Wanneer? In welk tijdsbestek? Een jaar later kan opeens iets of iemand wel bij je passen.. Ik kan nog wel even doorgaan hoor. Ik heb die smoesjes ook gebruikt maar je komt er geen bal mee verder!
De therapeut probeert je iets uit te leggen en ipv te begrijpen wat ze nu zegt neem je het letterlijk over. Het leven is niet letterlijk. Het leven vul je zelf ook de lijnen. Die vul jij op. Niet internet en nee ook geen therapeut Zoals je bij mijn bericht ook doe. Ik zeg internet en je neemt het letterlijk. Met internet bedoel ik in het algemeen, boekjes, therapie, alles dus.
Zie dit nu pas. Ik denk dat je niet goed gelezen heb omdat het niet klopt dat ik niets aan mijn ouders heb gehad. Ik zeg nergens da je achterlijk bent.
Oke laat maar. Je wilt het niet snappen. Succes met je leven ik hoop dat je ooit echt gelukkig wordt.
Weet je al dat gelul over eerstelijn en tweedelijn is allemaal harstikke oninteressant. Weet je wat ik lees?Iemand die zichzelf niet zo fantastisch leuk vindt. Dáár moet je iets mee gaan doen. En niet met die zogenaamde regeltjes die jij allemaal maar klakkeloos overneemt of je eigen (negatieve) interpretatie aan zwiert. Ophouden met klagen, smoesjes verzinnen.. Iedereen heeft wel wat.
Dat vind ik jammer dat je zo reageert. Of dat begrijp ik niet zo goed. 1e lijn daar kun je ook minder leuke dingen kwijt en 2e en 3e lijn niet of minder. Die willen vooral leuke dingen doen. Als je 1e lijn mist is dat dus lastig want 2e en 3e lijn willen liever niet geconfronteerd worden met minder leuke dingen
Wat let je om naar al die mensen te gaan met een boekje en het te vragen. Dan schrijf je het op en een week later lees je het pas weer. De mensen die het echt waard zijn zullen het geweldig voor jou vinden omdat je jezelf wil verbeteren. Wil je zo graag je "eerste lijn" hebben? Nou, daar is ie!
Je blijft maar zeuren over die lijnen. Stop daar mee. Dat wordt al tig keer gezegd maar je blijft er op hameren.. nogmaals zoek je belangrijkste mensen. Ja ze beginnen eerst allemaal op 3 en klimmen daarna langzaam naar boven. Maar dan moet je echt veel positiever worden.
Jouw uitleg over doe lijnen... eerstelijns zijn de mensen die het dichtst bij je staan en je zullen helpen in nood. Dat zou je directe familie (en die van je man) moeten zijn. Maar zo te lezen is die band niet zoals eerstelijns zou moeten zijn zoals jij omschrijft, ze halen je alleen maar naar beneden en maken je verdrietig. Dat soort mensen, eerstelijns of niet, moet je niet in je leven willen. Dan blijft dus tweede en derdelijns over. Heel jammer en vervelend, maar het is niet anders, probeer er wat van te maken. Het belangrijkste heb je al; je gezin. De rest is leuk maar bijzaak. Die eerstelijns mensen heb je helemaal niet nodig, al denk jij van wel.
We hadden het erover waarom niemand ziet dat 1e lijn netwerk ontbreekt bij ons en niemand een stapje zet juist voor ons. Daar kwam dit naar voren. Het kan nog uitgebreider. Maar het klopt wel.
Weet je, ik ga slapen. Het doet mij echt pijn om het te lezen, het is niet alleen jouw leven, maar ook van je dochtertje.. Ik kan ook werkeloos thuis gaan zitten en klagen dat ik niets kan omdat ik autisme heb. Maar waarom zou ik in vredesnaam? En blijkbaar heb je die eerstelijn vooral nodig om te klagen, dus ik begrijp ze wel hoor, ik lees namelijk alleen maar "minder leuke dingen". Als je jezelf nou niet genoeg waard vind, doe het dan voor je dochter... daar vecht een moeder toch voor, of niet? Jij bent haar eerstelijn, jij moet voor haar stabiel en vechtlustig zijn. Welterusten,
Dat klopt wat je zegt. Bedankt voor je post! Het klopt dat ons gezin 1e lijn is. Het gemis is er vooral als er met ons gezin iets is leuk of niet leuk
Je deelt leuke en minder leuke dingen met je 1e lijn netwerk. Als dat er niet is zit 2e en 3e lijn niet te wachten op negatieve dingen. Waar moet je het dan kwijt?
Ik ben blij dat je me snapt! En ik snap je gemis echt wel. Maar als je eerstelijns familie niet is zoals je zou verwachten, dan is dat heel jammer maar niets aan te doen als ik zo het topic lees. Dus laat dat los. Ik snap dat contacten leggen lastig is, weet even niet hoe oud je kindje is (Edit, ze is 2 zie ik), maar praat met moeders op het schoolplein over je kind die snappen je gevoel over je kind. Mocht ze nog niet die leeftijd hebben, praat met de juffen op het kdv of psz, die hebben ook een band met je kind. Deel leuke dingen op facebook, of hier op het forum. En ga ondertussen toch weer aan de slag met contacten leggen, als je dat echt wil. Want het hoeft niet. Maar snap wel dat je wat meer contacten wil als je van je familie niet de interactie krijgt die je graag zou willen.
Je moet potverdorie al blij zijn met wat je hebt. In jouw termen te praten: wees blij met die eerste lijn die je WEL hebt ipv maar meer te willen. Niet iedereen heeft überhaupt nog familie!!!!! Wat is dat toch, dat mensen telkens maar meer willen? ? En nogmaals dat jou naar beneden halen en verdrietig maken: je komt veeleisend en onzeker over en daar moet je echt iets mee gaan doen oké??
Dank je wel voor je post. Ja zo is het. Er is best een groot gemis. Veel behoefte aan ander contact maar daar gaat niet zo makkelijk. Ik ga nu stoppen voor vandaag.