lukt, en als t wel goed ontdooid hebben we geluk.
Ik hoop echt dat dusseldorf jullie uitkomst is izie! En toch hoop ik voor je dat je laatste cyro jullie baby word. Gun het je zo erg! Al snap ik dat je daar niet meer vanuit gaat vanwege de andere cryos die niet goed of slecht ontdooide Ik ben gister trouwens eindelijk (9 dagen later dan normaal) ongesteld geworden. Dus vanaf morgen mag ik weer aan de pil! Kan niet wachten tot 5-4 dan mag ik weer de deca spuiten
Wij zitten ook in dusseldorf. Daar ook zwanger geworden van onze eerste. Nu gaan we weer verder in dusseldorf. Laatste cryo was een dag 5 met embryoscope maar helaas geen zwangerschap....
Mag ik ook met jullie meekletsen? Vandaag na lang wachten de intake gehad in Zwolle m'n volgende cyclus komt iets te snel dus mag die cyclus erop starten. Eerst met de pil en daarna echt beginnen. We zijn weer een klein stapje dichterbij.