Geen wow-gevoel bij gekozen naam

Ik wist het zeker Teagan was (!) de naam voor onze zoon, een mooie volle ierse naam, tot ik buiten Ierland zag dat deze naam vooral aan meisjes gegeven werd...
De T bleef en dat is Thijmen geworden, we moesten er eerst aan wennen en daar was het gewoon zo en is dat zo gebleven!
Dus misschien moet je er ook even aan wennen!

 

Herkenbaar! Ook bij de eerste, ik twijfelde nog nadat hij geboren was. Nu kan ik elk moment bevallen van de tweede, en is geen enkele naam goed genoeg.

Het is wel een heel grote beslissing, dus zo gek is het ook weer niet dat je het niet 100% zeker weet. Maar na een paar dagen kun je je vast niet meer voorstellen dat je kindje anders moet heten 😉

 

Hoi! Ik ken het. De naam van onze dochter stond al vroeg vast, en daar heb ik geen moment over getwijfeld. Nog steeds vind ik dat de mooiste naam die er is.

Maar met die van onze zoon ligt het anders. Ik kreeg geen naam gevonden met het wow-effect. Bij 32 weken een naam gekozen (die niet eens op het lijstje stond). Slinger laten maken, etc, zodat ik niet weeeer kon gaan twijfelen.
Het is een prima naam en ik ben er nu aan gewend (hij is nu 7 mnd) nogsteeds zeg ik wel eens tegen mijn man: "Die naam was ook leuk geweest". Als we ooit nog een zoon mogen krijgen weet ik het weer echt niet. Jongens namen vind ik gewoon moeilijk.
Maar goed, conclusie. Het past nu wel bij onze zoon, omdat we er aan gewend zijn. Het is een prima naam, niks geks, geen pest-gehalte of iets degelijks dus hij kan hier prima heel oud mee worden.

 

Heel herkenbaar, wij konden eigenlijk geen leuke jongensnaam vinden. Hebben allebei nooit het wow gevoel gehad. Gelukkig kregen wij 2 meiden , weet niet of we achteraf spijt hadden gekregen van de jongensnamen, bij de oudste misschien wel, bij de jongste denk ik niet, maar je gaat er ook aan wennen natuurlijk en een naam gaat bij je kindje horen/passen.

 

Ja ik herken het, ook de houding van jouw man. Die van mij vindt veel namen niet mooi en een aantal ok. Over geen enkele naam was hij nu enthousiast. Bij de oudste twee had ik (en mijn man) wel een wow gevoel. Bij de jongste niet. Het is een naam geworden die we allebij ok vinden, een hele gewone naam waar je niet mee gepest zal worden. Ook leuk voor een volwassen vrouw. Kortom het voldoet aan al mijn criteria. Maar wow gevoel? Nee dat niet. Ze is nu bijna twee en haar naam past wel bij haar. Ik zou ook echt niet kunnen bedenken welke naam ik mooier voor haar zou vinden.

 

Heel herkenbaar! De naam voor onze eerste stond al heel lang vast.. Toen begon ik de laatste weken ineens te twijfelen. Misschien ook wel omdat het dan ineens heel definitief wordt en een naam een belangrijke beslissing is. Je kind moet er de rest van z'n leven mee doen.. Nu heel blij met de keuze!

 

O wat vreselijk herkenbaar, zit in hetzelfde schuitje meid, en stond ook weer op t punt om toch maar weer een forumbericht eruit te knallen. Jongensnamen vreselijk moeilijk, en na diverse hulpvragen hier er toch (denken) uit te zijn. Nu nadert de datum wel heel rap en slaat de twijfel weer toe, maar na t lezen van alle reacties op je bericht toch besloten om het erbij te houden!
Het gevaar is denk ik ook dat je t zo vaak gaat herhalen of hardop zeggen dat het 'gek' wordt. Zeg 50 keer vork en het wordt ook een raar woord

Het is ook gewoon moeilijk, het is een naam die je ze de rest van hun leven meegeeft, maar het zal straks misschien heel gewoon zijn. Veel succes en weet, je bent echt niet de enige

 

Voor een jongen wist ik het ook niet mijn man heeft wel altijd geroepen dat hij het leuk zou vinden als er een zoon komt om 'm Jari te noemen naar Jari litmanen.

Ik ben wel een lijstje gaan maken maar de naam kwam niet en omdat mijn man toch steeds met Jari aan kwam wende ik eraan tot ik het te gek vond, zou ook geen andere naam willen....past perfect bij ons zoontje.

Op het laatst nog wel ff getwijffeld aan de naam Siem.........

Dus nu heet hij Jari Siem (naar 2 voetballers haha)

 

Hm lastig wij hebben dat met meisjesnamen. Geen enkele naam haalt het bij onze jongensnaam die al 7 jaar vast staat. Ik denk gewoon dat wij geen meisjesnamen zouden vinden met dezelfde klik als de jongensnaam (ook al staan er prachtige namen op).
Sinds een week weten we dat we een zoon krijgen 😉.

Ik zou wel gaan voor het wow-effect want ik vind je best negatief klinken over dé naam eigenlijk. Maar op een gegeven moment moet je idd wel kiezen.
Nu ben ik natuurlijk wel benieuwd welke naam je in gedachte hebt haha!

 

Wij hadden dat ook. Paar weken voor de bevalling gaf ik het aan bij mijn man. Hij bleek hetzelfde te hebben. Uiteindelijk toch de naam gekozen die we eerder al op ons lijstje hadden. Geen seconde spijt van gehad!

 

Herkenbaar hoor. Nu zwanger van een jongen en ik voel geen 100% overtuiging. Bij ons meisje was het echt 300% wow en nu bijna drie jaar later nog steeds woowww

 

Heel herkenbaar. Hier 2 zonen en 1 dochter en eigenlijk heb ik alleen bij mijn dochter het "wauw" gevoel. Zeven jaar later nog steeds. Bij mijn oudste zoon bleef mijn exman maar hameren op 1 naam: die moest het worden, maar vond ik niet super. toen ik zei dat het dan maar die naam moest worden, vond hij er ineens niks meer aan :x, dus halsoverkop moest ik alsnog een naam bedenken. Het is geen vreselijke naam, maar ik zou hem gewoon nooit meer kiezen. Gelukkig is mijn oudste wél erg blij met zijn naam.

Jongste zoon zijn naam bedenken vond ik weer een ramp. uiteindelijk voor een naam gekozen die ik als kind al mooi vond, maar om heel eerlijk te zijn vind ik hem te gewoontjes. Je hoort hem tegenwoordig erg veel. En ook dit is zeker geen lelijke naam, maar ik mis bij de jongens echt het "wauw"gevoel.

Ach, je went er wel aan.

 

Ik had ook geen wow gevoel. Maar ik kon met heeeeeel veel zoeken en denken niet een naam verzinnen die beter voelde. Achteraf geen spijt.

 

Herkenbaar

De naam van mijn dochter vond ik echt zo gaaf, zonder twijfel, bijzonder en mooi..

Dat gevoel heb ik nooit gehad bij een jongensnaam, niet degene die we voor mijn dochter hadden mocht ze een jongetje zijn en ook niet bij de naam die mijn zoontje heeft gekregen. Maar zijn naam past perfect bij hem en ik kan me niet voorstellen dat hij anders zou heten Maar een wow-gevoel.. Nee..

 

Gewoon door blijven zoeken in de hoop de wow-factor te bereiken. Wij zijn er nu 2 weken uit en hadden toen eindelijk dat wow-gevoel. Bij andere favorieten hadden we dat niet. Mijn man kwam met een naam en we waren er allebei gek van. Bij mijn dochter's naam was dat al veel eerder en dacht nu geen leuke naam meer te vinden.

 

Onze zoon (mei '17) gaat ook Jari heten. Ik zocht naar stoere, Scandinavische jongensnamen en mijn vriend is Ajaxfan. Hier kwamen we elkaar (toevallig) tegen. Ik moet er soms wel aan wennen, maar meer ondat baby er nog niet is. Sowieso vind ik jongensnamen vreselijk moeilijk. Voor een meisje waren we er gelijk uit en nog steeds krijg ik 'vlinders' als ik de naam hoor. Bij een jongensnaam heb ik dat nooit gehad. Vind het esthetisch ook niet de mooiste naam, maar wel eentje die past bij ons. Denk ik.

 

Wij wisten beide keren niet van tevoren het geslacht. Waren heel enthousiast over meisjesnaam eerste keer, gelukkig werd onze dochter geboren.
Jongensnaam was oké, maar iets beters vonden we niet. Bij tweede zwangerschap andersom. Inmiddels andere jongensnaam en heel enthousiast en nuwas de meisjesnaam het net niet. Gelukkig kregen we een zoon

 

Ik zou extra namen zoeken en zodra je kindje er is kijken wat bij je kindje past. Onze uk kwam in eens emt 34.5 en hadden nog geen naam. Midden in de nacht hadden we 2 namen en eenmaal geboren paste op de een of andere manier de ene naam beter