Ik heb niet echt voorweeën gehad, het begin van de weeën was een beetje als menstruatiekrampen (waar ik overigens behoorlijk krom van kan liggen) en dat dan steeds vaker en steeds erger. Maar dus inderdaad onderin de buik en krampachtig.
En? Ben benieuwd of het heeft doorgezet Mijn bevalling begon ook zo met af en toe een krampje. Spannend!
Maar dat is alsnog verschillend. Mijn weeen hebben nooit pijn gedaan hoogstens ongemakkelijk kramp gevoel in mn rug en toch meette de vk ineens 10 cm. Ik was dus mooi aan het bevallen terwijl ik eigenlijk aan het wachten was op de echte pijn... Ts ik zou gaan douchen kijken of het doorzet! Spannend!
Ik heb ruim 3 weken heftige voorweeën gehad waarvan de verloskundige dacht dat de bevalling begonnen was. Maar toen mijn vliezen braken en ik in een weeën storm terecht kwam wist ik wel zeker dat de bevalling begonnen was. Echt alsof je buik wordt samen getrokken. Succes! Hopelijk heb je je kleine snel in je armen!
Maar verder is bevallen een prachtig gebeuren.. haha Hopelijk heeft het doorgezet en ben je inmiddels al bevallen!
Dat was hier ook met vliezen breken, daarvoor riep ik ohhh als dit het is haha waar hebben al die vrouwen het dan altijd over. Tot mn vliezen werden gebroken, oké dit bedoelde ze dus 😂
Niet bij iedereen dan toch als mijn vliezen niet waren gebroken had ik niet door gehad dat ik weeën had. Rug voelde net als tijdens een menstruatie alleen vaker achter elkaar en daardoor had ik het door. De regelmaat. Pas met 10cm ontsluiting dacht ik; oh sh*t dat voel je toch wel. Toen was het nog maar 2x persen. Dus ja ligt er maar net aan.
Ik heb tot 5-6 cm getwijfeld of het weeen waren. Voelde wel irritant en wat pijnlijk maar eigenlijk vond ik het 'prima' te doen. Op de top van de 'golf' moest ik wel even stil staan en concentreren. Na 6cm kreeg ik een weeënstorm en wist ik wat ze bedoelen met ' als het echte zijn weet je het wel'.. hoe verder je komt, hoe heftiger. Maar laat je niet bangmaken, vaak is het ook redelijk te doen hoor!
@ Sado & Lentekriebels; ja, echt erg eigenlijk de verloskundige kwam hier en wilde eigenlijk niet kijken hoeveel ontsluiting ik had omdat ik tijdens de weeën met haar aan het kletsen was over vanalles. .. had ik 6cm ontsluiting Zelfs na de bevalling toen de kraamzorg zei dat mijn man de maxi cosi en een rolstoel moest gaan halen zei ik (echt heel dom); ik kan de maxi cosi toch dragen, waarom moet hij op een rolstoel staan? ... ik voelde me daarna best dom toen ze zei dat de rolstoel voor mij was, haha. Maar ik heb denk ik wel heel veel geluk gehad met mijn bevalling! Ik heb ook echt respect voor dames die in een weeën storm terecht komen (of dat soort heftige andere dingen) en door moeten bikkelen. Ik denk dat ik dan echt aan het huilen zou zijn als een klein kind.
Ik wist beide keren dat het begonnen was omdat vliezen als eerste braken. Als dat niet zo was geweest, had ik het eerste begin verward met voorweeen. Die waren bij mij al lange tijd en pijnlijk aanwezig. Echte weeen hebben bij mij geen enkele keer regelmaat gehad, dus ook ik vind het lastig te onderscheiden. Heel onhandig als je zo snel bevalt als ik. Je weet dat het begonnen is.....als het niet meer stopt?! 😬
Wat leuk om te lezen! Bij mij dus exact hetzelfde. In het Zh werden mijn vliezen gebroken. Toen kreeg ik lichte menstruatiekrampjes in mijn rug die wat erger werden en ook op en af kwamen. Na anderhalf uur had ik 6 cm ontsluiting, 10 minuten later was mijn dochter al geboren. Ik had dus ook echt niet door dat ik al zo ver was. Ik was heel de tijd maar aan het denken dat de pijn nog 10 keer erger moest worden niet dus!
Wordt altijd gezegd dat je het wel weet als je bevalling is begonnen maar ik mooi niet hoor. Ik dacht dat mijn zoontje eindelijk eens aan het indalen was, toen het 16 uur later toch wel pijnlijk werd naar even de verloskundige gebeld die in tegenstelling tot mij wel doorhad dat mijn bevalling was begonnen. Had toen 4 cm ontsluiting. Ik vind weeen aanvoelen als erge ongesteldheidskramp trouwens.
Bij mij begon het met gebroken vliezen en na een min of 20 de eerste wee. Mijn gedachten was toen oke dan dit doet best wel zeer. Kramp Tot in mn poes zullen we maar zeggen 😉 Maar het is voor elke vrouw anders. Ik vond het al met al prima te doen. Ondanks dat het voor pijnmedicatie te laat was. 5 uur nadat mn vliezen spntaan braken en na een dikke 4 uur weeen was mn kleintje er al.
Ik had blijkbaar in hetgeen wat ik als voorwerk wegwuifde al ontsluiting gekregen de dag voor mijn bevalling. Vond het wel meevallen. Die nacht braken mijn vliezen en kreeg ik heftige buikkrampen om de 2 a 3 minuten gelijk. In het ziekenhuis aangekomen wilde ik geen rolstoel, dus wandelde met mijn beginnende weeenstorm zo de afdeling op en lachde nog, omdat ik niet kon geloven dat ik al ver was....bleek op 8cm te zitten toen. De weeen die ik daarna voelde (van 8 naar 10 dus) waren heftig... en die zijn me alleen bijgebleven eigenlijk. Een heftige kramp, zonder pauze die ik golven komt van pijnlijk, pijnlijker, niet te houden naar weer terug pijnlijk, pijnlijker en niet te houden.
Ik ben het niet eens met je uitspraak dat "als het begonnen is dan weet je dat écht zeker". Bij de eerste heb ik geen weeën gehad. Wel de vk gebeld voor de zekerheid ivm wat bloedverlies. Ik zat toen op 7 cm. Ze is toen gelijk gebleven. Bij 10 cm heeft ze mijn vliezen gebroken en toen met veel concentreren wat persweeën gevoeld.
Zoals al gezegd is, als het echt begint weet je het! Voorweeën zijn hoogstens wat irritant, echte ontsluitingsweeën zijn overspoelend. Je kan dan gewoon niks anders meer. Dan weet je dat de bevalling echt begonnen is
Ik herken het niet, dat je het weet als het zo ver is. Bij mijn tweede (eerste is na 17 uur weeën geboren, dus ik wist echt wel wat weeën waren ), heb ik een uur of 2 op de bank gehangen met pijn in mijn buik. Ik was het zo zat, en wilde zo graag dat het zou beginnen, en dan ook nog eens die nare pijn in mijn buik, grr. Zo voelde ik me echt , maar geen seconde gedacht dat het wel eens begonnen kon zijn. Tot ik na 2 uur dacht dat mijn vliezen gebroken waren, vk gebeld (kindje was niet ingedaald), maar volgens haar was het niet zo. Dus ik weer op de bank, nog chagrijniger. Tot ik na een uur bedacht: toch eens kijken of er regelmaat in zit. En ja hoor, keurig om de 5 minuten weeën. Na een half uur kwam de vk weer, omdat het toch wel echt pijn deed, 5 cm ontsluiting Zonder dat ik dus doorhad dat ik aan het bevallen was.
Mijn weeen begonnen met wat krampen, die steeds regelmatiger kwamen. Op een gegeven moment kreeg ik om de paar minuten vreselijke kramp en kon ik alleen maar op bed liggen, toen heb ik toch de vk maar gebeld. Mijn vliezen waren overigens al een paar uur gebroken dus ik wist wel dat er wat kon gebeuren.