ah okee haha ja als het aan hem ligt is dat niet zo'n probleem.. ik vind het ook niet erg elke dag seks maar ik heb liever iedere avond dan ochtend vandaag bijvoorbeeld omdat het zo'n moet dingetje word hebben we om 6:30 al seks gehad hahaha omdat hij pas 01:00 u snachts vrij is en ik dan al slaap maarja ik heb het er voor over zou het heel leuk vinden om na 3 rondes een positieve test zou zien en zo niet op naar de 4e !
En ik denk dat ik niet mijn NOD op de 27e heb.. ik zie dat mijn app er van uit gaat dat mijn cyclus weer 25 dagen zal zijn maar mijn eisprong is ergens tussen vandaag en aankomende 2 dagen dus denk dat mijn NOD pas 30-31 maart zal zijn ... dus nog langer wachten omdat ik dit keer een langere cyclus heb hmmm
Hier deze maand om de dag tot rond de eisprong, toen iedere dag. Vriend was sinds de bevalling helemaal vies van Sex ofzo 😂 maar gelukkig is het weer helemaal goed!
oh echt .. raar joh :S Hoelang duurde het na de bevalling voordat hij er over heen was en gewoon weer normaal seks met je kon hebben?
Pfoeh nou dat was echt een half jaar! En daarna ook 1 keer in de maand (als ik mazzel had) Ik begon al te denken dat het aan mij lag enz maar hij vond condooms gewoon vreselijk en was bang dat Jayden wakker zou worden.
Ooh echt? Bij ons lag toen meer het probleem bij mij. Pas na 7 maanden hebben we weer een keer seks gehad. Terwijl ik een makkelijke bevalling had gehad en niet eens hechtingen!
In het begin begreep ik het ook nog wel, ik beviel op ons bed natuurlijk... Misschien kreeg hij dat beeld niet uit zijn hooft 😜
Wow dames, wat hebben jullie het de laatste dagen druk gehad haha. Hier net klaar met werken, nu een aantal dagen vrij. Momenteel nog geen ovulatietesten gebruikt, zou ze laatst kopen, maar iets in me zei: Wat heeft het voor nut... Bij mij begint nu de wanhoop een beetje tevoorschijn te komen, hoe erg ik ook mijn best doe om die mijn gedachten niet te laten overheersen... Mijn man lijkt bij elke vruchtbare periode minder zin te krijgen en steeds meer last te krijgen van prestatiedruk. En ik moet heel erg mijn best doen om mezelf niet op hem te storten, en wil dat ook niet meer na alle afwijzingen de afgelopen rondes. Laatst hem nog gevraagd of hij het wel echt wil, maar dan antwoord hij dat hij het heel graag wil, maar zich door de druk om te presteren gewoon geen zin kan krijgen. Heb hem al alle macht gegeven, van alles geprobeerd maar moet alsnog mijn verdriet en het gevoel van afwijzing proberen te verbergen, want hij voelt hier zich al zo schuldig om... Hij doet zijn best, maar ik kan het gewoon bijna niet aan. Helemaal nu mijn zus terloops heeft gemeld dat ze de anticonceptiemiddelen niet meer gebruiken en dus voor een tweede gaan. Stel je voor dat ze weer binnen een maand zwanger is en ik gewoon het niet kan opbrengen blij voor haar te zijn? Ik schrok heel erg van mezelf toen ik dit gevoel voelde, terwijl ik in mijn werk (kraamzorg) hier totaal geen last van heb. Ik heb nu tegen mijn man gezegd dat als het deze ronde niet lukt ik het niet meer weet... Dan heb ik bijna nog liever dat we naar de huisarts stappen om te kijken wat we kunnen doen, want zo gaat het niet meer. Nu bijna een halfjaar is het elke vruchtbare periode een gevecht... Nu hopen dat hij, mocht het deze week weer niks worden, ermee akkoord gaat om naar de huisarts te stappen... Zo heb wel weer even genoeg gezeurd ... Zal nu de laatste dagen even teruglezen. Succes voor diegenen die op het wachtbankje zitten en wie rond de eisprong zitten veel plezier met klussen. Het is jullie allemaal gegund om deze ronde zwanger te worden en hopelijk zien we eind maart een prachtige roze lijst. xxx
Ooh dvk1990 wat een ontzettende rot situatie. Wat zal dat spanning en verdriet opleveren. Kunnen jullie er samen een beetje over praten of levert dat alleen maar spanning op? Het gevoel wat je hebt bij je zus kan ik me heel goed voorstellen. Wees niet te hard voor jezelf. Het is jouw gevoel en dat mag er zijn.
Dankjewel Sterree, Ja we kunnen er gelukkig tot zover wel goed over praten.. Al moet ik soms de antwoorden uit hem trekken, maar na 12 jaar ken ik hem gelukkig goed. Alleen je wilt er ook niet continu over beginnen omdat het hem erg zwaar valt... Ik hoop zo dat het deze maand, ondanks dat we het misschien in de vruchtbare periode maar twee x klussen, toch lukt...
Ah joh, wat rottig zeg! Dat geeft inderdaad alleen maar druk dan! Moeilijk hoor. Misschien is naar de huisarts stappen dan ook geen verkeerd idee? Ik weet het ook niet zo goed. Sterkte meis...
Nee dat weet ik dus ook niet... Maar dit hou ik niet meer vol en is ook niet goed voor ons samen als elke vruchtbare periode een strijd word. Vries dan maar een paar zaadcellen in en insemineer ze maar rond de goede moment in bij mij denk ik nu op een gegeven moment. maar weet dat dat gemakkelijk gedacht is, we moeten eerst dan maar een gesprek aangaan met de huisarts.. Bah wat is zwanger worden soms een strijd
jeetje heftig..terwijl er zo'n mooie regelmatige cyclus hebt..maar het komt goed ! blijf er in hopen en misschien is het beter als je het even los laat misschien gebeurd het dan vanzelf wanneer je het totaal niet verwacht ..je moet vooral doen waar jij je goed bij voelt succes ! x
Jeetje meid wat naar. Ik begrijp het wel hoor. Is zelfinseminatie geen idee? Ik weet natuurlijk niet waar het "probleem" zit....maar als hij geen prestatiedruk ervaart als je hem bijvoorbeeld oraal laat komen dan is zelfinseminatie ook nog een optie. Dan kan je misschien de lol ervan een beetje terug krijgen. En natuurlijk overleggen met je huisarts is ook goed.
Dvk1990 ach Jeetje, is niet erg hoor! Is volgensmij heel normaal hoor dat je je zo voelt, je gunt het een ander wel maar het is toch een klap in je gezicht. Dat je er geen last van hebt bij je werk vind ik echt knap! RiRi93 veel plezier! 😉