Het gaat dus echt om het scheldwoord dat ze heeft gebruikt, als ik het goed begrijp? Het is ook echt een rotwoord. Kinderen pikken nu eenmaal vanalles op als ze ouder worden en zullen dat ook gaan 'uittesten', die woorden. Dat is denk ik heel normaal. Zie het als een leermoment; ze moet toch van jou horen en leren dat het niet mag en daarvoor moet ze het eerst een keer gebruiken . Het is zeker niet oke maar ik zou er verder niet te zwaar aan tillen.. het is gebeurd, je hebt haar er op aan gesproken, en dan is het weer goed toch?
Dit inderdaad Mijn kinderen vinden mij ook weleens vervelend, saai, stom. Het laatste vind ik al een no-go, het staat gelijk aan iemand een debiel of dom noemen. Dat probeer ik ze mee te geven, maar het kan tussenglippen. Als je 7 bent is vrijwel alles stom. Maar echte scheldwoorden zijn echt verboden. Ik weet dat dat op gegeven moment wordt afgehouden, maar we willen ze respect voor anderen bijbrengen en daar hoort schelden niet bij. En al helemaal niet tegen je ouders, juf, andere volwassenen.
Voor kinderen hebben veel woorden/dingen een hele andere betekenis en lading dan voor ons als volwassenen. Daarnaast kun je ook met beschaafde woorden hele kwetsende dingen zeggen en dat zou dan minder erg zijn omdat het kind geen scheldwoorden gebruikt? Ik maak daar dus geen onderscheid tussen, het gaat erom dat ik wil dat ze nadenken over wat ze zeggen en hoe ze dingen zeggen. Straffen heeft hier over het algemeen 0,0 effect, dus dat doe ik zo min mogelijk (in de zin van niet mogen spelen, eerder naar bed, enz.).
Natuurlijk kun je met alle woorden mensen kwetsen, en dat is een heel belangrijk punt in de opvoeding. Ik weet niet bij wie jij gelezen hebt dat ie vindt dat het dan minder erg zou zijn? Persoonlijk vind ik het gebruik van bepaalde scheld/onfatsoenlijke woorden gewoon überhaupt niet horen in het taalgebruik van mijn kind. Iig zo jong nog lang niet. Ze mogen hier kut helemaal niet gebruiken in huis, wij doen het ook niet, en een 7jarige al helemaal niet. Ik leg daar geen ladingen aan, er zijn gewoon woorden die pertinent verboden zijn om te roepen naar anderen (naast bovengenoemde ook lul, kanker, homo, debiel enz in deze rangorde). Zeggen dat iemand leidt aan kanker of dat oom Jan op mannen valt uiteraard wel, het verschil kennen ze heel goed.
Een aantal mensen schreven dat 'kut' een no-go was en dat het erg was ivm scheldwoord ed, terwijl ik genoeg dingen kan bedenken die ik (veel) erger vind...en daardoor een dergelijke krachtterm behalve dat ik het niet acceptabel vind geen levensgroot drama vind. Woorden als kanker, homo, debiel en ook woorden mbt God ed als scheldwoord vind al een stuk bezwaarlijker (en nee, wij zijn niet gelovig). En nee, hier mogen ze woorden als kut en lul ed ook niet gebruiken, maar de wereld vergaat hier niet als ze het toch eens zouden doen.
Nee, natuurlijk vergaat de wereld niet. En voor 'kut' ga ik geen straf geven, maar vertel ik dat ik dit woord niet in ons huis wil horen. Maar 'kutmoeder' vind ik van een andere orde. Brr.. ik begrijp helemaal wat ts bedoeld.
Hier ook een 7-jarige; en dit gebeurt hier ook. het woord kut dan gelukkig niet, maar ik ben soms echt de allerirritantste moeder of allerstomste moeder van de hele wereld en dan wil ze me nooit meer zien. En zo gemakkelijk daarna ook weer de allerliefste moeder van de hele wereld. Ik zou er ook niet blij mee zijn in jouw geval, maar kinderen zeggen dingen al snel en ik zou er ook niet te zwaar aan tillen. Wel even aangeven dat je dit niet leuk vindt. Verder is hier wel het f-woord een tijdje geleden even populair geweest. Niet teveel aandacht aan geven, het verdwijnt meestal ook weer.
Kinderen begrijpen vaak de ernst/kracht van een woord niet, ook dat moeten ze leren. Ze bedoelen het niet zo zwaar, na een gesprek met je kind over wat het met je doet moet je het toch los laten. Als ze ook laat merken dat ze om je geeft, is dat waar het zwaartepunt hoort te liggen.
Ik ben helemaal eens! Ik schrik regelmatig van het taalgebruik van kinderen. Bij ons is vloeken echt een 'no go'. Ze vloeken ook niet (althans, niet zover ik weet). Maar als andere kinderen vloeken dan zijn ze vaak zo verbouwereerd, dat ik me niet kan voorstellen dat ze het zelf ook doen. En de keer dat ze iets hebben geroepen, kwamen ze met hun staart tussen de benen thuis en hebben het eerlijk opgebiecht.. Dus een jong kind die vloekt blijft in mijn ogen bizar..