Hoi meiden, Ik begin langzaam moedeloos te worden van onze jongste en ben op zoek naar tips. Hij is ontzettend ondernemend en energiek. Wat opzich heel mooi is, Maar hij kent geen stop. Wij hebben een speeltafel van steigerhout met stoeltjes. Hier hangen bakjes aan met stiften. Elke dag zo'n 10 keer moet ik hem met kont van dat speelmeubel afhalen. Hij klimt er elke x weer opnieuw op om die stiften te pakken. Als ik de stiften opbergt dan pakt hij wel wat anders. Stoelen wegzetten heb ik ook gedaan maar 1; hij schuift ze terug en 2; daarmee straf ik mijn oudste ook want die kan dan niet meer aan haar tafel kleuren. Nu zijn er 1000 andere voorbeelden die ik kan geven van dingen die hij elke dag doet, Maar ik weet niet goed hoe ik hem daarmee moet corrigeren. In de hoek zetten heb ik geprobeerd, Dan rent ie lachend weer weg. Heb hem 6 keer terug gezet en hij maakt er gewoon een spel van. In de gang is geen optie, Dan trekt ie de kattenbak leeg en de voerbakjes. Trap kan ook niet want dan loopt ie naar boven. Tik over de vingers of onder zijn kont maken géén indruk dus dat doe ik ook niet meer. Ik heb hem op dit moment in de kinderstoel gezet en dat vind ie niet leuk maar vraag me af of die daarmee de link legt met dat hij stout is geweest en ik ben bang dat hij dan straks niet meer normaal in de stoel wil eten. Help
Hier helpt de kinderstoel wel redelijk. Mijn dochter is ook zo. Als ik tegen haar zeg: 'nog 1x en dan zet mama je in de kinderstoel', dan schreeuwt ze nee en stopt er (even) mee. Ze huilt niet meer als ik haar in de kinderstoel, maar ze vind het ook zeker niet leuk.
Jaaa, kinderstoel! Dat is hier ook het enige wat helpt bij onze dochter van 21 maanden. Op de gang, tik op de vingers, in de bijkeuken: het interesseert haar niets. Ik zet haar tegenwoordig in de kinderstoel in de bijkeuken. Dat helpt goed! 't Is wel steeds een gesleep met die kinderstoel naar de bijkeuken, maar je moet toch wat. Ze heeft er geen last van dat ze niet meer wil eten in de kinderstoel ofzo, dus een negatieve associatie heeft ze niet met de kinderstoel daardoor.
Oh wat goed om te lezen dat de kinderstoel bij jullie helpt en er geen negatieve associatie is met eten. Dan blijf ik dit doen
Je hebt veel te hoge verwachtingen van je zoon. Hij is 16 maanden. Hij is gewoon op ontdekkingstocht en hoe harder jij nee roept, hoe leuker hij het vindt. Mijn dochter is een maand jonger. Het komt serieus niet in me op om haar te 'straffen'. Dingen waar ze echt niet aan mag komen zet ik hoog weg. Maar een bakje stiften maak ik geen probleem van, ze kan de dop er toch (nog) niet vanaf trekken. En w.b.t. dat klinmen overal op, dat hoort er nou eenmaal bij. Je hoeft niet alles goed te vinden, maar een lange adem heb je soms nou eenmaal nodig. Er vanaf halen en iets anders (een leuker alternatief) bieden. Mijn dochter klimt ook graag. Ik stil die behoefte door haar altijd zelf op de trap te laten klimmen als we naar boven gaan bijvoorbeeld. Ik merk dat ze daardoor rustiger wordt. Als het maar steeds niet mag, maar er komt niets anders voor in de plaats, stoppen ze er echt niet zomaar mee.
Nou dit dus. Mijn dochter is nu 21 maanden en begint nu te snappen dat bepaalde dingen niet mogen. De drang om het toch te willen proberen, is er nog steeds . Ik vind haar uit de situatie halen straf genoeg op deze leeftijd, dat vindt ze ook echt moeilijk. Maar ze is vervolgens ook weer snel genoeg afgeleid met een alternatief. Ik zie ook echt geen meerwaarde in echt straf ofzo, leren ze toch nog niet van op deze leeftijd en sommige kinderen op latere leeftijd trouwens ook niet....
Helemaal mee eens. Mijn dochter van 1.5 klimt klauterd en rent de hele dag. Een ook zit ze graag aan de spullen van haar zus, heeft al heel wat boeken verscheurt en ga zo maar door. Consequent blijven en herhalen, herhalen, herhalen. Ik denk dat in de kinderstoel zetten ook geen goede straf is. Ik denk dat ze dan juist een negatieve link gaan leggen met de kinderstoel.
Hij is ook wel jong, dat weet ik. Onze oudste heb ik toen na haar 1e verjaardag ook "straf" gegeven als ze stout was. Zij luisterde daarin tegen wel als ik haar op de gang zette en maakte er er geen spel van ik probeer hem ook echt wel een alternatief aan te bieden, Maar als hij iets in zijn hoofd heeft dan wil hij echt niks anders en gooit hij of alles wat ik aanbied weg of hij gooit zich van woede op de grond om een potje flink te huilen hier krijgt hij de dop overigens wel van de stiften af en dan gaat ie op de tafel kleuren. Dat wil ik niet en hij mag dat best weten dmv een "straf". Hem zelf de trap op laten gaan is trouwens wel een goede. Ga ik proberen, kijken of doe dan minder klim behoefte heeft.
Lekker een potje laten huilen dan toch? Ook dat is een manier om met gebeurtenissen om te gaan. Je bent dan consequent , het is aan hem wat ie er mee doet. Ik geloof ook niet zo in straffen op deze leeftijd.
Hier volgende week 2 jaar Maar klimt overal op haalt alle kastjes leeg Maarja wat doe je eraan het is de leeftijd Ik haal hem weg en zeg nee niet doen In stoel helpt niet klimt die zo uit van Ikea heb ik m Nog even doorzetten met 3 jaar gaat het bast beter Alhoewel kinderen blijven kinderen
Hier gaf ik op die leeftijd ook 'straf' hoor. Ik nam haar uit de situatie en zette haar in de keuken. In het begin bleef ik erbij maar zei dan even niks tegen haar (nadat ik eerst zei wat ze niet mocht en dat ze daarom daar zat). Ik ben er wel voorstander van om kinderen al jong uit ongewenste situaties te halen. In het begin zullen ze lang niet alles begrijpen maar later zeker wel.
Stiften afpakken als hij ermee gaat kleuren op tafel. En zeg daarbij: tekenen mag op papier, niet op tafel (bied ook een papier of kleurplaat aan). Doet hij het nog een keer, hem wegzetten bij de tafel. Jammer, maar dan mag hij niet kleuren met zijn grote zus. Uit de situatie halen, een alternatief aanbieden, en... herhalen, herhalen, herhalen. Straffen werkt op die leeftijd niet. Ik geloof daar ook niet zo in, dan ben je echt de hele dag bezig (en dat ben je sowieso al)
Dat maakt toch iet uit als hij gaat huilen? De jongste hier doet dat ook hoor... heeeel dramatisch, languit op de grond.. Ik stap gewoon over hem heen en hij komt vanzelf weer naar me toe
Nou sorry hoor, ik ben het er echt niet mee eens wanneer er gezegd wordt; " ze snappen het nog niet " ze zijn alles aan het ontdekken maar daar hoort ook grenzen verkennen bij. Door alles maar weg te zetten leren ze het niet. Je doet het dus heel goed ts! Ik zou als je bang bent dat de kinderstoel als negatieve plek wordt beschouwd de kinderstoel niet aan tafel laten staan maar op een time out plekje zetten.
Ik zet onze zoon ook in de kinderstoel als hij herhaaldelijk iets doet wat niet mag. Hij Is nogal van het gooien, smijten en meppen. Nee zeggen en hem afleiden werkt niet. Hij Is nu 22 maanden.
Grenzen verkennen is niet negatief. Dat hoort bij de sociaal emotionele ontwikkeling. Straffen met 16 maanden heeft geen nut, ze zijn niet in staat om dit als 'straf' te zien. Hoogstens het boze gezicht en de boze stem van mama te herkennen als iets wat niet fijn is. Waarom zou je straffen op zo'n jonge leeftijd als er ook andere manieren zijn om ongewenst gedrag om te buigen? Niemand heeft overigens gezegd dat je alles moet wegzetten, maar waarom zou je afwachten tot je muur onder zit met stift als ze de dop er af kunnen halen. Jij bent daar dan als ouder verantwoordelijk voor hoor, niet jouw kind van 16 maanden. Die heeft geen benul of je op een muur mag tekenen. Dat leren ze wel vanzelf hoor, mijn zoon van bijna 5 weet dat prima
Een van die manieren bij mij is dus straf, enkel in het uiterste geval en na meerdere malen waarschuwen en dat is niet wat ik bedoel want daarin zijn diverse opvattingen en dat is prima. Waar mij het om gaat is dat er wordt gezegd dat ze het nog niet snappen dat ze iets wel of niet mogen. Dat geloof ik gewoon niet hoe iedereen er vervolgens mee om gaat is zijn of haar manier. Mijn zoontje is 9 maanden, vond een tafeltje heel interessant en tijgerde er naartoe. Continu. Heel vaak gewaarschuwd, weg gehaald ect. Maar goed. Hij bleef het interessant vinden, totdat hij om lag en ik hem dus inderdaad even in de kinderstoel heb gezet en dezelfde heb omgedraaid. En nu... komt hij al een paar dagen niet meer aan dat tafeltje. Ik zeg niet dat dit de beste manier is, dit is mijn manier en wil ook helemaal niet in discussie wat wel en niet het beste is. Wat ik hiermee alleen wil zeggen is dat ze meer snappen dan wij als volwassenen denken
Haha Same here. Net zo oud als jouw zoontje. Overal op klimmen. Het liefst rent hij over de hoekbank heen en weer. Mag niet, al honderd keer gezegd. Inmiddels is hij er ook al een aantal keren flink vanaf gestuiterd. Hij heeft al weken een blauwe plek op zijn wang. De salontafel stond te dicht bij de bank. Dingen waar hij niet aan mag komen zet ik weg. Zijn broer zit met eten op een doorgroeistoel. Daar kan hij ook al op klimmen. Die zet ik dus maar in de box als hij in de kamer is. Wel zo veilig. Ik zou zelf de stiften dus even wegzetten. Zijn zus kan toch ook aan de grote tafel gaan kleuren? Mjjn zoon krijgt ook echt wel de doppen van de stiften hoor. Ik ben op deze leeftijd meer vanhet weghalen van de spullen die ze niet mogen dan van het straffen.