Mensen kunnen wel over je heen vallen maar ik vind dat je 100% gelijk hebt. Ik heb alle vorige topics op het andere forum ook gelezen en daar waren de reacties ook niet mis. Kijk eens naar jezelf TO, hoeveel is daarvoor nodig?
Wat een rare reactie zeg, zo op de man spelen! Omdat TO een gehandicapt kind heeft mag niemand haar de waarheid zeggen, ik zou je eerst even verdiepen in de historie voor TO met de nanny want mijn hart huilt voor deze arme vrouw. Denk dat TO na al deze denigrerende verhalen een shop onder haar virtuele kont nodig heeft, daar heeft ze meer aan.
Sorry maar ik heb 1 topic geopend eind januari over de twijfels die ik toen had. Dat ik persoonlijk geen klik met haar had en heel erg veel moeite had met iemand in huis, dat de proeftijd bijna afliep en wat wijsheid was om te doen. De meeste mensen reageerden met dat 3 weken echt te kort was en dat we het meer tijd moesten gunnen en dat we moesten zorgen dat ze zelfvoorzienend kon zijn in haar kamer. Die adviezen heb ik ter harte genomen. Volgens mij ben ik nergens in dit topic denigrerend en heb ik alleen het beste met haar voor. En indirect ook met ons gezin natuurlijk want als zij gelukkig is blijft ze langer. Het zal wel verkeerd overkomen. Soms moet je om in een paar zinnen de situatie te omschrijven nogal expliciet zijn waar je in een gesprek ook subtiel kan zijn. Misschien kom ik wel over als een verwend nest met mijn nanny maar geloof me, als ik een gezond kind had gehad had ik geen nanny gehad. Dat kan ik zelf niet betalen en dat zou dan ook niet mijn keuze zijn geweest. Het is OF werken met een nanny (al dan niet inwonend) OF zelf voor mijn zoontje zorgen. Maar laat maar.
Je wilde geen Nederlandse nanny, toen was het lastig dat je nanny inwonend zoveel van je privacy wegnam maar een keukenblokje plaatsen in haar vetrek wilde je niet. Je vond het vervelend dat zo zo vaak mee at, geen sociaal leven had, de verwarming niet aandeed. Je zoekt naar spijkers op laag water, waarom? Hier stel je precies dezelfde vragen en je krijgt dezelfde reacties en adviezen en nog ben je niet tevreden. Op het andere forum zeg je dat ze heel goed voor je zoon is, dan is de rest toch bijzaak? Het is niet zomaar iets en de zorg voor jullie zoon is het belangrijkste toch? Ik krijg het idee dat wat ze ook doet, ze niet goed genoeg is. Ze is niet zo avontuurlijk zoals ze zich deed voorkomen schreef je op het andere topic. Waar gaat dit nou over? Ik krijg eerder het idee dat je zelf wilt stoppen met werken om voor je zoon te zorgen en hierdoor zo op haar afgeeft. Misschien ook niet hoor maar als dit zo is helpt het je misschien keuzes te maken want makkelijk zal het voor niemand zijn.
Oh en er waren meerdere topics, in de aanloop naar een nanny, wel of niet inwonend waar mensen je op van alles gewezen hebben waar je nu achteraf tegen aan loopt.
Draai het eens om, je nanny laat huis en haard achter om voor jullie gezin te zorgen. Zorgen voor een kind met een handicap doe je met liefde, het is niet iemand die je ramen wast maar zich bezig houdt met jouw geliefde kind. Ik heb ook meer band met mijn gastouder als mijn glazenwasser. Is het dan echt zo'n moeite om een keer op een vrije dag iets met haar te ondernemen? En echt niet iedere week maar op z'n minst om iemand thuis te laten voelen. En te meer iemand de omgeving en mogelijkheden kent, te meer iemand op pad gaat voor cursus oid.
Ik heb het/de topic(s) op het andere forum ook gelezen. Mijn bril heeft sinds februari nieuwe glazen dus ik ben er vrij zeker van dat ik alles correct heb gelezen. Het topic ging over het ontbreken van een connectie met de inwonende nanny en het al of niet aannemen van de vrouw als gevolg hiervan. Er is steeds herhaald dat ze haar job uitstekend uitoefent maar een beetje verloren loopt op de uren/dagen dat ze niet werkt. Dat was het ongeveer. TO was tot de vaststelling gekomen dat de hulp meer dan welkom was maar de keerzijde daarvan, het opgeven van een stuk privacy, niet altijd even fijn was. De vrouw is blijkbaar alsnog aangenomen en nu wil TO graag een oplossing voor het verloren lopen op de uren/dagen dat ze niet werkt zoeken. Wat is het probleem? Hoezo bloed je hart voor deze lieve nanny? To probeert een fijne invulling te zoeken voor haar vrije tijd en het wordt haar kwalijk genomen dat ze niet zelf die invulling wil zijn. Wat voor rare redenering is dat? To mag zelf kiezen hoe ze haar vrije tijd invult en aangezien haar zoon meervoudig gehandicapt is lijkt het me dat ze deze tijd met hem invult of ze is aan het werk of ze krijgt 5 min ademruimte om samen iets met haar man te ondernemen. Het is niet haar verantwoordelijkheid om een volwassen vrouw op sleeptouw te nemen. Het siert haar dat ze dit indirect wel wil doen door naar de mogelijkheden te kijken en haar deze mee te geven. Dat is haar vraag aan ons. To een taalcursus lijkt me inderdaad een goed idee!
Excuus. Er stond en ik quote: En man neemt haar weleens mee op pad. Naar de markt of naar het vliegveld, de Zaanse schans, dat soort dingen. Ik dacht dat je een 'e' vergeten was en er "Een man" moest staan. Maar je vult het inderdaad voor haar in. Heb je überhaupt wel eens met haar gepraat over wat ZIJ zou willen? Of wat haar leuk lijkt om te doen?
Dank je wel. Dit is wel hoe ik het bedoel. Ben nog op zoek naar de taalcursus. Zou het leukste zijn als ze daar met landgenoten de Nederlandse taal kan leren maar dat heb ik nog niet gevonden enigzins in de buurt.
Ja dat gesprek wel een aantal keer gestart maar zij laat in dat soort gesprekken niet het achterste van haar tong zien. Hiërarchisch ding denk ik. Ze geeft wel aan dat ze haar kinderen en vriendinnen mist. Eind mei gaat ze 3,5 week naar huis en ze telt de dagen af.
Ik kan me dat best voorstellen dat ze haar kinderen en vrienden mist. Maar uit eindelijk heeft ze wel zelf gekozen om dit werk te doen. Ik zou het nogmaals bespreekbaar maken met haar en dan ideeën toevoegen zoals bijvoorbeeld die taalcursus.
Dat gemis zal waarschijnlijk blijven. Deze vrouw heeft waarschijnlijk uit pure noodzaak gekozen voor deze baan. Heeft ze bij jullie een laptop met Wi-Fi zodat ze dagelijks contact kan houden met haar kinderen en thuisfront?
Ja en ze belt dagelijks via Messenger met haar kinderen. In de tweede helft van het jaar komen in elk geval haar vriendinnen en misschien ook wel haar kinderen op bezoek.
Heeft ze geen hobby's? Ik denk dat ze idd gebaat is bij een taalcursus. Is ze zekerder als ze naar buiten gaat ivm communiceren en misschien ontstaat er een vriendschap met de andere cursisten. Lijkt me ontzettend moeilijk om huis en haard achter te laten en te moeten wonen in een totaal onbekend land. Voor jou ook moeilijk om je gezin en huis te moeten delen.