Mijn beste vriendin heeft ook nog geen relatie of kinderen. Ze is 37, dus de kans is aanwezig dat de kinderen er ook niet gaan komen (aangezien ze ook nog vrijgezel is) Ik herken heel veel in je verhaal, maar ik sta er zelf anders in. Ik verwacht absoluut niet van haar dat ze op onze kindverjaardagen komt, of dat ze regelmatig hier tussen mij en 3 kinderen thuis komt zitten. Ze komt wel een paar x per jaar, en andere keren doen we 'vriendinnendingen' zonder mijn man en kinderen. Zij leeft nu een heel ander leven in centrum Amsterdam, reist de wereld rond en heeft een beetje SITC levensstijl. Ik op dit moment niet. En verwacht ook niet van haar dat ze hier prinsessentaart komt eren en balonnen gaat ophangen. Voor mij geweldig, voor haar geen bal aan.
Wij hebben een hechte vriendengroep, iedereen die kan komt altijd op de verjaardagen. Als iemand een keer niet komt ook prima, wil niet dat mensen tegen heugelijke en meug komen. Voor ons is het een feestdag en ik heb liever dat er alleen mensen komen die dat ook zo zien. Ik heb wel een vriendin die uitzichten die dag al vrij houd. Dat vind ik zo lief. Merk ook dat mij oudste al echt aan haar hecht. Aan de andere kant heb ik ook een vriendin die zich niet zo op haar gemak voelt bij verjaardagen. Zegt daarom vaak af, soms ook op t laatste moment. In het begin vond ik dat wel jammer, maar nu ik het beter begrijp heb ik liever dat ze gewoon doet wat goed voor haar voelt. Een feestje moet wel een feestje blijven. Ik zou het gewoon open met haar bespreken. Dan weet je iig wat er achter zit en kun je het wat beter plaatsen.
Inderdaad waarom vind je het zo belangrijk? En weet je vriendin dat ook? Ik heb er namelijk ook helemaal niks mee, verjaardagen in het algemeen. En ik zou er niet eens bij stil hebben gestaan dat een kinderverjaardag echt belangrijk zou zijn voor een vriendin, toen ik nog geen kinderen had. Eigenlijk nu nog steeds niet, snap het hele gedoe rond verjaardagen gewoon niet zo denk ik. Ik vier het voor mijn kinderen omdat zij het leuk vinden, maar ik vind er geen bal aan. Ik vind het leuker als we ergens een kop koffie gaan drinken met zn tweeën.
Tja, ik kan me best voorstellen dat voor iemand zonder kinderen verjaardagen van kleine kinderen behoorlijk saai zijn. Ik heb zelf twee kinderen, maar alsnog skip ik andermans kinderverjaardagen vaak, al dan niet met smoes . Alleen voor naaste familie maak ik een uitzondering. Als je toch al niet ruim in je tijd zit, lijkt het me leuker om die tijd samen te besteden in een setting dat je lekker kunt kletsen enzo. Voor onze eigen kinderen nodig ik trouwens ook vrijwel niemand uit op de verjaardagen (wel gewoon een partijtje voor vriendjes/vriendinnetjes natuurlijk!). Zeker vriendinnen zonder kinderen, zie ik liever een keer 's avonds met een lekker wijntje erbij...
Ik snap het ook wel van haar. Waarschijnlijk weet ze niet dat jij hier zo zwaar aan tilt en denkt ze: wat heb ik daar te zoeken, zonder kinderen? Ik vind (grote) verjaardagen ook niet leuk. Van de kinderen vieren we ze met heel naaste familie, en mijn oudste heeft dit jaar voor het eerst een kinderfeestje. De onze vieren we helemaal niet, of alleen voor mijn ouders.
Ik vind verjaardagen ook niet leuk, of ze nu van kinderen of van volwassenen zijn. Hooguit als er in kleine kring iets leuks gedaan wordt (etentje, ergens heen, etc.). Sommige vrienden hechten er helemaal niet aan of ik wel of niet kom, daar spreek ik gewoon later één-op-één nog een keer mee af. Andere vinden het wél fijn als ik er ben of hun kinderen willen graag dat ik kom. Dan ga ik ook gewoon; zó erg vind ik het ook weer niet dus als de ander graag wil dat ik kom, zet ik me er wel overheen... Meestal ben ik dan de hele tijd aan het helpen met drankjes inschenken/vaatwasser inruimen/etc. Iedereen blij.
Ik houd ook niet van verjaardagen, Maar ik ga wel, omdat de ander het op prijs stelt vaak. Daarom wordt je ook uitgenodigd. Ik zou het wel vervelend vinden als een goede vriendin niet op de verjaardag van mijn kinderen zou komen (mijn verjaardag boeit mij niet, vier ik toch nooit).
Ik nodig niet al mijn vriendinnen uit op de verjaardagen van mijn kinderen. Alleen de mensen die de kinderen ook echt kennen en waarvan ik weet dat ze het ook wel leuk vinden. Vriendinnen zonder kinderen zijn natuurlijk welkom, maar als ze het zelf niet leuk vinden hoeft het niet. Ze zijn vriendin met mij, niet met mijn kinderen. Vrienden/vriendinnen die echt interesse tonen in de kinderen en die de kinderen dus ook goed kennen komen vaak wel als ze kunnen.
Ik begrijp je helemaal! Een van mijn beste vriendinnen is nog nooit op kraamvisite geweest inmiddels is mijn dochter 17 weken. Ik ben het gesprek met haar aangegaan. Dat was voor mijn gevoel beter!
Ik snap haar wel, sterker nog.. ik nodig mijn vriendinnen niet eens uit voor de kinderverjaardagen en ga ook niet naar die van hen. Dat is bij ons de gewoonte niet ofzo. We gaan altijd naar die van elkaar, maar niet van de kinderen.