Och wat gaat dat snel.. Met drie weken kun je ze al wat vast voedsel gaan aanbieden maar dan moeten ze inderdaad niet ziek worden. Met niesziekte willen ze vaak niet eten door de blaasjes in de bek. Ik zou daar iig wel mee beginnen als ze 3 weken zijn. Als moeders nog zo jong is kan ze dan alvast weer een beetje aansterken terwijl die kleintjes wennen aan vast voedsel. Antibiotica geven ze inderdaad liever niet aan zogende dieren omdat het de melkproductie kan stoppen. Gelukkig zijn de kittens al 2 weken oud en lijkt het de goede kant op te gaan.
Ik ben ook echt blij als ze zelf ook kunnen gaan eten dat voelt iets zekerder Ze komen nu wel netjes aan in gewicht gelukkig, maar ben elke ochtend blij als ik beneden kom en ik zie ze allemaal bewegen!
Bij de dierenwinkel verkopen ze melkpoeder (net als voor baby`s), toen onze poes moeite had met de kittens voeden hebben we ze bij gevoerd door met een spuitje zachtjes melk in hun mond te spuiten. Voeren met een flesje ging hier niet.
Dit hadden wij ook opgehaald bij de dierenarts savonds laat nog, maar het kitten deed haar bekkie niet open, het was niet naar binnen te krijgen met een speentje. Ook niet op de pink helemaal niets. Hebben voor de zekerheid ook een spuitje nu in huis gehaald. Maar ik denk dat de overleden kittens sowieso iets onder de leden hebben gehad van moeder , omdat ze ook wat achter bleven qua ontwikkeling..
Hier deden de kittens hun mond ook niet zelf open, maar via de zijkant van hun mondje kon ik het spuitje prima in hun mond krijgen en dan in hele kleine hoeveelheden het melk in hun mond spuiten. Maar wat je al zegt als de kittens al iets onder de leden hebben dan helpt het bijvoeren ook niks. Maar mocht je merken dat de kittens toch niet goed drinken meer bij hun moeder zou je het op mijn manier dus kunnen proberen.
Ja dat gaan we zeker doen mocht het nodig zijn,bedankt! De overleden poes heeft s'ochtends en overdag nog gewoon gedronken bij haar moeder en in de avond ging het mis. Heel jammer.. hopelijk blijven deze 2 het zo goed doen als nu, ze groeien in iedergeval als kool!
Wat zijn ze mooi, Ik had prececies als jou gehandeld, meenemen die kleintjes. en ik zou tranen met tuiten gehuild, bij de twee die zijn overleden.... ik had er niet van kunnen slapen. Ik ben echt trots op je!!!!
Ah wat een lieve reactie Ik kan je zeggen dat ik een ontzettend slechte nacht gehad heb toen het fout ging met de 2 kittens.. Ik hoop het niet nog eens mee te maken!
Ach meid wat doe je het geweldig. En verdrietig om te lezen dat er nu twee zijn overleden... maar goed gehandeld hoor. Dikke pluim!
Nou..ik zal je eerlijk zeggen.. dat je de spijker op z'n kop slaat. Als mamapoes zo rustig blijft als nu en hier goed kan wennen dat ze binnen en afgeschermd buiten mag rondlopen dan mag ze wat ons betreft gewoon blijven samen met 1 kitten. Ik wil de mama eigenlijk helemaal niet kwijt. Maar als het voor haar niet wil moeten we in haar belang denken. Maandag bij de dierenarts vroeg ik haar wat haar advies was qua combinatie moederpoes met zoon of dochter. Zij was geneigd om voor de zoon te gaan, maar zei ze direct eigenlijk moet je naar het karakter kijken, met een week of 8 kan je vaak wel zien welke er het meest naar mama trekt. Mijn broer zou eventueel een kitten vrouwtje willen. Nu dacht ik vanmiddag.. ja maar wat nu als het meisje het meest naar de mama trekt..? Wat dan..? Eventueel zouden ze het katertje dan kunnen nemen maar denk dat ze dat niet willen. Dan " moet " hij dus weg.. naar een vreemde Ik ben er nog niet over begonnen tegen mijn man..maar dan wil ik er geen 1 kwijt Maar ik hoorde m'n man net al " angel angel kom eens bij papa" en snachts sluipt hij stiekem ( denkt hij) naar beneden om even te kijken hoe het gaat. Bij thuiskomst waren het eerst de kinderen en ik die een dikke smakkerd kregen, nu ligt hij direct op z'n knieën bij z'n nieuwe gezin Dus als het er op aan komt en m'n broertje zou afhaken bij een katertje..dan zit er niets ander op dan al m'n charmes in de strijd te gooien en m'n man over te halen
Ik heb nog niet gereageerd maar kon het nu niet laten. Ik heb niks met poezen maar ik vind het super leuk om te lezen. Heel jammer van de 2 kittens maar jullie hebben je best gedaan. Wat een schatjes zijn het zeg
Och.. twee heben het niet gered. Wat verdrietig zeg daar zou ik ook niet van slapen. En dan die andere twee..wat een droppies! Wat lastig "kiezen". Maar joh..daar waar er twee eten... kunnen er ook drie eten toch? Broer en zus houden elkaar bezig en mama zorgt voor het evenwicht. Ik heb zelf de combinatie niet zo gehad. Maar ik ken ze wel en dat gaat perfect: mama..zoon en dochter. En helemaal als jullie straks een mooi buitenverblijf maken.