Dankjulliewel, Ik heb net nog meer verdrietig nieuws ontvangen. De Foto's die door stichting stil zijn gemaakt, zijn waarschijnlijk zo goed als verloren gegaan. Het kaartje waar ze op stonden is gecrashed en is wel naar iemand opgestuurd die het mogelijk kan herstellen. Maar we moeten er gewoon vanuit gaan dat de foto's weg zijn.. Hebben zelf wel wat foto's gemaakt, maar familie fotos en moment foto's zijn allemaal weg... Ik ben weer helemaal terug bij af, ik ben hier ontzettend verdrietig om. mij zeiden ze wel dat ik het beste het ziekenhuis kon bellen of hij er nog was, zodat de fotograaf samen met mij nog wat foto's kon maken. Maar ik weet niet of ik dat nog kan.. Ik had er eindelijk een beetje rust mee, en om hem na 2 dagen nog te moeten zien lijkt me super zwaar..
Yusje, wat verschrikkelijk. Ik kan me voorstellen dat het ongelooflijk moeilijk zou zijn om hem weer te zien. Wat een extra verdriet voor jullie. Dit is wel heel veel om te dragen. Ik leef met jullie mee en hoop dat ze de foto's kunnen herstellen. Dikke knuffel!
Gelukkig we zijn weer online!! Yusje, heb je al iets gehoord over de foto's? Ik heb veel aan je gedacht. Diddeltje, bij jou alles nog rustig? Lieke ook veel aan jou gedacht, ik hoop dat je al wat weet over jullie emmies.. en een eventuele terugplaatsing. Hier begint de spanning op te lopen. Ik ben behoorlijk zenuwachtig aan het worden.. nog even doorbijten
Hallo allemaal, Ik mag mij (misschien) hier ook gaan melden! Ondanks dat ik het een zegening vind dat een traject als ivf/pgd bestaat, zie ik tegelijkertijd ook mijn kinderwens zoals ik altijd over had gedroomd in tien duizend stukken vallen. Ik zal proberen om kort mijn verhaal te vertellen en ik hoop van harte om hier met lotgenoten en ervaren mama's erover te kunnen praten. Net voor kerst in 2016 heb ik met de 20wk echo te horen gekregen dat onze zoontje een hypoplastische linkerhart syndroom heeft. Wij hebben toen de pijnlijkste keus gemaakt om de zwangerschap af te breken. Na de bevalling hebben we gekozen voor nader onderzoek naar de oorzaak. Dit is in de eerste instantie niet gevonden. Onze zoon was naast de ernstige afwijking aan zijn hart, voor de rest 'gezond'. Aangezien ik zelf een milde vorm van een aangeboren hartafwijking heb genaamd Biscuspide aortaklep (twee aorta kleppen ipv 3) is voorgesteld om een dna onderzoek te doen naar twee gen afwijkingen gericht op aortaproblematiek. Bij onze zoon hebben ze gevonden dat hij drager is van de Notch1 gen afwijking en dit is deze week ook bij mijn dna onderzoek vastgesteld. Dan krijg je te horen dat een kans op volgende zwangerschap met hartafwijking 50/50 is. Niet wetende hoe ernstig de afwijking kan zijn. Kan net zo mild zijn als bijmijzelf maar kan ook weer ernstig zijnnals bij onze zoontje. Dit hebben wij telefonisch vernomen en nu is in mei een afspraak ingepland met de klinische genetica om onze opties te kunnen bespreken. Wij konden alvast nadenken over ivf/pgd. Toen ik het nieuws te horen kreeg zag ik mijn kinderwens in duizende stukken kapot vallen. Het voelde net of ik te horen heb gekregen dat ik ongeneselijk ziek ben maar wel oud kan worden en toch beperkt wordt in de dingen die ik graag wil. Ik heb gehuild en wel twee dagen lang. Gelukkig gaat het vandaag beter met mij en is de hoop voor een nieuwe zwangerschap weer terug. Mijn man en ik willen niet wederom voor de keus staan om de zwangerschap af te breken of niet en daarom lijkt het ons ook verstandig om te kiezen voor een pgd traject. Ik hoop van harte dat wij hiervoor in aanmerking zullen kunnen komen. Ik wil graag in contact komen met lotgenoten die eigenlijk net als ik nog niet begonnen zijn en nog moeten beginnen. Ook hoop ik in contact te willen komen met ervaren mama's waar ik al mijn onzekere vragen aan kan stellen omdat het zo lastig is om informatie te vinden op internet. Daarnaast praat ik hier graag mee in dit gehele lange en zware proces. Althans, dat heb ik vernomen via het internet dat het een lange en zware traject is. Ik hoor jullie graag.
Hoi TS, wat een verdrietige tijd hebben jullie achter de rug. Hoewel niemand graag hier in dit traject zit. Zeg ik toch welkom. Welkom om hier mee te kletsen, al je vragen te stellen en je verhaal te doen. Ik zit zelf midden in poging twee, maar hier zijn ook meiden al bevallen na een geslaagde pgd poging en net als jij zijn een aantal hier nog niet gestart maar in de fase naar pgd toe. Dus ik denk dat je op veel vragen antwoord kunt krijgen. Ik heb zelf veel steun aan deze groep. We begrijpen elkaar en leven met elkaar mee. En geen vraag of verhaal is hier te veel. Ik hoop dat jullie met pgd straks weer zwanger mogen worden.
ts welkom, wat naar allemaal wat jullie is overkomen. hopelijk kun je hier je verhaal kwijt en vind je andere lotgenoten. Ik zit ondertussen op dag 8 na tp. pff en sinds vrijdagavond onwijs misselijk, momenten heel erg en dan zakt het weer af. al 2x overgegeven. wat het is.... Mijn vriend zegt de ukkies zijn bezig. we zullen het zien. wil graag testen maar heb mijn vriend beloofd niet eerder dan donderdagochtend.
Oh diddeltje dat klinkt goed... maar ik snap dat je niet te hard juicht.. ik duim nog even door voor jullie!!
Ik zit er vandaag even doorheen.. ik huil en huil en huil.. ik heb zo'n angst dat de terugplaatsing niet door gaat. De vorige keer gingen we van 21 follikels naar slechts twee gezonde emmies.. ik weet dat elke poging anders is, maar vandaag kan ik mijn emoties moeilijk onder controle houden. Ben een emotioneel wrak.. zucht morgen gaat het vast weer beter, ken mezelf ondertussen haha.. maar nu gewoon ff een flinke dip.. ik hoop dat we er over twee weken heel anders in staan!
ken het, zeer herkenbaar. maar weest sterk. dan is het vandaag maar zo dag. geef er aan toe. ik moet helaas dit weekend nog werken ook nog. gaat redelijk,momenten komt misselijk gevoel opzetten. pffff dan moet ik echt even zitten en dan trekt het weer weg. Ik heb ook nog steeds angst dat het misgaat en dan gaan we naar onze allerlaatste poging.... Maar zover is het nog niet, zolang je geen menstruatie hebt is er nog hoop!
Oh diddeltje wat ontzettend spannend voor jullie. Misselijkheid is toch wel een goed teken hoor. Nog even doorbijten voor jullie Even een praktische verzekeringsvraag. Jullie hebben toch al meerdere pogingen gehad? Wij hebben maar recht op 3 pogingen.. ik hoop natuurlijk dat jullie en wij geen pogingen meer nodig hebben hierna.. maar ik probeer ook wel realistisch vooruit te kijken. Mag ik vragen hoe jullie dit verzekeringstechnisch gedaan hebben?
Zeker mag je dat vragen! Ik ben december 2016 overgestapt naar umc zorgverzekering, dus 2017 via hen nu verzekerd. Umc neemt iedereen aan ongeacht of je al in medische molen zit. Zij umc vergoed nog een 4e en zelf 5e poging. Je betaalt alleen hoge zorgpremie. Ik heb zelf 4e en 5e poging gedaan. Dan maar een jaar even meer betalen. Ivf/pgd is voor ons niet zelf te betalen. Als zij regels niet aanpassen is dit eventueel een optie voor je?
Dank je voor je uitleg! Ik hoop dat we het allemaal niet nodig hebben. Maar wel fijn om te weten wat de mogelijkheden zijn. Dan kunnen we eventueel eind van het jaar over gaan stappen.
ts 2016 wat een verdrietige en moeilijke beslissing hebben jullie moeten nemen. Kan mij voorstellen dat je dat geen 2e keer wil. Welkom en stel gerust al je vragen
Phoe eindelijk weer online, wilde jullie zo graag op de hoogte stellen van het goede nieuws dat we hadden gekregen gisteren. De foto's zijn hersteld en onderweg naar mijn fotograaf van stichting still! Ik ben nog nooit zo blij geweest! Maar ik heb het idee toch dat het zo heeft moeten zijn. Mijn moeder zegt altijd, alles gebeurd met een reden. Toen wij ervoor kozen om Sem te laten cremeren in het ziekenhuis heeft ervoor gezorgd dat wij donderdag terug konden om nog extra foto's te maken. Als ik hem mee naar huis had genomen was hij misschien al weg geweest.. Dat zou ik zo verdrietig hebben gevonden. Nu heb ik Semmie nog een keertje kunnen zien en knuffelen waar ik wel met mijn gedachten bij was. Met de bevalling was het 3 uur snachts en was ik al wakker vanaf 7 uur smorgen die dag ervoor. Ik was er totaal niet bij met mijn gedachten. Dus toen had ik ook super veel moeite met dat afscheid. Nu heb ik het idee dat ik veel fijner afscheid van hem heb kunnen nemen, het voelde zo goed toen ik hem nog even mocht knuffelen en heb kunnen kijken naar zijn mooie gezichtje. En het aller mooiste was dat hij er nog precies zo bij lag als we hem dinsdag hadden achter gelaten. Met een glimlach op zijn gezicht. Ik zal zometeen een foto toevoegen, dan snappen jullie beter wat ik bedoel. Mocht iemand daar niet zo goed tegen kunnen, dan kan je beter even doorscrollen aan het eind van het bericht. Hopelijk maak ik er niemand mee bang. Hoi TS, Ik ben ook nog niet zo lang bij dit forum, maar ik kan je vertellen dat je hier bij deze lieve meiden alles kwijt kan. Ik ga zelf ook hopelijk aan het pgd-ivf traject beginnen binnenkort, misschien kunnen we er dan samen over praten.
Yusje wat fijn dat het gelukt is!! En idd misschien moest het zo zijn ( ik geloof daar altijd wel in) Klinkt idd alsof je het meer hebt geaccepteerd, dat klinkt gek en bedoel het niet zo maar je hebt nog afscheid kunnen nemen en dan kun je er later wrs met een "goed" gevoel op terug kijken
Yusje wat fijn dat de foto's gelukt zijn. En wat ontzettend mooi dat je jullie kleine mannetje nog even vast hebt kunnen houden en nu in alle rust opnieuw afscheid kon nemen. Wat een mooie foto en wat een mooi kindje. Jullye keuze uit liefde is de moeilijkste ooit. Maar hij ligt inderdaad met een glimlach. Hij heeft rust gekregen. Jullie verdriet zal verschrikkelijk zijn, maar het extra momentje samen is wel een heel mooie herinnering.