Eerste in Nederland: moeder tilt bij keizersnede zelf haar baby uit haar buik - Diakonessenhuis Ik kan wel janken als ik die foto's zie.. zo prachtig. Als bij mijn (hopelijk gegunde) tweede bevalling weer een sectio nodig is, ga ik dit zeker bespreken.
Wauw! Eerst dacht ik: nee, hoe dan.. 😅 en ik had er vreemde beelden bij. Maar die foto's zijn echt mooi! Ik heb bij onze dochter een spoedkeizersnede gehad en hoop op een geplande keizersnede bij een evt tweede, dit zou mij ook wel prachtig lijken. Al ben ik wel heel benieuwd of ik het op het moment zelf nog zou durven
Hormonenkwestie hier hoor, maar ik moest ook huilen. Echt prachtig! Heb gister ook bewegende beelden gezien, even opzoeken. Check: Primeur in Nederland: moeder tilt zelf dochtertje uit haar buik tijdens keizersnede - RTL Nieuws
Zou niets voor mij zijn , maar ik vind het wel fantastisch dat het Diakonessehuis het idee met enthousiasme hebben ontvangen en samen met het stel tot uitvoering hebben gebracht. Ik denk dat het voor alle betrokkene een mooie ervaring was.
Geen hormonen maar ook een traantje;zo had ik het ook wel gewild toen mijn jongste dochter werd geboren!
Wat mooi en rustig! Ik betwijfel of ik het zelf zou willen, ik ben vaginaal bevallen en wilde de kindjes ook niet aanpakken, maar dat je inderdaad meteen je kleintje in armen krijgt, dat is absoluut het mooiste moment. En dat je dat volledig bewust mag meemaken, prachtig, wat mooi dat ze ermee naar buiten komt en wat mooi hoe warm de gynaecologen er ook over spreken!
Hartstikke fijn dat haar wens vervuld kon worden. Maar even een open vraag... waarom zou iemand dit zo willen?
Waarom? Goede vraag.. tijdens mijn 2e bevalling had ik mijn handen twijfelachtig klaar om de baby aan te pakken toen ze geboren werd, maar ik durfde niet door te zetten en niemand die me hierbij hielp, achteraf vind ik dat zó jammer, en alleen daarom zou ik de (bijna perfecte) bevalling zo graag nog eens over doen. Dus ik zou het denk ik ook wel willen... omdat ik de moeder ben, omdat ik dan degene ben die mijn kindje als eerste aanraakt... dat mijn kindje MIJ als eerste voelt. Dat denk ik... Het is vooral een soort oergevoel, wat moeilijk in woorden om te zetten is.
In 1 woord prachtig! Ik heb er bij de jongste ook over gedacht dat ik oog mijn man haar aan zou pakken. Mochten we ooit een derde krijgen wil ik dat zeker doorzetten! Eline88 Waarom zou je dat niet willen?
Maar je bent toch niet degene die dan als eerst het kindje aanraakt? Ik neem aan dat de arts hem/haar wel een stukje uit de buik tilt. De reden dat ik het niet zou willen is dat het voor mij geen toegevoegde waarde heeft. Dus kies ik liever voor de bekende procedure dan een nieuwe.
Ik snap het idee er achter ook niet hoor. Je bent idd sowieso niet de eerste die het kindje aanraakt. Ook niet bij een vaginale bevalling. Vind ik met de papa's die de kindjes aan willen pakken ook altijd. Ziet er zo klungelig uit altijd. Verloskundige is toch diegene die de spildraai moet begeleiden en dan komt er een papa hand die dan twijfelend bedenkt dat hij ook ergens een hand op moet leggen. Niet mijn ding 😊
Ik heb mijn 2e ook zelf aangepakt en op mijn borst gelegd. Maar ik was uiteraard niet de eerste die haar aanraakte. Desondanks vond ik het prachtig. Mijn man zou het niet willen. Bij een ks zou ik het niet zo snel willen.
Zo dat had ik graag gedaan! Hier in het ziekenhuis ging het doek tien jaar geleden al wel echt naar beneden toen m'n dochter er uit gehaald werd. Was al heel wat begreep ik later.
Mijn eerste gedachte is: omdat ik dan toch nog iets zelf doe bij mijn bevalling. Niet dat ik een keizersnede minder vind als een natuurlijke bevalling, maar toen ik daar lag voelde ik me zo machteloos. Ik kan het niet goed omschrijven. Nou werd mijn dochter ook met spoed gehaald + gelijk meegenomen en ik kon haar pas de volgende dag voor het eerst vasthouden. Dus dat zal voor mij wel meespelen in deze gedachte.