Wat goed dat het nu al beter gaat. Het kan zo wisselen per kind en voor je het weet zit je in een vicieuze cirkel. Laat dat bedje maar naast jullie staan, als je zelf maar wat meer rust krijgt. Verder wat tips vanuit m'n eigen ervaringen (heb er intussen 3 in die leeftijd gehad). - Geen beeldscherm voor het slapen gaan (na het avondeten). - Vaste bedrituelen (pyama aan - tanden poetsen - voorlezen - liedje/gebedje - slaaptijd) - Overdag naar buiten met de kinderen. Wandelen, speeltuin, loopfiets. Je kind lekker laten bewegen en voor jezelf is buiten zijn ook gezond, vooral met slaap tekort. - Als het kan: Doe zelf een middagdutje. - Vraag jezelf af (of samen met je man) hoe je meer ontspanning kan krijgen. En dan niet het antwoord: Dochter moet doorslapen. Maar los daarvan: Hoe krijgen jullie het, onder deze pittige omstandigheden, goed samen? Heel veel sterkte!
Dit zal niet het meest populaire antwoord zijn, maar hier hielp het enorm... Mijn man is een paar weken geleden een keer om drie uur s nachts heel boos op haar geworden: en nu slapen! Nee, ssst' slapen! En verdraaid, ze ging liggen, deed haar ogen dicht en ging slapen. Sindsdien niets meer aan de hand Ze mag altijd roepen, dan kijken we of er iets is, zo niet: slapen. Dan maar even boos. Gezeur over jam jam enzo zou ik zelf ook snel klaar mee zijn, dan maar een keer 's nachts krijsen, slapen doen jullie nu ook al niet best dus veel slechter kan het niet worden.... Eerlijk gezegd denk ik dat ze verdraaid goed weet dat jullie komen en dat jullie geen zin in gedoe hebben s nachts (logisch!!!).
Yep hier ook, mijn man heeft mijn dochter wel eens onder de douche gezet omdat ze zo hysterisch was en er niet meer uitkwam... Sommige kids maken het echt te bont en bij sommige is echt wat aan de hand.
Hier een zoon van 2 die de boel snachts op stelten kon zetten. Dan zei hij snachts mama liggen of onder toe, drinken pakken. Ik ben toen ook een keer uit mijn slof geschoten en heb onvriendelijk gezegd ga na je eigen bed! Nou ik heb hem voor de volgende morgen niet meer gezien. Ik schrok er zelf van maar na de zoveelste keer was ik het echt zat. Heb ook nog een baby van 8 maanden dus ik slaap zowiezo al weinig. Ik moet er wel bij zeggen dat ik goed merk of er echt iets aan de hand is ofdat hij gewoon zijn zin door wilt drijven . Dat laatste heb ik echt geen zin meer in . Hij stak gewoon de kachel met ons aan.
Mijn dochter heeft ook altijd slecht geslapen. Ook echt 10x op een nacht eruit. Het sloopt je echt. Ze ging steeds vaker en vaker naar mijn ouders omdat we gewoon op waren. Ook vanalles geprobeerd en van dokter na dokter. Tot ze in de herfst opeens ook veel gig hoesten. Doorverwijzing naar een kinder long specialist. Bleek het verborgen reflux te zijn. Medicatie en een streng dieet. Binnen de 3 dagen had ik een ander kind. Ze slaapt sindsdien echt goed. Haar maag kan dus niet tegen zuren, veel vetten, chocolade, veel zuivel. En dan gaat het echt over stomme dingen. Dus in de ochtend een beker melk, als vieruurtje een yoghurt, tussendoor nog een mandarijn ofzo als avondeten dan bvb spaghetti waar tomatenpuree inzat (zuren dus) En dan had ik in de nacht dus een hysterisch kind dat gewoon echt pijn had. Ze was ook altijd een onrustige slaper ook dat is over nu. Afgelopen maand bij de arts geweest en mogen nu langzaam proberen om te kijken of ze deze producten al beter kan verdragen. Maar daar wachten we nog even mee. Toen ze met kerst trouwens iets met chocolade gegeten had (stiekem) zei ze savonds ook meteen dat ze buikpijn had. Succes en een hele dikke knuffel!
Hier ook zo één gehad, niets hielp. Toen op aanraden van de huisarts een boek gelezen. Ben helaas de titel even kwijt. Waar het in het kort op neer kwam : Eerst een week overdag negatief gedrag negeren (gejengel, gezeur etc) Na een week is het principe dan werk duidelijk bij kind. Tweede week negatief gedrag ook 's nachts negeren. En het hielp zowaar :-D Die van ons nam dus ook gewoon een loopje met ons, ze wist dat we toch wel kwamen.
Goed hier kom ik met goed bedoelde adviezen. Zoon heeft zeker tot zijn 3de jaar nacht in en uit in mijn bed gelegen. Hij viel ik slaap in de woonkamer op mijn schoot en anders gewoon niet. Op een goede dag zei hij mama ik ben groot en ga in mijn eigen bed slapen en ik weet nog dat ik dacht " zal best voor een uurtje ofzo" maar nee hij is gegaan en sliep daar elke nacht alleen met ziek zijn graag op matrasje in mijn slaapkamer ( nu 8.5 jaar en nog steeds) Dochter net 2 Slaap in campingbed bij ons op kamer en ook haar kamer en bed staat om zo gebruikt te worden. Valt in slaap met muziekdoosje en 1 van ons erbij. Nee ik maak me niet druk en ook mijn man niet. Hoe minder druk hoe fijner iedereen het heeft en slaapgebrek kennen wij niet! Iedereen zijn eigen ideeen en meningen natuurlijk maar soms is de makkelijkste weg niet meteen het slechtste