Waarschijnlijk een onpopulaire mening maar ik vind het eigenlijk niet kunnen. De kans is groot dat een van twee uiteindelijk meer wil. Daarbij is de kans groot dat je een soort emotionele affaire begint. Dat je problemen die je hebt met je partner, bespreekt met die vriend, en dat zou niet eerlijk zijn. Daarbij geeft je man duidelijk aan hier zich niet prettig bij te voelen, dat vind ik dat dat gerespecteerd moet worden.
Misschien had ik dit beter gelijk kunnen vertellen, alleen had ik dan dezelfde reactie gehad. Ook bij mijn bestaande vrienschappen reageerde hij zo, mede daardoor is het verwaterd. Toen ik hem over deze jongen vertelde heb ik hem uitgelegd waarom ik hem dit niet wil vertellen, juist omdat hij altijd zo reageert. Nu moet ik ook zeggen dat, wanneer ik bijvoorbeeld op facebook een berichtje van een onbekend iemand krijgt hij er ook meteen iets achter zoekt. Ik vind mijn beginnende vriendschap met deze jongen het uiteraard niet waard om ruzie over te krijgen, maar ik zou willen dat hij wat meer vertrouwen in mij had en iets minder onzeker zou zijn over zichzelf.
Maar jij vind een bestaande vriendschap wel kunnen of uberhaupt niet met iemand van het andere geslacht?
Een emotionele affaire? Dus als je relatieproblemen bespreekt met een vriendin is dat gewoon vriendschappelijk, maar als je het met een vriend bespreekt is het een emotionele affaire? Vind ik vreemd.
Tot op zekere hoogte vind ik het wel kunnen. Dat je bevoordeeld bevriend bent met een ander stel. Maar bijvoorbeeld alleen afspreken met iemand van het ander geslacht vind ik dan weer niet kunnen. En een vriendschap beginnen met een man, terwijl je eigen man duidelijk aangeeft zich daar niet prettig bij te voelen, zou ik persoonlijk ook niet zo snel doen.
Een keertje klagen omdat je man telkens zijn was laat slingeren tegen je beste vriendin doen we volgens mij allemaal wel eens een keer. Maar echte serieuze problemen die je hebt met je man zou ik met mijn man bespreken en niet met een vriendin. Omdat dat simpel weg iets is tussen ons twee. Tenzij ik er met mijn man echt niet uit zou komen en ik raad nodig heb van een buitenstaander. Maar dan nog zou ik mijn relatieproblemen in eerste instantie alleen met mijn man bespreken en met niemand anders. Ik ken verhalen uit mijn omgeving waarbij een van de partners zijn/haar relatie problemen wel vertelde aan die vriend maar niet aan hun eigen partner. Daarbij vind ik ook nogal het verschil dt ik op mijn beste vriendin nooit verliefd zal worden, want ik van simpelweg niet op vrouwen. Maar als je bevriend met met een man, kan je daar gevoelens voor krijgen, dat kan je vantevoren niet altijd voorspellen of dat wel of niet gebeurd.
In mijn ervaring en dus ook mijn mening gaat dat in heel veel gevallen 'mis', een vriendschap met iemand van het andere geslacht en je beiden hetero bent. Toch vaak dat de ene meer erin ziet als de ander. Dat er gevoelens ontstaan etc. Als mijn partner een vriendschap met een vrouw zou hebben zou ik me daar ook vervelend bij voelen. Dus ik snap je man wel. Zeker hoe het gelopen is.
Ja dat ben ik met je eens. Ik zou er sowieso niet blij vsn worden als mijn man onze problemen met een ander bespreekt maar niet met mij. Maar dat is niet wat ik uit jouw reactie opmaakte. Je sprak over een emotionele affaire als je als vrouw je relatieproblemen bespreekt met een mannelijke vriend. Daar zette ik mijn vraagtekens bij, omdat ik het niet anders vind als het bespreken van je relatieproblemen met een vrouwelijke vriend.
Ok dan is er dus meer aan de hand, bij hem. Waarom is hij zo onzeker? Ik zou daar eens over praten, want je kiest voor elkaar dus dan zou dit gevoel niet zo moeten spreken.
Ik denk dat het eraan ligt hoe intens jouw contact met die man is...ik zou persoonlijk wel jaloers worden bijvoorbeeld als mijn man met een vrouw zou appen dagelijks en veel persoonlijke dingen zou delen...maar ik ben nogal jaloers aangelegd , mijn man ook, dus gelukkig begrijpen we elkaar helemaal en hebben we dus ook nooit reden om jaloers te zijn omdat we zulke contacten niet hebben, alleen oppervlakkige contacten op het werk/school
Mee eens. Zelf helaas recent meegemaakt en nu zijn we aan het scheiden.... :x ben ervan overtuigd dat als je dingen met een ander deelt die je niet met je partner deelt de kans erg groot is dat het mis gaat. Zeker als je dat ook nog eens verzwijgt. Daarnaast moet je zorgen dat jullie je allebei veilig voelen in je relatie en dat is nu niet het geval wat ik zo lees. Tuurlijk moet je kunnen doen wat je wilt, maar in dit geval vind ik dat je niet kan zeggen: ik wil het dus ik doe het gewoon. Kortom: nee vind niet dat het kan een intense vriendschappelijke relatie met iemand van het andere geslacht. En vind iemand die je al jaren kent anders dan een nieuw op te bouwen vriendschap.
Ik vind het prima kunnen maar je moet wel de grenzen weten. Zowel ik als mijn vriend hebben vrienden van het andere geslacht. Jullie zullen tot een compromis moeten komen. Ik vind niet dat hij jou een vriendschap kan verbieden.
Wat is de bron van zijn wantrouwen? Of is hij sowieso een beetje jaloers aangelegd? Of is hij onzeker? Jouw verbieden om geen contact met mannen te hebben is natuurlijk onmogelijk. Overal zou je iemand tegen kunnen komen die je aantrekkelijk vindt. Vroeger had ik ook veel mannelijke vrienden. Er is weleens wat stukgelopen, omdat iemand verliefd werd. Bij de meesten had ik een soort broer gevoel. Maar mocht iemand contact zoeken, dan vertel ik het wel aan mijn partner. Zou het helpen wanneer je hem eens uitnodigt waar je partner bij is?
Wij hebben beide vrienden van het andere geslacht, maar zijn daar heel erg open en eerlijk in. Zo lunch ik zelf bijvoorbeeld regelmatig met een mannelijke collega en gaat mijn man uit eten met twee vrouwen. Echter, ik zou het nooit stiekem doen! En daar zit voor mij de grens. Jij deed hier stiekem over en dat is niet oke. Daarmee geef je ook een boodschap af dat er 'iets' te verbergen valt.
Ik heb een mannelijke beste vriend en echt niet dat ik die voor wie dan ook opgeef. Nu is hij er al veel langer dan mijn relatie. Mijn vriend en beste vriend kennen elkaar en zijn ook vrienden geworden. Dit helpt wel vind ik. Misschien kan je ze elkaar laten ontmoeten. Kan jouw man zien dat er echt niet is tussen jullie. Misschien helpt het niet en dan is de keuze aan jouw.
Ik heb ook een super goeie mannelijke vriend , mijn vriend vind dit absoluut geen probleem. Omdat hij weet dat ik echt nooit rare dingen zou doen. ik laat mijn vriend ook rustig appjes lezen die ik verstuur want zo bijzonder zijn die berichtjes niet. ik zie deze goeie vriend ook meer als oudere broer zeg maar. Ik zou niet weten waarom een vriendschap tussen man en vrouw niet zou kunnen. Als mijn vriend goed op kan schieten met iemand van het andere geslacht zou ik dat echt niet erg vinden. Vertrouwen is in een relatie volgens mij het belangrijkste. Als dat er sowieso al niet is moet je je misschien afvragen of je relatie wel goed is.
Hij is jaloers aangelegd en dit komt weer voort uit onzekerheid, hij is niet blij met hoe hij eruit ziet en vind dat ik beter kan krijgen... totale onzin natuurlijk. Ook heb ik in het verleden relaties gehad met gespierde mannen, hij is dit niet en daardoor voelt hij zichzelf soms te min. Misschien is het inderdaad een idee om hem kennis met hem te laten maken, als hij daarvoor open staat natuurlijk, wil mijn man er niets mee te maken hebben en wordt hij te onzeker en verdrietig van deze vriendschap moet ik dat respecteren en kap ik ermee.
Ik kwam een tijdje geleden een oude vriend tegen van vroeger. Binnekort gaan we gezellig een drankje doen, mijn man vind het geen probleem Zijn vriendin ook niet. Dus het zou moeten kunnen