Ik vond het altijd wel prima. De eerste keer de eerste dag zag ik er vreselijk tegenop dat ik het na een week allemaal zelf en alleen zou moeten doen (man moest gewoon werken). Maar tegen het eind van die week ging dat allemaal goed en was het geen enkel probleem meer. De keren daarna net zo, behalve dat ik in het begin ook al niet zo wanhopig was, haha.
Huilen . Het ging heel goed, ze nam afscheid toen ik nog op bed lag. Nou, toen ik gedoucht naar beneden kwam, begon ik uit het niets te brullen.
Ik moest bijjjjjjjjna huilen. Kon net mn tranen in bedwang houden 🙈 Ze was zooooo lief. En een dag nadat ze weg was zag ik dat ze in het boekje nog een lief berichtje had geschreven. ❤
Bij de eerste was ik blij dat ze weg was. We hadden totaal geen klik en ik vond dat ze weinig toevoegde. Bij de 2e was het precies het tegenovergestelde en moest ik zelfs huilen dat ze wegging. Dat was echt een topper! Op alle vlakken. En ik denk dat ik de 2e keer ook extra bewust was dat het vertrek van de kraamzorg ook een afsluiting van een hele speciale week is. De eerste dagen met je hele kleine baby is zo pril en zo bijzonder. Dat gevoel is nergens mee te vergelijken.
Ik vond het wel prima... Ik was best onzeker of ik alles wel goed zou doen enzo, maar ik snapte ook wel dat ze niet een jaar ofzo kon blijven om alles 10x uit te leggen, dat we toch steeds in nieuwe situaties zouden komen. Andere kant was ze ook best normatief op sommige vlakken, in die opzichten was ik blij dat ze weg was. Zoals bijna iedere kraamvrouw had ik op dag 4 en 5 wat traantjes gelaten. Bevalling was heftig geweest, 37u geduurd, vacuümpomp, borstvoeding lukte niet waardoor onze zoon veel te weinig voeding binnen kreeg en geel werd etc, en ik had vooraf een (achteraf onrealistisch) geromantiseerd beeld van een snelle thuisbevalling bij dimlicht en perfecte borstvoeding. Het was gewoon een beetje tegengevallen, niks meer en niks minder. Maar zij weet dat direct aan mijn ADHD en zei dat ze een postpartum depressie zag aankomen, ik moest maar snel mijn ADHD-medicatie weer gaan nemen nu "het weer kon" (mocht niet in zw-schap en met bv). Euh....pardon?! Kraamtraantjes zijn heel normaal en om nou te zeggen "slik maar gauw een pilletje, want dat is nodig" Alles waar ik onzeker of emotioneel van werd schaarde zij onder mijn ADHD, iedere dag voerde ze een gesprek hierover. Ik voelde me echt overgehaald om die pillen weer te slikken. Daar was ik wel blij mee, dat dat afgelopen was toen ze vertrok. Nu zijn we bijna 3jr verder en ik slik nog steeds geen medicatie gaat prima. Kraamtranen zijn vanzelf overgegaan haha
Ik voelde me alledrie de keren echt heel 'leeg' zo van: en nu? We kunnen dit toch helemaal niet zonder haar?' Maar daarna ook vrij snel weer het gevoel dat je huis weer lekker van jezelf is etc.
Ik was heel blij dat ze weg was. Bij mijn eerste echt een top vrouw gehad, bij de tweede, ja, wat was ik blij dat ze weg was.... Mijn wasmachine heeft nog nooit zoveel uren gedraaid. Iedere handdoek die ik twee seconden beet had, moest meteen in de wasmachine. Had echt geen band met haar. Na een paar dagen was ze weg, eindelijk mijn eigen huishouden weer terug. Kon zelf bepalen wanneer we wat gingen doen....
Hier ging de vlag uit toen ze eindelijk weg was. Wel jammer dat ik toen nog even zelf de achterstand van de was weg kon werken van die week want dat vertikte ze. Was veel te druk met koffie drinken en irritant aanwezig zijn. Mijn god wat een helse kraamweek.
Algemeen (off-topic) vraagje voor de dames die ontevreden over hun kraamverzorgende waren; waarom hebben jullie dat niet gemeld bij het bureau? Ben ik oprecht benieuwd naar, lijkt me vreselijk als je zo je kraamweek door moet.
Ik heb in het begin aangegeven dat ik behoefte had aan rust met name doordat de bevalling zo abrupt was en het nogal een heftige periode in het ziekenhuis daarna was. Daar werd rekening mee gehouden zeiden ze toen ik belde om door te geven dat de kraamverzorgster mocht komen omdat wij het ziekenhuis mochten verlaten. Nou, toen ik thuis aankwam stond kraamverzorgster en stagiaire(!) ons op te wachten. Direct aangegeven dat ik het echt niet zou trekken als er zoveel mensen om ons heen zouden zijn de hele dagen. Nou dat kon niet anders want ik had tenslotte tijdens het intakegesprek aangegeven dat ik een stagiaire prima vond. Overigens in datzelfde intakegesprek gaf ik ook aan dat ik graag iemand wilde die niet heel nadrukkelijk aanwezig was, ik kreeg eentje die de hele dag Sni Sna Snappie aan het zingen was. Dus helaas hier werd niet de optie geboden om te wisselen van kraamverzorgster.
Ik heb nog net niet de vlag uitgehangen En ik was niet ontevreden hoor, maar ik vond het gewoon niet fijn dat er iemand in mijn huis was en zich bemoeide met mijn ding... nu had (en heb) een heel makkelijk kindje en had haar daar dus niet eens voor nodig. Ik was wel heel erg ziek, dus kreeg haar nog een paar dagen langer, was ook een eis vanuit het ziekenhuis, verloskundige en huisarts.
Ik had een super kraamhulp maar deed het veel liever zelf allemaal. Ik vond het fijn dat ik het huis weer voor mezelf had! Het is dan ook mijn tweede en ik kende kraamzorg ook niet echt omdat de oudste na de geboorte een poos in het ziekenhuis lag. Oooh die lichamelijke controles elke dag... Vind het vreselijk haha!
Dolblij! Ik heb haar zelfs 2 dagen eerder weg gestuurd. Zo'n vreemde in m'n huis is echt niks voor mij en ik had ook totaal geen klik met die vrouw.
Och, alweer ruim 6 jaar geleden maar ik kan me dat gevoel van volslagen hulpeloosheid nog zo voor me halen. Het besef dat ik het nu overdag in mijn eentje moest gaan doen. Jemig, wat heb ik daar toen tegenop gezien. Tot ik de eerste dag merkte dat het eigenlijk best goed ging. Wij hadden ook een hele leuke en lieve kraamhulp. Ben haar echt dankbaar voor haar ondersteuning die eerste week.
Hier een prima kraamhulp met stagiaire gehad. Fijne dames masr we waren erg blij dat we eindelijk met cm drietjes waren.. Blijf t vreemd vinden dat er constant vreemden in je huis zijn, overal in en aan zitten.
Haha ik had precies hetzelfde in 2011! Ik dacht echt dat alles fout zou gaan als zij wegging. Zelden zo gehuild! Eindstand had ik een heerlijke eerste dag alleen en redde ik me just fine!
Kraamzorg is net een week weg. Zo'n leuke lieve meid. Ik was heel erg ok toen ze wegging want... ze is ook oppas! Ze had een enorme klik met mijn oudste zoon en. ze is fantastisch met onze baby natuurlijk. Dus ze komt as donderdag oppassen en ik ga heerlijk met mijn man uit eten een naar de film . Oh en ze gaat werken op de bso van mijn oudste. Ik had haar de vacature doorgestuurd.
heel blij........vindt het maar niks vreemde in me huis. vondt het veelste druk, al haar verhalen pffffffff echt vermoeiend hoor, zoontje was heel makkelijk lag lekker veel bij mij op schoot te slapen. fijn dat ze wat schoonmaakte maar verder heeft ze niets gedaan..........vindt kraamzorg zwaar overschat, vindt het niks aan eerder heeeel irritant. was blij dat ze er een gezin bij kreeg die meer uurtjes wilde zodat ze hier nog maar heel kort was smorgens. ik had veelste veel uren vanwege keizersnede gekregen......wat een onzin dat je dan zoveel uren en extra dagen krijgt.