Ben ik volledig met je eens. Zo was vorig jaar in het nieuws dat cb's voortaan ook gaan kijken naar signalen voor autisme. Mijn eerste reactie was "Nee! aub NIET!" Ik ben heel bang dat ze enerzijds ouders onnodig ongerust gaan maken, maar ook anderzijds (net als de reflux of kea) dingen wegwuiven. Natuurlijk is vroeg signaleren enorm belangrijk, maar ik vraag mij af of zij de juiste partij hiervoor zijn
Wauw.. Ik kan mij voorstellen dat je daar op zijn zachts gezegd niet blij mee bent. (ik zou denk ik witheet zijn). Wat je kan doen, als je de energie ervoor hebt, is naar het cb gaan met dat gedeelte uitgeprint en vragen; "Waarom hebben jullie mij niet doorverwezen, gezien jullie richtlijnen?" Voor jou doet het helaas niets meer, maar hiermee kan je wel voorkomen dat een andere ouder, die in een soort gelijke situatie zit, wel serieus genomen word. En voor jou, wat knap dat je je dochter niet hebt laten huilen en dat je al 2 jaar naast je dochter zit.
laat hem maar lekker huilen, niet gaan kijken want vaak is het aandacht, hij wordt vanzelf weer stil... Ik heb wel eens meegemaakt dat hij dan aan het jammeren was, ben ik gaan kijken en was hij helemaal ondergekotst... tja.. laat maar huilen zeggen ze dan.
Op zich heb ik in het algemeen gezien geen problemen met het CB hier. Ik moet ook zeggen dat ze inmiddels geen ongevraagde adviezen meer geven over wat dan ook, ze geloven het volgens mij wel nu we 3 kinderen hebben Met onze oudste kreeg ik nog wel eens vreemde adviezen maar daar heb ik nooit wat mee gedaan, ene oor in andere uit. Maar toen werd onze middelste geboren en zij huilde gemiddeld 18 uur per dag. Ik was ten einde raad en het enige wat ik te horen kreeg van de arts was: laat maar huilen, even doorbijten en dan zal het na 2 weken wel minder worden. Van diezelfde arts kreeg ik vaker rare adviezen en als ik dan aangaf dat ik dat niet zag zitten kreeg ik een standje. Want zij werkte voor het CB dus hun wisten wel hoe het moet zei ze dan. Toen ik dus het advies kreeg om ons meisje te laten huilen ben ik boos geworden en heb ik haar de waarheid gezegd. Sindsdien krijg ik geen standje meer van haar Laatst was ik weer bij haar, met onze jongste, toen ze begon over tanden poetsen. Hoe doe je dat, vroeg ze, met een tandenborstel of met een speciaal vingerhoedje om baby's tandjes te poetsen? (Zo vervelend ook, ze noemt nooit de naam van je kind, lekker onpersoonlijk) Ik zeg dat ik dat gewoon met mijn vinger doe, kijkt ze me even verschrikt aan om vervolgens te zeggen: oh ja, dat kan natuurlijk ook. Ik heb er nog snel achteraan gezegd dat ik vooraf mijn handen wel was maar dat maakte het volgens mij niet beter Zoals je kunt lezen heb ik geen problemen met het CB. Ik vermoed die arts wel met mij Met de andere artsen en verpleegkundigen kan ik het overigens prima vinden.
Toen ze bijna 2 was ging het opeens goed zonder huilen en kon ik weglopen en ik heb dus mijn avonden weer terug. Wel mag ze ons altijd roepen en komen we dan ook (al is het maar om even een knuffel aan te geven) en zeggen we ook eerlijk tegen haar waar we zijn, dus ook als 1 van ons even weg is. Ze vonden slaaptraining nodig (als dat eens werkte), maar ik heb het na 1 avond opgegeven. 3 uur huilen omdat je steeds wegloopt en weer teruggaat vond ik geen training en alleen maar heel erg zielig. We hebben een videofoon, dus ik zie dat het nog steeds vaak lang duurt voor ze gaat slapen, maar ze valt gelukkig wel rustig en zonder angst in slaap
Voor de duidelijkheid, wij hebben verder een heel relaxed CB waar ze goed met je mee proberen te denken hoor. Wel vond ik de manier waarop de kinderarts zei dat mijn dochter, toen ze 2 maanden was, vaker op haar buik MOEST liggen ivm vorming van de nekspieren niet zo leuk. Het was heel dwingend (ze was invaller trouwens). Mijn dochter tilde haar hoofd al op binnen 2 weken na de geboorte (en hield haar hoofd ook een tijdje omhoog) en bij 3 maanden rolde ze van buik naar rug omdat ze op haar buik te weinig zag en zo niet wilde liggen .
Zag dit net langskomen op fb, misschien wel interessant in verband met dit topic± http://www.saarmagazine.nl/knuffelen-streng-verboden-16-opvoedtips-van-80-jaar-geleden/
Ja nogmaals, ik snap wel waarom zij het zegt, maar ik vind dat ze (niet zij persoonlijk dus) er regels voor opstellen hoe jouw kind behoort te slapen eigenlijk erg ver gaan. Dat je tips geeft over veilig slapen is één ding, maar ook daar zijn meerdere manieren voor.
Onze middelste was 4 maanden en ze had een knobbeltje onder haar tepeltje en die was ook een beetje vlakker tov het andere tepeltje. Ze wilden me doorsturen om borstkanker uit te sluiten?? Ik ben zelf medisch onderlegd en vroeg of het niet gewoon zo'n bultje was van de hormonen en tja niet iedereen is symetrisch en ik heb ook vlakke tepels. Ja ja dat zou ook nog kunnen volgens de arts. Ben toch maar naar de huisarts gegaan want kreeg er toch een beetje de kriebels van terwijl ik wist dat het grote onzin was, huisarts begon hard te lachen en heeft me gerustgesteld. Het volgende consult heb ik aangegeven dat dit soort uitspraken getuigen van grote onkunde en dat ik ook niet meer bij haar wilde komen omdat het vertrouwen weg was. Heb ook een klacht ingediend en later is ze met de noorderzon vertrokken en kregen we weer een leuke en wel kundige arts.
Gelukkig een heel fijn CB.. kleine man is met 34 weken geboren en ook daar houden ze rekening mee. Ik ben zelf van oorsprong diëtiste dus qua voeding trek ik mijn eigen lijn en dat vinden ze helemaal goed. Hij groeit en ontwikkeld zich goed dus daar ook alleen maar complimenten over gehad. Moet zeggen dat mn nekharen overeind gaan staan van een aantal voedingsadviezen die ik hier lees..
Tja... ik heb beide kanten gekend. bij onze zoon heb ik dan ook vage en hele slechte adviesen gehad. onze jongen werd huilend waker tegen de tijd dat zijn fles klaar was, sliep hij weer.. dit hier onder was zijn laatste keer 4 maandjes was hij. ligt op tafel word na gekeken. dus vraag aan haar over de nachtelijke voeding wat ik het beste kon doen. ja houd hem waker en anders weer waker maken. is het normaal dat zijn middenrif zo ver inzakt ja dan moet je hem meer eten geven word hij stevig van. ter aanvulling ik had een slap kind. En lang en ligt. hier kon ik dus helemaal niets mee. we liepen bij de fysio en die erkende dat het fout was. en stuurde ons door..... bij onze dochter andere cb buiten ons plaats. ze maakte er een feestje van om snachts er uit te kunnen voor de fles. ze had die niet meer nodig dus ik mocht die latrn vallen. ze dronk hem maar zelden leeg. de tip maak het ongezellig geef der water en houd zo veel lichten uit als je kan. zo gedaan en had de nachten terug.
Ik heb echt nog nooit een advies gehad waarbij ik m.n wenkbrauwen optrok O ja eentje dan. M'n dochter was de dag ervoor bij de kinderarts geweest en daar ook gemeten en gewogen. Bij het meten in de bak was ze opeens 3 cm korter. Ik riep heel blij o dan is ze opeens gekrompen. Heb ik er toch te heet gewassen met een . De meet mevrouw keek me heel chagrijnig aan. Verder wezen ze erop dat bv baby's vaak een andere groeicurve hadden en ik niet moest schrikken als ze met 4 maanden opeens minder hard groeide. Toen ik met 10 maanden tijdens het wachten aan het voeden was riepen ze allemaal dat ze dat graag zagen. En toen ik bij 8 weken na de ks m'n baby had uitgekleed moest iedereen opeens naar buiten voor een brand oefening. De vpk riep dat ik gewoon moest blijven zitten .... Was ik heel blij mee.
Wij kwamen pas vrij laat bij t CB omdat we rond de kerst overgedragen moesten worden van de ene gemeente na de andere. De eerste weken was t drama, met tips van dit forum voor verborgen reflux, huisarts in opleiding (kan m wel zoenen!), Frisolac (was even zoeken) JHBP en infacol eindelijk rust in de tent. Kom je bij t CB, "Neeee kindjes moeten dr gewoon aan wennen. JHBP en infacol halen niet veel uit die moet je er gewoon afhalen en Nutrilon is prima voeding en overal te krijgen, het ligt niet aan de voeding. (vandaar dat omschakelen van Nutrilon naar Frisolac (gewoon standaard, geen hypo o.i.d.) de helft van t gehuil scheelde...). Helaas, huisarts zegt 6 weken stabiel houden dus dat doen we ook! Dit gaat goed, kindje lacht weer, slaapt en speelt tevreden. Dat werd dus mopperen over opgeleid zijn voor... Maakt wel heel veel verschil wie je hebt overigens, vorige keer een hele relaxte die o.a. repley aangaf als optie voor hapjes en evt geplande keizersnede voor een nr 2 als optie in gedachten houden, bij voorkeur over nagedacht hebben voordat nr twee zich aandient omdat je t dan gelijk in t begin al moet aangeven. (kom je er later mee dan doen ze moeilijker ofzo?). Was een wat minder prettige bevalling wat niet zo had hoeven wezen, zodoende dat t steevast ter sprake komt. Vindt een KS alleen wel erg grof geschut ookal is het inderdaad een oplossing voor t probleem. Maar ook heel practische vrouw was dit. Wat als ze in de nacht komt, ze zit al op die liter. Wat dan??? Als ze echt honger heeft gewoon aangelengde fles er in (indien incidenteel) je moet toch de nacht doorkomen en als ze daarmee tevreden weer slaapt is dat prima. Wordt t structureel dan is t een ander verhaal maar zo eens een keertje maakt t niet gek veel uit ze laten ook wel eens wat staan.
Ik vind het vreselijk irritant dat de verpleegkundige wil dat ik straks nog eens langs kom voor een extra controle wat betreft het gewicht van mijn zoontje. Had altijd een lieve arts die het prima vond. Zoontje volgt gewoon zijn eigen plus 1 lijn. Zo voelt het ook écht voor mij, alsof ik extra gecontroleerd wordt en ik het niet goed doe. Zoontje ziet er hartstikke gezond uit, niet heel slank of vol gewoon normaal.
Jeetje, ben "blij" dat wij niet de enigste zijn met advies waarvan je denkt, pardon? Hier noemen ze het Health Visitors en heb nog nooit iets zo nutteloos meegemaakt als hun. 1 van de tweeling had hele erge opstopping, ze krijste de hele boel bij mekaar. Mochten een out of hours ha zien gelukkig vroeg op een zaterdag, advies gehad dat het dus verstopping was, receptje voor lactulose, maar eerst heel verdund sapje proberen. Letterlijk druppels op heel veel water. Health visitor komt de maandag, sap was uit den boze! Wat hadden we gedaan! Vragen we of het een idee is om de melk te veranderen, naar die voor buikkrampjes en opstopping, nee want dan heb je 2 verschillende bakken in je keuken, want de ene krijgt dan de gewone en de andere die. Euh ja en? Nee, je wilt niet met de melk heen en weer hoor! En het receptje dan? Nee, dat was helemaal ten duivels etc... Na de zoveelste dag dat ze krijste van de pijn, naar de eigen ha gegaan, want we wisten het echt niet meer (wilde dat eigenlijk niet doen, want je denkt de hv is toch om de ha te verlichten met dit soort dingen), eindelijk goed advies. Probeer de melk hiervoor minstens een week, kijk of het werkt en jawel werkt perfect! Geef de lactulose gewoon, kan geen kwaad. Is een suiker die je niet kunt verteren, dus spoelt je goed door en zal een evt verstopping eruit gooien. Pas het aan op wat ze nodig heeft en je zult vanzelf merken wanneer het niet meer nodig is. En idd na een paar maanden niet meer nodig geweest. Sindsdien hebben we met mekaar afgesproken dat we maar knikken wanneer de hv weer komt (dat is binnenkort weer) en voor vragen naar de ha gaan... Kind had nu nog geleden...
Ik zou dus gewoon niet gaan dan. Het gaat toch goed? Hier wilden ze na de verhuizing per se weer op huisbezoek komen. Zoon was toen vier maanden. Waarom? Heb dat geweigerd. Vervolgens wilden ze een afspraak met beide ouders. Ook dat niet gedaan, was praktisch ook erg onhandig. Maar toen hij de vaccinaties van vier maanden nodig had, vroegen ze op het cb wat ik er eigenlijk kwam doen. Waar liggen hun prioriteiten? Bij zoon 2 geen klagen trouwens.
Tip voor als ze wat ouder is en last van verstopping heeft: een glas appelsap. Zorgt hier gegarandeerd voor spuitluiers (de suikers erin nemen we voor lief bij verstopping). Het is geen officieel medicijn dus een arts zal niet snel met dit advies komen
Oh die ga ik onthouden! Ze is volgens mij gevoelig voor dingen. Ze is nu bijna 10 maanden en eet goed, maar merk dat we nog moeten uitkijken wat we geven. Als ze brood krijgt, wat ik miniem probeer te houden vanwege dit, geven we iig bruin en gebruik vol granen meel als ik iets voor ze bak. Als toetje wanneer we denken oei, geven we pruimen haha. Ze vindt ze lekker, dus dat is perfect! Ik ga iig het appelsap onthouden ook! Bedankt!
Een tijde terug was ik totaal niet blij met de manier waarop een vervangende verpleegkundige iets tegen me zei. Ik ben herstellende van ptss. Ik had angst/paniekaanvallen. Op het cb wisten ze hiervan. De arts en de verpleegkundige vroegen hoe het was en hadden bijna altijd goede tips en geruststellende woorden als ik weer eens onzeker was. De vervangende vp had mijn dossier gelezen en vroeg hoe het ging. Dus ik zei heel trots: "heel goed! Medicatie slaat aan en ik geniet weer van mijn zoontje!" Waarop ze zegt: "nou mooi hoor. Ik vraag dit om te bepalen of T wel veilig is bij jou. Anders moet ik Jeugdzorg inschakelen" Ik was helemaal overdonderd! Natuurlijk snap ik dat ze op get cb de veiligheid van kindjes in de gaten houden, maar dit hoef je niet te zeggen en zeker niet zo! Thuis was ik helemaal overstuur en werd er heel onzeker van. Gelukkig was dit vlot voorbij door manlief en mijn moeder.
Ik heb mij het eerste anderhalf jaar vreselijk geërgerd aan het CB. Achteraf weet ik niet meer zo goed waar dat allemaal om ging dus ik denk dat het best mee viel . Maar een advies wat ik wel belachelijk vond was dat ik onze dochter van 8 weken minder melk moest geven, ik gaf haar teveel. Dochter zat onder de -2 lijn op de groeicurve bij haar geboorte en was het nu een beetje aan het bijtrekken. Niet dat ze naar het gemiddelde ging, ze ging naar de -2 lijn. Daarnaast had ze echt honger want natuurlijk had ik al uitgeprobeerd of er niet wat anders speelde. En wat ik ook irritant vond was dat ik steeds weer moest verklaren waarom mijn dochter wel een vaccinatie moest krijgen. Wij zijn later begonnen met vaccineren, ons schema heb ik verschillende keren doorgegeven en het zou steeds in de computer gezet worden. Tevergeefs. Elke keer als ik daar kwam en dochter moest volgens ons schema een vaccinatie, kreeg ik te horen dat zij helemaal geen vaccinatie zou krijgen. En toen ik de 14 maanden afspraak wilde verzetten omdat het mij niet uit kwam, kreeg ik een preek van de telefoniste dat ik niet zomaar de vaccinaties van 14 maanden kon uitstellen etc. Die had vast haar dag niet want er is geen reden waarom dat niet zou kunnen maar dat constante uitleggen wat ik moest doen... Waar ik mij wel nog steeds over verbaas is dat ik al meer dan een jaar hoor van de kinderarts van het CB dat ik haar nieuwe dingen vertel. Ze is wel eerlijk, maar het zijn dingen die een CB arts wel hoort te weten. Dit zijn dingen die ik te weten ben gekomen omdat wij al meer dan jaar verschillende artsen en andere professionals bezoeken omdat onze dochter ontwikkelingsproblemen heeft. Gelukkig ben ik er nu al een hele tijd niet meer geweest en hoef ik er ook nooit meer heen voor onze dochter.