Als je echt twijfelt zou ik toch met BV beginnen. Een eerste nare ervaring hoeft niets te betekenen voor deze keer. Overstappen op FV kan altijd. Je kan het ook zien als een stok achter de deur, zodat je niet meer over je grenzen heen gaat. Als het niet gaat stop je gewoon ipv door te spartelen. Ik heb alleen ervaring met BV en sta er dus iets anders in, maar kan me voorstellen dat als je zo gemarteld hebt je er enorm tegenop ziet. Doe wat goed voelt.
Ik ben bij beide direct met flesvoeding begonnen en dit is mij erg goed bevallen. Bij Q al omdat ik helemaal uitgeput was van de zwangerschap door de super erge bi toen. Daarbij komt dat ik graag wil weten wat zendingen krijgen en niet steeds wilde gaan wegen voor en na een voeding om dit te weten. Bij M ook weer erg bewust gekozen om direct met flesvoeding te beginnen. Nu had ik me, meer dan bij Q, goed ingelezen over de soorten voeding. Bij M heb ik van mijn omgeving en de verloskundige wel meer commentaar gekregen dat ik borstvoeding niet wilde proberen. Achteraf ben ik blij dat ik het toch gewoon zo had gedaan. Ze groeide de eerste weken niet tot bijna niet, doordat we precies wisten wat ze binnen kreeg kon het daar in elk geval niet aan liggen (ook volgens het cb), borstvoeding had dan denk ik nog meer stres opgeleverd. En wat voor mij ook belangrijk is, ik zie het mezelf gewoon niet doen, ook het kolven niet.
Bij de eerste wel bv geprobeerd maar dat lukte niet. Ben erg snel overgestapt. Het was al niks voor mij en ik bleek het niet te trekken dat het niet ging. Zoon ook niet trouwens. Nu in overleg met de kinderarts meteen begonnen met fv. Heel blij mee. Vanwege medische redenen, maar ook omdat het mij meer rust geeft. En die medische redenen waren de doorslag. Ik denk dat ik anders bv had geprobeerd om daarna toch weer over te stappen. Dus totaal geen spijt en onze baby groeit goed en doet er goed. Bij een volgende baby zou ik weer meteen fv doen en mij er ook weer niet schuldig over voelen. Nergens voor nodig
Bij BV hoeft wegen na een voeding echt niet. Zijn er genoeg plasluiers en is de baby tevreden, daar gaat het om.
Zolang je maar achter je eigen keuze staat, is elke keuze goed. Laat je niet overhalen tot dingen die je eigenlijk niet ziet zitten. Mijn dochter van 8 weken oud heeft ook vanaf dag 1 flesvoeding gehad, ik zag borstvoeding gewoon echt niet zitten. En tot nu toe absoluut geen spijt van gehad. Vader die kan helpen met flesje geven, meer slaap in kraamtijd, duidelijkheid over wat er in gaat, in ons geval doorslapen vanaf week 4-5, heerlijk! Bedenk inderdaad wel, dat je wel van borst naar fles kan overstappen, maar andersom niet zo makkelijk gaat.
Ik ben ontzettend pro-borstvoeding, maar vind je schuldig voelen een slechte reden om bv te geven. Je hoeft je namelijk gewoon niet schuldig te voelen als jij de keus maakt die het beste bij jou, jouw kindje en jouw situatie past. Of dat nou bv of fv is. Ik geloof inderdaad dat bv een beetje extra meerwaarde heeft tov fv, daarom kies ik ervoor, maar het is het absoluut op geen enkele manier waard dat jij je daar uiteindelijk ongelukkig bij gaat voelen en met spijt terugkijkt op je kraamtijd. Daarmee doe je jezelf en je kindje namelijk zoveel meer aan dan dat bv ooit goed zou kunnen maken. Dat zou ik oprecht zonde vinden! Maak de keuze vanuit jouw hart, die voor jou goed is en waar jij je goed bij voelt. Vraag daarbij de mening en steun van je partner en kies dan met volle overtuiging. En laat je schuldgevoel, zowel de ene als de andere kant op los. Je doet wat je kunt, met de vaardigheden, capaciteiten, kennis en liefde die je nu hebt en dat is sowieso goed! Als je toch bv wil proberen, doe dat met liefde en overtuiging, kies hoe ver je wilt gaan en blijf bij jezelf! Als je fv wilt geven, maak die keuze en geniet van de ruimte en opties die je dat geeft, zonder schuld, maar uit liefde. Ik zie namelijk dat je er eigenlijk voor wilt kiezen omdat je voelt dat het jou een betere moeder zou maken, rustiger, minder gesresst, dat is toch nooit iets om je schuldig over te voelen!
Ik ben ook meteen begonnen met flesvoeding.. ik zag het niet echt zitten om bv te geven, en ik denk dat je er 100% achter moet staan omdat het anders niet echt lukt. Ik ben er tevreden over zo en ik denk niet dat m'n kindje wat mist. Er zit ook al een aardig ritme in eb dat is ook fijn
Ik ben ook direct met flesvoeding gestart. Werd er van te voren al gestresst van .. en ik durfde er bijna niet voor uit te komen dat ik dit besloten had, zovaak dat er vanuit wordt gegaan dat je bv gaat geven en mensen je ook nog proberen over te halen.. Ben heel gelukkig met de keuze... ook om te zien dat mijn man mijn zoontje de fles gaf... we dit gewoon konden verdelen, ook in de nacht... (ik gaf vaak de fles, hij maakte het)... En over de band...als ik zie hoe dol mijn zoontje op mij is.. met hoeveel liefde hij mij aan kijkt.. en hoe vaak hij mij kusjes geeft (lees; Mijn gezicht opeten en likken, hihi)... Heerlijk vind ik het.... Mocht ik nog een keer een kindje krijgen of meerdere... ik weet zeker.. dat ik nooit borstvoeding ga kiezen..
Ik denk toch dat er nog veel te winnen is op het vlak van voorlichting. Aan de ene kant ligt er een soort 'druk' op moeders, aan de andere kant is er ook zo weinig geweten over BV, bestaan er veel vooroordelen over, etc. Zoals gezegd heb ik twee keer alleen BV gegeven omdat ik dit zelf heel graag wilde. Geen moment heb ik mij gestresst of gepusht gevoeld, ook omdat ik een goede vroedvrouw in het ziekenhuis had die heel nuchter erin stond. Ze zei: bekijk het gewoon per dag, en zo heb ik het gedaan. Na drie weken zoeken werd het routine en uiteindelijk gewoon heel gemakkelijk. Het gedoe met flesjes maken en steriliseren, daar zag ik altijd tegenop. Er hangt zo'n 'air' om BV, dat het 'het beste is' en dat je je een held moet voelen als je het geeft, en dat het heel veel van een moeder vraagt, etc.. Ik vind dat dat 'martelaarschap' moet stoppen want het maakt de drempel alleen maar hoger en geeft moeders die niet twijfelen en direct beginnen met FV een schuldgevoel. Je bent geen held als je BV geeft. Het is voeding, normaal gezien kan iedereen het en het is gemakkelijk. Maar elke moeder is sowieso een held
Met je eens. Elke moeder is een held. Wat voeding betreft: mijn kinderen hebben borstvoeding gehad, en dat kostte bij allebei de eerste 10-12 weken heel veel moeite. Kon me in die periode ook goed indenken waarom moeders er mee stoppen. Voor ons vond ik dat geen optie, maar iedereen is anders. De aanpak van Nescio, het per dag aankijken, vind ik persoonlijk de best denkbare aanpak. Je stresst niet over wat er over een week of een maand gebeurt, je kijkt alleen naar het NU. En voor een kind is het al enorm veel winst als het meteen na de geboorte colostrum krijgt. En als het een paar dagen borst krijgt. Of als het naast kunstvoeding ook aan de borst mag. Kijk gewoon wat jij zelf ziet zitten en wat jijzelf aankunt. Jij bent de enige die dat echt weet. Ga niet af op de ervaring van anderen.
Ik ben direct met flesvoeding gestart. Met de medicatie die ik slik mag ik 4 uur na inname geen borstvoeding geven. Dat bijhouden en kolven zag ik niet zitten. Heb het in de kraamweek hier wel eventjes moeilijk mee gehad. Helemaal omdat de melkproductie goed op gang kwam (had met grote regelmaat straaltjes melk lopen) en ik het toch wel graag had willen proberen om bv te geven. Nu voel ik mij er niet meer verdrietig/schuldig bij. Het is heerlijk makkelijk, mijn man kan ook flesjes geven (dus niet alleen eruit 's nachts), we kunnen precies bijhouden wat ze drinkt en ze groeit als kool
Ik wil je topic niet kapen hoor TS maar ik zit nu met hetzelfde dilemma! De eerste heb ik 7 weken borstvoeding gegeven. Op zich ging het niet slecht op een borstontsteking na. De factoren eromheen waren alleen niet goed: ik zat er in mijn hormonen, het slaaptekort maar bovenal een huilende reflux baby, last met aanhappen, drinken om de 2 uur. Vaak 1,5 uur, dat clusteren. Ik vond het zelf gewoon echt vreselijk. Dat je het nooit uit handen kon geven etc. Mijn kraamtijd was gewoon echt vreselijk (ook periode daarna) Het stoppen met bv gaf mij meer rust maar ik voelde me ook juist schuldig: hij raakte verstopt van flesvoeding en ik voelde me zo falen! Nou is die periode niet perse vreselijk geweest door borstvoeding alleen er waren ook andere factoren (huilbaby, postnatale klachten) maar dat maakt wel dat nu mijn hele lichaam en hoofd eigenlijk schreeuwt nee: ik wil niet! Ik wil flesvoeding geven, dan kan ik het soms uit handen geven, geen gedoe en gestress met genoeg drinken of niet. Maar andere kant waarom zou ik het niet weer proberen? Het is het beste! Faal ik nu al? En voornamelijk: iedereen vindt bv het beste en ik kies dan niet het "beste" dan voel ik me schuldig. Ik voel nu zelf heel erg van: ik kies bv voor anderen om het goed te doen. Maar gaat het dan ook wel goed? Als ik puur mezelf zou volgen zeg ik flesvoeding maar ergens knaagt het dan zo hard en voelt het als falen. Stom he? Overigens beginnen en kijken hoe het gaat ja, dat kan, alleen vond ik juist het afbouwen en overstappen heel moeilijk en lastig en waren toen m'n eerste weken al verpest zeg maar. En dat wil ik ook niet. Ik wil nu gewoon wat meer persoonlijke rust zonder woede frustratie veel verdriet. Dat lijkt me fijner voor mij, mijn man (ons) en ook ons oudste zoontje.
Jouw verhaal klinkt redelijk als die van mij. Ik had een pnd vrijwel direct na de bevalling. En ik heb ook eerder gereageerd, de 2e kreeg direct fv en met vlagen heb ik hier nog steeds wel wat moeite mee. Echter ik geloof wel dit; Bv is het beste voor vrijwel elke baby, alleen in sommige gevallen is fv beter voor de moeder en daardoor ook beter voor de baby. Een baby heeft niets aan een moeder vol stress en mogelijk depressieve klachten. Ik heb bij de eerste een pnd gehad en de kans op herhaling is heel groot. Om de kans te verkleinen ben ik tijdens de 2e zwangerschap al gaan praten met een psychologe. Samen met haar ben ik gaan kijken; wat verkleint de kansen voor mij op herhaling. Zowel de psychologe als ha als verloskundige en gyneacoloog waren het met mij eens dat voor mij bv te veel stress, te weinig slaap en te veel onrust zou geven. En dat fv voor zowel mij als ons zoontje de beste oplossing zou zijn. Dus gevoel en verstand zeiden iets anders.
Bedankt voor je ervaring Averlach! Overigens heb jij mij toen in die tijd (toen had ik een andere naam) heel goed geholpen met de overstap naar fles, zijn reflux etc. Je was echt een houvast toen! Ik ben nu ook al in gesprek bij een coach/psycholoog voor de psychologische klachten om straks goed beslagen ten ijs te komen zoals ze dat zeggen. Dat voelt al als "one down" maar nummer 2 "ding" in mijn hoofd is dus nog steeds bv. Ik zwaai dus net als jij constant heen en weer. Gevoel, verstand, erg lastig!!
Fijn dat ik jou toen goed heb geholpen en een houvast voor je kon zijn. Dat vind ik heel fijn te horen! Op dit moment weet ik niet onder welke naam je toen aanwezig was (sorry!). Goed van je dat je nu al weer in gesprek bent. Ik heb toen een beval-/kraamplan gemaakt. Ik wil je via pb evt wel meer vertellen? Voor mij was het duidelijk dat bv voor mij eigenlijk niet haalbaar was/is. De keuze is met verstand gemaakt
Ik kon vanwege medicatie geen borstvoeding geven. En uiteindelijk maar goed ook, want onze zoon bleek 100% koemelkvrije voeding nodig te hebben. Dat had ik simpelweg nooit voor elkaar kunnen krijgen door hevige (voedsel)allergie. Dan had ik niks meer kunnen eten En hoewel borstvoeding licht verteerbaar is, heb je (bij reflux) met kunstvoeding veel beter zicht op hoeveel je kindje drinkt. Onze zoon was namelijk een pijndrinker, dus hij had dan...denk ik...hele dagen aan de borst gelegen, met meer spugen tot gevolg. Maar hij krijg dus kunstvoeding en daarnaast geef ik probiotica
Bij beide kids gelijk gestart met fv. Er komt geen derde, maar anders zou ik het weer gelijk doen. Is me prima bevallen.
Dat klopt wel, mijn zoontje hing inderdad met zijn reflux hele dagen aan de borst. Dat maakt het ook extra vermoeiend vond ik. Dus ik denk zeker dat dit waar is.
Toch een tegengeluid, ik ben het niet helemaal met je eens. Kunstvoeding is inderdaad niet zo licht verteerbaar. Moedermelk verzacht ook nog eens. Maar het verschil is vooral ook,dat je niet onbeperkt kan geven. Jij geeft aan dat je kan zien wat baby drinkt, maar dat kan natuurlijk juist ook heel veel stress geven..Immers, er zit een max aan kunstvoeding. Je kan je maar een beperkt aantal flesjes geven. Hoevaak staan er geen topics over baby's die hun fles te snel leegdrinken? En hoe daar een oplossing voor te vinden? Met pijndrinkers is dat nog lastiger....borst mag onbeperkt, en meestal drinken borstkindjes ook vaak kleine voedingen, wat bij reflux ook juist zo belangrijk is, kleine beetjes en licht verteerbaar, waardoor de maag sneller leeg is, wat natuurlijk weer positief is ivm reflux. Verder is moedermelk minder prikkelend voor de slijmvliezen, en neutraliseert het speeksel van baby het maagzuur. Als een kindje echt last heeft van de reflux, en dan medicatie krijgt die werkt, dan is het pijndrinken snel over, en is de hele dag aan de borst hangen niet aan de orde. Hier had zoon knallende reflux, eenmaal aan de medicatie een rustige borst baby👍