Bij mijn dochter in de klas zit een meisje die de hele boel manipuleert en anderen continu uitlacht. Wij hebben onze dochter geprobeerd te ondersteunen, tips gegeven om hier mee om te gaan. Ze moet zelf ook wat harder worden, daar zijn wij druk mee bezig. Vanmorgen kwam ze met haar nieuwe zelfgekozen kleren op school, trots als een pauw. Ik liep naar haar toe en ving nog net op dat dat meisje haar weer belachelijk maakte. Ze draaide zich om met tranen in haar ogen, ik heb mij omgedraaid en tegen het meisje gezegd dat dat niet lief is en mijn dochter nu erg verdrietig is. Ze bleef mij gewoon recht in het gezicht uitlachen en zei dat anderen dat ook doen. Plotseling stond moeder naast mij en werd kwaad dat ik haar dochter daarop aansprak. Toen begon ze opeens te huilen. Ik moest dat niet zo doen, want nu zou mijn dochter nog meer uitgelachen worden. Ik mocht haar dochter niet aanspreken daarop, dat zou ze zelf doen, maar het kind liegt alles bij elkaar. Ik heb ASS en reageer vaak niet zo emotioneel, dus ik ben nu vreselijk over mijn toeren. Ik weet niet of ik er nou goed aan heb gedaan. Had ik moeder nou moeten aanspreken?
Als je hebt gezegd dat dat niet lief is en je dochter nu verdrietig is vind ik dat nog heel netjes en ik vind dat je dat prima kunt zeggen. Ik zou het niet alleen bij haar aankaarten, maar ook bij de leerkracht. Was het mijn kind geweest die iemand had uitgelachen was ik niet tegen jou tekeer gegaan, maar tegen mijn kind.
Nou ik vind dat je het nog netjes heb aangepakt. Hoe oud zijn deze kinderen? Als ik een ander kind zou betrappen op dit soort pesterijen tov mijn eigen kind of een ander kind dan blijf ik echt niet zo vriendelijk hoor. Ik spreek ze gewoon keihard aan en niet op mijn aller vriendelijkste toon. Ook direct aankaarten bij de leerkracht en die moeder gewoon lekker negeren. Je kunt wel merken van wie dat kind het leert.
Ik vind ook dat je het prima hebt aangepakt! (y) Ik zou het inderdaad ook met de leerkracht bespreken, dan kan die er onder schooltijd ook op letten.
Wat enorm sneu voor je dochter zeg, mijn hart breekt als ik dit lees. Ik vind dat je heel netjes bent geweest. Meteen een gesprek hierover aanvragen bij de leerkracht, en afspraken maken over hoe deze pestkop aangepakt gaat worden. Die moeder moet je gewoon lekker negeren, ik zou me echt schamen als mijn kind zoiets zou doen.
Ik ben meestal voor het aankaarten bij de ouder zelf. Maar dat komt meer omdat er vroeger stiekem een moeder op school is blijven wachten om mijn zoon aan te kunnen spreken als ik weg was. En zij hem duidelijk heeft gemaakt dat het zijn schuld was, terwijl juf ook had gezegd dat ze het beide deden. Ik vind dat dus echt niet kunnen en ga ik altijd naar ouders toe om het te melden en hoop dan dat hun dat verder oppakken met hun kinderen. Maar gebeurd er iets op het moment waar ik bij ben dan zou ik ook wel iets zeggen dat dat niet erg aardig was ofzo.
Je hebt je heel beheerst gedragen en ik zou het nu bij de juf neerleggen. Erg sneu voor je dochter. Hopelijk kiest ze de volgende keer weer vol trots haar eigen kleren.
Die moeder ging huilen?!? Jemig. Ik had tegen dat kind gezegd dat ze er zelf stom uitzag. Kinderen die oud genoeg zijn om andere te treiteren zijn ook groot genoeg om reacties te krijgen.
Je hebt het super netjes gezegd, ik zou het idd straks ook nog melden bij de leerkracht zodat hij/zij er op kan letten.
Goed dat je voor je dochter opgekomen bent op een nette manier. Ik zou dit wel even nabespreking met de juf. Misschien zou ik ook proberen de moeder nog eens aan te spreken, niet aanvallend, maar gewoon op een rustig moment zonder de kinderen. Iets in de trant van: hé wat vervelend ging dat en jou kant van het verhaal uitleggen.
Tja, ik had dat net zo gedaan, je laat dat toch niet onder je neus gebeuren? Ik vind het heel logisch dat je dat kind er direct op aanspreekt. Als de moeder er direct naast stond, had ze zelf in moeten grijpen, stond ze er niet bij, dan mag jij er toch wat van zeggen. Ik word persoonlijk een beetje moe van ouders die er niet tegen kunnen dat je hun kind ergens op aanspreekt. Als die van mij vervelend doen en ik ben er niet bij, begrijp ik wel dat een ander dat doet. Overigens zijn het vaak nog kinderen die tegen de tijd dat je de moeder of de juf spreekt het verhaal al compleet hebben omgedraaid.
Ik vind het heel normaal dat jij dat kind aanspreekt als het zo'n rotopmerking maakt tegen jou kind. Hoewel ik ook liever zou zien dat mijn kind zelf lik-op-stuk geeft, maar zo assertief is hij niet altijd. Dan ga ik er echt wel voorstaan.
Het meisje was eerst aan het lachen, toen sprak die moeder mij aan dat ik haar moest aanspreken en begon het kind opeens te huilen. Die gaat dus echt niet eerlijk zeggen hoe of wat thuis.
Misschien ontbreekt het dat kind wel aan een goed voorbeeld? Dan heeft ze er in mijn ogen weinig aan als andere volwassenen haar ook nog eens laten zien dat dat gedrag (kennelijk) normaal/geaccepteerd is... In mijn ogen is de reactie van TS naast correcter ook effectiever op langere termijn. Het kwartje valt echt niet ineens omdat jij iets lelijke terug zegt...
Wat gemeen! Ik vind dat je het goed hebt aangepakt! Hopeloos zulke kinderen en misschien nog wel hopelozer zulke ouders. Hier laatst ook, dochter werd keihard geduwd door een ander meisje, ik zag het toevallig net gebeuren en ben naar buiten gegaan, heb dr wat van gezegd en dat meisje begon gewoon te lachen. Toen kwam de moeder eraan en ik vertelde wat er was gebeurd, begon dat meisje ineens te huilen (waarschijnlijk omdat ze betrapt was), toen sloeg die moeder een arm om dr heen en ging dr troosten. Tja zo stopt het natuurlijk nooit, dat pestgedrag. Ze komt er gewoon mee weg