Zie ontzettend tegen de bevalling op.

Mijn man kan er ook niet tegen. Die wil er liever niet bij zijn.
Afgesproken dat ie er wel bij is. Maar hij zit dan bij mijn hoofd, met zijn rug naar mijn benen gericht. Hij hoeft niet te kijken naar de uitdrijving van de baby. En als ie flauw valt dan is dat zo...hij zal vast niet de eerste zijn.

 

Goed dat je je nu al aan het inlezen bent.

Mijn schoonvader is flauw gevallen tijdens de bevalling, hij ging er onvoorbereid naartoe.

Mijn vriend had een vaste plek aan mijn hoofdeinde en heeft niet meer gezien dan ik. Je hoeft niet te kijken als ze dat aanbieden en je hoeft ook geen navelstreng door te knippen als je dat niet wilt.

Je kunt bij de verloskundige aangeven dat je moeite hebt met bloed, dan kunnen ze daar waar mogelijk rekening mee houden.

Je kunt prima op een stoel gaan zitten en blijven zitten.

En hoe moeilijk het ook is, ook jij mag je grenzen aangeven. Bij mijn oudste zoon heb ik een paar uur in het donker gelegen, afgezien van de nodige medische controles, omdat mijn vriend door de spanning een migraine aanval kreeg. Waar mogelijk kan er ook met jou rekening gehouden worden.

 

Mijn man heeft veel gehad aan het boek Help ik heb mijn vrouw zwanger gemaakt.
Goede vraag het is ook mega spannend!

 

Flauwvallen kan je aan voelen komen. Als je dan even met je hoofd tussen je knieën gaat zitten en evt een koude lap in je nek neemt kun je het wel voorkomen.
En er bij zijn terwijl ie het zo moeilijk vind is voor mij al steun genoeg...ik wil de ervaring delen met mijn man. Wie zegt dat ik niet flauw val?
Als ie er maar is...mijn hand vast houd en luistert naar wat ik uitkraam vind ik het prima.

 

Het klopt dat je vriendin het zwaarder zal hebben, maar dat betekent niet dat jij het niet zwaar mag hebben. Dat jij het zwaar zult vinden, betekent helemaal niet dat je niet erkent dat je vriendin het zwaarder heeft.

Voor de rest kun je als man vaak niet veel meer doen dan een handje vasthouden. Gelukkig leven we in een land waar een man ook niet meer hoeft te doen en de medische zorg wordt verzorgd door professionals.

 

Mijn man kan helemaal niet tegen bloed. Toen ik moest laten bloed prikken bij de verloskundige viel hij half flauw.

De bevalling (het ging zo snel dat ik uiteindelijk thuis moest bevallen) heeft hij als heel rustig en sereen ervaren. Zat bij m'n hoofd naast me, zag wel alles maar vond het niet vies of eng. Steunde me goed...het verbaasde hem zelf ook. Ik zou het dus gewoon over je geen laten komen. Kan best meevallen hoor!

 

Sorry ik ben zo'n type die denkt 'verman jezelf maar even'. Je wilt beiden graag een kind, de vrouw moet alles al ondergaan en op t moment dat zij aan t bevallen is zou de man van z'n stokje gaan?
Wij kunnen ook niet zeggen ik stop ermee tijdens de bevalling..

Mijn man pakte voorheen nig geen schoon maandverband aan. Tijdens de bevallen en vooral t hechten heeft hij een rondleiding gehad down under. Het kan dus ook echt minder heftig zijn dan je denkt.

Ga iig samen een zwangerschapscursus doen zodat je je beiden kunt voorbereiden. Je wilt t moment ook niet missen!

 

Mijn vriend was een paar maanden terug ook zo. Wij hebben de cursus samen bevallen gedaan. Hij heeft het als zeer nuttig en leerzaam ervaren dus ik kan zo'n cursus heel erg aanraden. Hij voelde zich eerst erg onzeker naar mijn bevalling, dat is nu een stuk minder.

 

Mijn man was best relaxed maar, hij is dan ook niet bang van bloed oid. Hij moet ook met mij mee als ik bloed laat prikken. Tijdens de zwangerschap bleef hij vooral op de achtergrond tot ik hem nodig had om een been vast te houden. Heeft dan ook alles zien gebeuren daar beneden

Ik vond het fijn dat hij kalm was en kwam helpen als ik het vroeg. Als hij de hele tijd mee was gaan puffen of irritante dingen was gaan zeggen als; deze wee komt nooit meer terug... dan was ik echt gillend gek geworden.

Enige wat hij niet durfde was de navelstreng knippen

 

Mijn vriend was beide keren behulpzaam op de manier dat ik het nodig had.
Eerste bevalling heeft ie me echt gesteund door me te masseren en te helpen de pijn weg te puffen.
Deze keer zat ie stil op de bank (zijn woorden; zichzelf dood te vervelen ), hij zag dat ik de weeen prima zelf kon opvangen en dat zijn aanwezigheid genoeg was. Ik had geen behoefte aan lieve woorden of een aanraking en dat wist ie goed in te schatten

Hij had de eerste x ook verwacht van zijn stokkie te gaan, maar hij heeft uiteindelijk alles zien gebeuren. En zelfs nog even grondig de placenta bestudeerd 😂

Komt vast goed!

 

Als je het gevoel hebt dat je niets kunt doen tijdens de bevalling kan ik je aanraden om samen met je vriendin een zwangerschapscursus zoals samen bevallen te volgens. Er is als man namelijk ontzettend veel dat je kunt doen dat je kunt doen om je vriendin tr steunen en niet 'nutteloos' te zijn, zeker in de weeën fase waarin nog helemaal geen bloederige taferelen te zien zijn. Het bezig zijn en je nuttig maken zal je denk ik goed doen. In deze cursus krijg je veel informatie over de bevalling en dat helpt je wellicht om het hoofd wat koel te houden, omdat je dingen herkent en niet door alles overrompelt word.

 

Mijn man keek gewoon mee hoor. De vk zei , kijk hier komt het hoofdje en hij zag direct een golf bloed toen ik wat inscheurde zei hij. Gelukkig zag ik dat zelf niet, maar hij vond het niet eng.
De placenta dat is pas een bizar ding! Het leken net hersens met grote aderen. Daar moest ik zelf ook even van slikken, maar toch blij dat ik er foto's van heb.

Als je bang bent dat je flauw valt dan kijk je niet van onderen maar gewoon naast je vrouw tot de baby op de buik wordt gelegd.

En qua assisteren van je vrouw.. ik vraag me af of je dit kan oefenen. Gewoon kijken wat je vrouw wil op dat moment. Ik wilde geen hand geen aanraking echt niks kon ik verdragen.. dus ja hij zat er maar naast.

 

Mijn man heeft ook in een stoel gezeten en niks gedaan tijdens het moment van weeen. Kon echt geen woord van hem verdragen en hielp me op momenten dat ik in paniek raakte om weer in het ritme te komen met ademen.
En hij is ook iemand die echt niet in een ziekenhuis wil komen en al naar word van de lucht. Maar hij gaf aan op de 1 of andere manier zet je een knop op en ben je er voor je vrouw.
Ik ben zelf ook een beetje van je gaat er maar even doorheen hoor wij doen het meeste werk dus ik wou ook echt geen geklaag van hem horen over hoe moeilijk en zwaar hij het vond mij te zien lijden. Ja dat weet ik allemaal wel heb niks aan die woorden.

Je zult zelf merken waarin je haar kan bij staan en denk dat een cursus wel een verstandige optie is