Wat moet ik hier nu mee? Sinds een weekje is Finley plots enorm bang voor vliegjes. Zelfs van vliegjes van een paar millimeter groot zet hij het op een huilen. Hoe dat komt, geen idee. Is deze plotselinge angst een fase? Hoe moet ik het aanpakken? Want ik zeg nu steeds dat dat vliegje niks doet, maar dat maakt geen indruk.Hij blijft huilen, zelfs van een minivliegje die aan de BUITENKANT op het raam zit...... Als ik hem ga troosten, bevestig ik hem juist toch in zijn angst of niet?
Ik heb een paar keer gezegd dat zo'n beestje niks doet en daarna ben ik het gaan negeren. Mijn idee is idd ook: aandacht geven = bevestigen.
Hier precies hetzelfde. Al wel een maand. Lijkt ook niet minder te worden. Hij is echt panisch als er een vlieg zit. Gaat dan ook plat op de grond liggen en durft geen vin meer te vervoeren. Ik vind het echt sneu. Ik heb vertelt dat vliegen niks doen en hij daarom niet bang hoeft te zijn. Verder laat ik het maar een beetje en hoop ik dat het vanzelf weer over gaat
Onze zoon had dat ook!. Hier hielp een vliegenmepper Daarmee kon hij ze wegjagen. Hier stopte t vanzelf
Mijn dochter heeft dit ook in fases sinds ze vier is. Wat hier helpt is om af te leiden met vragen stellen: hoe heet de vlieg, hoeveel poten heeft hij, zie je zijn ogen, is hij paars? Of 'zullen we samen een naam verzinnen'. Gewoon allerlei vragen stellen, mijn dochter vergeet dan ineens dat ze bang is.
Mijn dochter krijst ook regelmatig 'een beest!'. Ik moet dan meestal het beest met een vergrootglas zoeken . Ik jaag ze weg of zet ze buiten, als ze aan de buitenkant van het raam zitten leg ik uit dat het niet bij haar kan komen. Verder besteed ik er niet te veel aandacht aan. Deze fase duurt bij haar helaas al twee jaar, dus we zitten er nog wel even mee vrees ik.
Dank voor jullie reacties. Dan weet ik in elk geval dat het niet abnormaal is. Gisteren met dat mooie weer kwamen er uiteraard ook wat vliegjes binnen en dan was hij werkelijk steeds even helemaal overstuur. "vlieg moest dood!" Heb hem het dode vliegje nog even laten zien en gezegd dat het niks engs was en dat het echt niks deed. (Kon ook niet meer trouwens, LOL).