Wegens reflux en KISS zijn wij "noodgedwongen" samen gaan slapen. Iets dat ik eigenlijk niet van plan was. Maandenlang heb ik rechtop geslapen met ons lieve mannetje die verging van de pijn. En dat deed ik met alle liefde hoor! Hij kan nu eindelijk plat liggen en slaapt nu dus in het midden. Maar... Hij is ook heel actief gaan rollen/woelen/wiebelen/draaien/etc. En schijnbaar is mijn instinct om uit de weg te gaan voor hem, want toen hij een paar nachten geleden zijwaarts draaide, ben ik uit bed gevallen! Zo met m'n hoofd tegen de punt van m'n nachtkastje en daarna op de grond En afgelopen nacht gebeurde dat bijna weer! Maar deze keer schrok ik net op tijd wakker. Maar nu krijg ik dus een naar gevoel bij co-sleeping. Hoe moet dat als hij straks echt gaat kruipen? Tegelijkertijd vind ik het ook eng om hem in zijn eigen ledikant te laten slapen. Ik ben toch een beetje getraumatiseerd door de stikincidenten door de reflux, denk ik Hem zo dicht bij me houden geeft mij een stukje troost, of zo. Voor de andere co-sleep mama's: hoe houden jullie het veilig en comfortabel? Heb je zelf een co-sleeper in elkaar geknutseld? Of een andere oplossing?
Hier dus niet in ons bed, maar in een co sleeper. Een ledikant van ikea waar je de zijkant uit kunt halen. Die was precies de goede hoogte. En die met open kant zo tegen ons bed geschoven. Werkt perfect. Als hij er uit willen rollen op jouw plek kun je ook een voedingskussen in de lengte erlangs leggen.
Er zijn natuurlijk speciale co-sleepers te verkrijgen maar ik hoor/lees ook regelmatig dat mensen een Ikea bedje ombouwen tot co-sleeper. Of anders aan jou kant het bed tegen de muur? Weet niet of dat een optie is? Hier hebben we tot afgelopen nacht aan co-sleeping gedaan met zoonlief, maar nooit last gehad met onrustig slapen oid ook niet toen hij ouder werd (hij is ruim 2 nu), dus ook niet uit bed gekukeld, dus daarin kan ik je verder geen tips geven.
Heel stom, maar zelfs daar krijg ik het benauwd van omdat hij dan ver weg voelt Erg hè? Toen hij een paar weken oud was, hadden we hem (voor de eerste keer) in een schuin wiegje naast ons bed gelegd. Die nacht stikte hij bijna door het zuur. Daar ben ik toen zo erg van geschrokken, dat ik nu alle vertrouwen kwijt ben wat betreft zelfstandig slapen.
Och ja, dat begrijp ik!! Maar dan doe je het toch gewoon stapje voor stapje. Dus wat Tuc zegt en daarna kijken evt hoe verder. ( ik heb zelf niet samen geslapen, hij lag meteen op zijn eigen kamertje. Ik heb dus geen ervaring, maar ik kan me wel voorstellen dat je je wezenloos schrikt! )
Hier ook een Ikea bedje als cosleeper, volgens mij heet ie Gulliver. De zijkant kan eruit, zodat het een peuterbedje is, maar als je hem op de hoogste stand zet zonder zijkant is hij heel prima als cosleeper. Als het niet de goede hoogte zou zijn kan je extra gaatjes maken. De cosleeper staat klem tussen bed en muur dus kan niet verschuiven. En aan de buitenkant van de matras heb ik een opgerolde deken, zodat de matras strak tegen de onze aan ligt zonder gleuf. Maar misschien zou je ook een voedingskussen of opgerolde deken in de gleuf kunnen leggen, zodat er een drempeltje is en hij niet jullie bed in rolt. Wij hebben het bedje voor enkele tientjes van marktplaats... Pas gekocht toen zoon al wat ouder was, hij lag eerst heel lang tussenin. Had echt veel eerder die cosleeper moeten kopen! Nu ligt dochter erin, erg prettig met nachtvoedingen, maar heb zelf meer ruimte dan toen zoon tussenin lag en kan tenminste ook weer eens tegen m'n man aan kruipen.
Dan zou ik ook een co-sleeper adviseren of zijn ledikantje bij jullie op de kamer/tegen jullie bed aan. Ook als hij niet naast je ligt word je er wakker van is mijn ervaring.
Dit inderdaad. Ik snap dat je heel erg geschrokken bent destijds, maar dat is ruim een half jaar geleden, je moet proberen het vertrouwen weer te krijgen en ik zou dat stapje voor stapje doen.
Maar is de hoogste stand niet veel te hoog voor een baby van 8 maanden? Hier was toen het ledikant al op de laagste stand omdat onze dochter aanstalten maakte om te gaan staan in bed.
om die reden zou ik ook voor een gewoon ledikantje kiezen. Zodra ze zelf kunnen gaan zitten vind ik een co-sleeper niet veilig meer (afgaande op de hoogte van mijn bed)
Ging hier heel prima, zoon heeft er tot ruim 1,5 ingelegen... Als hij erin lag, lag ik ernaast. Of in het begin de boel gebarricadeert met kussens. Heb hem heel jong geleerd dat hij achterstevoren het bed af moest. Hij had ook ledikantje op eigen kamertje waar hij ook middagdutje kon doen. Omdat de cosleeper tegen de muur staat kon hij er hooguit aan het voeteneind uitklimmen, dat heeft hij nooit geprobeerd. Hij is wel een keer van het bed gevallen... Maar toen hadden we nog geen cosleeper en wist ik niet dat hij al zover kon rollen... Het scheelt denk ik dat we in een flat wonen en ik er dus heel snel bij was als hij wakker werd. Als we mogen verhuizen naar een eengezinswoning moet ik nog even zien hoe ik het veilig doe als dochter gaat kruipen straks... Heb ook wel eens mensen gehoord die zolang met matras evt op lattenbodems op de grond slapen, maar dat lijkt me ook niet zo geniaal.
We hebben een IKEA ledikant besteld! Hopelijk durf ik het aan En hopelijk past dat net naast mijn kant van het bed...heb het opgemeten en het zou echt net moeten kunnen. Wat dragen jullie kindjes op dit moment? Onze zoon heeft nu gewoon een luier + onesie pyjama + dun slaapzakje aan. Maar als hij alleen ligt moet hij het natuurlijk niet koud krijgen.