Ik denk dat je je boosheid over de buurvrouw beter even naast je neer kan leggen. Je schiet er niets mee op als je dit uitspreekt. Kinderen krijgen op allerlei plekken snoepgoed. Goedbedoeld, maar voor ouders meer dan eens niet handig. De oplossing die je bedacht hebt lijkt mij een goede. Je leert je kinderen om snoepgoed niet meteen naar binnen te proppen, maar om het eerst mee naar huis te nemen zodat ze het op een goed moment op kunnen eten.
Ik zou eerst verhaal halen bij de buurvrouw, en de kinderen in dit oozixht niet zo snel geloven Dus niet gelijk zo oordelen over de buurvrouw, dis zeer waarschijnlijk helemaal geen kwade bedoelingen heeft.
En ts, je kan de buurvrouw ook gewoon vragen of zd na 17.00 geen snoepjes meer uit wilt delen ivm etenstijd. Dan kunnen de kinderen of eerder gaan, of ze krijgen niets.
Ben ik het helemaal met je eens. Alleen ik zou het ombuigen, uitleggen aan de kinderen dat wanneer iemand je vraagt iets te verzwijgen (buiten de verjaardagscadeau's) al aantoont dat diegene ook al weet dat die iets doet wat niet mag. En dat ze altijd alles aan papa en mama mogen vertellen met de oplossing erbij (maar volgens mij had je dat al gedaan) snoepjes gewoon aannemen en bewaren voor in je snoeppotje thuis.
Ik zie het probleem niet zo. Zie je zelf niet dat je kinderen juist veel gaan snoepen als het niet 'mag' omdat het zo spannend is? Spreek met de kinderen af dat ze alles mogen zeggen. Dat ze 1 snoepje zelf mogen opeten en de rest in hun zak stoppen en thuis in een speciale pot kunnen stoppen. Die speciale pot is voor bepaalde gelegenheden, bijv het halen van een strikdiploma, zwemdiploma of gewoon omdat ze heel erg hun best op hebben gedaan. Snoep is niet slecht hoor, maar alles waar te voor staat wel. Zo houd je het zelf in de hand. Wij wisten als kind ook heel goed waar het snoep te halen was. De oude mensen op de hoek, de opa van 3 huizen verderop (die al was omgedoopt door de buurtkinderen als 'meneer van de ijsjes'). Het gebeurt en je houd het niet tegen. Maak je niet druk meid, zorg dat je het in de hand houdt en houdt de buren te vriend. Er is ook snoep verkrijgbaar met weinig suiker. Daarmee kun je de pot aanvullen of snoep vervangen
Die buurvrouw heeft jullie grenzen te respecteren. Jullie zijn de ouders klaar. En wat je zegt om je heen zie je kinderen al in de ochtend of rond etenstijd met snoep en ze vragen het ook regelmatig aan ouders. Waar zijn de grenzen?
Het zijn inderdaad de goeden die onder de slechten moeten lijden, grote kans dat de buurvrouw geen slechte bedoelingen heeft. Maar dit is wel een bekende taktiek van iemand met slechte bedoelingen die kinderen naar zich toe wil lokken. Ik zou het risico niet nemen.
Geloof dat ik nu al voor de 7e keer uitleg geef dat ik mijn kinderen niets verbied en dat ze thuis ook snoep hebben wat ze af en toe mogen pakken. De reden dat ik de buurvrouw aansprak was omdat ik iets had tegen de hoeveelheid snoep en de reden van mijn post hier is dat ze mijn kinderen oplegt om dingen te verzwijgen tegen ons en dat me dat echt furieus maakt. Mijn kinderen mogen prima snoep, ik koop het alleen niet.
Het staat de buurvrouw vrij om uit te delen wat ze maar wilt. Dat jij liever hebt dat ze je kinderen niets geeft is natuurlijk helemaal prima maar dan moet je er voor zorgen dat je je kinderen hier op aanspreekt en er voor zorgt dat ze daar niet meer voor de deur gaan staan. Ik snap haar opmerking nl best wanneer ze zegt dat ze je kinderen niet wilt overslaan omdat ze dat zielig vind. Want dat is het natuurlijk wel. Ook ik zou het vervelend vinden als ik zou zien dat er 3 kinderen beteuterd zouden toekijken. Zou ik je buurvrouw zijn dan zou ik uiteraard je wensen respecteren maarr dan wel met het verzoek je kinderen duidelijk te maken dat ze voortaan niet meer bij mij aan de deur zouden komen.
Ik snap je helemaal, zou het ook ontzettend vervelend vinden als dat hier zou gebeuren. Ik bepaal wat mijn kinderen krijgen. En dat is voornamelijk eten wat iets toevoegt, iets wat voedzaam is, waar ze energie van krijgen om te spelen. Dat vind ik gewoon belangrijk. En dat zijn ook gewoon lekkere dingen (lees zo vaak dat het zielig zou zijn als kinderen geen snoep krijgen). Ik zou echt heel duidelijk zijn en haar hierop aanspreken. Dat ze alsnog dit snoep geeft, ook al heb je er wat van gezegd, en dat je dat niet accepteerd. En ook dat ze de kinderen niet hoeft te leren stiekem te doen. Zou haar elke keer opnieuw aanspreken als ze je kinderen dit blijft geven. Als ze de kinderen toch een plezier wil doen, kan ze ze wat anders geven? stoepkrijt o.i.d.?
Er is al veel gezegd en ik heb niet alles gelezen, dus misschien val ik in herhaling. Maar wat me opvalt is dat je zegt dat je kinderen nooit liegen, hoewel je ze wel betrapt met papiersnoepjes. En dan zou dat verzwijgen komen door de buurvrouw. Tja, ik zou toch echt in mijn achterhoofd houden dat kinderen nou eenmaal liegen. De ene meer dan de ander, en soms is het liegen dmv dingen stiekem doen en soms zit het hem in onwaarheden vertellen, maar alle kinderen liegen wel eens. En als jouw kinderen weten hoe jij over die snoepjes denkt, dan kan ik me zo voorstellen dat ze uit zichzelf dat wel eens stiekem doen. Ik zou dus eerst verifiëren bij de buurvrouw of ze idd gevraagd heeft om het te verzwijgen. Want dat kan dus echt niet. Maar als het stiekeme gedrag toch bij je kinderen vandaan komt, zou ik ook een gesprekje Voeren met mijn kinderen. En je kan met je kinderen toch duidelijke afspraken maken omtrent het eten van snoep. Bv dat ze het altijd eerst even komen vragen. Mijn dochter krijgt ook wel eens wat lekkers bij een vriendinnetje uit de buurt, op de meest onhandige tijdstippen. Dus nu de afspraak gemaakt dat als het iets groots is (koek, ijs oid) ze even komt vragen of het mag. Verder geen tips, maar ik heb niet zo'n moeite met suiker en snoepjes. Imo bederft een klein snoepje ook niet meteen de eetlust. Hoewel ik toe moet geven dat de ijscoman in de zomer ook mijn irritatie opwekt door iedere keer rond 17 uur langs te komen. Maar alleen omdat ik dan nee moet zeggen
Ik ken de buurvrouw het is geen kinderlokker en heeft ook geen slechte bedoelingen, het is een moeder van 2 en wil graag de populaire moeder van de buurt zijn. Haar dochter is echt een ongelooflijke schat maar haar zoontje heeft ze heel veel problemen mee gehad in de opvoeding, was een echte huilbaby en uiteindelijk is hij opgegroeid met het feit dat hij krijgt wat hij wilt zolang hij maar lang genoeg huilt. Daarnaast is ze stewerdess en voelt ze zich denk ik schuldig over dat ze soms zolang weg is en dat compenseert ze met een hoop snoep en weinig regels. Gevaarlijk? Nee totaal niet, Vervelend? Ik vind van wel.
Ik vind het de verantwoordelijkheid van je buurvrouw om jullie wens te respecteren. Niet die van je kinderen, laat die kinderen lekker spelen en zichzelf zijn, zonder steeds na te denken wat ze van volwassenen moeten. Van de ene volwassene moeten ze dit, van de ander mogen ze dat.. veel te lastig voor die leeftijd. Je buurvrouw moet dat begrijpen en ook begrijpen dat die kinderen buiten spelen om het spelen en niet om snoep te eten...
Mijn kinderen liegen vast wel eens hoor. Als ik ergens heb gezegd dat ze niet liegen dan neem ik dat terug. Mijn kinderen liegen daarintegen wel zelden omdat we eigenlijk niet boos worden. Verzwijgen daarintegen doen ze natuurlijk beide. met vanalles. Maar omdat dit eerst zo normaal was en zonder dat ik iets heb verteld aan ze gingen ze het ineens verzwijgen dus dan geloof ik wel dat dit niet vanuit hunzelf kwam. En een klein snoepje bederft zeker niet de eetlust, Een grote zak haribo, chips of een magnum ijsje daarintegen wel.
Hier ben ik het mee eens. Natuurlijk ben jij de ouder en bepaal jij wat je kinderen wel en niet mogen. Als ik niet zou willen dat mijn kinderen snoepjes van een ander krijgen zou ik ze dus verbieden om daar aan de deur te gaan staan. Bijgestaan is meegedaan is mijn motto. Dus ook achteraan staan is om snoep schooien. die buurvrouw ziet er geen probleem in om kinderen uit de buurt snoepjes te geven, dus die gaat daar niet mee stoppen Ook dat is haar goed recht. Ik weet niet in wat voor buurt jullie wonen, maar dat sommige meteen al beginnen over let maar op die vrouw....Alsof ze iemand is die je kinderen weet ik wat aan zal kunnen doen.... Ja zulke mensen bestaan ja, maar om daar nu vanuit te gaan. Mijn kinderen weten hier in de buurt ook precies hun adresjes hoor. Ze vragen dan netjes of de mensen nog klusjes hebben. En dan hopen ze op een royale beloning Op die manier staan ze dus wel eens bij mensen hier in de straat te wieden of te vegen. Maar regelmatig hebben de mensen geen klusjes en komt toch de snoeptrommel te voorschijn. Of ze krijgen wat geld, waarmee ze dan richting supermarkt vertrekken. Als ik ze dan zie met hun zak snoep of chips dan moeten ze hem inleveren en kunnen ze per keer er een beetje uit nemen. Ik heb daar niet zo veel moeite mee hoor, maar bij de warme maaltijd hoeft niet gezeurd te worden dat ze vol zitten. De redenatie: mijn kinderen mogen wel snoepen maar ik koop het niet voor ze vind ik echt raar. Ik zeg ook niet dat mijn dochter van 17 best mag roken maar dat ik het niet voor haar koop. Koop dan zelf een gezonder alternatief voor snoep en geef ze dat.
Dat suiker verhaal staat hiervan los vind ik. Ook ouders die wel suiker geven kunnen hier niet altijd blij mee zijn natuurlijk. Zelf geef ik ook (nog) geen suiker, maar weet van vrienden die wel suiker geven dat zij er ook een hekel aan hebben. Bij winkels is het ook zo ontzettend irritant als er direct aan je kind gevraagd word of hij/zijeen snoepje wil... Dat liegen erbij vind ik helemaal schandalig. Als jij -om welke reden dan ook- aangeeft dat je het niet wil hebben, hoort zij zich daar natuurlijk aan te houden. Als ze jouw kinderen niet wil overslaan, moet ze maar stoppen met alle buurtkinderen geven.
Ik had niet alle reacties gelezen (zit op mijn werk, gaat mijn baas niet leuk vinden) dus dat had ik er misschien even bij moeten zeggen. Waarschijnlijk bedoelt ze het helemaal niet zo slecht, maar is ze juist bang voor jouw reactie. Zo komt het tenminste op mij over. Als ouder snap ik wel dat je niet wilt dat je kind zulke geheimen heeft, maar voordat ik een kind had, had ik ook wel eens 'geheimpjes' met mijn oppaskinderen bijvoorbeeld. Het ging om onschuldige dingen als 5 minuten later naar bed en later dat de oudste (toen al tiener) een zak chips van zijn zakgeld had gehaald. Overigens heb ik dit wel aan hun moeder verteld omdat ze dat gewoon hoort te weten, maar voor de kinderen was dat een geheim. Nu ik zelf een kind heb, zou ik dat nooit meer doen, want mijn blik daarop is totaal veranderd. Ik zou even in gesprek gaan met de buurvrouw en goed aangeven waar jij mee zit, maar dit is ook al eerder gezegd. De tip van afspraken maken over de tijden vind ik een hele goede.
Waarom is dat raar? Ik koop eigenlijk ook nooit snoep zelf. Betekend niet dat ze het niet mogen. Hier zijn traktaties altijd mega, bij de avondvierdaagse halen ze op, krijgen wat van oma oid. Dat gaat allemaal in een trommel en soms mogen ze daar iets uit. Maar het is voldoende om niet zelf iets te hoeven kopen. Hier zijn iid gezondere alternatieven voor handen en op een verjaardag of feestje vind ik het prima.
Dus omdat jouw kinderen geen snoep mogen, mag de buurvrouw niets meer uitdelen. Lijkt mij een beetje omgekeerde wereld toch? Kinderen kunnen ook leren dat ze niet alles hoeven te hebben wat een ander heeft. Dus dan leer je beter je kind niet bij de buurvrouw te bedelen, lijkt mij!