En ook dat is voor sommigen een leerproces. En veruit de meesten die op kamers wonen kunnen het wel, jij verheft de uitzondering tot norm.
Hier dezelfde situatie voor onze zoon. Studeren zal niet gebeuren, maar wellicht kunnen we het geld in de toekomst doneren aan de instelling waar hij kan wonen of hebben we het t.z.t. hard nodig om te kunnen voorzien in de kosten van de zorg. Hoe dan ook is het fijn om een groot bedrag beschikbaar te hebben waar je, indien nodig, een beroep op kunt doen.
Wij sparen maandelijks een bedrag, maar we zijn zeker niet van plan om alles te gaan bekostigen. Ik vind er niks mee om naast je studie te werken en verantwoordelijkheid te leren nemen. Mijn ouders konden financieel niks bijdragen en ik heb mij altijd prima gered door te werken naast mijn studie. Ik ben er nooit slechter van geworden. In tegendeel. Ik zou het prettig vinden als wij bijvoorbeeld het collegegeld kunnen bekostigen van onze kinderen en eventueel boekengeld of iets dergelijks.
Wij sparen de kinderbijslag. Het lukt nu om rond te komen zonder, dus zetten we deze apart. Ik ga er vanuit dat we de reguliere kosten er van kunnen betalen. Moesten de kinderen op kamers gaan, dan gaan we dat niet kunnen betalen, tenminste niet zoals het er nu uit ziet. Maar ik ook hoop ze zonder schuld de wereld in te sturen. Voor feesten en dergelijke kunnen ze gewoon werken overigens.
Wel een spaarrekening Maar niet echt met een doel dat mogen ze tegen de tijd dat ze er klaar voor zijn zelf besluiten wat ze ermee willen doen Wel iets nuttigs natuurlijk
Wij sparen...maar dat is vast niet genoeg. Ik wil graag dat ze zelf een baan hebben en we gaan waarschijnlijk lenen van mijn moeder of mijn broer. Die hebben genoeg en ik betaal liever aan hen af dan aan Duo. Maar ergens hoop ik dat net als onze kinderen gaan studeren er weer een basisbeurs is net als eind jaren 90
Ik spaar voor beide kinderen 200 euro per maand. In principe met het idee dat ze dat kunnen gebruiken om te studeren. Volgens mijn vader hoef ik daar niet voor te sparen omdat ik tegen die tijd zijn erfenis al gecasht heb 😂. Mocht het toch niet nodig zijn omdat ze niet willen of kunnen studeren mogen ze dit bedrag gebruiken voor iets anders. Ik vertel ze trouwens niet van de spaarrekening tot het ooit in de toekomst nodig blijkt te zijn.
Mijn ouders woonden ook in een kast van een huis (had toen in naar het HBO ging mijn eigen verdieping) en aangezien we in Amsterdam woonden heb ik nooit overwogen op kamers te gaan. Heb het ook nooit gemist. Mijn ouders hebben mijn studie betaald en ik hoefde er ook niet bij te werken (kon krijgen wat ik wilde zelfs mijn stappen werd betaald als ik dat wilde). Hun regel was zolang je leert en thuis woont betalen wij alles. En ik ben daar ook niet slechter van geworden! Natuurlijk had ik wel een baantje omdat ik ook zelf dingen wilde kopen zonder daarom te vragen maar ik heb het echt als heel relaxed ervaren en als ik dit ook aan mijn kinderen mee kan geven als ze gaan studeren ben ik een trotse gelukkige moeder.
Zo hebben de ouders van mijn vriendin en haar tweelingzus het ook gedaan. Die hebben een pand in Amsterdam (de Jordaan) gekocht (zelf wonen ze in 't gooi) de 2 meiden konden in had huis toen ze studeerden, de andere 2 kamers werden verhuurd aan 2 studenten en het inkomen van de verhuur was voor.mijn vriendin en haar zus zodat ze tijdens de studie niet hoefden te werken voor hun levensonderhoud en hun tijd aan de studie konden besteden.
Ik had op mijn 20e mijn HBO afgerond (omdat ik het thuis zo goed had kon ik me daar 4 jaar lang volledig op focussen). Was 21 dat ik een huis kocht en 23 toen ik voor het eerst moeder werd. Dus ook in mijn geval ging de vlieger over zelfstandigheid en op kamers niet op.
Tuurlijk heb je dat als heel relaxed ervaren als je een kik geeft en je geld krijgt Dat is alleen niet wat ik mijn kinderen mee wil geven
Wij sparen niet voor de studies. Op dit moment kunnen we ook 800,- in de maand sparen, maar niet specifiek voor studies van de kids maar wel voor de toekomst. Onze oudste zal trouwens nooit studeren, die kan waarschijnlijk nooit zelfstandig wonen (zeer autistisch). * Zo ging het vroeger bij ons: Ik kreeg mijn studiegeld (HBO studie: 1500,- per jaar) en moest boekengeld zelf betalen. Rijbewijs lessen gekregen, examen zelf betalen. Mijn man kreeg niks en heeft zijn rijbewijs, en HBO opleiding helemaal zelf betaald. We kregen allebei geen kleedgeld o.i.d. Man moest ook de helft van zijn zorgverzekering betalen. Allebei geen leningen gehad. Wel veel gewerkt! Alle vakanties en weekenden. Mijn man had 2 baantjes, ik 1. (wij kennen elkaar sinds 1e jaar HBO). Allebei zonder studievertraging en schulden in 3.5 jaar geslaagd.. Wij woonden wel allebei thuis tijdens onze studie en deden geen dikke vakanties of buitenland stages ofzo. Mijn man kocht zijn 1ste auto (lees rammelbak) in het laatste jaar van de HBO om naar zijn stage te kunnen rijden. Ik kocht mijn 1e auto pas na een jaar werken (was toen 23).
Dit vind ik echt zo'n flauwe opmerking! Je zet haar nu neer als verwend en haalt haar opvoeding onderuit op zo'n manier hoe je het nu schrijft. Ik geloof dat er niets "mis" is gegaan in haar opvoeding aangezien ze netjes een bijbaantje heeft gehad, die keuze heeft ze zelf gemaakt en snapt dan dus prima hoe het werkt. Niet zo denigrerend doen, dat is echt niet netjes.
Ik kraak helemaal geen opvoeding af... Ik zeg alleen dat het mij op die manier ook wel relaxed lijkt.. Maar dat dat niet de manier is waarop ik mijn kinderen wil opvoeden..
Wij sparen een vast bedrag per maand voor de studies later. Mochten wij tegen de tijd dat ze gaan studeren het geld 'gewoon' kunnen missen mogen ze het gespaarde geld op hun spaarrekening zetten. Mijn ouders hebben ook een huis in hartje Amsterdam voor mij gekocht toen ik ging studeren. Daar ben ik met een paar clubgenootjes in gaan wonen, zij huurden het van mijn ouders. Dat wil ik ook gaan doen voor m'n dochters, is ook een hele goede investering! Ik heb liever dat wij ze geld geven om van te leven, dan dat ze naast hun studie keihard moeten werken om rond te komen. Ik hoefde dat ook niet. Enige voorwaarde was dat ik goed presteerde, anders werd de geldkraan dichtgedraaid
Ze zegt dat het wel lekker relaxed was, en ja, dat is heel begrijpelijk. Maar ik denk dat deze manier voor veel mensen gewoon geen optie is. Ik zou het best willen hoor, om mijn kinderen een eigen etage te geven in ons grote huis in Amsterdam en verder zorgeloos alles voor ze betalen (terwijl ze voor de extra's een bijbaantje hebben). Maar dat is gewoon niet onze realiteit, dus ik moet ze toch leren omgaan met meer financiele zelfstandigheid. Ik vond de reactie niet denigrerend.
Wat wij tegen die tijd gaan geven precies weet ik nog niet. Ik ben best wel tegen leningen om eerlijk te zijn. Kamers zullen wij niet kunnen betalen. Dat is gewoon realistisch. Maar wij zullen wel zorgen dat wij qua opleidingen in een goede regio blijven/gaan wonen. Bij MBO's heb je meestal al dat alles in de stad wel in de buurt zit. Hogescholen hebben wij hier best veel. En ook aan universiteiten zitten hier veel goede. Als de afstand langer dan een half uur fietsen wordt kunnen ze van ons een scooter krijgen, is het makkelijk aan te fietsen een goede fiets. Scheelt weer aanzienlijk in verhouding tot ov kosten. Zuid-Holland is wat dat betreft een goede provincie om te wonen. Ik kan mij voorstellen dat als je in Groningen woont het daarin wat lastiger kan zijn. Stel 1 van hun wil een opleiding gaan doen die echt maar op 1 plek te doen is dan moeten wij echt even om tafel gaan om te kijken wat te opties zijn. Bijvoorbeeld verhuizen. Willen er 2 een opleiding gaan doen die echt maar op 1 plek kan ver bij elkaar vandaan gaat het lastiger worden. Maar om te bepalen hoeveel geld ze uit eindelijk krijgen zal dat zeker ook af hangen van hoe gemotiveerd ze zijn. Met schoolprestaties werken voor hun geld zeg maar. Als het veel lanterfanteren en spijbelen word gaan ze maar werken voor hun geld.
Wij hebben 4 kinderen, waarvan de oudste 2 inmiddels vrij zeker weten wat en waar ze willen studeren. De oudste wil graag biomedische wetenschappen in Amsterdam gaan studerendaar en de tweede rechten in Leiden. Ik denk dat we dus maar gewoon blijven wonen waar we wonen. Bovendien: wat als ze na hun bachelor, hun master op een andere universiteit willen gaan doen, of zelfs in het buitenland?