Ja dat klopt, maar het is niet (!) onmogelijk. Mijn moeder is op mijn 20e overleden. Natuurlijk mis ik haar nog vaak en zeker speciale dagen. Maar als ik niet het beste ervan maak is er ook niemand anders die het voor mij doet.
Ja, maar het is dus geen rooskleurige situatie. Wel de realiteit. Om tot dit te komen, heb ik heel veel van mijzelf moeten geven en heel wat droombeelden uit het raam moeten kieperen. En overleggen over dingen die mij diep raken, of die ons aangaan en die niet positief zijn, dat doe ik dus ook niet met iemand. Omdat ik 'niemand heb' om dat mee te doen. Maar itt jou zie ik daar helemaal geen probleem in. Ik weet dat we onze eigen boontjes kunnen doppen. En niet continu moeten terugvallen op een netwerk. Ik zie ook mensen in mijn omgeving waar de grootouders oppassen, ze met broers en zussen samenkomen en een enorm sociaal leven hebben. Tja, wij hebben dat niet. Maar je kan niet steeds bij de pakken neer blijven zitten.
Om te beginnen nee, het is niet leuk dat je vroeger gepest bent...nee, het is niet leuk dat je geen familie hebt waar je op terug kan vallen...denk dat iedereen het daar wel over eens is, die erkenning krijg je! Maar dat zijn dingen die je niet kan veranderen, wat je wel kan veranderen is hoe je daarmee omgaat...je toekomst heb je compleet in eigen handen. Ik zou me toch nog maar eens gaan verdiepen in therapiemogelijkheden, en nu niet gelijk brullen dat je alles al geprobeerd hebt, dat lijkt me namelijk stug en daarnaast kan een therapie die zeg 5 jaar geleden niet bij je aansloeg dat nu wel doen...en dat zeg ik uit ervaring. Hoop dat je nu echt iets gaat doen met de gegeven (ervarings)verhalen en tips en dat je niet blijft hangen in dat 1e lijns en 2e lijns geblablabla, succes!
Jammer van je laatste denigrerende opmerking. Dat is geen bla bla. Of je moet een therapeut ook bla bla vinden. Dan heeft therapie ook geen zin.
@cat2 Nu je een hoop reacties met tips hebt gehad, weet je nu wat je gaat doen? Een nieuwe therapie zoeken oid? Er is in elk geval een hoop nuttigs voorbij gekomen. Hoop dat je hiermee een stapje in de goede richting kan zetten. En onthoudt: je bent niet alleen, je gezin is jouw familie en zijn zo belangrijk! Verdere familie kan je niet maken maar mensen om je heen, daar kun je aan bouwen. Geef niet op.
Ts. Oprecht wat wil je? Iedereen hier zegt dat je niet in de lijnen moet blijven hangen omdat het jou echt niet helpt. Je blijft hameren op die lijnen omdat de therapeut (die volgens jou ook niet hielp) dat zegt..
Dank je wel. Ik ga proberen elke dag 5 positieve dingen op te schrijven. En verder vooral 1 post van iemand maar weet de naam even niet. Heb hem wel bewaard
Ik vind het zelf nogal vervelend te doen alsof het onzin is van die lijnen. Dat is echt geen onzin. Alleen is dat niet iets waar mensen graag mee geconfronteerd worden.
Tja. Je kunt geen onzin vinden(wat natuurlijk ook mag!). Maar hoe wil je eerste lijns kweken die je niet hebt? Hoe ga je dat doen?
Dat is juist het probleem. 1e lijn wat is weggevallen daar komt niets meer voor in de plaats. Als er geen 1e lijn netwerk meer is is dat een groot gemis. Meestal niet begrepen Door mensen die dit nog wel hebben. Je kunt daar niets meer aan doen. 2e en 3e lijns is toch anders. Daar deel je minder mee en dat vind ik heel moeilijk om mee om te gaan.
Je kunt 100x typen dat je minder deelt met 2e lijn mensen ( en wat jij daaronder vind vallen) maar dat is echt onzin. Mijn vriendin (volgens jou 2e lijns) weet gewoon meer of even veel als mijn moeder. Jij zelf bepaalt namelijk wat iemand mag weten. Dat bepaald geen lijn en geen therapeut. Daarom zeg ik dat die lijnen niet altijd gelden.
Dat is hartstikke mooi dat jij dat met jouw vriendin hebt. Maar nu lees ik dat je evenveel deelt met jouw moeder. En die heb ik niet. Dat is het verschil. Maar dat is niet uit te leggen dat moeder en vriendin toch niet hetzelfde is als je er nog op terug kunt vallen. Maar ik denk niet dat dat duidelijk wordt.
Dat klopt. Op 1 of andere reden wat ik zelf ook niet begrijp wil ik graag dit met iemand samen doen en niet alleen. Waarom dit is weet ik ook niet,zo is mijn gevoel heel erg. Ik weet niet hoe dit komt.
Ik snap dat eerstelijns netwerk bestaan. Maar ze bestaan niet in jouw wereld. En als je dat wel graag zou willen dan moet je alles op alles zetten om een normale band met je schoonouders te creëren. Dat vraagt veel energie van jouw en een hele hoop zelfvertrouwen. Dus als je eerst zorgt dat je goed in je vel zit, en vervolgens opnieuw met je schoonouders in gesprek gaat. Dan heb je kans dat daar een normale band uit bestaat zodat je daar op terug kan vallen. Maar zou je dat echt vanuit je hart willen? Dat is een vraag die alleen jij kan beantwoorden. Ja, dan ga je als een bezetene aan jezelf werken en vraag je man om hulp. En ga dan opnieuw het gesprek aan. Nee, dan moet je ook echt accepteren dat je geen eerstelijnsnetwerk meer heb. Vervolgens alles op alles gaan zetten om aan jezelf te werken zodat je wel in staat bent leuke 2 en 3e lijns netwerken op te zetten. En je kan ook hun alles vertellen en uiteindelijk op hun terug vallen. Maar daar moet je wel wat moeite voor doen. En hoe meer zelfvertrouwen jij hebt, hoe makkelijk je accepteert als je een keer word afgewezen.
Ik snap jou wel. Dan het voorbeeld van mijn man. Die heeft geen moeder meer. Voor zijn puberteit overleden. Zijn vader. Tja die leeft nog maar je hebt er niets aan.. deelt niets, weet niets.. het zelfde geval als bij jou en schoonouders dus.. Maar hij heeft wel een vriend waar hij alles mee bespreekt.. Hij heeft zijn familie dus gedegradeerd naar 4e lijns (bijwijzevan) en alle kennissen,vrienden staan daar dus boven. Die weten meer.. Wat is dus al 100x wil zeggen. Laat je familie lekker los. Je hebt er niets aan. Zou je ze kiezen als vrienden? Of al vage kennissen? Is het antwoord nee dan verdienen ze die eerste lijn niet. Dus behandel ze niet zo. Zoek een hobby, ga bij een vereniging. Via zp ontstaan er Whatsapp groepjes en ga daarbij. Al deze mensen starten op 3 en kunnen uiteindelijk groeien naar 1. Dat kost maanden wellicht jaren.. dat kost veel energie en tijd. Maar daar moet je wel in willen investeren
Bedankt voor je post. Schoonouders staan verder van je af en vallen onder 2e lijn. Maar ik snap wel wat je bedoelt. Nee ik hoef er niets meer mee. Ik heb wel wat 2e en 3e lijn contacten. Maar als ik bv open ben dan reageren sommige mensen niet begrip vol en gewoon lomp. Daarnaast hoor ik niets meer van ze. Ik vind dat erg. En dat bevestigt dan weer dat 2e en 3e lijn niet met iets negatief geconfronteerd willen worden. Dat is het moeilijk er aan.
Eh zoals je kan lezen heb ik zelf therapie gehad en het was ook een goedbedoelde tip om je opnieuw te gaan verdiepen in therapieën maargoed, je leest maar wat je lezen wil...het ga je goed.
Ja maar dat is jouw ervaring. Dat is niet de waarheid. Ik kan namelijk best spuien bij mijn 3e lijn. En wat is dit forum dan? 5e lijn? Kijk eens terug, er zijn dames die geïrriteerd reageren, er zijn dames die behulpzaam reageren, er zijn dames die je gevoel erkennen, en je kent niemand persoonlijk! zoveel mensen, zoveel verschillende meningen. Dat jij helaas nog niet de juiste mensen tegen bent gekomen, dat is jammer. Maar als je thuis blijft wachten dan gebeurt dat ook niet. Snap je? Dat is wat iedereen je wilt duidelijk maken. Kop op meid!