Niet geweldig op zijn netst gezegd. Heb het 10j volgehouden met mijn sm en nu heb ik het wel gehad eigenlijk. Ik zie d'r wel, want ze is onze kinderen hun oma en dat heeft verder niks met mekaar te maken verder vind ik, al weet ik dat ze achter mijn rug zegt dat ze me "zoet" moet houden want anders kan ze hun niet zien...euh ja natuurlijk want ik ben zo... Maar ze doet maar, als mensen die me niet kennen dat willen geloven, zegt dat meer over hunzelf ook dan over mij. Ik ben er altijd geweest als ze me nodig had, maar nu dus niet meer. En als ze weigert te zien waarom, dan laat ook maar. De buitenwereld mag zeggen en denken wat ze willen, ik besteed liever m'n tijd aan mensen waar ik wat aan heb en met wie het gezellig en leuk is. Altijd voor de lieve vrede zelf gekwetst worden en met een maagzweer rondlopen, euh nee bedankt. Ik ben best jaloers op mensen die wel een leuke band hebben met hun schoonouders, want ik mis dat echt. Maar ja, het is er niet dus jammer maar helaas.
Hoewel ik echt wel eens dingetjes heb met schoonouders, durf ik toch te zeggen dat we boffen! Ze staan altijd voor ons en onze dochter klaar! Ze zijn ontzettend lieve en betrokken grootouders. Ook mijn man boft denk ik, hij heeft overlappende hobby's met zijn schoonvader
Mijn schoonouders zijn hele lieve mensen, en ontzettende leuke opa en oma! Hebben mij volledig geaccepteerd en mijn dochter ook toen we in de familie kwamen. Daarnaast ook 2 lieve schoonzussen. Andersom kan mijn vriend het ook heel goed met mijn ouders vinden en hebben we het plan volgend jaar gezamenlijk op vakantie te gaan. Blij dat het zo goed gaat. Maar we lopen niet elkaars deur plat, zien elkaar wel geregeld maar nog genoeg privacy.
Ik heb een geweldige band met mijn schoonmama. Ook met mijn schoonvader maar die is helaas 1,5 jaar geleden overleden. Ik heb hier echt een trauma aan overgehouden. Mijn schoonmoeder is mijn tweede moeder. Het enige wat jammer is, is dat ze een hele zwakke gezondheid heeft en dus vaak onverwachts naar de ehbo moet. Ik weet helaas dat mijn schoonmoeder nooit oud zal worden, ze heeft een levertransplantatie gehad en ze zal niet meer in aanmerking komen voor een nieuwe. Ze heeft de lever nu bijna 10 jaar en ze heeft copd fase 3/4, het eindstation zogezegd. Ik geniet elke dag dat ze er is en bel haar vaak op en ga vaak langs. Ik hoop nog een tijdje van haar te kunnen genieten want ik zou niet weten wat ik moet zinder haar.
In het begin wel goed, maar op een gegeven moment ben ik mij aan dingen gaan ergeren. Overal commentaar opgeven, aan iedereen mankeert wat behalve aan hun (haar vooral sm is zo). Ze stookt haar kinderen tegen elkaar op, ze hebben door haar bemoeienissen al ruim 9 jaar geen contact met hun oudste zoon en zijn gezin. Wij hebben ruim 2 jaar geen contact gehad met ze. Wij komen er niet vaak en niet graag, mijn man probeert wel elke week even naar zijn ouders toe te gaan, ze zijn op leeftijd en mijn schoonmoeder wordt vergeetachtig/dement. Mijn ouders: niet te vaak er komen en opletten wat je zegt als je er bent. We wonen gelukkig niet bij elkaar in de buurt, dit geldt voor schoonouders en ouders.
de band met mijn schoonouders is prima. In het begin 1 keer ruzie gehad met SM. Uitgesproken en zand erover. Met mijn Sv heb ik meer moeite gehad. Op een gegeven moment kon ik hem niet meer luchten of zien, totdat ik onze zoon kreeg. Op de een of andere manier zijn we enorm naar elkaar toegegroeid en kunnen we prima met elkaar opschieten nu. Gelukkig maar. Mijn schoonzus, dat vind ik pas een drama. Ging tijdje beter maar toen vond ze het nodig om ons weekendje weg te verpesten. De voorpret althans. Zij heeft altijd van die fratsen en is heel zelfgericht. bah.
Zo is het hier ook. Mn schoonmoeder is helaas overleden dus gaat het alleen over mn schoonvader. Ik zie hem wel 2x pw om de jongste op te halen, en de verstandhouding is prima, maar ik kom daar niet graag. Het is een aardige man hoor, maar ik ben daar echt op visite en voel mij er totaal niet thuis.
Mijn schoonouders zijn gescheiden. Ik heb een hele goede band met mijn schoonvader, mijn schoonmoeder daarin tegen dat is een feeks. Gelukkig denkt mijn man er ook zo over.
Ik denk dat negatieve verhalen eerder vertelt worden en het daarom lijkt alsof die er meer zijn dan positieve. Mijn (ex) schoonouders zijn best lief. Ze zijn dol op mijn zoon en doen alles voor hem. Maar zijn ook mensen die vooral met zichzelf bezig zijn. Ze vragen nooit hoe het met mij gaat ofzo. En als ik iets vertel is het gesprek al snel weer omgekeerd en is ma weer aan het woord. Ik kan met ze door een deur en ik ben blij dat ze een lieve opa en oma zijn voor mijn zoon. Maar vrienden zullen we niet worden.
Relatie met schoonouders is goed. Wel moest ik even wennen aan mijn schoonmoeder. Ze is vrij druk en ik ben van het rustige. Man kan goed met mijn ouders overweg. Beschouwt mijn vader als zijn broer (zwager is net zo oud als mijn vader) Familie vakantie's gebeuren hier ook. Gaat altijd goed.
Toevallig had ik hier laatst een discussie over met een collega. Een andere collega was continu aan het klagen over haar schoonmoeder, maar ze past wel 3 keer in de week op... Dat vind ik altijd een beetje krom. Klagen, maar wel gebruik van haar maken wanneer het jou uitkomt. Mijn schoonouders zijn totaal andere types dan dat ik ben. Dit was op het begin erg wennen, maar nu weet ik hoe ze zijn. Zij vinden mij leuk en dit scheelt denk ik. We hoeven maar te bellen en ze staan voor ons en onze kinderen klaar. Ze kunnen soms wat dramatisch doen, maar dat is een kwestie van doorheen prikken Overigens kan mijn man het ook prima met mijn ouders vinden. Dit is heel fijn. Mijn moeder heeft de pech dat ze twee schoondochters heeft die niet altijd leuk zijn. Zij heeft mij verteld wat dit met haar deed en dat heeft er óók voor gezorgd dat ik de band met mijn schoonouders belangrijk vind.
Mijn schoonvader is een lieve man van 70 jaar. Ik heb geen problemen met hem. Mijn schoonmoeder was ook een lieve vrouw. Helaas voor mij en mijn dochter is zij te vroeg overleden! Nu al 22 jaar geleden. Ik heb haar nog nooit gekend, volgens de familie was schoonmoeder een lieve vrouw.
Geen band... Sv valt mee, maar sm is verschrikkelijk. Altijd ziek, geen interesse in kleinkind, vreselijk egoistisch mens met een bekrompen mening. Eens in de 2/3/4 maanden zien we ze en dat is eigenlijk al te veel..man neemt ook steeds meer afstand, maar komt denk ik nooit helemaal los van ze.
Goed! Maar daar investeer ik ook in! Geven en nemen. Zijn de ouders van mijn vriend en opa en oma van mijn kinderen dus daarom heel belangrijk en daar wil ik hard mijn best voor doen Ben t niet altijd met alles eens maar heb veel respect voor ze en dat wil ik mijn kinderen ook mee geven
Ik had een goede band met mijn schoonvader maar die is helaas overleden. Met mijn schoonmoeder praat ik omdat het de oma van mijn kinderen is en de moeder van mijn man maar voor mij is het een schoon loeder. Wij verschillen teveel van mening en dit botst enorm en dat is helaas al 13 jaar lang zo. Ben er inmiddels al aangewend en zij is lucht voor mij maar leuk is anders. Het contact tussen haar en mij is minimaal en als mijn man vandaag nog zou zeggen dat hij het contact zou willen verbreken dan zou ik daar volledig achter staan. Helaas hebben we afgelopen kerst enorme ruzie gehad en dit is tot op heden nog niet uitgepraat. Ik ben het type '' Laten we het netjes als volwassenen bespreken wat er is gebeurd '' en zij is het type '' We stoppen het in een potje en hebben het er niet meer over of we bespreken het volgend jaar '' Ja zo werkt het dus bij mij niet, je hoeft niet volgend jaar bij mij aan te komen met iets wat je een jaar eerder irritant vond, dan neem ik je dus totaal niet serieus. Verschrikkelijk mens is het, blegh.
Heb met mijn schoon ouders geen probleem. Maar schoonzus, (zus van me man) probeert de relatie kapot te maken.
Opzich een vrij goede band met mijn schoonouders, maar dat is wel iets waarin we aan beide kanten geven en nemen. Wij (man en ik) zijn zelfstandige mensen, vragen weinig hulp, graag ook op ons zelf en vooral mijn schoonmoeder is een heel verzorgd type, die graag zou komen helpen, meer bij elkaar zou willen hangen etc. Gelukkig kan ze dat meer bij mijn schoonbroer 😉. Ik probeer haar gevoel te erkennen en dit ook niet tussen ons in te laten, maar duw ook onze behoeftes en gevoelens helemaal niet weg. Ik vind het bij beide kanten soms lastig. Mijn ouders menen soms net eens een extra opmerking te maken, over kleine dingen, zoals toch die lange vinger. , ookal willen wij dat nu nog niet. Mijn schoonmoeder zegt zelden iets, maar daar spreekt de lichaamstaal boekdelen en vraagt soms iets 10x.... Och ieder mens is anders en soms zullen zij op de lippen moeten bijten, en andere keren wij, maar zouden het veel slechter kunnen treffen
Hier gaat het wat moeizaam met onze schoonouders. Mijn schoonmoeder heeft me gewoon verteld dat ze me een bijdehand figuur vindt. Ik zit daar niet zo mee, ze mag van mij vinden wat ze wil. Maar het probleem begint pas als ik aan haar vertel wat ik van haar vindt. Een aantal jaar geleden was mijn dochter bij haar te logeren. (dit heb ik wel eens eerder hier gepost op ZP) Die had toentertijd nogal last van obstipatie. Netjes een fles Lactulose meegegeven en gevraagd of ze dat wou geven aan m'n dochter. Na 2 dagen gingen we mijn dochter ophalen en mijn schoonmoeder vertelde dat ze mijn dochter even geholpen had met haar obstipatie. Maar wat blijkt... Heeft ze dus m'n dochter (van 9 jaar) gedwongen om naakt in de badkamer te gaan liggen op het badmatje en heeft ze met d'r vingers in m'n dochters anus gezeten om de ontlasting los te krijgen. Ik was echt met stomheid geslagen.... Ik kon niks uitbrengen als alleen 'hier ben ik niet blij mee' Nou, toen is me er toch een vreselijke ruzie ontstaan. Ik was een ondankbaar mens met een grote mond enz. Om een lang verhaal kort te maken; sindsdien bewaar ik dus afstand.