Uhmmm even kijken... Dag 29. Bluh ik wil gewoon ongesteld worden en weer verder. Dit is gewoon kak! Oh hopen dat het niet doorzet pita.. ik was toen ik zwanger was die ronde ook mega ziek geweest! Echt flinke buikgriep wat ik echt maar 1x in de 2 jaar heb. En toch was ie eventjes blijven plakken hihi. Nee ik hoop dat het jou overslaat. Myhappyfamily .. Ja dat heb ik hier ook. Ik ga niet met tempen enzo beginnen want ik ben bang dat ik dan doordraai en dan kan ik net zo goed weer bij de fertiliteitsarts gaan lopen denk ik dan haha! Respect voor degene die het wel kunnen hoor! Daar bedoel ik helemaal niets mee 😘.
Ohhh dat valt nog mee dag 29. Wie weet ben je wel zwanger. Laten we het hopen. Nee daarom doe ik het ook niet haha. Ik weet ook hoe ik ben. Ik wil het liefste ook naar het ziekenhuis maar ik en mijn vriend hebben afgesproken dat we helemaal niks doen. Hij wil het niet meer alleen de natuurlijke weg. Snap hem ook wel. We hebben zoiets we zien wel hoe het allemaal loopt. Is het zo dan heel graag. Word het niks dan is het zeker jammer maar we hebben gelukkig een gezonde dochter. Dat is ook wat waard.
Nou, hier nog geen kwaaltjes hoor. Zal wel niet raak zijn denk ik. Maar hoop het zo!! Nog 4 nachtjes slapen en dan testen. Ik doe ook niet aan temperaturen hoor. Heb daar ook gewoon geen zin in. Vind ovulatietesten al heel wat. Hopelijk laatste ronde en is het straks niet meer nodig. Wil volgende ronde teunisbloemolie gebruiken. daar hoor je toch veel over. Jullie wel eens gebruikt? Maar hopelijk is ook dat niet meer nodig.
Nee ik heb daar ook allemaal nier zoveel zin in. En ook met mijn pcos weet ook nooit wanneer ik een eisprong heb en of ik er wel een heb. Vind ik zonde geld dan op den duur. Al helpt het bij veel mensen tuurlijk wel. Teunisbloemolie heb ik zelf nog nooit gebruikt. Ik lees er goed maar ook minder goed verhalen over. Dacht ook dat het nooit echt bewezen is dat het helpt. Maar natuurlijk het proberen waard. Hoop voor je dat het de komende ronde niet meer nodig is.
Klopt helemaal hoor. Maar ik ben nog steeds in de veronderstelling/hoop dat mijn pcos ooit gaat verminderen/verdwijnen en we op de natuurlijke manier zwanger gaan raken. Al is het placebo, als het helpt dan helpt het. Dus zo proberen we af en toe wat.
Proberen kan zeker geen kwaad nee. Was er laatst zelf ook over aan het twijfelen. Wat ik weet is dat pcos niet verdwijnt. Maar het kan zeker wel minder worden. Heb genoeg vrouwen gelezen wat bij de eerste zwangerschap clomid nodig hadden en bij de 2e niet. Of andersom. Hoop dat het ons gegunt is en dat we verder niks nodig zullen hebben. Nog ff en dan kun je weer testen. Ik merk wel dat ik deze maand er een stuk minder mee bezig ben. Kijk af en toe hier en verder niet veel.
Pfff, nou, ik ben er mega mee bezig. Heb echt testdrang maar slaat nergens op om nu te gaan testen. Dus moet gewoon echt afwachten. Ben zo bang dat het niet raak is dan zou ik echt zo verdrietig zijn want wil het zo graag. Mja, wie niet hier he? Het is gewoon afwachten en dat is irritant. Gelukkig morgen de hele dag cursus dus veel afleiding en ook zondag is een drukke dag.
Hier helaas spier witte test dus weet dat het klaar is. Nu wachten op menstruatie en op naar de volgende ronde. Ben er toch beetje verdrietig van. Had zo'n goede hoop voor deze ronde.
Balen pita aan de ene kant hou je er wel rekening mee dat het wit zal zijn maar toch is het inderdaad niet leuk als het alweer zo is. Snap goed hoe je je voelt. Ik hou mezelf nu gewoon voor dat de natuurlijke weg niet gaat lukken. Misschien helpt me dat een beetje om er niet alleen maar mee bezig te zijn. Maar zou je zelf dan nu ook echt al symptomen moeten hebben? Wie weet komt het nog? Maar je kent he lichaam ook goed dus je weer idd ook wel of het nog kan of niet. Had het je zo gegund nu.
Ah niet leuk pita!! Verdrietig zijn hoort erbij.. gewoon toelaten! Ja Myhappyfamily dat zeg ik ook altijd.. van het ergste uit gaan dan valt het altijd mee. Echt slecht eigenlijk. Hoe voel jij je nu? Hier nog niks. Geen menstruatie ofzo.. nu op dag 35? Dat ik ook maar weer gauw ongesteld word! Bluh.. Micchan hoe is het?
Nee, ik weet zeker dat het niet raak is. Dat voel ik gewoon. Helaas... Ben ook echt beetje bang ofzo, dat het gewoon niet gaat lukken of heel lang gaat duren... zo'n naar voor gevoel ofzo. Mja.. morgen naar de apotheek en dan starten met de antibioticakuur. Ook wel fijn idee dat de parasiet er uit is voor een eventuele zwangerschap.
Dat is ook weer een langere cyclus inderdaad. Is echt vervelend je hebt dan ook weer minder kansen in een jaar dan andere mensen. Ik probeer wel altijd zo te denken maar dat lukt niet altijd. Deze ronde ben ik er een stuk minder mee bezig maar de vorige ronde heb ik me ook echt heel verdrietig gevoeld vooral omdat de ronde ook zolang duurde. Nu zit ik ook alweer op dag 20. Heb al een paar dagen rekbaar slijm en vandaag een hele klodder (sorry beetje smerig) dus mijn eisprong zit eraan te komen denk ik en hoop ik. Gisteren gezellig gehad en miss vanavond of morgen nog en dan op hoop van zege dat het gaat lukken.
Ohh dat is ook wel belangrijk ja dat dat uit je lijf is. Ook kan het misschien niet veel kwaad het stelt je zelf ook meer gerust als het weg is voordat je zwanger bent. Dat gevoel wat jij hebt dat heb ik ook. We proberen totdat mijn dochter 4 is. hebben we gelukkig nog 1,5 jaar de tijd voor maar toch ik denk dat het gewoon ook niet gaat lukken. Vooral om van mijn dochter zwanger te worden had ik clomid nodig want had helemaal geen eisprong van mezelf. Merk wel dat mijn cyclussen wel wat korter zijn behalve die van vorige maand dan. Dus dat geeft me wel weer een beetje hoop. Het is gewoon fijn om hier te praten want er weet niemand ervan af dat we bezig zijn ermee. En we zitten in hetzelfde schuitje dan kunnen we elkaar een beetje helpen en opppeppen. Krijg de laatste tijd wel super vaak de vraag of er niet nog een 2e komt. Moeilijk om dan niks te zeggen maar wil het deze keer ook voor iedereen een verassing houden. De vorige keer wist iedereen dat we ermee bezig waren. En dat ook niet mocht het niet lukken dan heb je ook niet weer elke keer de vroeg en en en nog niks ofzo.
Mag ik met jullie meepraten? Ik ben bijna 2 jaar geleden gestopt met de pil om te proberen zwanger te worden. In het begin leken mijn cyclussen nog gewoon aan het ontpillen te zijn, maar na anderhalf jaar nog steeds cyclussen van soms meer dan 70 dagen de stap genomen naar de huisarts. Samen met een aantal andere klachten had ik eigenlijk geen arts nodig om de diagnose tr stellen, maar deze werd wel direct bevestigd door mijn huisarts. Zijn voorstel was direct het zkh in met onze kinderwens. We hebben besloten dat niet te doen en ik ben heel hard aan het werk gegaan. Ik ben zelf dietist dus voedingsadvies lukt me wel daarnaast ben ik niet te zwaar maar ik heb op die manier mijn cyclus wel kunnen verkorten. Nu zit ik tussen de 28-35 dagen. Nog niet regelmatig dus, maar wel een stuk korter. Helaas heeft het nog niet mogen baten Aankomende tijd gaan we wel aan de slag met fertiliteitsonderzoek, om uit te sluiten of er nog meer is, maar we zijn beide nog heel terughoudend rondom behandeling. Deze maand wil ik in ieder geval ovulatietesten gaan gebruiken, nu ik wat kortere cyclussen heb hoop ik ook een eisprong te hebben dus dat gaan we nu hopelijk ontdekken. En verder proberen we stug door. Soms put het me uit, om me heen wordt iedereen zwanger. En dan probeer ik weer mijn gezicht in een glimlach te werken en te feliciteren, om daarna op het toilet uit te kunnen huilen. Zo moeilijk soms...
Zeker mag je hier meepraten. Het is inderdaad heel frustrerend. Het is met pcos heel lastig zwanger worden. Je cyclus zal nooit helemaal hetzelfde zijn elke maand. Vooral als het je eerste kindje is dan wil je het zo graag. Knap dat je zoiets hebt we willen geen ziekenhuis vooral als je zolang al bezig bent. Hoop dat er iets uit het onderzoek komt. Ofja aan de ene kant wil je dat er niks uit komt dat het allemaal inorde is maar als er wel wat zou zijn weet je waar het aan ligt. Denk dat de pcos een grote oorzaak is. Je man zal misschien ook onderzocht worden. Bij vriend was de kwaliteit van het zaad super slecht dus dat maakt het ook moeilijk. Als je weet wat het precies is dan kunen jullie zelf altijd nog kijken wil ik verder in de medische molen of wil ik het zelf nog blijven proberen. Heb je al een afspraak voor het onderzoek? Het is inderdaad heel moeilijk als je anderen ziet dat ze zwanger zijn of bevallen. Maar uiteindelijk moet je maar zo denken mijn beurt komt ook nog. Al vond ik dat ook super moeilijk. Hier mee praten is ook heel fijn. Je kan je ei hier kwijt. We zitten in hetzelfde schuitje en kunnen elkaar ermee helpen.
Hoihoi little girl, Tuurlijk mag je mee kletsen, gezellig! Vervelend dat je ook pcos hebt. Niet wetend waar je aan toe bent en hoelang een cyclus nog precies kan duren of iets dergelijks. Wij hebben in 2013 ook te horen gekregen dat ik pcos heb. Wij zijn toen wel direct gestart bij date fertiliteitsarts. Op dat moment niet aan gedacht hoe zwaar het ging worden. In 2014 eindelijk zwanger maar dit werd met 7 weken een miskraam. Begin 2015 opnieuw zwanger dmv hormonen en nu een zoontje. Wij willen voor een tweede kindje gaan en dit keer zonder hormonen oid. In januari al een miskraam gehad. Nu wachtend op een nieuwe ronde. Wat houd jullie precies tegen om het zonder hulp van de fertiliteitsarts te doen?? Hier omdat mijn vriend het niet wilt. Nu niet iig. We wachten tot aug-september en dan kijken we verder. Hij wil het niet omdat ie het voor mij zwaar vond. Maar als ik er nu zo op terug kijk is het het dubbel en dwars waard geweest ♡. Ik wilde je dit gewoon eventjes vertellen. En ermee zeggen dat alles wat je doet goed is. Niets is fout! En mbt horen dat vrienden zwanger zijn... hier ook zo.. van een goede vriendin moest ik het vorige week horen via de GROEPSAPP..... oh man ik was link! Niet laten merken natuurlijk... en een ander ook in die groepsapp zwanger.. en hoe: Bij haar jaren terug pcos geconstateerd. Zo "stom" dat ze is geen pil of andere anticonceptie gebruikt al 2 jaar niet... zwanger. Ooh ja dit was niet de bedoeling.. ik heb pcos dus ben onvruchtbaar! Oh echt toen kon ik ook wel even schreeuwen! Sorry moest er even uit... Jullie een fijn weekend gehad?
Hoihoi, Wat lief van jullie, dankjewel! We moeten nu inderdaad eerst zaad inleveren en daarnaast moet ik eerst bloed laten prikken om te testen of ik ooit chlamydia heb gehad. Die kans lijkt me vrij klein, aangezien we elkaars eerste zijn maar protocol is protocol. Ik mag vanaf vanmiddag bellen voor een afspraak. Ik woon redelijk afgelegen en het zkh waar we heengaan kan maar 1halve dag per week zaad aannemen voor fertiliteitsonderzoek dus vraagt nog even wat plannen. Oo geen idee hoe druk het is om een afspraak te maken. En waarom we zo terughoudend zijn.... geen idee. Ik denk voor een deel onwetendheid, vooral bij mijn man die meteen denkt aan draagmoeders en zaaddonoren ik probeer hem een beetje voor te lichten maar dat komt niet zo binnen. Bij mezelf zit er een rotstemmetje in mijn hoofd dat steeds roept "dan zal het wel niet voor jou zijn weggelegd, anders ging het wel vanzelf". En tot nu toe ook een stukje kop in het zand. Zoals je aan mijn gebruikersnaam kan zien zijn we nog relatief jong dus hadden we zoiets van "alle tijd, het komt wel, het heeft geen haast" Als we dadelijk de witte jassen wereld binnen stappen zakt het rotstemmetje misschien wel, maar dan kunnen we dan altijd nog kiezen wat we willen. Andere reden voor mij is dat ik in het verleden door een ingreep bij de huisarts vaginisme heb opgelopen, dus opzie tegen alle inwendige dingen. Ik ben er nu wel vanaf gelukkig, maar heb wel een kleine handleiding er aan over gehouden. Pff, ik herken dat zo he n2015. 2 maanden geleden een overstuur collega en vriendin bij me. Ze had endometriose, waren al direct naar de fertiliteitsarts geweest want "ze was al een maand met de pil gestopt" . En ondanks dat de fertiliteitsarts zei dat het waarschijnlijk geen probleem ging zijn overstuur en verdriet. Ze weet dus van onze problemen. En vorige week enthousiast zonder rekening te houden vertelde ze dat ze net haar eerste echo had gehad. Verder moest het wel nog voor iedereen geheim blijven. Pff, ik vond het zo moeilijk. Gelukkig speelt er een hoop gedoe bij ons dus kon de tranen daar achter verschuilen. Weekend hier niet echt top. Buiten onze zwangerschapsproblemen speelt er hier op het moment nog veel meer. Mijn oma is helaas dit weekend zodanig achteruit gegaan dat ze waarschijnlijk deze week gaat overlijden. Gelukkig voor haar want het duurt al lang maar ondanks dat het er al maanden aankomt doet het toch pijn.
Hoi Ladies, mag ik met jullie meepraten? Er is nog niet helemaal vastgesteld dat ik PCOS heb, maar volgens de huisarts kan het bijna niet anders. Bloed is afgenomen, afspraak voor echo gemaakt. Even mijn voorgeschiedenis: ben ik april 2016 bevallen van mijn kleine meisje. Het heeft drie jaar geduurd eer dat ik zwanger was. Menstruatie was enigszins regelmatig en ik had een eisprong elke maand. Na de bevalling van juni tot eind september de pil geslikt (stom stom stom), en daarna 2 maal minimaal ongesteld geworden. Geen eisprong gehad (gebruik ovutesten). Apart, ineens kan ik dan pcos hebben. Moet eerlijk zeggen, ik heb overgewicht. Vind het moeilijk om daar wat aan te doen, maar moet nu echt. Ik las dat dat echt het verschil kan zijn.