Welke vragen zal ik stellen?

Hoe doet mijn kind het in de klas?
Maakt hij contact met klasgenootjes?
Valt hij op of sneeuwt hij onder? Welk antwoord dan ook hoe reageer de juf daarop?

Schoolreis bespreek je zorgen misschien mag je mee als begeleider

 

Gewoon bespreken hoe het gaat. Ik zou ook aangeven dat je het graag hoort als er een keer iets is, zodat je dingen thuis ook kunt bespreken.
Wij kunnen de juf heel makkelijk berichten sturen, dus alle belangrijke vragen stel ik gewoon op die manier meteen. Misschien even aan haar vragen wat zij een handige manier vind. Ik bedoel: wanneer en op welke manier kun je het beste de tussendoor vragen stellen?

 

Eerlijk gezegd snap ik je gevoel eigenlijk niet zo hierin.. (Maar ik ben in dat opzicht geloof ik ook wel anders dan andere ouders). Tuurlijk zijn er regels en moeten ze al veel zelf. Er zitten 25 kinderen in de klas op 1 juf. Dat pikken kleuters ook vanzelf op. En als ze iets nog niet kunnen of iets niet lukt, dan helpen ze elkaar.
Het eerste schoolreisje vond ik ook spannend. Onze jongste zat één week op school toen ze meeging. Ze wilde het zelf. Ik heb gevraagd bij welke moeder ze in het groepje zat en mijn dochter zoveel mogelijk proberen voor te bereiden op wat ze kon verwachten.

Het gesprek met de juf.. Sowieso vragen hoe een schooldag verloopt als dit onduidelijk voor je is. Vertelt jullie zoontje zelf niks hierover? En verder vind ik het belangrijk hoe mijn kinderen in de groep liggen. Hoe spelen ze, met wie, spelen ze überhaupt met andere kinderen.

 

Ik snap dat gevoel eerlijk gezegd niet helemaal maar dat maakt verder niet uit

De juf zal vertellen hoe hij het doet, hoe hij zich gedraagt in de klas en daar reageer je dan op...en poef, de tien minuten zijn om

Hoe het werkt in de klas hebben wij gehoord met de open dag/aanmelden maar dat kan je ook gewoon vragen lijkt mij, ofwel tijdens het 10 minuten gesprek of bij het halen van je zoontje.

En tuurlijk is zo'n eerste schoolreisje spannend, maar ook leuk...relax!

 

Hoe komt het dat het zweet op je rug staat voor een gesprek met de juf? Is dat omdat je het hele school gebeuren (en de schoolreis) zo spannend vind of vind je zulke gesprekken moeilijk? Of is het zo'nenge juf?

Ik vind inderdaad de vraag 'hoe kunnen we tussendoor het beste communiceren' wel een hele goede. Misschien maakt dat de drempel wat lager voor je.
Verder; met welke kinderen speelt hij graag en hoe gaat dat?
Hoe is het contact tussen juf en kind? Voelt hij zich op zijn gemak?
Heeft de juf het idee dat hij al een beetje gewend is? Je kunt verwijzen naar die kaartjes. Voor jou is dat niet helemaal duidelijk, maar je zoon heeft daar natuurlijk veel meer 'ervaring' mee. Snapt hij het wel goed?

Misschien zijn er nog wel dingen die je zelf over jullie zoon wilt vertellen. Dat kan ook in zo'n gesprek. Het is een kennismaking, dat werkt twee kanten op.

Ik zou ook aan je zoon zelf dingen vragen, voor het gesprek. Vertel hem maar dat je met de juf gaat praten en nieuwsgierig bent. Vraag eens bij hem na wat ze op een dag doen en hoe die kaartjes werken. Heeft hij zelf dingen waarvan hij wilt dat jij ze vraagt òf vertelt aan de juf.

Onze zoon deed trouwens 'niks' op school. Tenminste, dat was zijn antwoord als ik het vroeg. Het is bij sommige kinderen moeilijk om verhalen eruit te krijgen. En ik ben heel creatief met vragen stellen hoor. Alleen is mijn zoon ook heel creatief met het verzinnen van antwoorden die neerkomen op 'niks' Dan is het extra fijn als je van de juf eens hoort hoe het gaat.

 

Dl mag na de zomervakantie. School heeft hele duidelijk regels over communicatie, die staan gewoon in de schoolgids. ('s ochtends is de juf er voor de kinderen, belangrijke dingen kan je in een schriftje schrijven, en 's middags kan je haar aanspreken).

Mijn eerste vraag gaat dus worden hoe laat ze dat schriftje leest

Dl leeft altijd helemaal op bij uitjes; dat ze er veel op uit trekken werd mij in die context verteld (leuk voor je dochter). Daarom maak ik me daar geen zorgen over. Al zou ik het niet nodig vinden dat ze met kleuters los in zo'n bus het halve land door gaan crossen.

 

Ik snap je gevoel op zich wel, herken het ook wel. Maar: ik heb inmiddels geleerd: als je kinderen naar groep 1 gaan moet je ze als ouder leren om een stukje los te laten. Dat is moeilijk voor jou, maar je kind red zich echt wel op school.
Ik vond het ook niks dat ze na een paar weken al op schoolreis gingen, maar: ze gingen alleen met de kleuters, in groepjes van 4 in een gecontroleerde omgeving. Ze redden het wel.

Wat betreft het gesprek: die tijd is inderdaad zo om. Vraag gewoon hoe het gaat en hoe je kindje zich gedraagt op school. Laat het verder op je af komen.
Voor mij gaf het een hoop rust: accepteren dat ik ze los moet laten op school en dat ik niet altijd alles weet wat ze doen op een dag. Ze gaan vrolijk naar school en komen vrolijk terug, dat is het belangrijkste voor mij.

 

Hier nu zelfs 35 op 1 juf...
Verder mee eens, hoe doet hij het, met wie speelt hij e.d. zijn vragen die bij mij opkomen.
Snap wel dat je dat schoolreisje erg spannend vind.

 

De kleuterklas is idd anders dan een psz. Ik zou vooral heel benieuwd zijn hoe je zoontje reageert, als hij 'opdrachtjes' krijgt van de juf, maar ook op andere kinderen. Hoe ligt hij in de groep? Trekt hij naar bepaalde kinderen toe, of speelt hij een beetje met iedereen? Is hij stil, of juist luidruchtig? Etc.

Hier gaan ze met 2,5 naar de kleuterschool en mijn dochter ging met haar eerste schoolreis mee (in een grote touringcar ) toen ze net 3 was. Een dag naar de kinderboerderij en speeltuin. Ik vond dat ook heel spannend en wat was ik blij dat het 3 uur was en ik de bus zag aankomen. Ze zat naast juf en had de hele weg geslapen

 

Misschien maak je het gesprek met de juf te "groot"? Het is geen sollicitatiegesprek
Ik beschouw het 10- minutengesprek altijd als een vast momentje dat er over je kind gesproken wordt. Maar als er buiten die vaste momenten iets te bespreken valt -vanuit de juf of vanuit ons als ouders- kan dat altijd tussendoor.
Als je iets vergeet, zeg je de dag of week erna "oh, dit-en-dit wilde ik nog vragen, maar ik was het tijdens het 10-minuten gesprek vergeten aan te kaarten"
Laat ze je geen halfjaar wachten hoor, tot het volgende gesprek Jammer, kans voorbij! Nee joh, relax

 

Er is al zoveel gezegd over het gesprek, daar heb ik weinig aan toe te voegen.

Wat betreft de schoolreis: weet je al waar ze naar toe gaan? Vaak gaan kleuters naar een niet al te grote en overzichtelijke bestemming, gewoon een speeltuin ofzo. Hier althans wel en op de vorige school van mijn dochter ook. Er is over het algemeen ook echt voldoende begeleiding bij. Ja, ze gaan in een grote bus, maar ja, dat is natuurlijk ook al een groot deel van de pret Natuurlijk is de eerste keer spannend, zeker als je kind net op school zit (mijn dochter zat pas 3 weken op school de eerste keer), maar daar moet je toch een keer doorheen.

En dan komen er weer andere dingen die opnieuw spannend zijn Dochter zit in groep 6 en mag dit jaar voor het eerst in een groepje zonder begeleiding door een pretpark op schoolreis. Overigens, als je dat als ouders echt niet wilt, kun je dat aangeven en wordt er voor begeleiding gezorgd. Maar ja, je moet ze toch een keer loslaten. Stapje voor stapje, he

 

mijn zoontje zit nu 2 weken op de basisschool
en ik herken wel wat van jou verhaal

gelukkig komt juf regelmatig naar mij toe en dan zegt ze dat hij al contact maakt met de andere kinderen of wat ze gedaan hebben etc

ik vraag soms ook wel ( vooral nu in het begin ) hoe het vandaag ging en of er nog wat bijzonders was
en ik vraag hem natuurlijk ook zelf al komt er dan soms een wazig antwoord

ik zou denk ik vragen zoals:

hoe hij omgaat met de andere kinderen en wat er dan ook maar naar voren komt in dat gesprek vaak kom ik dan op meer vragen