Hoe is jullie relatie met je schoonouders?

Ik heb ook een hele goede band met mijn schoonouders.
Ik hou heel veel van hen en zij van mij.
In het begin was ik niet zo gek op mn schoonmoeder maar we zijn echt naar elkaar toe gegroeid.
Ik zou niet weten wat ik zonder ze moet.

 

Ik heb alleen een schoonmoeder. Toen we nog in de buurt woonde deden we alles samen, is een vriendin geworden.

 

Ik heb nu hele lieve schoonouders.

Mn schoonvader vond ik altijd al een schatje.
Maar mn schoonmoeder is echt wel eens gemeen geweest, niet heel bewust trouwens. Maar die bemoeit zich graag met iedereen, en dat botste in het begin enorm. Nu ze weet dat ik dat niet accepteer en dat niet meer doet of zegt gaat het goed. Tijdens de zwangerschap vond ik dr nog wel wat afstandelijk, maar nu onze zoon er is zijn we echt goede vrienden.

 

Hier inderdaad ook een positief verhaal. Mijn schoonmoeder is een topmens! Zou niet weten wat ik zonder haar zou moeten doen. Woont bij ons aan de overkant en dat is alleen maar handig, maar ze zal nooit onverwacht binnen staan. Sv is overleden.
Ikzelf heb geen moeder meer, maar mn vriend kan super overweg met mijn vader en zus en zwager. Altijd erg gezellig met z'n allen.
En natuurlijk zijn er weleens dingen die we anders zouden doen dan bv sm, maar het is toch altijd een beetje geven en nemen vind ik.
Dus ik herken ook zeker niet al die negatieve verhalen erover gelukkig.

 

Slecht. Maar goed, man is geestelijk mishandeld door zijn moeder en geslagen door zijn vader in zijn jeugd. Zijn vader is een alcoholist en beschuldigd van kindermisbruik. Dus denk dat het logisch is, in ons geval dat die band niet goed is.
Met de moeder van mijn ex had ik een heel andere band, daar ging ik nadat het uit was nog op de koffie.

Even met voorbeelden om te laten zien dat sommige banden terecht slecht zijn.

 

Ik heb echt een schat van een schoonmoeder. Ik ga regelmatig spontaan op de thee en ze helpt waar nodig. Ondanks dat mijn kinderen niet haar kleinkinderen zijn behandeld ze die wel zo vanaf de dag dat ze ze heeft leren kennen. Helaas mijn schoonvader nooit leren kennen. Was al een aantal jaar overleden.

Met de moeder van mijn ex man kon ik niet goed overweg. Nog steeds niet. Heel dominant type en er heerst altijd spanning als ze ergens binnenkomt. Dat was ook zo gedurende de 8 jaar dat ik bij mijn ex man was. Type altijd alles beter weten en alles meegemaakt hebben maar dan altijd erger als een ander.

 

Mijn man heeft leuke schoonouders waar hij goed mee overweg kan en ook gerust zonder mij langs gaat voor de gezelligheid

Andersom...ehm... nouja. Nee. Verschrikkelijk is een understatement. In het begin dacht ik nog dat het leuke ouders zouden zijn. Tot we de eerste keer zijn blijven eten. Zij wisten vanaf het begin dat ik vegetariër ben maar kreeg een kom soep met flinke ballen er in, moest mij niet aanstellen en gewoon opeten en anders maar om het vlees heen eten. Hoofdgerecht, stamppot met spekjes.... toen was ik er wel even klaar mee, met die ouders. Week later kwamen ze bij mij thuis op visite, soort van uitpraten. Ging moeders mijn hele woonkamer verzetten, ze vond dat de bank ergens anders moest staan, eettafel moest ook maar een kwartslag gedraaid worden, kasten die een andere plek kregen (eeeh, gaan we even normaal doen, is mijn huis). Had allemaal krassen op mijn nieuwe vloer
Vanaf toen begon de ellende pas echt. Elke keer dat mijn man (toen vriend) even weg was (toilet of wat drinken pakken) kreeg ik de vraag wanneer ik eigenlijk zou verdwijnen want hun zoon verdiend beter. Toen we zijn gaan samenwonen in de ruzie zo hoog opgelopen dat mijn schoonouders hier niet meer welkom zijn.
Ondanks dat mijn man nog goed contact met hen heeft weten zij niet dat wij ondertussen al bijna 3,5 jaar getrouwd zijn.
Kan nog wel 100 dingen opnoemen waarom ik mijn schoonouders niet mag.

Ik moet wel zeggen, de makkelijkste ben ik ook niet hoor, maar zij trokken echt het bloed vanonder mijn nagels vandaan.

 

Ik heb hele fijne schoonouders. We hebben zeker weleens gebotst, maar we weten nu wel wat we aan elkaar hebben en hoe we erin staan. We gaan samen op vakantie en doen ook leuke dingen samen. Ik ben blij met mijn schoonouders en ze zijn een fantastische opa en oma voor mijn dochter.

 

Heb een schoonvader met een vriendin. Gaat onderling prima. Zijn vriendin is ook onze poetshulp. Wel vaker verschil in mening over opvoeden en levenskeuzes maar zolang je elkaars mening en keuzes maar respecteert is er geen probleem. Dat gaat doorgaans ook prima van beide kanten!

 

Ik zou haar niet uit het raam gooien, maar er over heen rijden en nog een x terug. Het is een vreselijk mens dat alles doet om ons het leven zuur te maken. Zelfs nu ik zwanger bent, probeert ze nog mijn vriend over te halen dat hij mij moet verlaten. Echt. Ik haat haar. Mijn vriend blijft wel naar zn ouders gaan voor zn vader. Dat is eigenlijk een hele lieve man, maar zit zwaar onder de plak bij zn wijf. Dus die staat bij mij ook niet hoog op het lijstje na wat hij allemaal gezegd heeft.

Maar gelukkig heb ik ze ook niet nodig en mis ik ze totaal niet.

 

Mijn schoonmoeder is echt een heks. Liegen en bedriegen, stoken tussen mijn man en zijn broertje en tussen mij en mijn schoonzus. Maar ook tussen mij en mijn man.
Gelukkig op tijd achtergekomen dat ze zo stookt tussen ons.
Geprobeerd te praten, zelfs een psycholoog hielp niet. Ook daar bleef ze liegen. Man en zijn broertje hebben besloten geen contact meer te willen en helaas kiest mijn schoonvader zijn vrouws kant.
Dus al jaren niet meer gezien of gesproken

 

Ik heb ook een goede band met mijn schoonouders. Soms heb ik wel van die momenten dat ik denk (bij mn schoonmoeder vooral), waar bemoei je je mee of dat ze haar zin of idee ergens over wil doordrukken. Ik heb afspraak met mijn man dat als er iets voorvalt hij dan tussenbeide komt en dit dan bespreekbaar maakt of er iets van zegt. Deze afspraak is eigenlijk ontstaan toen we een kindje kregen.
Andersom kan mijn man niet zo goed met mijn moeder (mijn vader is overleden). Mijn moeder is nogal passief, lui wat betreft ondernemen van dingen en houdt liever haar hand op (al zegt ze dat liever iets doet). Maar als het haar tegemoet komt zou ze niet nog harder gaan lopen om er nog meer uit te halen. Vaak klagen en negatieve houding. Mijn man vind dat verschrikkelijk. Ook haar manier van omgaan met mensen en kijken op de wereld en op opvoeden is heel anders dan die van ons en dat botst. Zij begrijpt dan niet dat wij andere keuzes maken en als het gaat om de opvoeding zij onze keus moet accepteren en daar ook naar moet handelen als ze op ons kind past.
Wereld van verschil dus tussen schoonouders. En dat ik wel met de mijne kan en mijn man niet met de zijne botst bij mijn moeder dan weer. We zijn om verschillende redenen vaker bij mijn schoonouders te vinden en dat vind mijn moeder niet leuk.
Afijn,... voor mij geldt 'gooi je schoonmoeder uit het raam' niet... voor mijn man wel.

 

Ik heb een neutrale band met mijn schoonouders.
We respecteren elkaar en kunnen goed met elkaar overweg.
Op vakantie met ze kan ik niet.. 1x gedaan en dat was geen succes.
Maar dat kan mijn vriend ook niet.
Andersom heeft mijn vriend een ontzettend goede band met mijn moeder.
Met haar gaan we jaarlijks een paar dagen weg.

 

De band hier is prima, ze wonen 20 huizen verderop en vooral mijn schoonmoeder past weleens op. Heb er eigenlijk heel veel aan (veel meer dan aan mijn moeder), enige kritiekpuntje is dat ze wel heel veel praat en erg nieuwsgierig kan zijn haha. Maar goed, als dat alles is

 

Mijn schoonouders zijn behoorlijk dominant en laten bij alles weten wat zij vinden en hoe zij het verwachten. Ik ben niet goed genoeg, dwing mijn man tot keuzes volgens hen terwijl hij juist klaar is met verantwoording afleggen en zn eigen leven wil.

Grenzen respecteren ze niet, evenals onze regels en normen\waarden voor de kids. Erover praten gaat niet want je krijgt direct verweer dat zij zich gekwetst voelen. Tja, op ten duur is het op... Ik heb al veel geslikt en gepikt maar nu is he redelijk einde tolerantie hoor.

 

Hier helaas geen goede band..

Schoonmoeders is erg controle behoeftig en emotioneel beperkt ofzo...
Ze valst letterlijk en figuurlijk over anderen heen vanuit haar eigen behoefte en lijkt dan niet te snappen dat anderen andere wensen, grenzen en behoeftes hebben.
Ze bemoeit zich met de opvoeding van de kids, terwijl wij erbij zijn en een hele andere mening hebben over de situatie.
Wanneer we hier dan zelf de regie in nemen reageert ze passief agressief en voelt ze zich beledigd.

Vind dit heel lastig om mee om te gaan, omdat ze kei hard over mijn grenzen gaat, ook al stippel je het letterlijk voor haar uit. En nu ben ik zelf echt heel relaxt en geef ik haar echt veel ruimte! Kan over er algemeen met heel veel verschillende mensen opschieten. Maar blijkbaar wil ze zich naast ons plaatsen en kan ze moeilijk onderscheiden wanneer haar behoeften even ondetgeschikt zijn aan die van een ander. Ik mis dan ook echt een stuk respect van haar kant, waardoor ik me niet verder open kan stellen in de relatie met haar

Dus helaas, hier is het cliché zeker waar

 

Ik heb ook zo'n sm (bordeliner. Haar emoties overheersen alles en bepalen alles. Geen contact meer dus). Maar sv en zijn nieuwe partner zijn erg aardig, goed contact mee, samen op vakantie geweest etc.

 

Mijn man heeft sinds kort weer iets van contact met ze en dat is prima, het blijven zijn ouders, al zal het nooit meer als voorheen worden. Ik wil niets met ze te maken hebben.

 

Mijn schoonouders heb ik helaas nog nooit ontmoet, omdat zij dat niet willen. Religieuze verschillen... Ik zou het graag anders zien. En aangezien mijn man en zijn broer echt opgevoed zijn tot prima mannen, heb ik er alle vertrouwen in dat het goede mensen zijn. Wie weet verandert het als ze een kleinkind hebben.

Mijn man heeft wel leuke schoonouders gelukkig