Woooowww serieus??? 2juni pas? Wat belachelijk lang wachten zeg! Ik adviseer: als je heel veel pijn hebt om te bellen met zkh of HA dat je 2juni pas kan, maar het echt niet te houden is. Ik ken iemand die mocht toen eerder komen (dag er na al).
Ja ik was ook serieus verbaasd (en teleurgesteld). Mijn gynaecoloog had het over een week of 3, misschien heb ik het niet goed begrepen (mijn vriend wist het ook niet meer precies). Ik ga morgen even het ziekenhuis bellen om te zeggen dat ik dit wel heel erg lang vind (zeker gezien de pijnklachten en moet echt veel sneller duidelijkheid komen). Ik ben het zat dat het zo lang moet duren.. grom:x Ik had ook al een ander topic geopend daar kreeg ik dezelfde reacties, dat het veel te lang duurt...
Ja, dat lijkt me echt niet normaal hoor... ik bedoel bij een knobbeltje in je borst kun je ook in no time langskomen, voor acute klachten moet toch ruimte vrijgehouden worden op een poli...
Ja, deze had ik echt niet aanzien komen. Ik denk dat er wat verkeerd is gegaan, want volgens mij had mijn gynaecoloog het over een week of 3. Ik ga morgen gelijk bellen...
Succes, hopelijk kunnen ze het wat versnellen! Misschien omdat je er al zo lang mee loopt, dat ze niet doorhebben hoe erg het is?
Hallo allemaal! Ik ben ook een wachtende om zwanger te mogen worden. Op het moment ben ik nog bezig met medicatie afbouwen. We willen heeeel erg graag een kindje! Nou had ik zelf een topic geopend, maar werd hier naar toe verwezen. En ik zie dat hier meer dames ook in de wacht fase zitten. Gisteren ben ik wel gestopt met de pil, zodat de menstruaties weer op gang kunnen komen en alvast kunnen gaan herstellen. Hier gaat natuurlijk ook weer tijd over heen. Ik denk/hoop zelf nog maximaal 2 maanden nodig te hebben voor het afbouwen van de medicatie. Maar kan nu al eigenlijk niet meer wachten! Daarna ga ik zsm naar de huisarts en hoop ik op groen licht om zwanger te mogen worden. Heb een klein stukje terug gelezen en wil de dames die het op dit moment moeilijk en zwaar hebben heel veel sterkte wensen. (Weet nog geen namen, komt wel) Liefs!
Helaas was er op het moment een lange wachttijd voor een mri, dus ik kan niet eerder geholpen worden. Ik heb het zo goed mogelijk proberen uit te leggen, maar er was geen andere mogelijk. Net eerste een potje zitten janken, nu maar accepteren.. Sorry ego berichtje, ik reageer later op de rest...
Kan je niet contact opnemen met je zorgverzekeraar voor wachttijdbemiddeling? Mijn collega kon daardoor binnen 2 weken ergens anders terecht (moest 6 weken wachten op een afspraak) en mijn schoonmoeder moet een mri van haar knie, in het ziekenhuis moest ze 4 weken wachten, elders kon ze binnen een week terecht.
Mijn eigenwijze frummel.. Ze is bijna een uur bezig geweest om de nekplooi te meten. Nadat ik heb gesprongen, gehuppeld en geplast wilde hij/ zij enigszins meewerken . Uitslag was 1.4 mm, nu wachten op de bloeduitslag.
Is dat oké 1548? Ik heb geen idee wat het moet zijn. Ziet er goed uit in ieder geval! <3 @Roseline: WOW dat vind ik echt niet kunnen....! Inderdaad, helpt het wat 1548 zegt, kan de zorgverzekeraar iets voor je betekenen? Echt heel klote als je nog zo lang moet wachten Knuffel! @Rozenquartz: Welkom! Hier inderdaad meer wachtenden Onder andere omdat hun man nog even wil wachten, of ook wegens medische zaken, of omdat ze nog moeten verhuizen, etc. Ik persoonlijk ben ondertussen van wachten-op-mijn-man (wat weer kwam door praktische zaken) doorgeschoven naar het daadwerkelijke wachtbankje; wij laten het er ondertussen op aankomen. We hebben ook nog een ongeduldigwachtclub hier op zp, daarin zetten we zaken die te privé zijn voor een openbaar topic als deze. Ik zal binnenkort even kijken, volgens mij hadden we wat meer nieuwe posters, of ik deze even kan lid maken van de club zodat je daar ook mee kunt lezen. Waarom moest je aan de medicatie? Of is dat te privé, je hoeft natuurlijk niet te antwoorden En geeft de dokter goedkeuring wanneer jullie ervoor mogen gaan, of willen jullie dat zelf laten afhangen van je gezondheid?
1.4 is prima, vanaf 3.5 mm is de kans op een afwijking groter. Nu is het wachten op de bloeduitslag daar kijken ze naar 2 eiwitten (volgens mij) en dan is het nekplooi x bloeduitslag x leeftijd = uitslag Wanneer is je nod?
Ok, fijn!! Oh ik ben nu ongesteld, zit niet op het maandelijkse wachtbankje letterlijk nu Zal begin mei dus wel nod hebben. Ik probeer het een beetje los te laten allemaal. Ga over 2 weken op vakantie, dus dat is hopelijk positief
Hoi meiden, Ik ben nog aan het uitzoeken of er andere mogelijkheden zijn. Ik heb het vumc gemaild en gevraagd of het mogelijk is ergens anders een mri te laten doen gezien de wachttijden bij hun. Ik wacht nu op een reactie terug... Ik moest het even laten bezinken allemaal, ik baal er echt van. Ik heb via mijn verzekering naar wachttijdenbemiddeling gezocht, maar kon hier online niets over vinden. Ik hoorde wel dat je in Rotterdam een mri centrum hebt waar je binnen een paar dagen geholpen kunt worden (lig er natuurlijk wel aan wat het probleem is). Toch twijfel ik ook of ik wel door een ander wil laten doen, aangezien de endometriose een moeilijk dingetje is om te vinden. Ik weet niet of ik daar goed aan doe zeg maar, misschien is het gewoon beter om af te wachten. Pff... zoveel onrust weer in mijn hoofd hierdoor. Ik heb al zoveel aan mijn hoofd. Ik word er echt niet blij van. @ Leraje, bedankt voor je knuffel en een dikke knuffel terug. Jammer dat je ongesteld bent geworden, fijn dat het heeft doorgezet. @ 1548, wat een mooie duidelijke foto zeg, wat een lieffie. Ik ben nu al verliefd op jouw baby.. En fijn dat alles goed is met de metingen enzo. Altijd een opluchting denk ik. @ Rozenquartz, welkom. En succes met het afwachten. Hopelijk kan je er ook snel aan beginnen..
Lekker dat jullie bijna op vakantie gaan. Wij gaan over 6 weken en ik ben er echt aan toe. Even lekker weg en van de zon genieten. Waar ga je heen??
@Roseline; Sterkte... Uit ervaring met een vriendin van mij weet ik dat dit soort dingen langer kunnen duren dan gehoopt of verwacht. Heel naar. Vooral als je gewoon antwoorden wilt. @1548; Gefeliciteerd! En wat een mooie foto's van je kleintje. @Leraje; Dank je wel! Als ik het goed begrijp zit je op het wachtbankje als je daadwerkelijk probeert zwanger te worden en dus aan het "wachten" bent die maand op een ja of een nee? Als je zou willen kijken voor mij, graag! Ik ben er toch al veel mee bezig en een beetje meelezen en schrijven is juist fijn. Ik moest aan de medicatie voor psychische klachten (o.a. depressie). Maar deze liggen al een tijdje achter me nu. Ben veel therapieën aan het afronden. En ook mijn medicatie al langere tijd aan het afbouwen. Denk al wel 1 jaar tot 1.5 jaar mee bezig al met al. Het einde is in zicht en ja dan gaan de eierstokken natuurlijk helemaal rammelen! Ik wil voor mijzelf even langs de huisarts. Om te laten checken of bv. alles wel echt uit mijn bloed/lichaam is. En misschien dat er even gekeken moet worden of ik nog wel optimaal/goed vruchtbaar ben!? Dat weet ik niet zeker. Las dat toevallig ergens. In ieder geval zijn er wel wat dingetjes waardoor ik bang ben dat dat een rol kan gaan spelen. En daar heb ik dan even geruststelling in nodig. En voor hetzelfde geld ga ik helemaal voor niks naar de huisarts, maar beter een keer te vaak dan te weinig toch! Verder is het helemaal aan ons om gewoon zwanger te worden hoor, maar ik heb toch wat twijfels n.a.v. die medicatie. Wil gewoon echt niet dat mijn kindje hier de dupe van word! Hebben jullie trouwens ook dat als je eenmaal echt besloten hebt zwanger te worden of dus er zo vlak voor zit te wachten dat het ineens je hele leven overneemt? Ik krijg het gewoon niet meer uit mijn hoofd. Alsof alles ineens moet wijken voor het zwanger worden ofzo...
Wie heeft dat programma op rtl 4 gezien van voor ik het vergeet?? Jeetje dat is heftig zeg. Mijn oma is dement aan het worden, dus er was voor mij veel herkenning maar deze jongen was pas 31 jaar. Doet altijd beseffen dat er nog erge dingen in het leven zijn..
@Roseline; Dank je wel! Ik vind het zo naar voor jou. Door die vriendin van mij ken ik de klappen van de zweep en ik hoop zo dat dit jou bespaard blijft. Ik snap dat je nu erg onrustig bent in je hoofd. Kun je ergens afleiding of rust in vinden?
Bedankt voor je berichtje. Heftig ook voor jou. Hopelijk heb je snel duidelijkheid daarover. Hoe oud ben je trouwens als ik vragen mag en is het voor jullie eerste kindje?? Wij snappen helemaal wat je bedoeld dat je veel met het zwanger worden bezig ben. Ik heb door lichamelijk problemen even wat anders aan mijn hoofd, maar ik besef ook dat de tijd door tikt en ik ben inmiddels 38 jaar. Ik heb ook besloten om psychische hulp te gaan zoeken in mijn hoofd is het zo onrustig geworden door alle ellende dat ik het vaak niet meer kan plaatsen (het is te veel geworden). Ik hoop dat ik daar wat hulp bij kan krijgen...
Ja ik heb het gezien! Ik vond het ook zo heftig. Die man was gewoon een klein kind. Zijn vrouw had ineens 2 kleine kinderen... en zijn dochtertje heeft haar vader niet eens mogen leren kennen zoals hij daadwerkelijk is. Als ik dit soort dingen zie word ik ook altijd wel een beetje somber. En dan zeggen mijn vriend en ik tegen elkaar dat we hopen dat ons dit bespaard blijft. Maar ja er zijn erge dingen in de wereld inderdaad. Maar ik probeer mijn problemen nooit te vergelijken met die van een ander. Voor mij is dit zwaar en voor een ander is dat zwaar. Iedereen heeft een rugzakje. Het is voor iedereen even erg vind ik. Gun iedereen altijd het beste.
@Roseline: Engeland of Wales Of allebei. Eerst naar familie en vervolgens zien we wel waar we terechtkomen. Misschien dat we deze week nog ergens een huisje boeken Echt zo'n zin in, we zijn al 2 jaar niet op vakantie geweest samen! Alleen afzonderlijk naar familie/vrienden in het buitenland geweest. Echt perfecte afsluiting van de enorme stressperiode afgelopen jaar. Het wachtbankje is op dit forum inderdaad de periode tussen je ovulatie (en eventuele bevruchting) en de dag dat je ongesteld moet worden, oftewel je nod (of wod niet/wel ongesteld dag). En ja, ik herken het Ik merk dat ik het heel lastig vind bij mezelf. Ik heb mijn kinderwens jaren onderdrukt omdat het praktisch gezien gewoon niet kon (man en ik hebben allebei lang gestudeerd en vervolgens duurt het natuurlijk even voor je je leven op de rails hebt qua werk, huis, etc). Nu laten we het er sinds afgelopen herfst op aankomen en mag ik die wens eigenlijk toelaten. Maar ik merk dat ik dat nog steeds niet heel bewust doe? Ik merk vooral dat mijn kinderwens er is op momenten dat ik denk 'waar ben ik mee bezig, het is totaal niet verantwoord om nog een kind op de aarde te zetten', of 'Lerajeman wil eigenlijk tóch niet, dus we kunnen het maar beter niet doen', oid. Dan word ik heel verdrietig van dat soort gedachten en dan merk ik pas hoe diep die wens zit... Hier is het dus nog wel steeds zo dat mijn mans wens veel minder groot is dan de mijne. Of beter nog, hem maakt het niet zo uit, wel of niet, en als ik niet ondertussen 32 was, zouden we wat hem betreft in ieder geval nog 5 jaar mogen wachten. Maar ja, daarvoor hebben we de leeftijd niet mee Maar er zit hier dus beslist geen druk achter; ik ga niet expres lopen uitmikken wanneer we seks moeten hebben gedurende mijn cyclus, dus als we een maand de ovulatie missen jammer dan... (tenminste, zo relaxt probeer ik er onder te zijn ) Desalniettemin ben ik er 'op het wachtbankje' toch wel continu mee bezig. Wat dat betreft vind ik het veel relaxter zoals ik me nu voel, nu ik ongesteld ben Kan ik me nergens druk over maken. Bewaren