Nou, eigenlijk door het forum lijkt het alsof mensen anderen snel aso vinden. Hoe mensen soms te keer gaan in mijn ogen en bv het woord tokkie in de mond nemen. Of " de perfecte moeder" etc, dat soort termen.
ik heb het idee dat als je bv zegt, " mijn kind heeft mooie blonde krullen", dat anderen dat als arrogant zien, of juist dat je bv bruin haar niet mooi zou vinden. Het word snel uit z'n verband getrokken op een forum vind ik.
Dat is meer een (opvallend inderdaad ) probleem van enkele mama's hier op dit forum, dan van jou of zelfs maar van de rest van de wereld.
Dan ga er vanuit dat anderen dat ook niet doen! Vast en zeker zullen er mensen zijn die oordelen zonder iets te weten (en dat doen we natuurlijk allemaal wel eens), maar dat zegt dan meer over degene op dat moment, dan over degene waar het over gaat
Hier ben ik het helemaal mee eens. En bedenk hoe fijn jij het vond dat je op mensen af mocht stappen en spontaan kon zijn vroeger. En nog steeds dus. Je klinkt als een geweldig mens. Nu moet je dit zelf nog inzien. Het is voor een kind toch heel leuk dat je mee gaat in de ballenbak enzovoorts. Als het maar om de goede redenen is. Niet om je kind constant in de gaten te houden maar omdat je het leuk vind om samen te spelen.
Als je alleen op het terras zit omdat je vreemd gaat is het een beetje lullig. Is je minnaar blijkbaar niet op komen dagen hihi
Wauw To.. wat een raar beeld heb jij daar bij. Je leven houdt niet ineens op als je kinderen krijgt he, je bent ook gewoon nog een persoon. Een vrouw. Niet alleen maar moeder! Jee, wat beperk je jezelf dan. Doe je nooit meer dingen alleen of met vrienden/vriendinnen? Puur om dat je het zelf leuk vindt?
Echt? Dat soort dingen komen in jouw hoofd op? Ik vind dat niet helemaal gezond om heel eerlijk te zijn. Als ik al wat zou denken zou het "lekker op een terrasje, heerlijk" zijn, maar ik denk niet dat ik er überhaupt bij stil zou staan.
Jeetje. Ik denk eigenlijk nooit na over andere mensen. Dus als er iemand alleen op een terras zit denk ik daar ook niets bij. Of vind ik niets van. Ik vind eigenlijk dat je wel enorm veel nadenkt over hoe andere mensen jou zien en wat ze van je vinden. Denk jij ook zoveel na over andere mensen met meningen daarbij? Als het je gerust stelt, volgens mij denken weinig mensen na over anderen die ze zien.
Eh nee dat denk ik niet. Beetje raar ook om te denken? Ze zit toch gewoon? Doe ik zelf ook.. Ik herken overigens wel Wat je zegt ik heb ook een bepaaald ideaal beeld voor ogen voor hoe het leven zou moeten zijn, hoe ik het zou moeten doen. Overigens heb ik het alleen ten opzichte van me zelf en onrealistische doelen (kraakhelder huis, dikke carrière, veel vrienden, leuk uiterlijk, veel Tijd voor m'n leuke man en kids...) alleen loop ik steeds meer tegen mezelf aan EN merk ik dat het ook beperkend naar m'n kind kan werken. Ik heb er dus therapie voor. Werkt echt goed!
Ik zou uitgaan wat jij belangrijk vindt, voor jou en voor je kind. Wat anderen vinden en denken weet je niet, het heeft dus geen zin om dat als uitgangspunt te nemen. Dan ontneem je jezelf en je kind enorm veel plezier in het leven. Als het jezelf niet lukt het meer los te laten (er vanuitgaande dat je dat wilt natuurlijk, want ook dat moet je vooral niet doen om wat anderen zouden vinden en ook niet als ze dat echt blijken te vinden!), dan zou je er hulp bij kunnen zoeken.
Het forum is totaal geen graadmeter voor de werkelijkheid buiten. Hier worden dingen snel uit z'n verband getrokken omdat je geen echt gesprek hebt met mensen en je dus de mimiek en andere dingen niet meekrijgt. Denk je teveel aan de dingen die hier besproken worden ofzo? Ik heb ook een heel rijke fantasie, en ik was een tijd geleden best actief hier. Soms lag ik wakker van een topic dat vervelend was gelopen, of zat ik al na te denken over 'de beste reactie'. Ik heb toen echt afstand genomen. Nu kom ik hier weer maar ik merk dat ik het me echt niet meer aantrek. Vind het alleen gezellig. Ik denk dat het iets is uit je jeugd dat je kwijt moet raken. Niet makkelijk, maar het kan wel. Begin ermee jezelf echt de moeite waard te vinden. En niet het slechtste te denken van een ander. Want dat doe je nu wel. Je denkt automatisch dat 'men' slecht denkt. Zo is het (gelukkig) niet.
Ik herken sommige gedachtes wel trouwens, ik ben zelf in therapie geweest voor een angststoornis en had daar ook vergelijkbare gedachtes bij (vooral het invullen van wat anderen denken etc). Ik kan je echt aanraden hulp te zoeken om die gedachtes om te buigen naar realistische gedachtes. Ik denk nu veeeeeel minder aan wat anderen zouden denken, zeker niet in situaties waar anderen niets mee te maken hebben (alleen op een terras, alleen naar de bioscoop etc).
Als ik al iets denk als ik een vrouw alleen op een terras zie dan zou het zijn:' Oh, wat goed van die vrouw, die gaat er lekker alleen op uit. Dat ga ik onthouden voor mezelf.'
Ik doe wel regelmatig dingen echt voor mezelf; ik zwem eens per week, ga af en toe voor een massage en ben idolaat van pretparken (achtbanen) en dan ben ik daar in het seizoen ( wat nu weer is) af en toe te vinden. Ik ga dan zo vaak als ik wil in de goliath bijv en heb dan een geweldige dag. Ik denk ook dat het echt "komt" doordat ik me dingen aantrek wat ik hier op dit forum af en toe lees. Dat je een ontaarde moeder bent als je eens wat voor jezelf doet, dat je ontaard bent omdat Jetje kind weleens naar het kdv brengt terwijl je zelf op dat moment thuis bent en ga zo maar door. Ook termen als aso, tokkie en het jezelf een betere moeder vinden omdat je een andere mening hebt oid zie ik hier zo vaak langskomen bij bepaalde leden.. ik vraag me soms af hoe representatief dit forum is voor de " echte" wereld, want ik kom het in het echt zelden tegen dit soort termen en " verwensingen". Ik lees hier al heel wat jaar mee trouwens. Ik heb assertiviteitscursus gedaan, heb een coach gehad en ook wel een paar gesprekken bij een psycholoog. En daar kwam verder niet uit dat ik onzeker ben of niet voor me zelf op kan komen. Ik ben ook niet onzeker, ik vul alleen voor anderen in, en heb vaak moeite met gezichten lezen. Ik wil er zelf graag een titel opplakken maar misschien moet ik het gewoon nemen zoals ik ben zonder specifieke afwijking ofzo. Ik ben wel heel druk trouwens, energie moet eruit en dan spring ik even op de trampoline in de tuin en dan kan ik er weer helemaal tegen.
Nee ik bedoel dat mensen naar mij kijken en dan denken zo die is arrogant of hoerig, ik kijk zo niet naar anderen.
Maar die dingen doe ik allemaal ook alleen. En dat vind ik leuk om te doen. Ik analyseer het alleen vooraf heel erg, maar er gebeurd niets negatiefs! Dat is het hele rare. Mijn man vindt trouwens mijn openingspost ook overdreven van mij, want hij zegt dat ik al die dingen wel laat doen , bijv met het winkelwagentje en dat het dan ook goed gaat, maar in mijn hoofd wil ik dat ergens niet omdat ik het niet vind horen. Op het strand ging hij dan een paar keer naar mensen toe, maar voel me er dan niet zo fijn bij omdat ik niet wil dat hij zich opdringt. Mijn zoon is een heel sociaal kind met best veel zelfvertrouwen. Hij speelt ook vrolijk en best veel met andere kindjes. Ik heb mezelf misschien strenger omschreven dan ik daadwerkelijk ben, maar het is wel goed om een spiegel voorgehouden te krijgen!
Och, trek je dat toch niet aan. Wij werken allebei fulltime met twee kinderen, en ik breng mijn kinderen soms nóg weg naar de opvang om even tijd voor mezelf te hebben. In de ogen van bepaalde mama's hier (sommigen hebben dat ook al onverbloemd gezegd) ben ik een slechte moeder en was ik beter nooit aan kinderen begonnen. Tja, dat is dan maar hun mening. Ik ga toch echt niet plots halftijds gaan werken om die gezichtsloze vrouwen een plezier te doen hoor. De mensen rondom je, die doen ertoe. De rest niet.