Ts, pak jezelf eens bij kop en kont en maak wat van je leven meid. Je laat je zo beïnvloeden door wat anderen denken en vinden. In elke post heb je een klaagzang over hoe uitzichtloos het is en hoe erg en verdrietig. Ja dat zal het ongetwijfeld ook zijn, maar blijf er niet zo in hangen. Je hebt nu een eigen gezin, zij zijn nu jouw familie! Drie mensen die van elkaar houden, hoe kan dat eenzaam zijn? Je kunt anderen niet dwingen, hou er dan mee op. Echt stop ermee al die nutteloze energie erin te stoppen. Ga je energie stoppen in je gezin meid. Zij zijn veel belangrijker. Kap ermee jezelf zo naar beneden te halen en kap ermee om te zeggen dat je bent gepest en daarom zo bent als je bent. Je wordt nu niet meer gepest, doe dan niet alsof het wel zo is. Je zit er nog zo erg mee in je hoofd dat je zou kunnen zeggen dat je vandaag de dag nog steeds gepest wordt. Niet letterlijk, maar wel in jouw hoofd. Ga verder. Ga leven. De hulpinstanties zijn klaar, nu moet jij het zelf doen! Jij maakt de keuze tot geluk, en maak hem vandaag nog. En ja ik weet precies waar ik over praat. Ook gepest, jarenlang, geen vrienden en heel heel heel erg eenzaam en walgelijk onzeker geweest. Geweest ja. Ts, gun het jezelf meid.
Hoe heb je dat gedaan dan? Ik heb het idee dat ik alles gedaan heb. Dat we geen energie in schoonouders moeten steken dat klopt zeker. Het probleem is dat ze ons steeds blijven aanvallen op van alles. Emdr heb ik ook gehad
Accepteren. Verdergaan. Je hebt het niet meer nodig, dus laat het los. Het is een gevoel. Verstandelijk weet je het allemaal wel, dat is er wel ingepompt met therapieën. Je hebt alleen de theorieën niet toegepast. Je zit teveel in je hoofd, zak eens in je gevoel (hart, buik) en luister eens naar wat dat jou te vertellen heeft. Niet oordelen, gewoon luisteren. Daarna geef je het wat het nodig heeft en waar het om vraagt (liefde, rust, kleur roze/wit/groen etc etc, vrolijkheid, vlinders, water... alles wat naar boven komt en goed voelt). En geef dat, vol overtuiging aan jezelf. Dat is een mooi begin van zelf healing.
Helemaal mee eens. Je kunt niet je hele leven in een slachtofferrol willen doorbrengen. Vaak ligt het er ook aan hoe je in het leven wilt staan. Sommige vrienden/kennissen zie je minder vaak, bellen misschien ook niet vaak, maar maak er dan een gezellige dag van als je elkaar wel ziet! Als je man straks thuis komt, klop hem eens op de kont, geef hem een kus en van mijn part ga je uiteten! Kijk naar wel wel mooi en goed is, en focus je niet alleen op alles wat niet lukt. Dat is een verandering die vanuit jezelf moet komen en daar kan echt helemaal niemand je bij helpen. Mensen die je alleen maar in het negatieve trekken, moet je zoveel mogelijk weren. Natuurlijk is het hier ook niet alleen feest, en vind ik het ook soms heerlijk om hier op het forum te klagen, maar dan moet het ook klaar zijn. Lukt dat niet pak ik de hond, dochter en ga lopen... ogen, neus en oren open en bewust alles in je opnemen.
het is niet bij ieder heuveltje he. Maar voor deze situatie moet je heel veel empathie hebben en dat is vaak niet bij (jonge) mensen omdat ze (gelukkig) nog niet zoveel hebben meegemaakt. En we leven in een vluchtige tijd waar iedereen erg op zichzelf gericht is helaas.
Heb je het nu over iedereen hier? Ik heb nodige meegemaakt, maar ook ik vind dat je heel veel zelfmedelijden hebt. Of je past je aan aan je schoonfamilie en pikt wat meer, of je verbreekt het contact en richt je op je eigen gezin.
We hebben al veel te veel gepikt. Het is wel genoeg geweest. We kunnen ons beter op onszelf richten maar ze blijven ons aanvallen dat is het probleem.
Cat, je zult ongetwijfeld een hele lieve vrouw zijn, maar er moet me iets van het hart. Ik heb je vorige topic over het gemis van een vriendin/vriendinnen destijds meegelezen en ook deze topic en het valt me op dat je echt helemaal, maar dan ook helemaal niets doet met het merendeel van de suggesties die hier worden aangedragen. Sommige leden steken hier best energie in en meer dan de helft van de berichten negeer je gewoon of je schiet het gelijk af zonder het geprobeerd te hebben. Mijn oprechte vraag is dan ook: wat wil je nu precies? Wil je advies of wil je dat we met je meeleven en beamen dat je het minder goed getroffen hebt? Ik vind het oprecht erg voor je dat het leven voor jou niet over rozen gaat, maar ik denk dat jouw houding in het leven voor een groot deel verantwoordelijk is voor hoe jij het leven ervaart en ik ben van mening dat als je jezelf een hele grote schop onder de kont geeft en echt gaat proberen om je levenshouding te veranderen je al heel snel zult ervaren dat het leven heel leuk is en komen er vast mensen op jouw pad waar je een vriendschap mee op kunt bouwen. Nogmaals ik bedoel het niet verkeerd, maar echt meid; doe er wat aan!
Je schrijft exact hoe ik er over denk. Ik heb het zelfs ook een paar keer proberen neer te zetten, maar toch weer gewist omdat ik het idee heb dat het toch geen zin heeft. @ts Er zullen mensen zijn die de moeite en tijd hebben genomen op je topic te reageren, die je laatste uitspraken niet zo leuk vinden. Je hebt echter gelijk dat niet iedereen hetzelfde meemaakt in het leven. Als ik kijk naar mijn eigen leven kan en mag ik zeggen dat ik een zondagskind ben. Dit ben ik met twee redenen. Ik heb veel geluk met de mensen om me heen en ik kan enorm goed relativeren (en dat leeft een heel stuk makkelijker.) Over empathisch vermogen kan ik beter weinig zeggen, behalve dat dit een hele onempatische opmerking is. Ik hoop echt oprecht dat snel een weg mag vinden, en je heel gelukkig wordt
Nee hoor, dat is niet het probleem. JIJ bent het probleem ts. Ja dat klinkt heel gemeen, maar het is wel waar. Weet je waarom? Jij kunt er niks aan doen dat zij jou uitkozen om te pesten, maar jij liet het wel toe. Dus de basis hierin is jezelf. Jij koos ervoor om niet assertief te zijn en slachtoffer te worden. Jij kunt er niks aan doen dat jouw eigen (schoon)familie jou zo behandelt, maar jij laat je wel zo behandelen. De basis hierin ben jijzelf. Jij koos en kiest er nog steeds voor om je te laten kwetsen, niet assertief te zijn en slachtoffer te worden. Jij kunt er wel iets aan doen om vanaf nu een beter leven te creëren. De basis hierin ligt bij jezelf. Ts, waar kies jij voor? Een paar mooie affirmaties/quotes: - een beter milieu begint bij jezelf - jij leeft jouw emoties, jouw emoties leven niet jou - als je wacht tot iemand je vleugels geeft om te vliegen, zul je voor altijd aan de grond blijven staan -het leven is een feest, je moet alleen zelf de slingers ophangen - als jij verandert, verandert je omgeving met je mee - iets zal je raken als je er emoties bij hebt. Laat de emoties los en het zal je niet meer raken.
Nee, maar het is het heuveltje pasen, het heuveltje kerst, het heuveltje moederdag, het heuveltje vaderdaf, de heuvel schoonouders, het heuveltje kennissen, het heuveltje bekenden, de heuvel van je verleden, het heuvel(tje) je moeder, de heuvel van overlijden van je vader. Niet kunnen genieten van je gezin, van je partner, van je kindje. En dat zijn de paar heuveltjes de ik hier heb gelezen. Alles is 'nee', niets is jouw fout. Wat wil je nu eigenlijk?
Even de laatste reactie: maar dat is toch ook niet mijn fout? Veel jonge mensen hebben nog wel een 1e lijns netwerk. Als je dat niet hebt is dat een groot verschil. Zeker op feestdagen waarbij familie ontbreekt. Dat is niet goed voor te stellen voor mensen die nog wel een 1e lijns netwerk hebben. De rest zal ik later reageren.
Dat is toch de omgekeerde wereld? Dat is net als zeggen bij verkrachting dat iemand het heeft uitgelokt Door bv een kort rokje te dragen. Degene die pest reageert zich af Door iets wat bij hem speelt. Er is iets mis met de pester. Niet met het slachtoffer. Bij schoonfam is het helemaal lastig omdat een kind meestal loyaal is aan zijn ouders. Daardoor blijft er toch contact en blijft het pesten doorgaan.
Ik heb al veel gedaan. Ook dingen die hier genoemd worden. Daarom reageer ik er niet op. Omdat ik het al gedaan heb.