Nu al een paar avonden is ons mannetje zo tegen half 10 compleet overstuur 'wakker'. Als ik naar hem toe ga neem ik eigenlijk automatisch wat te drinken voor hem mee, want dat hielp in het verleden altijd als hij even overstuur was. Slokje drinken, even knuffelen en weer verder slapen. Nu reageert hij echter nergens op, lijkt totaal niet aanwezig en wordt boos als je hem probeert te troosten. Hij duwt je weg, smijt alles om zich heen weg, trapt de dekens aan de kant en is wild aan het woelen en draaien. Vaak zijn zijn haren ook nat van het zweet. Ik dacht eerst aan nachtmerries, maar het lijkt me dat hij dan zich eerder zou laten troosten? Zijn dit dan nachtangsten? En hoe kunnen we hier nou het beste mee omgaan? Het is niet fijn om je kindje zo te zien en je kunt niet echt wat voor hem betekenen....
Wij hebben het ook gehad met ons zoontje. Echt vreselijk om te zien,hetzelfde wat jij beschrijft maar dan ook nog dat hij zichzelf zeer ging doen met hoofdbonken. Ik had gelezen dat je hem niet moet aanraken of vastpakken want dan word het erger. Dat was bij ons wel het geval maar we moesten hem wel in de houdgreep houden want anders ging hij zichzelf serieus bezeren. Het is vanzelf minder geworden/overgegaan en de volgende dag weten ze er niks meer van. Wel vaak met tranen van wanhoop in de ogen gezeten hoor! En natuurlijk irritaties met man want midden in de nacht ben je zelf ook niet op je best..
Hier heeft een van de kinderen het ook gehad, kwam zelfs naar beneden helemaal overstuur. Ik weet niet hoe oud je kindje is, bij ons werkte het goed om haar op de wc te zetten, ze heeft het een jaar of twee gehad (niet elke nacht hoor, zo eens in de maand ongeveer) en toen ze geen Pampers meer aanhad zeiden we tegen haar dat ze maar even naar de wc moest gaan. Troosten enz luisterde ze niet naar maar na het zinnetje ga maar naar de wc wel, wij liepen er altijd achteraan en ze zat dan slaperig op de wc om vervolgens zonder dat ze het doorhad dat we er stonden terug naar d'r bed te lopen en rustig te gaan slapen. Ben overigens bang dat ze de rest van d'r leven dit nachtwandelen/dromen blijft houden alleen in mindere mate aangezien ze het nu nog eens in het half jaar ongeveer doet.
Ja, pavor nocturnus (night terror of nachtangst) is dat inderdaad. Mijn zoontje heeft het af en toe ook. http://www.kinderneurologie.eu/ziektebeelden/slaap/pavornocturnus.php Ze lijken wakker, maar zijn het niet. Aanraken of tegen ze praten verergert het vaak. Ik vind het echt heel naar om te zien als mijn zoontje dat heeft
Als ik het goed begrijp is het bij jouw zoontje altijd rond dezelfde tijd? Dan kun je hem iets daarvoor even wakker maken, dan doorbreek je het patroon.
Onze oudste had er veel last van in de peuterperiode. Het leek over, maar ineens gisteravond weer een aanval. Ik hoorde haar huilen, ik erheen, lag ze nog gewoon met haar ogen dicht, maar heel hard huilen dus en ook praten, zelfs tranen erbij. Maar niet aanspreekbaar. Op een gegeven moment vond ze haar duim en werd toen gelijk weer rustig. 10 min daarna werd ze toch wakker, zere keel. Ze was niet fit en hoest steeds erg, denk dat dat de oorzaak dit keer was. Ik vroeg of ze naar gedroomd had maar dat was niet zo zei ze. Ze weten er dus echt niks meer van naderhand. Hoe naar het ook is om aan te zien, wakker maken heeft echt geen zin, ook niet vlak van tevoren, dan doorbreek je het slaappatroon mi ook.
Mijn middelste dochter heeft dat een hele tijd gehad. Ze was ook niet goed wakker te krijgen en bleef daardoor overstuur. Wat hier ook goed werkte (ik las het hierboven ook ergens) was haar op de wc zetten. Dan werd ze wat meer wakker (misschien door de koude wc bril en tegels op de bakamer vloer), kwam tot rust en kon daarna weer gaan slapen. Ze was toen zo'n 4 jr oud. Het was bijna iedere avond raak, als ze ongeveer een uurtje in bed lag. En het heeft denk ik een jaar of twee geduurd.
Hoe lang duren die aanvallen bij jullie. Ik denk dat het vanmorgen zo ver was. Maar het duurde echt een ruime half uur. Hij heeft de hele buurt bij elkaar gekrijst en niks was goed. Zo heftig als vanmorgen heb ik het nooit eerder gezien. Dus ik moet helemaal opnieuw gaan uitvinden wat werkt. Zou een warme douche helpen om te kalmeren?
Nachtangsten zijn vooral in de eerste uren van de slaap. Het is een fase tussen een lichtere en diepere slaap en ze zijn niet echt wakker tijdens zo'n aanval. Aan het eind van de nacht zijn het dromen of nachtmerries en daarna zijn ze wél echt wakker. Dus vroeg in de morgen zal het vermoedelijk geen nachtangst geweest zijn.
Hij was een paar uur daarvoor ook al wakker en toen heb ik hem onder de douche moeten zetten. Dit was toen hij +- 2 a 3 uur weer sliep. Is dat te lang om er nog onder te vallen?
Weet ik niet precies.... als je googled op pavor nocturnus vind je wel veel informatie. Bijvoorbeeld op deze site: http://www.kinderneurologie.eu/ziektebeelden/slaap/pavornocturnus.php Daar staat ook dat nachtangst ontstaat in de eerste twee uren van de nachtslaap.