Hi, Na een tijd weg te zijn geweest, merk ik toch dat ik het fijn vind om soms even ervaringen van anderen te horen. Zoals nu dus Onze dochter toont veel signalen van meer-/hoogbegaafdheid. Dan heb ik het voornamelijk over haar creatieve manier van (door)denken, diepgaande vragen stellen, kip-ei verhalen willen weten, een zeer vroege taalontwikkeling, ze houdt van strategisch denken en spelletjes zoals Smartgames, Rubiks Kubus, Lego (zet ze moeiteloos in elkaar zonder handleiding) etc.. Anderzijds is ze heel onzeker, faalangstig, stelt 'onnozele' vragen omdat ze bevestiging nodig heeft, wil geen opdrachten doen dat meer van haar vraagt (ze roept snel dat ze iets niet weet, of ze stopt ermee). We liepen al bij een kinderpsycholoog voor haar faalangst en zowel deze vrouw als de school en wijzelf zien een heel intelligent meisje, die anders denkt dan leeftijdsgenootjes. Maar ze laat dit niet zien.. Nu heeft ze vorige week een intelligentietest gehad in de hoop op meer duidelijkheid. Daar kwam 95 uit.. Ik ben oprecht verbaasd Het uitgebreide verslag krijgen we volgende week, maar er is wel al het eea besproken. Ze noemde een aantal voorbeelden die ze op de test dus niet goed heeft gedaan en ze merkt dat ze heel snel roept 'ik weet het niet'. Dan gaat ze vervolgens doorvragen, doorvragen en nog meer doorvragen en dán komt het er uit. De tester gaf ook aan dat ze niet weet hoe ze iets moet doen als ze de strategie niet weet. Als ze wat begeleiding krijgt komt ze wel heel ver, maar dit mag dan niet in de punten meegerekend worden. Daarnaast heeft ze een traag verwerkingstempo en verzint ze woorden als het exacte woord zelf niet weet, zoals klei zeggen ipv deeg (ze dacht aan deeg, maar zag het als klei..) Ze is een beelddenker dus weet zich, ondanks vroege taalontwikkeling, niet altijd in woorden uit te drukken. Ik weet sinds vorige week (net na haar onderzoek) dat ik ADD heb en daar herken ik mij ook volledig in. Veel dingen vallen voor mij op zijn plek, maar ik herken veel ook terug in haar. Snel afgeleid, slechte concentratie, door anderen heen praten, houdt van een lange uitleg of herhaling, lang nadenken voordat ze antwoord geeft, 3x roepen voordat ze je hoort en zelf zegt ze dat haar hoofd altijd voor zit met gedachten. Is hier iemand die ervaring heeft hiermee? Er is íets, haar denkwijze is echt anders dan bij andere kinderen en dat is voor ons helemaal niet erg (we vinden het geweldig die creativiteit), maar op school begrijpen ze er niets van en weten niet hoe ze kunnen voldoen aan haar onderwijsbehoeften. Heel erg bedankt alvast!! EDIT: Ze is overigens getest met de WISC III, via GGZ. Dus niet door een HB-specialist. Reden daarvoor is dat ze deze vrouw al kende en zich erg op haar gemak voelt bij haar.
Ik lees inderdaad niet zozeer hb maar meer een add en /of disharmonisch profiel/ faal angst/ beelddenken. Als ze er last van heeft door laten testen waar jij ook getest bent.
Waarom denk je precies aan mb / hb? Je geeft een paar voorbeelden, maar wat doet ze bijvoorbeeld met de informatie nadat ze de uitleg heeft gekregen? Past ze dit op andere momenten ook toe in haar spel of combineert ze ook info met elkaar tot iets nieuws; in tekeningen, in andere vragen / opmerkingen, etc? Verder is het idd zo dat het bij een vermoeden op hb het erg verstandig is om door iemand te laten testen die hier ervaring mee heeft. En het totale IQ was 95, heb je ook de onderverdeling in IQ cijfers al gehad? Hier heb je misschien meer aan. Loopt ze op school of thuis tegen problemen aan omdat ze getest is?
Uit mijn bericht maak je het inderdaad niet heel erg op. Maar we hebben talloze voorbeelden waaruit we wel denken aan in ieder geval een bovengemiddelde intelligentie. De score van 95 rijmt voor ons echt niet met wat wij zien thuis. Daarnaast heb ik zelf een IQ van 120 en dus ook ADD. De intelligentietest heb ik gedaan voordat ik van de ADD afwist.. Ik heb aan degene die de test afnam een aantal van deze voorbeelden gegeven en zij snapte inderdaad dat ik me niet kon vinden in de uitslag. Ze zag deze dingen namelijk niet terug in de test. Ze heeft ons geadviseerd verder te kijken voor een ervaren HB-specialist.
Het grootste probleem is dat ze thuis heel ander gedrag laat zien dan op school. Thuis is ze leergierig, wil ze alles weten, alles zelf doen, doet ze veel denkspelletjes. Ze heeft bijzondere vragen/uitsprak zoals: - Als geld wordt geprint door machines, hoe hebben ze de eerst machines kunnen kopen als er geen geld was? - Kun je ervoor kiezen om dood te gaan? - Als je geen scholen zou hebben, zou niemand de kennis hebben om dat op het internet te delen, waar anderen weer van kunnen leren. En nog talloze van dit soort uitspraken Verder kon ze heel vroeg al verbanden leggen. Ik weet nog dat ze met 15 maanden achter een opwindautootje aanliep om te pakken, het kostte haar 2 pogingen om te beseffen dat ze harder moest rennen dat het autootje om het vervolgens tegen te kunnen houden. Ze kon daardoor ook snel tot 100 tellen omdat ze zelf de link legde tussen 21/31/41 etc.. Ze heeft een steengoed geheugen en wist al heel erg jong hoe je van A naar B reed. Ze praatte vloeiend en correct met 1,5 jaar, zong liedjes etc. Ze herkende kleuren, vormen en cijfers al heel vroeg. En zo nog veel meer dingen.. Ik herken mijzelf in haar en ik heb me altijd 'minder slim' gevoeld. Totdat ik erachter kwam dat ik alles behalve dom was. Zij is in haar doen en laten een kopie van mij, zowel het chaotische als het alles willen weten.. Edit: Ze is overigens wel heel erg goed in rekenen. Ze scoort 1+ op alle cito's. Maar ze is dan weer minder goed in tafels en automatiseren, maar als je haar een rekenraadsel geeft met plaatjes kost het haar een halve minuut om het op te lossen.
120 is hoog maar geen hb natuurlijk, wie weet is jouw dochter ook intelligent maar geen hb. De voorbeelden die je noemt zeggen ook weinig zonder context denk ik, dus verder testen is misschien zinvol. Maar ik zou eerder denken aan een disharmonisch profiel en faalangst (als gevolg daarvan deels) dan direct aan hb. (Even op basis van de weinige info) Stel dat er een verschil is in verbaal en performaal iq zie je vaker dat kind zich zodanig toelegt op haar sterkere kant zodat die flink groeit terwijl de andere kant achterblijft wat het trage verwerken zou verklaren. Ik herken het in die zin, dat mijn zoons een flink disharmonisch profiel hebben met faalangst en soms onderpresteren tot gevolg. Echter mijn oudste ontwikkelde zich ontzettend langzaam tot groep 3 en bleek toen na onderzoek een iq van ongeveer 135 te hebben.. dus daarom zeg ik: ga niet gelijk uit van hb maar kijk ook wat breder.
Wat wil je graag bereiken? Dat ze op school betere resultaten laat zien? Dat wordt me niet duidelijk uit je verhaal. Ik herken wat je schrijft, ik heb 2 zusjes met diagnose add en zelf bezit ik ook kenmerken. Oudste dochter lijkt op mij. Toch is het belangrijk dit los te koppelen. Want je bent niet dezelfde persoon en je dochter heeft ook recht op haar eigen leer/leef proces. Wat je zegt over je dom voelen, daar heb je als ouder een belangrijke rol in. Prijs jij je kind wanneer ze een goede prestatie neer zet of wanneer ze haar best heeft gedaan? Dat is een essentieel verschil en heeft een grote invloed op de eigenwaarde van je dochter. Los van welk karakter, welke persoonlijkheid of welke stoornis iemand heeft.
Op school loopt ze vast omdat haar denkwijze zo afwijkt van de rest. Zodanig dat de juf niet weet wat ze ermee aan moet en ze bestempelt mijn dochter als een zorg in de klas. Dochter voelt ze zich meer en meer anders dan de rest.. Uiteraard kijken we verder dan alleen HB, dit kwam pas een paar maanden geleden ter sprake en dit was iets wat we in ieder geval getest wilde hebben. Ik moet eerlijk zeggen dat ik het ontzettend moeilijk te omschrijven vind. Ik lees enorm veel herkenning bij anderen die een soortgelijk verhaal hebben waarbij het kind daadwerkelijk HB bleek. 120 is zeker niet hoogbegaafd inderdaad, daar ben ik mij van bewust, maar ik werd als alles behalve bovengemiddeld intelligent gezien. Heb met hakken over de sloot mijn VMBO en MBO behaald, met als resultaat dat ik 10 jaar lang werk heb gedaan dat me niet uitdaagt. Ik ben inmiddels voor mezelf begonnen En ja, natuurlijk is mijn kind anders dan ik. Maar als ik zoveel herkenning zie dan wil ik natuurlijk vroeg ingrijpen. Wat ik eerder ook aangaf, dat ze minimaal de 130 grens zou behalen..dat vraag ik me af, maar zeker wel hoger de 95 die ze nu heeft behaald. Ik ben nu bang dat school haar geen extra uitdaging gaat geven omdat de test aangeeft dat ze het niet nodig heeft. Terwijl mijn dochter aangeeft dat ze alles zo saai vindt.. Wat betreft het prijzen; ja zeker! Ik benadruk het als ik zie dat ze haar best heeft gedaan, want dat is alles wat ze kan doen. Fouten maken is hier absoluut geen issue, nooit geweest ook, van fouten leer je immers. Ik spreek dagelijks mijn trots naar haar uit en dat komt vanuit mijn tenen Dus daarin denk ik niet dat we nog veel verschil kunnen maken..
Ik zie veel twijfel in je posts en vooral over de uitslag en snap dit ook erg goed. Je geeft aan dat je geen hb-expert hebt gekozen omdat je dochter deze vrouw al kende. Ook is de wisc afgenomen. Beide zijn grote valkuilen voor onderpresterende kinderen. Een bekende tactiek van onderpresteerders is dat ze heel goed zijn in iemand te overtuigen dat ze iets niet kunnen. Om dit te doorzien is een echte hb-expert een noodzaak tijdens het testen want die herkent dit gedrag voor wat het is. Tevens geef je aan dat je dochter zeer associatief en creatief is en een beelddenker. Deze kinderen lopen vast in de wisc omdat deze voor hem absoluut niet geschikt is. Zij hebben alleen baat bij de rakit-2 test. Veel van wat je omschrijft past helemaal bij hb en herken ik ook van mijn hb-kinderen. Mijn advies zou zijn om bij een hbexpert de rakit2 te laten afnemen als second opinion. Mocht daar dezelfde uitslag uitkomen kan je daarna altijd verkennen of het add is (de overlap tussen de diagnoses is gigantisch, maar de behandeling en mogelijkheden zeer verschillend).
Maar 95 bij een 7 jarige is heel normaal he. Daar verwacht je geen 130 alleen al omdat ze 7 is. Zoon heeft disharmonisch 89 verbaal en 117 performaal , dat is geen enorm gat maar met zijn ADHD en beelddenken geeft dat samen wel degelijk een ander beeld.( + dyslectie voor de makkelijkheid) Hij is heel goed in patronen door de 117 en het beelddenken. Dus hij rekent met voorwerpen ipv alleen op papier . LEGO blokjes zijn perfect om delen en en vermenigvuldigen te leren. Als je simpelweg een beelddenker bent kun je je al " anders/ niet zo slim " voelen omdat het meeste onderwijs taal gericht is. Ik zou als ze er last van heeft heel open verder testen, kijken wat het haar exact moeilijk maakt.en dan de juiste testen bij de juiste diagnose met iemand die extact weet wat het precies inhoud.
Fijn om jouw ervaringen te lezen. Ik wil zeker mijn ogen niet sluiten voor andere mogelijkheden, maar we zien iets over het hoofd. Ik heb haar net weer uit school gehaald en is ze weer verdrietig omdat ze wel '3 fouten achter elkaar heeft gemaakt'. We hebben het er even over gehad en dan is het wel weer snel klaar. Maar thuis begon ze erover dat als de juf haar wat vraagt, ze altijd het antwoord wel weet, maar niet weet of dat het antwoord is dat de juf wil. Als dan iemand anders dan het antwoord geeft, is dat hetzelfde antwoord dat zij in haar hoofd had en dus ook goed blijkt te zijn. Nu blijkt dat gister dus ook het geval te zijn geweest. We hebben het er samen namelijk niet meer over gehad sinds gisteren, ik heb alleen gevraagd of ze het leuk heeft gehad omdat ik het niet onnodig beladen wil maken. Dat zou dus kunnen zijn omdat ze denkt dat haar antwoord te simpel is en de juf vast wat anders bedoelt..
Het goed zijn in patronen herken ik ook wel heel erg inderdaad. Je tip met Lego blokjes vind ik wel leuke, die ga ik eens proberen! We moeten het volledige verslag nog krijgen, dus dan weten we meer over welke onderdelen goed gaan en welke niet. Wellicht ook een disharmonisch profiel, dat is overigens een vermoeden van de juf ook. Die denkt dat ze inderdaad heel intelligent is, maar niet weet hoe ze dat naar buiten moet laten zien.
Ik zou toch eerst voor een iq test bij een hb specialist gaan. Omdat bij veel andere 'labels' er niet echt goed gekeken word naar hb. Als je daar eerst duidelijkheid over hebt, is het makkelijker om een juiste reden te vinden. En er kan een aanzienlijk punten verschil tussen zitten.
Ben ik met je eens. Mocht het geen hb zijn, dan hebben we dat in ieder geval uitgesloten en kunnen we kijken hoe we verder gaan.
Mijn dochter (december '08, groep 5)is ook onderpresteerder, nou ja.. voor haar IQ dan. Ze is vorig jaar getest en daaruit is gebleken dat ze meerbegaafd is. Ze is ontzettend creatief en denkt vooral outside the box. Heeft zichzelf leren lezen, is zichzelf nu engels aan t leren en weet van alles over het mensenlijk lichaam en hoe de voortplanting werkt. Daarna mega geinteresseerd naar hoe een brein werkt.. hoe kan het dat ik beweeg.. dat soort dingen. De normale schoolzaken als rekenen, taal, etc boeien haar simpelweg niet. Ze vindt het verre van interessant dus doet ze wat ze moet doen, zonder er moeite voor te doen. Op school hadden ze geen benul van haar kunnen. Werd ingeschat op middelmatig. Ze past zich op school heel erg aan en is dus niet wie ze eigenlijk is daar. En daar kwamen fysieke problemen uit voort. Inmiddels na een half jaartje intensieve therapie gaat het veel beter. Draait ze mee in de plusklas( ondanks tegenvallende toetsresultaten) maar ze gaat in ieder geval weer met plezier naar school. Daarbij proberen ze haar vooral creatief te prikkelen. Daar ligt haar talent. Thuis probeer ik met haar te doen wat ze leuk vindt. Ook qua sporten, iets vinden waar ze écht blij van wordt. Dat helpt enorm. Succes!
Ik lees toch ook veel zaken die op faalangst duiden, dus dit is iets waar ik zeker nog eens mee aan de slag zou gaan. Bovenstaande herken ik ook bij mijn dochter; ik denk niet dat ze HB is maar "gewoon" snel en gemakkelijk leert. Ze wilde (en nog steeds) vooral zo zijn als haar vriendinnen en niet "anders" (daarnaast legt ze de lat voor haarzelf enorm hoog). Haar juf in groep 4 pakt het heel goed op, waardoor het de laatste tijd steeds beter gaat (ze durft het ook steeds meer te laten zien) en de faalangst naar de achtergrond verdwijnt.
Waarom zo teleurgesteld over een iq-test? Ze kan best heel creatief zijn of andere prachtige eigenschappen hebben, waar ze verder mee kan komen dan alleen een hoog iq je kan brengen In mijn ervaring is hb een soort sneltrein, die zich zeker niet tegen laat houden door faalangst. Maar dat zal ook wel afhangen vd ouders, hoeveel druk zet je (onbewust) op presteren?
Allereerst dankjewel voor je input Maar waar lees je dat ik teleurgesteld ben? Ik was verbaasd. HB kan zich zéker wel laten tegenhouden door faalangst, dat zou zomaar bij mijn dochter het geval kunnen zijn. Ze heeft zelf uiteindelijk aangegeven dat ze de antwoorden vaak wel weet, maar niet weet of dat het antwoord is dat de juf wil horen. Over de 'opdrachtjes' (test) zei ze: ja, ik wist de meeste antwoorden echt wel hoor, maar ik twijfelde steeds of dat het antwoord was dat ze wilde horen. Met als resultaat dat ze dingen anders benoemde. Zou ik nu een gelukkig kind hebben, prima. Maar dat is ze niet. Ze voelt zich onbegrepen, raakt in paniek als ze iets niet snapt, lees: iets moeilijker maakt dan het is. En de juffen begrijpen niet waarom ze bepaalde vragen stelt. Als zij 1-op-1 met haar praten horen ze een meisje dat ouder klinkt dan ze in werkelijkheid is, die met heel creatieve oplossingen komt. Maar ze weten verder niet hoe ze in haar onderwijsbehoeften moeten voldoen. Vandaar dat er vanuit de school het initiatief kwam om haar te testen, omdat ze haar hoger inschatten qua intelligentie en voor de school is dit nummertje blijkbaar pas genoeg bewijs om haar aangepast werk te bieden. Anders moet ze echt eerst door de reguliere stof heen, maar ze heeft een 'te traag werktempo' om vervolgens aan het volgende niveau te beginnen Wbt prestatiedruk; daarover kan ik alleen maar zeggen: absoluut niet. Het zit niet eens in ons als ouders, dus wij leggen ook niet onbewust prestatiedruk op Ik vind het jammer dat je bij voorbaat al suggereert dat dit van de ouders afhangt. Voor ons is het ontzettend frustrerend om niet te weten hoe je je kind kan helpen. Ze is 7, jong inderdaad! Maar we spreken dit vermoeden pas uit sinds ze 6 jaar is. Terwijl wij op heel jonge leeftijd echt wel een pienter meisje zagen die op alle vlakken ver voor liep op leeftijdsgenoten. Maar dat was ze in onze ogen gewoon; pienter, niks meer en niks minder. Vermoeden van HB kwam vorig jaar pas, nadat haar toenmalige juf aangaf dat ze signalen zag daarvan.