Hmm ik zit een beetje in een lastige situatie. Zie door de bomen het bos niet meer. Mijn man en ik hebben vorig jaar het contact met mijn ouders verbroken (of nouja, eerlijk gezegd met iedereen van mijn familie). Dat het contact is verbroken is niet zonder reden geweest, maar sinds dat het contact verbroken is hebben ze het eigenlijk zelf voor elkaar gekregen dat wij absoluut geen toenadering zullen zoeken naar ze. Alleen nu ben ik dus zwanger, helemaal geweldig natuurlijk, en ben ik al een beetje aan het rondkijken voor wat inspiratie voor de geboortekaartjes en naar wie wij het allemaal willen gaan sturen. Ik heb het er met mijn man over gehad en hij wilt absoluut niet dat mijn ouders een kaartje krijgen, zijn reden: Ze hebben de kinderen al zoveel leed aan gedaan dat het ze niet gegund is om te weten wanneer de kleine geboren is. Eerlijk gezegd ben ik het daar volledig mee eens, hoe cru dat ook klinkt. Helaas denken de mensen er in mijn omgeving er anders over, oa ook mijn 2 beste vriendinnen. Zij vinden dat wij wel een kaartje moeten sturen, omdat het toch mijn ouders zijn en ze recht hebben om te weten dat ze weer opa en oma geworden zijn. Dat maakt het zo twijfelachtig en weet ik niet meer wat nu verstandig is. Heb absoluut geen behoefte dat ze hier tegen de tijd voor de deur staan, niet voor onszelf maar omdat vooral onze oudste hier ook niet op zit te wachten (bij het horen van oma's naam begint word er al gegild). Aan de andere kant blijven het inderdaad wel mijn ouders, dankzij hen ben ik wel op de wereld natuurlijk. Wat is wijsheid? Kom er echt niet uit.
Persoonlijk kan ik niks met een opmerking als " het zijn wel je ouders of het is familie". Jullie hebben niet voor niets de keuze gemaakt geen contact meer te hebben, daar zal het een en ander aan vooraf zijn gegaan en als je geen contact meer met ze wil zou ik zelf geen geboortekaartjes sturen.
Voor mij zou denk ik wel gelden dat ik ze wel een kaartje zou sturen (Maar wellicht dan zonder de uitnodiging om op kraamvisite te komen...), gewoon om ze op de hoogte te houden inderdaad. Net zoals ik me kan voorstellen dat jullie wel willen horen dat bijv. een van je ouders overleden is, al kom je wellicht dan niet naar de begrafenis. Maar het hangt nogal af van je eigen gevoel erbij.
Dit eigenlijk.. misschien inderdaad een apart kaartje zonder contactgegevens van jullie verder? (al hebben ze die natuurlijk vast wel, maar dan staat het niet uitnodigend).
Poeh wat een lastige situatie. Ik persoonlijk zou denk ik wel een kaartje sturen,maar erbij zetten dat het ter informatie is. Als jullie dit niet willen dan zou je een mailtje kunnen sturen met bericht dat de baby er is en dan jullie verder geen reactie van hun kan willen kwa bezoek. Sterkte het is een lastige situatie, maar ik zou voor mijzelf wel de eer hoog houden en ze de informatie sturen. Dan ligt het niet aan jullie..
Ligt geheel aan de reden waarom er geen contact is. (En dat hoef je hier net te melden hoor!) Is er een (voor een buitenstaander) een simpele ruzie. Dan wel. Is er iets heftigs gebeurt (misbruik, vernedering). Nee dan niet. Dan hebben ze dat recht lekker zelf verspild PS misbruik hoeft niet gelijk sexuele misbruik te zijn.
Dit inderdaad. Maar erg lastige situatie. Vooral doen wat goed voor jullie voelt. Maakt niet uit wat een ander ervan vindt.
Ik wilde zeggen dat ik, nav je verhaal, geen geboortekaartje zou sturen...je hebt er geen behoefte aan dat ze op je stoep komen te staan en hun zullen dit misschien wel als toenadering zien. Toen las ik de reactie van @Leraje, over het overlijden van je ouders...zou je dat willen weten ja of nee?!? Conclusie: Ik zou denk ik niet voor een geboortekaartje gaan maar een bericht via whatsapp of mail sturen dat ze weer opa&oma zijn, niks meer en niks minder.
Je hebt toch niet voor niks het contact verbroken? Ik zou in dit geval geen kaartje sturen. Waarom zou je? Je wil geen contact geen toenadering vanuit jouw kant. Staan ze straks op de stoep of denken ze dat het een toenadering is. Uiteraard is dit een invulling dus kan ook zijn dan het anders opgevat word. Succes! Hoe ik het bij mijzelf gedaan heb met kaartjes sturen. Mensen die mij lief zijn en iedereen die ik zou willen dat ze langskwamen heb ik gestuurd. Deel van de familie ook niet.
Je moet denk ik doen waar jullie je goed bij voelen en niet wat een andere er van vind. Een andere kan daar moeilijk over oordelen aangezien ze geen deel uitmaken van de situatie zoals die nu is.
Ik zou als jullie zeker weten geen contact meer willen ook geen kaartje sturen. Wij sturen alleen geboortekaartjes naar mensen die welkom zijn op bezoek
Sowieso doen wat voor jou/jullie goed voelt. Iedereen heeft een mening, iedereen staat er anders in, iedereen voelt zich daar anders bij. Je hoeft geen kaartje te sturen, je kan ook een simpel sms/whatsapp sturen als je hen wel graag wilt laten weten dat ze weer opa en oma zijn geworden. Wat wil je bereiken? Als je bijv graag weer contact zou willen, ja dan is het logischer dat je een kaartje stuurt. Maar als je dat juist niet wil, en dat haal ik uit je tekst, wat bereik je dan met het kaartje en wat kan de mogelijke reactie zijn. Het zou voor hen een teken kunnen zijn dat je spijt hebt van wat er is gebeurd en te laten weten dat je weer open staat voor contact. Afhankelijk van wat er precies speelt (hoef ik niet te weten) zou ik waarschijnlijk geen kaartje sturen, althans niet het standaard geboortekaartje.
Persoonlijk zou ik geen kaartje sturen. Geen contact is geen contact, ook niet in deze situatie. Dat iemand familie is wil niet zeggen dat je daar, afgezien van een bloedband, een (innige) relatie mee hebt. Blijkbaar hebben deze mensen jou, jullie teveel pijn gedaan.
wij hebben ook geen contact meer met de moeder van mijn man en die heeft ook geen kaartje gehad. ze wist wel dat ik zwanger was maar niet wanneer onze dochter geboren is. ze weet nu ook niet dat ik opnieuw zwanger ben. als jullie geen kaartje willen sturen doen jullie dat lekker niet je moet doen waar je, je goed bij voelt.
Er zullen altijd mensen zijn die zeggen: het is toch je familie, ze hebben het recht om het te weten. Maar vaak zijn dit mensen die of zelf een goede band met fam hebben en zich ( gelukkig) totaal niet kunnen voirstellen dat ouders zich ook heel slecht kunnen gedragen. Of het zijn mensen met blinde vlekken op dat gebied ( daar was ik er dus een van).ik had je tot 1 jaar geleden waarschijnlijk ook geadviseerd toch maar een kaartje te sturen. Maar nu, nu ik zelf geen contact met mn ouders heb en mn blinde vlekken weg zijndoor alles wat ik nu weet. Adviseer ik dat je je gevoel moet volgen. En die is heel duidelijk. Dus geen kaartje sturen.
Bedankt voor al jullie advies. Ben alleen zo bang dat wanneer wij het laten weten door middel van een berichtje, dat ze ook dat als toenadering zien. Terwijl, als ik dat zou doen, zou het alleen uit fatsoen zijn en inderdaad alleen ter informatie zonder verdere bijbedoelingen. Mijn beste vriendinnen weten wel waarom er geen contact meer is en vinden het schandalig en vernederend hoe ouders hun dochter/schoonzoon en kleinkinderen kunnen behandelen. Hoe kan het dan dat ze alsnog vinden dat er een kaartje gestuurd moet worden?! Ze hebben viavia vernomen dat ik zwanger ben (tja, wij gaan niet de zwangerschap verbergen omdat mijn ouders ons geen geluk gunnen) als je dan een email krijgt met "gecondoleerd, liefs *iedere naam uit de fam* dan komt dat best hard aan. Ruim 2 maanden erna een email met "hoe gaat het met de zwangerschap? Voel je je goed? Mogen we weten wat het word?". Om de eer bij mezelf te houden en zo verstandig mogelijk te zijn heb ik er niet gereageerd, maar op die manier weet je ook niet met welke bedoelingen ze geinteresseerd zijn.
Jullie zijn de ouders. Jullie bepalen dat. Je omgeving, jullie vrienden, familie zijn niet degenen wiens leven erdoor beinvloedt wordt, laat staan hun kinderen. Als het voor jullie niet goed aanvoelt, zou ik het niet doen. De vergelijking van een geboorte/afscheid snap ik wel, maar vind het niet helemaal terecht. Een geboorte is een begin, daarna valt er nog heel veel te verknallen om het even cru te zeggen, dat is bij de dood hele andere koek. Dan is het gewoon klaar.