Ik weet niet waar ik dit kan plaatsen dus plaats ik het maar hier. Wij zijn sinds februari 2015 bezig aan onze kinderwens. 10 maanden geleden zijn er allerlei onderzoeken gestart omdat mijn vriend zijn sperma niet goed is. We zitten nu op het punt om ofwel te starten met ivf, of eerst een hormoonbehandeling te doen bij mijn vriend en dan te kijken wat er van komt (afhankelijk van wat er eind juni beslist gaat worden). Nu maak ik mezelf al maanden zorgen over de kost van heel de ivf, 500-600 per cyclus ophoesten met maar 1 inkomen is niet evident. Het is niet dat ik niet wil werken, maar het is zeer moeilijk om aan werk te komen in mijn positie (geen diploma). We komen nu wel rond, maar de rekeningen die we nu aankrijgen (de standaard dingen en dan nog de kosten van de onderzoeken enzv) beginnen al op te hopen. En het is moeilijk om alles betaald te krijgen. Ik denk dus dat we de ivf absoluut niet betaald gaan krijgen.. nu is het maximum 3 keer per maand een 75 maar dan is het wel een pak meer. Ik heb zo veel bang dat als we aan ivf beginnen we zelfs nog niet 1 cyclus betaald krijgen.. Ik heb het hier met mijn vriend over gehad en nu twijfelen we dus om het stop te zetten. Alleen de gedachte doet mij al ZO veel pijn. Maar als we dan na 1 ronde moeten stoppen omdat we het niet betaald krijgen is ook een domper. Ik weet écht niet meer wat doen. Met pijn in m'n hart alles stopzetten, of het toch een kans geven en dan misschien in dezelfde situatie zitten..
Hoe oud zijn jullie? Is er nog ruimte om te wachten tot het geld bijeen gespaard is? Bijv met vakantiegeld betalen, en zo 1 poging per jaar te doen mss een optie? Of 2 jaar sparen en dan voldoende te hebben voor een aantal pogingen?
Ik weet niet van waar je juist bent, maar ik ben van België (had ik mischien even moeten meedelen 😅 Volgens mijn schoonmoeder (zij heeft ook ivf gedaan) krijgen we 6pogingen terugbetaald maar betaal je wel zo'n 500-600 per poging nog steeds zelf
Als je je even informeert, dan zie je dat in België zes behandelingen gewoon terugbetaald worden: UZ Brussel Fertiliteitskliniek CRG - Brussel (Jette) - Financiële aspecten van een MBV-behandeling Je hebt nog minimale extra kosten, maar ik betwijfel dat dat meer is dan die 75 euro waar je nu over spreekt.
Ik ben er 19 hij is 24. Het is zo dat de gynaecoloog en anderen van afdelingen fertiliteit ons aanraden zo snel mogelijk te starten (omdat het sperma zo slecht is en dit er niet beter op wordt). Sparen lukt ons nu ook niet echt, we kunnen een 200-300 per maand sparen (toen we nog niet in deze situatie zaten) dus dit is niet echt een oplossing. En het vakantiegeld wat we (mijn vriend) krijgen is echt maar nipt om de tijd dat hij vakantie heeft door te komen. Dus dat is ook geen oplossing. We hebben al aan allerlei dingen gedacht maar alles draait op niets uit.. Mijn vriend was al zo 'hopeloos' om evt bij familie aan te kloppen om ons financieel wat te lenen (wat we dan uiteraard ook terugbetalen). Maar dat vind ik persoonlijk echt niet kunnen, wij willen een kind dus wij moeten er ook voor kunnen zorgen en voor de kosten opdraaien (wat mij niet meer dan logisch lijkt)
Ach wij hebben ook geld geleend van onze ouders om de eigen bijdragen van KID op te hoesten. Nu allang weer terug betaald, maar toen was dat even nodig om verder te kunnen met behandelingen.
Als jullie al bij een fertiliteitscentrum lopen dan kan je daar toch perfect laten uitrekenen wat het jullie zou kosten? Ze krijgen die vraag vast vaker. Nu ben je aan het beslissen over zoiets belangrijks op basis van 'naar het schijnt'.
Volgens mijn schoonmoeder is het toch wel een 500-600 per poging. Er zijn wel nog briefjes die je kan binnenbrengen waar je wat geld van terugkrijgt (gynaecoloog). Maar los van dat zei zij en onze gynaecoloog dat we toch wel rond een 400 mochten tellen (terugbetalingen afgetrokken)
Moeilijke situatie, maar ik zou het gewoon proberen te lenen. Je heb jaren om het terug te kunnen betalen (niet jezelf in de schulden werken natuurlijk), maar ik zou zo'n keuze nooit van geld laten afhangen. Ik hoop dat jullie eruit komen... sterkte met de hele situatie en ik hoop dat je toch snel zwanger mag zijn!
Ik zou om te beginnen op alles solliciteren wat je tegenkomt. Want ook al wordt de IVF misschien vergoed een kindje kost ook nogal wat. En je bent jong dus kan me niet voorstellen dat je nergens wordt aangenomen.
Ik zou dit juist aan je verzekeraar voorleggen. Zij zullen precies weten wat je vergoed krijgt en wat je eigen aandeel is. Het lijkt me te belangrijk om een beslissing te baseren op wat je schoonmoeder zegt. Vooral omdat haar ivf behandeling nog uit de vorige eeuw stamt
Inderdaad. Al is het bv post bezorgen. Misschien een (avond)opleiding doen om je kansen te vergroten?
Dit inderdaad. Ook zonder diploma's kan je aan een baan komen.... supermarkt, winkels, callcenter center, tuincentrum, receptioniste.... noem maar op.
Ik zou bij het ziekenhuis opvragen wat het kost ipv naar je schoonmoeder te luisteren, het ziekenhuis weet dit beter. Buiten dat zou ik dus wel een baan zoeken, en als je nu al net rond komt, hoe wil je dat dan met een kindje doen?? Hoe ga je daar de uitzet voor kopen en hem of haar vervolgens onderhouden? Daar ben je toch echt dan meer geld voor nodig. Daarbij, je bent echt nog jong, dus die baan kun je zat vinden. En dan kun je dan starten met je icsi pogingen. Sterkte!
Meid je bent 19. Ga naar school! Overleg met het ziekenhuis wat de kosten zijn, die weten het het beste (of zorgverzekeraar). Maar nu al thuis werkloos zitten omdat je geen diploma hebt...
Zeker als je 19 bent. Schoonmaakwerk? En misschien een opleiding oppakken? Het gaat er bij mij niet in dat je niet aan werk kan komen hoor. Ik ben 30 heb nooit een opleiding afgemaakt. Maar met een beetje brutaliteit en inzet kom je heel ver. Alhoewel ik een opleiding meer aanraad . Ik zou wachten tot je werk hebt. En me niet in de schulden gaan steken. Een kind kost ook ontzettend veel geld. En zo heb je een niet al te beste start. Maar goed.. dat is mijn mening. Verder hoop ik voor jullie op een niet te lange weg en een mooi kindje.
Als je 19 bent hoef je die wens toch nog helemaal niet op te geven. Uitstellen kan je voorlopig ook nog als optie overwegen tot je genoeg gespaard hebt. 😊