Laatst in het park waren wij aan het picknicken. Na een tijdje komt er nog een gezin die een paar meter verderop gaat zitten, de jongens die er bij horen (8-10 jaar) gaan voetballen en schieten keihard met de bal op en neer. Elke keer rakelings langs ons heen. Ouders doen niets.. Na vijf minuten ballen schieten ze hem dus 'per ongeluk' tegen m'n middelste dochter aan. Gelijk knalrode plek op dr wang en huilen.. ouders zeggen wederom niets dus toen ben ik boos geworden en uitgelegd dat ze beter wat verderop kunnen voetballen. Én toen zeiden die ouders dus wel wat. Waar ik t lef vandaan haalden om tegen hun kinderen te praten. Ik ben altijd opgevoed met het gezegde 'It takes a village to raise a child'. Vind het dus prima als anderen mijn kinderen aanspreken op onbehoorlijk gedrag als ik er niet ben of iets niet zie. Mogen vreemden jouw kinderen terechtwijzen?
zelf zou ik na de ouders zijn gegaan om dit te zeggen. Zou het zelf niet fijn vinden als mijn kinderen werden aangesproken waar de ouders bij zijn. Wij zijn tenslotte de ouders. Maar als ze daar niks mee doen zal ik weg gaan.
Bizar dat de ouders zo reageren terwijl jij door hun kinderen een huilend meisje hebt. Ik zou er dus ook zeker iets van tegen de kinderen hebben gezegd! Mijn kinderen mogen absoluut door andere terecht gewezen worden. Kinderen kunnen de gevolgen van hun acties niet altijd over zien en als een andere ouder daar iets van zegt zal het een reden hebben, dus heb ik daar geen probleem mee.
Als ik erbij ben ga ik ervan uit dat mensen mij eerst aanspreken. Als ik het niet merk dat mijn kinderen wat gevaarlijke doen (bijvoorbeeld naar water lopen terwijl ik net met een ander kind bezig ben) vind ik het heel fijn als iemand even ingrijpt. Als ik niet in de buurt ben, ga ik er zelfs vanuit dat ze soms door anderen worden gecorrigeerd. In dit geval zegt het feit dat de ouders in het geheel niet reageerden op hun zoons natuurlijk al genoeg. Zij voeden zelf niet op en zullen er dus ook niet mee akkoord gaan als een ander het wel doet.
Zolang het netjes en respectvol gebeurd dan mag dat best. Dus niet, Hee! Kan je niet ff ergens anders gaan voetballen?!
Dat. En ook afhankelijk van waarop. In het geval van ergens voetballen en niet uitkijken voor andere kinderen, zou dat zeker (op een nette en respectvolle manier) mogen. Al zou ik ze dan zelf ook wel aanspreken als ik erbij zat.
Ik spreek ook de kinderen aan. Waarom zou ik in vredesnaam naar de ouders gaan? Die staan erbij en zien het en hebben dus ruim de tijd gehad om in te grijpen, maar doen het niet.
Maar waarom zou iemand je kind aan moeten spreken terwijl jullie als ouders erbij staan? Dan heb je toch zelf al ingegrepen?
Mee eens. Als het maar op een respectvolle manier gebeurd. Niet dat ze naar mijn kinderen gaan schreeuwen of boos worden. Maar ze mogen best door anderen terecht gewezen worden als ze stout zijn. Dat doe ik zelf ook bij andere kinderen. Zoals laatst bij schoolkorfbaltoernooi van mijn dochter. Een van de jongens was de hele tijd aan het klieren, luisterde niet en liep overal tegen aan te schoppen (stoelen, pionnen). Moeders stond er bij en keek er naar. Deed niks. Dus ik heb er zelf maar wat van gezegd, moeders deed nog niks. Duidelijk gemaakt dat hij zo dingen kapot maakt, en dat hij er mee moet stoppen. Als hij ergens tegenaan wil schoppen doet hij dat maar tegen zijn eigen tas.
Ja graag zelfs! Ik wil dat mijn kinderen zich gedragen. Als zij zich misdragen dan mogen ze daar op aangesproken worden.
Ik spreek andere kinderen aan op hun gedrag als ik dat nodig acht en heb er geen problemen mee als een ander dat bij mijn kinderen doet. Ik zie niet alles. Het kan natuurlijk zijn dat ik het niet (helemaal) eens ben met de correctie die mijn kind krijgt, maar ik zou dan niet uitvallen naar de ander. Mijn kinderen worden er namelijk niet slechter van als ze eens worden aangesproken door een vreemde op hun gedrag. Leren ze van. Niet iedereen denkt hetzelfde en heeft dezelfde grenzen. En daar moeten ze ook respect voor hebben. Misschien hangt het er trouwens ook vanaf waar je woont. Ik woon ik een klein dorp en hier is de sociale controle hoog, mensen aanspreken is normaal. Kinderen aanspreken op hun gedrag ook.
Aanspreken wel, boos worden niet. (Al snap ik dat dat in sommige situaties gebeurt, maar dan liever mij aanspreken)
Nou dat zou dus exact mijn reactie zijn als ze een bal tegen mijn kind aanschoten! Waarom mag dat niet zo Hier werd mijn oudste in monkeytown zo door 2 kereltjes in een rek naar beneden gegooid, ik zat erop te kijken. Hell no dat ik dan beleefd ben, heb gezegd/ geroepen dat hij 2 tellen had om beneden te komen en dat ik anders naar boven kwam. Kom nou toch! Edit: ik lees nu nog meer reacties dat een ander niet boos mag worden op hun kinderen als ze iets doen dat niet door de beugel kan?? Wow ik snap nu waar al die verwende prinsjes en prinsesjes vandaan komen. Als mijn zoon met voetballen een ander kind raakt mag die echt stevig aangesproken worden.
Nou echt hoor. Zo heb ik ooit ruzie gehad met een vrouw.. er stonden 2 kids van een jaar of 10 langs de weg en die gooide met hele harde sneeuwballen en steentjes naar auto's. Dus zo ook mij auto. Ik heb toen mn auto stil gezet en mn vriend stapt de auto uit en die kids zetten het op een rennen. Dus mn vriend rent er achteraan om ze aan te spreken. Een vrouw die dit zag gebeuren was zo boos dat wij dit deden. Nou sorry hoor maar als door het gooien een automobilist een kind had aangereden was het ook niet goed..
Natuurlijk mag mijn zoontje aangesproken worden op z'n gedrag, graag zelfs...ik zie een hoop maar niet alles natuurlijk. Dat iemand 'per ongeluk' een bal tegen iemand aanschiet of dat iemand bewust je kind uit een rek gooit in de binnenspeeltuin vind ik wel een verschil, zou denk ik in beide gevallen zo gereageerd hebben als hoe jullie gedaan hebben...dus op wat voor toon het gebeurd ligt geheel aan de situatie. Ik vind het overigens zelf soms best lastig andere kinderen aan te spreken op hun gedrag
Ligt aan de situatie. In principe wil ik zelf toch wel de kans hebben om mijn kinderen eerst zelf terecht te wijzen. Maar als ik iets niet zie of er niet bij ben, vind ik het prima als ze aangesproken worden. In jouw situatie vind ik dat je toch echt die kinderen aan kan spreken. Als de ouders dat zelf hadden willen doen, hadden ze daar al genoeg tijd voor gehad. Ik had ook tegen die ouders gezegd als zij niet willen dat ik hun kinderen aanspreek ze er maar voor moeten zorgen dat hun kinderen geen bal tegen mijn dochter aanschieten. Dat ze ze niet eerder zelf al aanspraken, zegt eigenlijk al genoeg... Laatst hadden buurtjongetjes de schoenen van mijn dochter in een buitenprullenbak 'verstopt'. Toen ben ik toch wel even goed boos geworden. Het moet wel indruk maken anders gebeurt het zo weer. In dit geval heb ik ze ook gewaarschuwd dat ik, als het ooit weer zou gebeuren, naar hun ouders zou stappen. Pure bluf natuurlijk, aangezien ik niet zeker wist of ouders wel adequaat zouden gaan reageren. Maar aan de reactie van het ventje te zien, wilde hij niet dat ik naar zijn ouders ging (gelukkig ) en is het tot nu toe niet meer gebeurd.
In dat geval zou ik ook zeker dat kind aanspreken en ik vind het niet erg als mijn kinderen aangesproken zouden worden.
Exact dit. Al probeer ik zelf al te voorkomen dat mijn kind een last is. Maar anders mogen ze dat zeker doen!
Absoluut mogen vreemden mijn kinderen aanspreken op gedrag als zij zich misdragen en ik of mijn man het niet direct in de gaten hebben!