Oke, een ietwat dramatische titel misschien maar soms denk ik dit dus echt... Onze zoon is nu bijna 7 maanden en nog steeds jengelt hij overdag zo snel en zoveel... ik word echt doodmoe van steeds maar weer 'euheuheuheuhhh' Niks is lang leuk, zelfs op schoot zitten lijkt hij niks aan te vinden. Tijdens het eten tussen elke hap door soms zelfs! Als ik dan zeg: nee H, nu niet zeuren! Dan stopt ie soms zelfs! Maar vaak ook niet natuurlijk, want hij is een baby en die hebben nog geen boodschap aan het woordje nee, denk ik.. Maargoed. Ik had een beetje de hoop nu de nachten goed gaan sinds een paar weken dat de dagen ook wat rustiger zouden zijn... nee dus. Soms zit ik er echt even goed doorheen. Ik merk dat nu na 7 maanden dag in/dag uit deze onrust wel zn tol begint te eisen. Ik kan er steeds minder goed tegen. Soms ben ik even weggeweest en dan kom ik thuis en hoor ik hem alweer jengelen, dan gaan mn nekharen overeind staan. Ik heb gelukkig een hele lieve man die ook merkt dat ik het niet meer zo goed trek momenteel. Maar het lastige vind ik ook dat hij het allemaal wel mee vindt vallen... ook wel fijn dat hij wat beter kan relativeren. Mij lukt dat vaak niet meer. Soms twijfel ik of ik hem toch eens moet laten nakijken door een kinderarts. Bij CB krijg ik steeds tips als op tijd op bed leggen/niet teveel prikkels.... Overdag doet hij vaak 3 slaapjes van hooguit 1 uur, vaak korter. Daarna verder slapen lukt niet. Als ik dit probeer brult ie net zolang tot ie eruit gehaald wordt.... Heeft iemand ervaring met een zelfde soort verhaal...? Ik wil zo graag genieten van mijn lieve zoon en dan af en toe een baaldag...ipv andersom zoals nu.
zodra ze lopen. ... Ik zweer daarbij. Mijn zoon is van 7,5-11 maand extreem jengelig geweest. Hij is nu 11 maand en loopt sinds kort los. eindelijk mijn vrolijke ventje weer. .. Hij was zo vreselijk gefrustreerd. ....! Nu hij loopt is het zo'n ander kind. Bij mijn oudste werd het ook met 11/12 maand beter. Ze liep pas met 15 maand en toen werd het echt leuk.
Maar die van jouw waren ook voordat ze konden lopen dus soms een periode wat meer tevreden? Die van mij is dat vanaf de geboorte nooit echt geweest namelijk
Ik herken jouw verhaal zeker. Ons meisje kan ook enorm jengelen, al slaapt zij wel al maanden goed (zowel overdag als s nachts). Juist omdat ze dat zo goed doet voel ik me ook schuldig als ik weer eens denk 'pff wanneer word het leuk'. T. jengelt momenteel vooral veel na een kleine 20 minuten intensief rollen/spelen. En dan moeten wij haar dus nog zo'n 2 uur vermaken voor ze echt moe is en weer naar bed gaat. Mijn vriend vind het ook allemaal wel meevallen, maar dat is makkelijk praten aangezien hij zeer zelden alleen met haar is en we het dus altijd kunnen afwisselen. Ik merk echt dat het tijd voor haar word om te gaan tijgeren/te kruipen en zittend te kunnen spelen. Maar helaas dat zie ik nog niet zo snel gebeuren. Ik houd me nu dus vooral voor dat het vanaf die tijd beter gaat worden (al heb ik natuurlijk geen idee haha) en probeer ik echt zo veel mogelijk te genieten van de leuke momenten samen (want die zijn er natuurlijk ook heel veel)
Een tip: ga naar buiten. De lente komt eraan, dus ga lekker wandelen/fietsen of laat hem rondkruipen in de zandbak of speeltuin. Ga eendjes voeren, geitjes kijken of gewoon winkelen. Zo ben ik de vorige zomer doorgekomen haha. En nu nog steeds eigenlijk Het wordt idd wel wat makkelijker nu ze kan lopen idd, ze hangt wat minder aan mijn benen en kan zichzelf wat beter vermaken.... Mijn dochter heeft ook lange tijd moeizaam geslapen. Dat werd met 7,5 maand opeens beter. Maar of dat iets zegt over jouw kindje weet ik natuurlijk niet.... Ik hetken je verhaal wel hoor, soms is het echt met hangen en wurgen dat je de dag doorkomt. Maar wat ik al zei: als ik op pad ga, is het echt veel gezelliger! En geniet ik zelf ook meer
Mijn jongste zoon van 3 jaar oud jengelt veel en veel meer dan mijn jongste van 10 maanden oud. Het is dus echt afhankelijk van het kind wanneer ze dat minder gaan doen. Voordeel is dat ik mijn kinderen regelmatig naar het kdv breng en zelf dan ga werken. Zalig! Het klinkt misschien hard en ik zie mijn kinderen ontzettend graag, maar ik zou echt geen thuis-blijf-moeder willen zijn.
Ik zou dan toch eens met het cb gaan praten. Misschien is er wel iets? Poept hij goed Eet hij goed Drinkt hij goed z'n flesjes Breng je hem op tijd naar bed Zijn er momenten dat hij meer jengelt of is het non stop de hele dag Wilt hij misschien een speen Etc etc Mijn ventje had het rond die periode ook (van 6 maanden tot 7.5) veeeeeeeel jengelen. Tot hij ineens met een noodgang kon tijgeren. Hij was enorm gefrustreerd. Komt jouw zoontje al vooruit? Heb je al eens een draagdoek geprobeerd?
Heeft hij altijd al zoveel gejengeld? Of heeft hij ook tevreden periodes? Mijn jongste is bij periodes erg gefrustreerd en jengelig. Vaak is dat als hij meer wil dan dat hij kan. Met 5 a 6 maanden had hij zo'n periode tot hij kon tijgeren en op dit moment zit hij weer in zo'n periode. Mijn oudste had dat ook en toen hij kon lopen was het zo goed als over.
Ik herken je verhaal ook! D. was van 7 t/m 10 maanden echt precies hetzelfde. Veel zeuren, niks was goed.. Moest hem de hele dag bezig houden etc. Vanaf 11 maanden werd het beter omdat hij zichzelf kon optrekken, zelfstandig zitten, kruipen.. Hij komt nu overal makkelijk bij en merk dat hij veel vrolijker is en ik dus ook. Ik kan nu veel meer van hem genieten en hij begrijpt me ook beter. Hij kan zichzelf alleen vermaken en spelen. (ook heerlijk) Dit kon hij rond die leeftijd ook niet, omdat hij nog zo afhankelijk van mij was. Een hele goeie tip wat andere dames ook zeggen: ga naar buiten!! wandelen! ik doe dit nu elke dag, steeds een andere route en loop langs de speeltuintjes. D. vind het geweldig. Is ook weer effe wat afleiding. Het is even een periode, maar het word beter. Ik heb zelf helemaal niks met dat baby-achtige. Deze leeftijd vind ik vele malen leuker.
Niet alle reacties gelezen maar kan hij ergens last van hebben? Mijn dochter deed dit ook en ik kon de klok erop gelijk zetten...oorontsteking. Zeker i.c.m. slecht slapen, steeds wakker.
Lastig.. snap dat het vermoeiend voor je is! Heb je weleens aan koemelkallergie gedacht? Aangezien je verteld dat hij vanaf de geboorte al zo onrustig is, zou dat prima aan zijn voeding kunnen liggen.
Nee beide kinderen hebben het eerste jaar vooral alleen maar gehuild. Van mijn dochter (nu 3) vroeg ik me wel eens af of ze niet depressief was. Zij lachte werkelijk Nog. Om niks. Mijn zoon (11 maand) heeft inderdaad af en toe een betere dag gehad waarbij hij heel veel lacht. Hij lacht sowieso ontzettend veel, vanaf dat hij een week of 5 was. Maar hij heeft ook heel erg veel huil momenten. niet zoveel als bij onze dochter destijds. Hij lacht zodra je hem op pakt. En zolang je maar met hem rond loopt op de arm of in de doek is er niks aan de hand, zodra je 50 cm weg loopt begint het. Maar nu hij loopt huilt hij alleen nog maar als hij is omgevallen en hij zich niet zo snel op kan trekken. Heb hier onlangs nog een topic voor geopend, een zeer ongelukkige baby.
Hoer werd het beter vanaf 12/13 maanden, toen begon ze wat meer te bewegen en had ze wat meer uitdaging.
Bij allebei mijn kinderen ging het beter toen ze zelfstandig konden zitten. Daarvoor ook alleen maar jengelen.
Misch verveeld hij zich wel. hier is mijn zoontje zooo saggerijnig smorgens. Dan is niks leuk en goed. Ik ga standaard weg met m na t ontbijt, of in huis iets nieuws en leuks doen. Daarna is hij tevreden en gaat lekker spelen, en slaapt dan ook lekker lang. Als kleine baby had hij het ook. Toch kan ik er niks aan doen, dat ik je reactie ook een beetje vreemd vind. bedoel ik niet aanvallend. Maar het is een kleine baby van 7 maanden die duidelijk niet happy is. Dat is toch sneu, ipv irritant? Ik probeer t altijd maar andersom te bekijken. Lig je dan, in je box, naar boven te staren. je kan niks, begrijpt nauwelijks wat van de wereld. Je moet wel " zeuren" om alles, eten, drinken, poepbroek, buikpijn, slaap.... Zou een draagdoek een idee zijn? Hier was dat echt DE oplossing bij al het leed. Tandjes? Draagdoek. Sprongetje? Draagdoek. Buikpijn? Draagdoek. Niet slapen? Draagdoek. En dan hup, jas er over en wandelen. Hij een frisse neus, ik een frisse neus. Hij viel vaak lekker bij mij in slaap, ik had mn beweging en was er ff uit. Geeft energie! Ik hoop dat je snel meer lol haalt uit het moederschap. Dit is echt supervervelend voor je.
Snap heel goed dat het irritant is. Als je er dag in dag uit inzit, dan is je grens ook een keer bereikt. Hoeveel je ook can ze houdt. Gelukkig ben je ook maar een mens Bij mijn kleintje merk ik dat hii van afwisseling houdt. De afgelopen week was het niet snel goed. Spelen wilde hij vrijwel niet alleen maar jengelen. Ineens had ik een ingeving. Ik heb zijn speelgoed verwisseld. Ni ligt hij rustig drie kwartier alleen te spelen op de grond of in de box. Het zullen vast ook frustraties zijn. Merk ii bij ZL ook. Hij wil continu aan tafel staan. Als ii hem neerzet, dan staat hij ook stevig en zet ook stapjes. Alleen moet hij nog leren om het zelf te doen. Dus zet ik hem niet meer aan tafel. Frustraties alom! Ik heb ook geen idee hoe ik dit kan stimuleren bij hem. (Dus als iemand een tip heeft, graag!) Snap je heel goed meid. Geeft niets, je kunt niet altijd een happy mommy zijn.
Ik herken het niet dat mijn dochter altijd jengelig was maar wel dat ik het vanaf dat ze kon lopen leuk begon te vinden! Ik vond de leeftijd van 6 tm 10/11 maanden echt het minst leuk. Als ze kunnen lopen kunnen ze ineens zoveel meer, de wereld ontdekken! Mss dat dat jouw kindje ook goed zal doen?
Precies dit ook. Ik vond die leeftijd vreselijk. Alles nieuw introduceren en je bent zowat alleen maar bezig met eten geven en ze kunnen eigenlijk nog net "niks". Ook speentje pakken 's nachts niet mer 6/7 maanden. tijgeren kon hij hier ook pas met 7.5 maanden en nog niet eens zelfstandig gaan zitten. Met 11 maanden kon hij ineens veel meer; zelfstandig gaan zitten, optrekken, kruipen, eventjes los staan. En merk echt dat hij en ik allebei een stuk vrolijker zijn