Hai! Je woont er nog maar net hé. Bedenk je dat de zomerperiode er aankomt, veel meer activiteiten dan in de winter. Hoeft nog niet meteen, maar zou je bij een (sport) clubje kunnen gaan om meer mensen te leren kennen?
Heb de afgelopen vijftien jaar in verschillende plaatsen gewoond: een studentenstad, een hanzestad, het oosterse dorp waar ik ben opgegroeid en nu een dorp in het midden van het land. Heb nog nooit heel erg moeten wennen geloof ik. Maar herinner me wel dat ik op een gegeven moment door mijn studentenstad liep en dacht, nu is dit echt míjn stad. Dat had ik ook in het dorp waar ik opgegroeid ben, maar niet in de hanzestad en mijn huidige woonplaats. Dat betekent waarschijnlijk dat het toch echt een jaar of 5 duurt voor ik écht gesetteld ben Maar dat wil niet zeggen dat ik er tot die tijd onplezierig woon... Het ligt ook aan het huis, hoe gemakkelijk ik bij familie/vrienden op bezoek kan, met wie je samenwoont, etc.
Duurde hier ook ongeveer een jaar, had in mijn nieuwe woonplaats geen werk, kon er vrijwel niemand en een auto had ik niet dus voelde me vrij opgesloten. Woon er nu bijna 4 jaar en heb een baan, een eigen auto en een aantal vriendinnen hier.
ik heb 1,5 tot 2 jaar echt moeten wennen toen ik van de grote stad naar een kleiner plaatsje ging. Woon nu aan de kust en hier is het in de winter een soort van uitgestorven en in de zomer heerlijk druk met toeristen enzo. In de stad leeft het 24/7 zomer en winter en dus zeker wat dat betreft moest ik heel erg wennen. Heb mij hele lange tijd eenzaam gevoeld en vroeg mij vaak af of dit echt was wat ik wilde. Mijn man kwam oorspronkelijk ook uit een grote stad en vertelde mij ( hij woonde er namelijk al wat langer toen ik bij hem in kwam wonen ) dat ik het even de tijd moest geven want hij had precies het zelfde. Is inmiddels 13 jaar geleden en ik wil absoluut niet meer terug naar de grote drukke stad, ik vind het hier heerlijk Helemaal mijn plekje gevonden, nieuwe vrienden gemaakt en al zou ik een gratis huis in de stad aangeboden krijgen, mij niet gezien Ben blij dat ik toendertijd naar mijn man heb geluisterd
Wel herkenbaar. Ik ben een paar maanden geleden van Den Haag naar een dorpje in de Achterhoek verhuisd. Ik heb het hier ook super naar m'n zin maar ik merk wel dat ik moet wennen aan de cultuur hier. De mentaliteit is hier toch anders dan in de Randstad. Ik had dat ook niet echt van mezelf verwacht.
Ik verhuisde van een dorp naar een stad, maar ging bij mijn vriend in wonen. Helemaal verliefd, dus ik voelde me daar direct oké. Daarna nog binnen dezelfde stad verhuisd, maar een andere wijk en ook hier voelde ik me direct wel thuis. Het scheelde dat mijn vriend al in deze stad woonde, dus die kende alles al en heeft een heel netwerk. Ik kom overigens nog steeds graag in het dorp waar ik vandaan kom, maar weet niet of ik uit de stad weg wil. Wat je idd kunt doen is je aansluiten bij clubjes, vrijwilligerswerk gaan doen, organiseer een buurtborrel/bbq, zodat je wat meer mensen leert kennen. Dat maakt het wellicht wat makkelijker (maar als het echt niet je plek is, zal dit niet helpen). Hoe vindt je partner het?
Hier verhuisd van oost naar midden noord NL, ca 110 km. En eigenlijk was ik -5 dagen al gewend.. Voor mij gevoel was ik echt voor de verhuizing al helemaal klaar voor de nieuwe uitdaging. Die dagen wachten duurde me lang. Eenmaal verhuisd echt heel snel mijn draai gevonden (en de kinderen gelukkig ook). Ik ben ook maar weinig terug gegaan, contact met vriendinnen daar vooral digitaal/telefoon. Maar ook dat bleek te verwateren. Ik heb echt mijn leven hier, en zij hun leven daar. Met steeds minder overeenkomsten wordt dat contact toch anders dan als je veel samen beleefd. Ik denk dat het voor mij scheelde dat de oudste hier op school direct zijn draai vond, en ook een vriendje waarvan ik het goed met de moeder kan vinden. Daarnaast af en toe meedoen met buurtfeestjes. En nu mijn jongste op school zit wordt mijn sociale kring steeds groter.
De eerste weken had ik echt een vakantie gevoel maar ik was na een half jaar echt wel gesetteld en ondertussen woon ik hier alweer zo'n 20 jaar. Maar ik had dan wel de mazzel dat ik hier ook meteen werk vond in een verzorgingshuis, dus ging het op sociaal gebied ook als een razende en werd ik al heel snel herkend en begroet (door familie leden van bewoners) in het dorp.
Ik woon hier sinds 2008 en voel me nog steeds niet thuis. Terwijl ik daarvoor alleen in een vreemde omgeving woonde en me binnen een paar maanden thuis voelde. Nu m'n dochter op school zit weet ik dat verhuizen minder snel een optie is, dus ik doe het er maar mee. Ik hoop door contacten op school me wat meer thuis te gaan voelen.
Ik ben ook ooit naar een andere provincie verhuisd en woon daar nu nog. Ik heb vooral in het begin echt nog wel heimwee gehad. Nu nog weleens. Vooral omdat het verschil tussen de provincies zo groot is. Daar was ik zo op het strand en op t dorp kende ik iedereen. Hier word ik soms gezien als erg recht door zee omdat de mensen hier wat zachter zijn, maar ik zou niet meer terug willen er zijn hier zoveel fijne dingen. Ik zou jezelf ook even de tijd geven om te wennen.
Wij zijn 3.5 jaar geleden van het dorp naar buitenaf gaan wonen. Ik begin mn plek hier nu te vinden. Vond het erg wennen dat we overal(5 km vh het dorp)wat verder vanaf zitten. Maar begin nu ook de voordelen te zien. Ruimte en vrijheid. En de kids vinden het heerlijk
Wij zijn eind 2015 van de randstad naar een dorp verhuisd en eigenlijk was ik na een paar weken al helemaal gewend. De kinderen gingen gelijk na de kerstvakantie naar school, dus binnen no-time had ik de eerste gesprekken met andere ouders. Ook maakten de mensen op straat al snel een praatje met me omdat wij in een vrij opvallend huis wonen en er veel aan het huis gedaan moest worden en dat wist zo ongeveer het halve dorp hahaha. Ik woon er heerlijk en zou echt niet meer terug willen naar mijn oude woonplaats, waar ik mijn hele leven gewoond heb.
Ik woon hier nu bijna 15 jaar, maar als ik in mijn geboorteplaats kom, merk ik meteen dat ik me daar meer thuis voel... Het is niet dat ik me hier níet thuis voel, maar het is wel echt anders.
Ik heb in verschillende plaatsten door het hele land gewoond en eigenlijk was ik overal binnen een week gewend..
Ik woon nu bijna 5 jaar in H'sum Maar nog steeds niet gewend, we zijn al opzoek naar een huis is mijn geboorte plek 😊
Bedankt voor jullie reacties. Wat een wisselende reacties qua hoe lang het duurde. Iemand vroeg wat mijn partner er van vind. Die vind het prima hier maar hij werkt ook 40 uur en ik 24 uur dus hij heeft meer afleiding. Ik moet het allemaal de kans en de tijd geven maar soms voel ik mij zo rot. Het liefs ga ik weer wonen in mijn geboortedorp, bij mijn fam maar dat wil mijn vriend absoluut niet Voor de gene die het liefst weer naar hun geboorteplek willen: wat is de reden dat jullie dat niet doen?
Ik voel me thuis op verschillende plekken. Amsterdam voelde altijd als echt heel erg thuis, maar de laatste jaren steeds minder. Mensen en plaatsen veranderen beiden