Je hebt idd niets met andere kinderen te maken. Wel met die van jezelf. Van mij mag heel de buurt bij Buurvrouw aan de deur gaan. Mijn kind mag dat niet en dat zal ik hem zeggen ook. Ik heb veel liever dat hij dan naar huis komt en bij mij een snoepje vraagt ipv omdat ik het zielig vind bij de buurvrouw.
Daar sla je de plank mis, zoals ik overal namelijk vertel mogen ze prima snoepen en heb ik ze nooit verteld dat ze geen snoep mogen aannemen daar. De buurvrouw heb ik aangesproken toen ze op school & PSZ zaten en ik haar onderweg naar huis tegen kwam dus ook daarvan zijn ze niet op de hoogte. De situatie ging dus van veel thuis komen met snoep en vaak mond vol hebben naar bijna niets en ineens erachter komen dat ze snoep heeft in haar jaszak en ze zich betrapt voelt zonder dat dit ooit had gehoeven want we hebben het er nooit over gehad dat dit niet mocht of iets in die trant.
Dus dan mag ze toch gewoon niet meer buiten spelen neem ik aan? Het is heel simpel, als ik mijn kind iets verbied en hij/zij doet het (stiekem) toch dan heeft dat consequenties. En dat heeft niks met de buurvrouw te maken, maar met jouw kinderen.
Je zegt in je op dat je het zelf niet thuis hebt dus waar sla ik de plank dan mis? Ze krijgen het op school en bij oma, dat lees ik ook. Dus niet van jou want jij hebt het niet thuis. Ik zeg ook ik laat het in het midden wie het bedacht heeft, want kinderen weten vaak meer en hebben veel meer Door dan wij nog wel eens denken
Je leest niet zo goed volgens mij. Ik heb mijn kinderen nog nooit wat verboden, ik irriteerde me aan de hoeveelheid en tijdstippen van de buurvrouw kwam haar tegen en bracht het ter spraken. Nooit met de kinderen erover gehad tot nu. En of ze zich eraan houden weet ik dus nog niet want ze zijn nog niet buiten geweest sinds het gesprek en spelen binnen. Ik ga er vanuit van wel zoals ik mijn kinderen ken maar kinderen blijven kinderen natuurlijk dus we zullen het zien.
Waarom valt iedereen TS zo aan?!?! TS ik zou het ook even met de ouders van andere kinderen overleggen/vertellen? Vragen hoe hun er in staan en of ze het überhaupt weten?
Nee school geeft vaak traktaties mee naar huis en van oma krijgen ze na het spelen of logeren ook altijd een zak met snoepjes en chocolaatjes mee naar huis. Ze hebben hier een eigen snoeppot voor dat soort dingen waar het in gaat en als het tijd is voor een tussendoortje kunnen ze kiezen voor fruit of snoep uit hun snoeppot ook na het eten wordt het nog wel eens als toetje gebruikt als ze hun bord op hebben. Dus we hebben het wel in huis maar IK haal het niet in huis.
Ik snap het ook niet. Als TS het niet wil dan is het toch haar goed recht? TS: ik zou ook proberen om met je kinderen nog betere afspraken te maken. Hopelijk lukt dat, succes!
Haha omdat dit ZP is en als ik iets weet na al die jaren is dat als ik een vraag stel dat de onderste steen boven gehaald wordt om een mening te hebben en iedereen een andere mening heeft. En laat die nou net heel makkelijk te geven zijn vanaf een computer. Ja dat is ook wel een idee, ga het tzt eens polsen
Ik vind dat je je aanstelt ja. Ik zou eerst een met je kinderen aan tafel zitten en hen vertellen wat jouw regels zijn en ze dus geen snoep mogen vragen bij de buurvrouw, ook al doen hun vriendjes dit wel. Daar zijn ze oud genieg voor. Overigens vind ik dat persoonlijk erg zielig voor die kinderen, dus zou ik het lekker laten gaan. Dat de buurvrouw dus gewoon snoep blijft geven vind ik niet zo raar, aangezien ze het zelf gaan vragen met een groepje. O
Vind ik ook zeker! Maar haar kinderen (en de rest van de buurt kinderen) gaan het snoep zelf halen/vragen.. Dan vind ik idd dat is haar kinderen moet verbieden om daar aan de deur te gaan. Maar dat vind ts zielig. Je kunt de buurvrouw niet verbieden om andere kinderen die het vragen iets te geven. Je kunt je eigen kind wel verbieden om het vragen
Misschien lees ik het helemaal verkeerd, maar als de buurvrouw niet stopt met snoep geven, dan kan je je kinderen toch vertellen dat ze het niet aan mogen nemen? En achteraan aansluiten is wat mij betreft ook schooien. Ze mogen best een snoepje van 1 van se ouders als ze met een stel kinderen buiten spelen. Maar bij iemand schooien om snoep gaat echt niet gebeuren. Zo wel, volgt er straf en kunnen ze naar binnen om daar te spelen. Ik denk dat je het teveel bij je buurvrouw zoekt. Het is in mijn ogen heel simpel. Als iedereen naar die buurvrouw loopt, moeten jouw kinderen weglopen. Jij wil het niet, dus gebeurd het niet.
Ik snap niet zo goed waarom het zo verschrikkelijk zielig is als je kinderen niet mee mogen schooien (want dat is het), misschien moet je het zien als leermoment dat ze echt niet altijd met de menigte hoeven mee te lopen .
Ik heb nu de afspraak gemaakt dat ze wel snoepjes mogen aannemen maar dat deze thuis in hun eigen snoeppot gaan mocht dat niet goed gaan kan ik het inderdaad altijd nog verbieden.
Geen idee maar het zag er gewoon zo zielig uit. Mijn zoontje in zn eentje op de schommel terwijl de rest daar zoveel pret had...
Ik weet niet of ik erover heen gelezen heb, maar er zijn toch veel meer kids, heb je al gesproken met die ouders daarvan? Het lijkt me eerder zinvol om met een aantal ouders op de stoep te gaan staan en dan afspraken te maken. Verder zou ik mijn kinderen duidelijk maken dat ik het niet wil hebben en gewoon naar huis moeten komen, maar ja de druk van de groep.....
Sorry dat ik het zeg, maar ik krijg de kriebels van die buurvrouw. Kinderen naar zich toe lokken en vertellen dat ze samen een geheimpje hebben. Ze krijgt het dus nu al voor elkaar dat de kinderen liegen tegen hun ouders. En ze woont nog naast een speeltuin ook. Dat snoepgoed vind ik het probleem niet, maar ik zou mijn kinderen echt duidelijk maken dat ze nooit daar naar binnen mogen gaan en de boel goed in de gaten houden.
Heel simpel. Hier nemen we geen snoepjes aan van uitdelende buurvrouwen die we niet zo goed kennen. Dan kom je het eerst even vragen of het mag.