Zoontje zegt een klap op de billen te hebben gehad

Ik zou het bespreken, van die sokken onzin, ze hebben vast genoeg reserve.
En de klap, altijd lastig wat waar is, maar benoem waar je zoontje mee thuis komt.

 

Altijd lastig zoiets. Toch zou ik het wel aankaarten. Niet op een beschuldigende toon maar aangeven wat je zoontje je vertelt heeft en vragen of zij enig idee hebben waardoor hij zich de laatste tijd minder prettig voelt op de opvang.
Voor wat betreft de sokken, dat is natuurlijk dikke onzin dus duidelijk verzoeken dat mocht zich zoiets nog een keer voordoen of ze zo vriendelijk willen zijn een paar van hun reserve sokken te willen aantrekken.

 

Wat vervelend. Zou je het met de betreffende leidster op kunnen pakken? Of de leidinggevende. Ik zou zelf voor het laatste kiezen denk ik, een beetje flauw misschien, maar je maakt je zorgen toch

 

Ik zou nog terugkomen op de sokken bij de juffen, maar over de klap op de billen zou ik met een juf spreken die het niet gedaan heeft volgens je zoon.

Nu is het het woord van je zoontje tegen haar woord en dat is natuurlijk onvoldoende bewijs, hoe vervelend het ook is. Maar als meerdere ouders hierover gaan klagen, dan maakt dat de zaak natuurlijk wel anders.

Als je niet het gevoel hebt dat je serieus genomen wordt over die klap, zou ik het management aanspreken.

Sterkte, dit soort dingen zijn heel vervelend. En mooi dat je zoon al binnenkort ergens anders mag starten.

 

dit zou ik zeker niet doen! Toon je weinig respect naar de pedagogisch medewerker toe. Je wil dat ze goed voor je kind zorgt, niet dat ze je als roddelende moeder gaat zien. Naar haar toe gaan, vertellen wat je zoontje zei en dat hij verdrietig was. Misschien is er een logische verklaring. Komen jullie er niet uit, dan maak je het bespreekbaar met de leidinggevende. Maar alsjeblieft niet eerst met een collega, dat kan echt niet!

Het valt me hier vaak op dat er meteen uitgegaan wordt van een fout van de pedagogisch medewerker, schrik daar wel van. Maak het bespreekbaar, vaak lost dat het op.

 

Ik zou het inderdaad ook bespreken met degene die jouw zoontje noemt. En ja weet je, al zou ze het wel gedaan hebben denk ik eerlijk gezegd niet dat ze dat dan ooit toe zal geven. Maar goed, ik zou dus wel kenbaar maken dat jouw zoontje dat verteld thuis. Over die sokken en natte broek zou ik zeker aankaarten. Dat vind ik gewoon niet goed verzorgen en je betaald er genoeg voor!

 

Natuurlijk ga je niet naar een andere juf! Zo komen de praatjes in de wereld. Als we dit in de volwassen wereld, bijvoorbeeld op het werk, zouden doen dan heet dit gewoon ordinair roddelen. Ik ben heel erg van het elkaar ergens op aanspreken. Bloedhekel aan dingen tegen een ander zeggen die je hebt gehoord. Voor je het weet gaat het een eigen leven leiden. Op die manier geef je ook een slecht voorbeeld aan je kinderen. Door het te bespreken met de juf kom je juist voor je kind op en dat is toch de bedoeling?

Bovendien kom je er zo alleen maar uit. Wie zegt dat je kind de waarheid spreekt? Het hoeft niet meteen aan de juf te liggen. Kinderen kunnen een rijke fantasie hebben. Ik zeg niet meteen dat jouw kind dit heeft, maar om nu meteen alles maar altijd bij een juf neer te leggen 😒

 

Ik heb een bloedhekel aan slaan.

Dat heet geen ordinair roddelen, dat heet melding maken van mogelijke kindermishandeling.

Natuurlijk 99 uit de 100 keer is er niets aan de hand, maar die ene keer wil je er wel uit halen en dat gaat niet als je daar geen melding van maakt bij de rest van het team.

We hebben het hier niet over een kind met een beetje luieruitslag nadat het van het kdv thuis komt, maar over een kind wat herhaaldelijk heeft aangegeven dat het door een specifieke leidster geslagen is.

 

Daar gaat het niet om. Het gaat erom dat je de juiste persoon aanspreekt en niet een andere juf. Je praat met de juf die het mogelijk heeft gedaan en niet met haar collega. Dán wordt het roddelen en dät bedoel ik...

 

En jij denkt echt dat een juf gaat toegeven dat ze een kind geslagen heeft? En straks gaat die juf tegen kinderen zeggen dat ze niets mogen zeggen omdat er dan wat erg gebeurt. Dan zeggen kinderen dus helemaal niets meer.
Ik zou het dus ook bij een andere juf aankaarten. Misschien hebben ze van meer ouders iets gehoord en ze kunnen het sowieso in de gaten houden. En dan dus hopen dat ze elkaar niet de hand boven het hoofd houden.

 

ik zou het eerst aan de juf vertellen/vragen en daarna alsnog ook naar de leidinggevende stappen, niet om te klagen, maar om een melding te maken. dan kan die leider beoordelen of er waarheid in zit en de boel in de gaten houden.

 

Ik schrik hier altijd van. Werk zelf in het onderwijs en ben een keer beschuldigd van slaan, verschrikkelijk. Kwam gelukkig snel uit dat het niet waar was maar wat heb ik me ellendig gevoeld. Geloof me, kinderen zeggen soms echt zomaar wat. Er zit altijd wat achter en het is vaak niet bedoeld als liegen. Maar geloof je kind niet op z'n woord, dat doe ik met mijn kinderen ook niet

 

Ik zou het tegen de locatie leidster zeggen. Zij kan dit dan zelf kijken of dit een gegronde klacht is en of er vaker van dit soort toespelingen zijn gemaakt naar deze leidster. Als je het tegen de leidster zelf zegt dan kan ze het gaan ontkennen en het kindje misschien wel anders gaan behandelen waardoor er een nog grotere kloof ontstaat.

Tja het sokken dingetje, als je het vervelend vind geef je het aan. Ik zou er niks mee doen. Maar hier lopen ze regelmatig in hun boxers op blote voeten in laarzen.

 

Als je met zo'n instelling je kind naar een kdv brengt, gaat het in ieder geval nooit goed zijn.

 

Ik weet niet wat voor beeld jij hebt van mensen maar ik werk zelf op een KDV en reken maar dat niemand daar het hand boven de hoofd houd voor een ander. Wij werken met kinderen! Als ik beschuldigd wordt van iets dan mag ik toch hopen dat de ouders naar mij toe komen! Lijkt me echt vreselijk als ik via een collega iets moet vernemen over mijzelf.

 

Dit dus! En dat geldt niet alleen op een kdv maar ook elders. Ik vind het vreselijk dat mensen zó kunnen afgaan op aannames en niet naar een persoon zelf durven stappen om te vragen hoe het precies zit. Dat zegt heel veel over een aantal mensen hierboven die al roddelend bij een ander gaan klagen en er ook meteen maar vanuit gaan dat het zo is! Wel ja, leg de schuld maar bij het kdv. Die mensen zullen dat wel doen...
Als ik iets merk op het kdv ga ik naar de juf en niet naar haar collega. Vind ik niet passend. Bovendien zal ik aangeven wat ik hoorde van m'n kind en het daar rustig over hebben. En niet sneaky achter haar rug om. Aannames vind ik even erg als roddelen en een belediging voor mensen die hun werk heel goed met passie doen op een kdv. Ze helpen ons toch maar mooi terwijl wij op dat moment niet zelf voor onze kinderen zorgen.

 

Heb je dat een tijd terug gelezen en gezien over dat kdv in Amsterdam? Daar ging het er helaas heel anders aan toe.

 

Wat een onzin, mijn kinderen gaan al jaren naar hetzelfde kdv waar we een goed contact hebben met het team.

Maar de problemen die TS is haar openingspost beschrijft hebben ze daar dan ook niet.