Die had ik ook! Ik hoopte zo dat het werkte. Alleen in die eerste 6 uur had ik hem bij elke wee al op vol vermogen en op boost stand. Vreselijk.. ik hoopte zo dat het werkte maar mijn weeën waren zo krachtig dat hij niet effectief genoeg kon werken. Heel jammer!
Ik ben zonder pijnstilling bevallen. Ik wilde het sowieso niet en er was ook geen tijd meer voor. Wel heb ik tussendoor weeenremmers gehad omdat het te snel ging en de baby moest ervan bijkomen...dat voelde even als hemel op aarde Bij een volgende zou ik weer geen pijnstilling willen...ik kan het zonder weet ik nu.
Ik heb voor mijn bevalling bewust gezegd dat ik bij voorkeur geen ruggenprik wilde. Maar als ik tijdens de bevalling zou merken dat ik het alsnog zou willen, heb ik voor mezelf wel die ruimte open gelaten. Tijdens de bevalling merkte ik dat het enorm heftig was en de gedachte dat ik dat nog zo'n 10-12 in dit tempo vol zou moeten houden, en dat het zelfs nog erger zou worden, heb ik tegen de verpleging gezegd dat ik alsnog een ruggenprik wilde. Daarop heeft de verloskundige gecontroleerd hoeveel ontsluiting ik had, en ik zat (na iets van een uurtje ofzo) al op 6 centimeter. We hebben toen afgesproken het een uur aan te kijken. Na dat uur bleek dat ik 9 centimeter ontsluiting had. Wat bleek was dus dat de weeën inderdaad enorm heftig waren, maar dat ik dit dus geen 10-12 uur vol hoefde te houden. Ik ben dus uiteindelijk zonder medicatie bevallen. Mijn voorkeur had een ruggenprik boven Pethidine. Pethidine haalt alleen de scherpe randjes er vanaf en heeft een grotere invloed op het kindje (van wat ik heb begrepen via de VK). Ik zou je willen adviseren om open je bevalling in te gaan. Alles wat je plant, kan ook anders verlopen. Denk vooraf goed na over je voorkeuren, en geef die ook aan. Maar pin je niet te vast aan hoe je het wil zien en sta open voor het feit dat je bevalling anders zou kunnen verlopen dan hoe je het graag zelf zou zien.
Ik riep altijd; ik hoef geen pijnstilling! Nou na een weeën storm van ruim 6 uur was ik er zo klaar mee dat ik een ruggenprik kreeg. Toen ging t allemaal snel. Volgende keer wil ik weer een ruggenprik. Heerlijk. Denk dat je van te voren niet kan zeggen hoe en wat omdat je geen idee hebt hoe het verloopt. Zou er niet te veel aan hangen of je het wel of niet wilt.
Inderdaad ga er open in. Ik wilde geen pijnstilling op voorhand, het brengt wel degelijk risico's mee voor moeder en kind en die risico's was ik niet zomaar bereid om te nemen. Als het 'normaal' zou verlopen had ik me voorgesteld het prima zonder pijnstilling te kunnen. Maar als ik na een dag weeen nog maar op 1 of 2 cm zou zitten en het niet meer vol zou kunnen houden, had ik er wel voor open gestaan. Ik heb 3 prachtige bevallingen gehad zonder pijnstilling. Zelfs tijdens de weeenstorm van de tweede heb ik het gewoon per 10 min bekeken. Zo van: de volgende 10 min hou ik het vol, daarna beslis ik opnieuw. Maar dat duurde maar 1,5 uur, dus dat was eigenlijk goed te doen.
Wauw wat veel reacties! Wat ik hier van begrijp is dat er best veel dames zonder pijnstilling bevallen. Dus het is mogelijk. Haha. En de dames die een ruggenprik hebben gehad dat dat goed is 'bevallen' Het klopt inderdaad dat je van te voren niet kan voorspellen hoe het gaat lopen. Ik krijg maandag een ballonnetje. Ben benieuwd hoe het gaat verlopen. Ik denk dat ik het eerst zonder ga proberen. Als het te erg wordt met een pompje (ivm wat minder morfine tegelijk dus hopelijk geen jeuk) en als het echt niet meer te doen is pas een ruggenprik en hopen dat de jeuk mee valt. Ik begrijp ook dat persweeen en uitdrijving minder pijnlijk is dan ontsluitings weeen? Dat had ik juist niet verwacht. De uitdrijving lijkt me juist vollop zeer doen haha.
Ja, hoe gek het ook klinkt, de persweeën vond ik vele malen minder erg en zelfs een verademing ten opzichte van de ontsluitingsweeën. Ik heb wel begrepen dat niet mogen persen bij persweeën wel heel pijnlijk en naar is, maar hoe dat zich verhoudt tot ontsluitingsweeën weet ik niet.
Bij persweeen kan je eindelijk zelf wat doen, dat vond ik fijn. En de wetenschap dat ie er dan toch echt vlot aan komt helpt heel erg mee. De persweeen aan sich waren bij mij ook helemaal niet pijnlijk, meer het gevoel van druk, moeten poepen. Alleen als het hoofdje staat (ring of fire ) is het pijnlijk en daar moet je dan doorheen durven.
Hier vond ik het persen ook echt een opluchting, eindelijk niet meer ophouden maar lekker meedoen . Het staan van het hoofdje heeft bij mij beide keren geen pijn gedaan . Was ook niet gescheurd.
Ik vond het ook juist een opluchting dat ik tijdens de persweeën zelf iets kon doen. Het poosje dat het hoofdje staat is branderig, maar dan ben je zooooooo bijna!! dat dat haast niet meer uitmaakt.
Dat pompje heb ik gehad, de eerste 3 uur heb ik geen pijnstilling gehad was makkelijk te doen gewoon puffen en meegaan.....totdat ik 9 cm had en een weeën storm kreeg hollymolly toen heb ik even (30 min) voor de laatste cm dat pompje gehad, je kan nooit overdoseren want na 1 keer drukken gaat die op slot, je voelt wel weeën maar is makkelijk te doen en als het stopt is het snel heeel snel weg uit je lichaam dus je kleintje heb er minimaal last van en stel je krijgt jeuk dan stop je ermee, het is een beslissing die geheel aan jou is en ligt ook aan de situatie stel je heb uren weeën en weinig ontsluiting dan zou je voor de prik kunnen gaan, heb je nog bv 2 cm te gaan zou ik niet voor een prik gaan maar voor de pomp.
Ik moet je heel eerlijk zeggen dat ik de persweeen erger vond. Ik heb maar 1.5 uur ontsluitingsweeen gehad die ik goed te doen vond....kon nog normaal lopen en lachen met 8 a 9 cm ontsluiting. Daarna kreeg ik persweeeen en die voelde toch wel heftig....gewoon een wee met een oerkracht die van je hoofd tot aan je tenen een persdrang geeft. Omdat ik al een stortbevalling had schrok ik er best van....mijn bevalling was nog maar twee uur bezig namelijk. Uiteindelijk 1 uur 12 minuten moeten persen, maar meneer zat klem achter mijn schaambot waardoor ze met een vacuuumpomp moesten helpen en al die tijd gingen de persweeen gewoon door.... ik was gesloopt op het laatst...wist niet meer wat voor en achter was, dus geef mij maar liever ontsluitingsweeeen
Ik vond het persen absoluut geen pijn doen. Omdat ik een stuitbevalling deed moest ik wel persweeen weg puffen, dat was minder leuk maar verder vond ik het juist fijn dat ik eindelijk aan de slag kon!
De eerste twee zonder verdoving (eerste ziekenhuis en de tweede thuis). Ik krijg rug en been weeen maar deze zijn goed op te vangen. Zodra ik de weeen voel (meteen om de 4 minuten) heb ik al 4 tot 5 centimeter ontsluiting. De eerste duurde van begin tot het einde 5 uurtjes, de tweede 2,5 uur vanaf de eerste wee tot de bevalling. Helaas was is tamelijk verwend door deze snelle weeen en bevallingen. De derde is na 15 jaar gekomen en ik weet niet waar het door komt maar het was voor mij een zeer pijnlijke bevalling! Misschien omdat ik na zoveel jaar ben bevallen, omdat ik ouder ben of omdat ik ben gestript (had al 2 centimeter ontsluiting de dag voor de geboorte), ik weet niet niet. Buik en rugweeen en de eerste centimeters gingen langzaaaam! Het duurde in totaal 7 of 8 uurtjes en het was zo een verademing toen ik mocht persen. Dus bij deze was ik stellig: pijnstilling! Ik merk wel dat de gynaecologen (medische indicatie) er niet echt op ingaan als ik het af en toe ter sprake breng. Ik ben nog even in dubio. Ik weet wel dat, als het medisch niet noodzakelijk is, ik de weeen niet laat opwekken. Ik heb sterk het vermoeden dat dit de oorzaak was. Misschien als mijn lichaam zelf het tempo had mogen bepalen ik het niet als zo pijnlijk had ervaren. Bij de derde was het twee weken voor de uitgerekende datum en noodzakelijk ivm zwangerschapsuiker en een paar andere zaken. Vandaar het strippen. als ik kies voor pijnstilling wil ik het pompje met infuus proberen, ik ben een beetje bang voor de ruggenprik.
Bij de eerste bevalling dacht ik; ik zie wel op dat moment of het nodig is en nu denk ik eigenlijk weer hetzelfde. Ik vond de bevalling niet zo pijnlijk dat het nodig was. Hier viel het allemaal wel mee. De weeën begon ik goed te voelen bij 10cm. Daarvoor voelde het gewoon als menstruatie kramp. Toen kon het sowieso niet meer. Denk dat je van te voren echt niet kan invullen of het wel/niet nodig is. Voor iedereen is het zo anders. Mijn moeder zei altijd; moeite hebben met poepen is erger dan bevallen.. zo ervaarde ik het ook terwijl andere echt een heftige bevalling hebben. Wie weet is het de volgende keer wel nodig, we zullen zien.
Ik ben 3 x zonder pijnstilling bevallen. En ja bevallen doet pijn. Maar ik vond het wel te doen zonder pijnstilling. Nu straks de 4e keer wil ik ook geen pijnstilling. Ik wil ook graag weer thuisbevallen dus dan is het ook niet mogelijk
Oja dat persen vond ik echt appeltje eitje. Ik zat ondertussen tv te kijken tot de gynaecoloog de tv uitdrukte! Werd ik toch even boos uiteindelijk 40 min geperst. Mijn ruggenprik was toen grotendeels uitgewerkt dus vond het niet onwijs pijn doen. Ja fijn is het niet. Maar vond t vooral spannend om eindelijk onze baby te gaan zien!