Ik heb 2 kinderen waar ik dolgelukkig mee ben, zij zijn er allebei dankzij de medische malle molen. M'n oudste dmv icsi ( 1e verse terugplaatsing raak), m'n jongste is er dmv cryo ( ook meteen raak). Nu ben ik weer de mmm ingegaan omdat we nog graag een derde kindje zouden willen. Bedankt voor het lezen alvast: Ik had nog 2 cryos over, die zijn 16 mei ontdooit, maar helaas is dit niet goed gegaan; cryos deden niets meer. We hebben nu de keus om een nieuwe icsi behandeling te beginnen, maar wat haal ik me op de hals? Moet ik niet gewoon tevreden zijn met wat ik heb en me volledig op deze kinderen richten ipv ook bezig te zijn met spuiten, echo's, punctie en daarna de wachtweken? Omdat het weer een nieuwe behandeling na een zwangerschap is, en het 2 jr geleden is mijn laatste terugplaatsing, moet ik eerst opnieuw intakegesprekken hebben, waarna ik ingepland kan worden voor een punctie. Dit "kost" toch weer een aantal mnd voordat ik mag/kan beginnen. De wens is zo sterk, en we zijn nu eenmaal aangewezen op het ziekenhuis, dus als we het niet doen, komt er sowieso niet nog een kindje. Het is nu zo mijn gevoel tegen mijn verstand; wil het heel graag maar? Moet ik niet gewoon blij zijn met wat ik heb en accepteren dat een derde er niet inzit? Weet het gewoon even niet..
Hee meid Ik kan niet uit ervaring praten over de mmm want dat heb ik nooit gehad. Maar wel de wens voor een derde kindje Eenwens die is uitgekomen, mooier en liever dan ik had kunnen dromen. Wat ik ook weet is dat de wens voor een derde kindje net zo sterk kan zijn als voor een eerste. Bij ons misschien zelfs de sterkste wens (bij de eerste wisten we natuurlijk nog niet echt hoe het zou zijn, de tweede was een soort logisch vervolg en de derde de meest bewuste keuze) Maar.. de derde vond ik ook veruit de zwaarste zwangerschap met al twee kleintjes. En ik vind het nu ook heel erg druk! De uitspraak 'de derde doe je er even bij' ik weet werkelijk niet waar mensen dat vandaan halen hoor! Hoe leuk ik ze ook allemaal vind en hoe blij en dankbaar ik ook ben met drie prachtige gezonde kinderen. Maar man wat is het af en toe zwaar! Dus dat is ook iets om af te wegen. Veel geluk met de beslissjng
Hoi miamaria Ik zit nu op wachtdag 10 na een icsi behandeling voor een derde kindje . Mijn kinderwens is ook erg sterk. Mijn dochter is geboren uit icsi 33 e terugplaatsing was raak en mijn zoontje is spontaan gekomen in 2010. Heb gister een test gedaan die was negatief , heb het idee dat ik nu 10 jaar later veel meer last heb van alles heb me er wel een beetje in vergist. Ik werd ook erg heen en weer geslingerd wel doen of niet doen ik was bang dat ik er spijt van zou krijgen als ik het niet zou doen. Groetjes Brigitte.
Ik denk dat alleen jullie dat kunnen bepalen. Uiteraard moet je blij zijn met de kindjes die je hebt! Maar als jullie echt sterk de wens voelen voor nog een kindje dan mag dat toch ook echt! Zelf geen ervaring met mmm, maar uiteraard hoef je daar je wens echt niet voor in te leveren. Ik kan me wel voorstellen dat de mmm fysiek en emotioneel super super zwaar is/ kan zijn. En dat dit een grote stempel kan drukken op je relatie en je gezin. Ik denk dat je samen met je man goed moet bespreken hoe ver jullie daarin willen gaan en hoe het voor jullie als gezin behapbaar blijft. Bij je andere kindjes ging het snel! Geen garanties natuurlijk maar wie weet is dat nu weer. Dus conclusie: Ja je "moet" blij zijn met wat je hebt, maar je mag ook zeker die wens hebben en de mogelijkheden onderzoeken en die stap zetten! Zolang het voor jou en je man goed voelt, dat is het aller belangrijkste
Zwaar lijkt me dat! Er komen ook heel wat emoties bij kijken he? Dat wel/niet gevoel herken ik. Ik dacht, toen mijn man eindelijk ook je zei voor n derde, 'wil ik dit echt of wilde ik gewoon weten of ik m'n zin kon krijgen'. Toen hebben we het ook echt weer even laten bezinken. En er uiteindelijk dus toch voor gegaan. Eerste ronde was ik al zwanger en toen heb ik toch ook nog best n paar keer gedacht 'help waar ben ik aan begonnen!' Maar moet je zien, wij hebben zoveel geluk dat ik makkelijk zwanger werd. Voor jou zit er nog een hele lading onzekerheid bij, en je hebt vast ook niet onbeperkt de tijd om te wachten. Veel succes!!
Als die wens er is zou ik zeker een kansje wagen. Ik ken meer dames die voor een derde gaan, dus kennelijk is het te doen en je kan altijd stoppen als het je te zwaar wordt. Zoals ik het zie wordt je redelijk 'makkelijk' zwanger van de mmm. (ik snap dat het krom kan klinken, maar puur vanuit mijn point of view ) ik vind een 100% score echt hoopgevend. Maar ik denk wel dat als je ervoor gaat je toch teleurgesteld gaat zijn als het niet lukt ook al twijfel je nu en heb je er nu een relaxte kijk op. Succes met je keuze
@Nellie4 : Komt ook bij dat ik denk, waarom zou ik nu nog een keer zoveel geluk hebben ( derde kind ), is toch bijna niet te geloven " 3 keer raak via mmm"?
Hoi, hier ook icsi nodig om zwanger te worden. Heb dus al een dochter van 4, een zoontje van net 2, en vanmiddag de terugplaatsing van een verse poging. Dit was mijn derde icsi poging in totaal, dus beide verse pogingen waren meteen raak. Cryos echter nooit gelukt, naja een werdt een miskraam nog voor de 6 weken zwangerschap. Maar wij twijfelden in t begin ook, maar nog voor wij wisten dat t zwanger worden niet natuurlijk ging, hadden wij al de wens om 3 kids te krijgen. En die wens bleef bestaan, ook wij moesten voor de nieuwe poging een gesprek hebben, en opnieuw zaadonderzoeken en alle bloedonderzoeken ook, maar wij vonden dat niet belastend.
Als de wens zo sterk is zeg ik doen.nu kan het nog. Wie weet krijg je onwijs veel spijt als je het niet doet. 1 maand prikken, punctie en wat echo's en dan hopelijk wat cryo's op voorraad. Dan is het 'ergste' weer achter de rug. Dan word het rustiger kwa ziekenhuisbezoek. De wachtweken zijn zwaar maar met je kids heb je gelukkig wel afleiding. Veel succes met wat je keus ook word.
Ik snap wat je bedoeld, ik had ook zo'n grote wens voor een derde kindje. Die is uitgekomen. Ook via mmm. En ben zo ontzettend blij met mijn 3 kinderen! Ik heb zelfs een wens voor de 4de kindje. Ik heb geen icsi maar prik wel hormonen iedere dag. Inmiddels een miskraam verder. Soms komt bij mij dat gevoel ook naar boven, wat haal ik mij op m'n hals... Maar mijn wens is zo groot, we gaan gewoon door. Succes met je keuze!!
Herkenbare gedachtes. We hebben ook vaak gedacht of we er wel goed aan deden, maar de wens was (vooral bij mij) zo ontzettend groot dat ik er alles voor over had. Wij hadden na 2 gezonde jongens (spontaan, zonder moeite) nog een zwangerschapswens. Helaas liep de weg ernaar toe deze keer anders. Na 2,5 jaar proberen stap naar het ziekenhuis genomen. Na zo'n 8 IUI pogingen en een mislukte ivf bleek de oorzaak een te lage amh waarde (wat duidt op vervroegde overgang) te zijn. Uiteindelijk ICSI moeten doen en de allerlaatste poging bracht ons die zo gewenste zwangerschap. Na ruim 5 jaar zwanger! En inmiddels is ons kleine wondertje alweer 10 maanden en haar broers van 9 en 7 zijn zo trots en blij met hun kleine zusje. We voelen ons echt rijk gezegend. Als die wens er is zou ik er echt voor gaan, anders gaan jullie misschien spijt krijgen. Iets waar ik ook bang voor was als we niet de MMM in waren gegaan. Succes en sterkte met het maken van jullie beslissing.