Jammer dat veel mensen niet goed lezen. Ik heb nergens gezegd dat schoonouders 1e lijns zijn. Dat maken julie ervan. Ik zie ze als 2e lijn namelijk omdat ze verder van je af staan. Ik heb bv gezegd dat ik al therapie kreeg toen ik nog gepest werd. We zijn nu ongeveer 20 jaar verder en sinds die tijd heb ik dus therapie gehad. Daarom zie ik daar geen heil meer in omdat het niet voldoende helpt. Verder helpt het mij echt niets om steeds te komen met termen als zelfmedelijden, schop onder kont, slachtofferrol enz. Daarmee wordt niet begrepen hoe mij situatie is. Wat mij wel zou helpen is iemand die mij helpt op een positieve manier door de positieve dingen van mij te zien. Steeds mij affakkelen op hoe ik ben en wat ik doe werkt dus averechts met alle gevolgen van dien. Er alleen uitkomen lukt mij dus niet al die jaren, Ik ben dus meer gebaat bij iemand die mij daarmee helpt, wat ik al eerder zei. Therapie helpt niet voldoende. Nu zijn jullie geen therapeuten maar ipv alles affakkelen zou het helpen je meer in de situatie te verplaatsen en op een aardige manier tips geven. Sommigen hebben dat wel gedaan gelukkig. Wat ik heel jammer vind is dat ik een paar post hebh aangegeven wat ik van plan ben t e doen. Daar reageert niemand op. Ipv hier positief op te reageren wordt ik nog steeds afgefakkelt. Dit gaat echt niet helpen, werkt vooral averechts met alle gevolgen van dien.
Wat jammer is, is dat je alle begripvolle en behulpzame posts "affakkelt" met "werkt niet, gaat niet werken en zal nooit werken"...
Overigens was het zo bij die brunch waar ik iedereen over valt dat ik dan niet van mijn gezin kan genieten zo dat mijn man niets zeg en maar voor zich uit zit te kijken. Dat is ook niet gezellig en dan mis ik dus mensen om me heen. Als ik dan verder allemaal families om me heen zie die het gezellig hebben samen, dan is het gemis van bv mijn vader alleen maar groter. Maar daar zullen jullie ook wel weer een antwoord op hebben dat het toch weer mijn eigen schuld is enz.
Dat heb ik dus niet gedaan want ik heb een paar post geleden gezegd wat ik ging doen. Dus dan heb ik niet alles aan de kant gezet. Maar dat wordt helaas niet gezien.
Het enige wat ik lees is dat je op een forum gaat kijken? Ik vind het erg jammer dat meerdere mensen aangeven dat ze dingen herkennen en hoe ze daarmee omgaan en zich dus heel kwetsbaar opstellen en dat jij dan precies doet wat je anderen kwalijk neemt, ze affakkelen, en ze kwetsen. Als voorbeeld mezelf, ik bied zelfs aan om met je af te spreken omdat ik merk dat je zo in de put zit. En van jou komt, ja, maar jij hebt wel een familie, jij hebt wel je zus. Als ik dan vervolgens probeer je aan het verstand te brengen dat mijn familie echt niet is wat jij mist en dat je beter kunt ophouden met vergelijken, neem je niet eens meer de moeite op me te reageren. Weet je hoe lang ik bezig ben geweest om mijn berichten te schrijven? Het valt niet mee persoonlijke dingen op een forum te schrijven om iemand te helpen. En als het dan vervolgens zo afgebrand wordt allemaal, dan is dat best kwetsend ja. Het gras is niet altijd groener, als ik vanuit mijn perspectief hetzelfde als jij zou doen, zou ik het volgende tegen je zeggen: "kom op zeg, jij mag niet klagen, jij kunt tenminste gaan brunchen met je gezin, dat is hier onmogelijk, als je ook een kind met beperking hebt waar je nergens mee naar toe kunt, dan mag je pas klagen" Dit is wat jij doet tegen iedereen hier, want je zegt: jullie hebben het niet moeilijk, want jullie hebben een 1e lijns familie. Beide reacties slaan nergens op. Ja, het is rot dat je zo weinig mensen om je heen hebt, maar dat zegt absoluut niet dat anderen het dan zoveel makkelijker hebben. Als je wilt dat andere mensen met je meeleven en begrip voor je opbrengen (wat iedereen hier probeert), zou het je sieren dat andersom ook te proberen.
@cat2 ik zie hier nu 15 pagina's met tips, ervaringen en erkenning en herkenning voorbijkomen. En werkelijk op alles heb jij een negatief weerwoord. Het ligt dus degelijk bij jouw instelling. Dat je gepest bent en geen directe familie hebt is heel naar. Dat is hier ook al meerdere keren benoemd en erkend. Maar de vraag is wat je nu gaat doen. Als je man stil is tijdens de brunch, zorg je toch dat jullie onderwerpen hebben om over te praten? Waarom was hij zo stil? Is dat altijd zo? Praten jullie wel goed samen? Jeetje, ik zou echt meer investeren in de relatie met mijn eigen vent dan blijven dromen over een Friends-situatie met 'eerstelijns netwerken'! Het eerste is JOUW realiteit, en ik zou daar dankbaar voor zijn. Het tweede bestaat niet, bij niemand niet! Niemands leven lijkt op een sitcom. Je hebt geen eerstelijn. Je gaat dat nooit hebben. Ga jij daar je hele verdere leven door laten bepalen? Terwijl je gewoon ZELF verantwoordelijk bent voor je eigen geluk? Wat in het verleden is gebeurd, kan je niet veranderen. Maar je kan je toekomst wel richting geven! En genieten van het heden! Met man en kind! Begin er vandaag nog aan!
Er is maar een iemand die verantwoordelijk is voor jouw geluk, dat ben je zelf. Ik heb in mijn leven hele vervelende dingen meegemaakt met als start vreselijk gepest mijn hele basisschool periode lang, vechtscheiding van ouders, eigen scheiding en de plotselinge dood van mijn moeder. Hiertussen is het ook niet rooskleurig geweest. Maar om mijn leven te laten verpesten? Dacht het niet!! Er zijn onnodig veel jaren verloren gegaan. Door mijn scheiding en het verlies van mijn moeder heb ik alleen maar meer drive om van mijn leven te genieten. Deze dag kan nl zomaar je laatste zijn. Ik zie veel begrip en tips voorbij komen maar je slaat alles in de wind. Geef jezelf een schop onder je kont, begin klein.... probeer bewust van kleine dingen te gaan genieten en maak die momenten steeds groter. Zorg ervoor dat je metvje eigen gezin gelukkig bent en je zal zien dan komen vriendinnen vanzelf. Als dat balletje eenmaal gaat rollen dan komt het goed. Het kan niet van de een op andere dag ineens perfect zijn, dat gaat met kleine stapjes vooruit en soms een terug. Ik kwam van ver, heb nu een lieve vriend en samen met mijn kids een heerlijk leven. Een heerlijke baan en leuke vrienden. Niks is aan komen waaien hiervoor moet je uit je slachtofferrol stappen en gaan schijnen.
Helemaal eens met @MamavanLieverd , lees haar berichten nog maar eens door, TS. En ook die van anderen. We willen allemaal dat je weer gelukkig bent, en een aai over de bol is niet iedereens aanpak, maar dat is oké, iedereen is anders. Probeer dat ook te zien. Mensen bedoelen het echt goed, ze proberen je te begrijpen en ze proberen je te helpen. Pak de dingen uit de berichtjes die je helpen, laat de dingen achterwege waarvan je weet dat ze niet van toepassing zijn. Spreek uit dat A een goed idee is en dat B je wellicht wel kan helpen in plaats van dat C niet werkt en D onzin is. Richt je op het positieve!
Cat het is zo simpel. Er is een opsomming van problemen. Veel mensen geven tips maar jij blijft alles heel zwart/wit bekijken en haalt het negatieve eruit. Je doet niets met het positieve. Je schuift alles weg onder de lijnen maar doet er niets mee. Nogmaals kan niet bestaat niet als je tenminste echt wilt dat er iets veranderd! Paar punten hoop dat je inhoudelijk wilt reageren. 1. 1e lijns familie heb je niet. Dat is een groot gemis! Maar 1e lijns familie krijg je niet terug! Dus wat wil je doen? Over dit gemis heen komen of er in blijven hangen? In beide gevallen komt die 1e lijn niet terug maar in 1 van de 2 gevallen word je wel weer gelukkig. 2. Je mist het hebben van een vriendin! Die 2e of 3e lijn van je word en waar je alles mee kan bespreken ook negatief? Wil je je situatie zo veranderen dat die vriendin er komt? Dan zul je contacten op moeten gaan doen. Je kan roepen dat iedereen je afwijst maar daar verander je de situatie niet mee. Je komt hier over op mij als iemand die alles beter weet en het glas altijd half leeg ziet ipv half vol. Daar staan mensen bij het aangaan van nieuwe vriendschappen niet op te wachten. Dus of je werkt aan jezelf en gaat het sociale leven in of je blijft die vriendin missen en wederom eindig jij dan ongelukkig. 3. Je bent gepest en hebt daardoor problemen mensen te vertrouwen. Je hebt van alles geprobeert om je wat beter over jezelf te voelen maar niets leek te werken. Dan kun je opnieuw van alles gaan proberen in de hoop dat het nu wel wat doet en dat je je beter gaat voelen. Of je kiest ervoor om te blijven roepen het werkt niet maar dan weet je zeker dat je ongelukkig blijft en je problemen uit het verleden je blijven belemmeren. 4. Je schoonouders. Zijn geen fijne mensen in omgang. Je kunt ze niet veranderen. Dat zullen ze zelf ook niet doen voor jou. Je kunt ervoor kiezen geen verwachtingen meer van ze te hebben. Je er bij neer te leggen hoe ze zijn of zelfs het contact geheel te verbreken zodat ze je geen pijn meer kunnen doen / niet meer aan kunnen vallen. Of je kiest ervoor om het zo door te laten modderen en wederom word jij ongelukkig in deze situatie. Begin je het patroon te zien? Je hebt je geluk in eigen handen! Je kunt zelf keuzes maken om gelukkig te worden! Maar als jij bij alles blijft roepen dat het gewoon zo is, dat niemand het begrijpt, en dat niets werkt word je zeker niet gelukkig! Nogmaals ik hoop dat je inhoudelijk wilt reageren op de keuzes die je hebt ipv overal excuses voor te verzinnen waarom niets kan en niets lukt.
En bedankt he, ik kom met een zooi tips die je allemaal afbrand, niets is goed.. ik wens jou heel veel succes met het verknallen van je eigen leven door alleen anderen de schuld te geven en gewoon te weigeren je echt in te zetten.. hoop dat je dochter jouw gevoelens en houding niet van je overneemt, anders krijgt zij dezelfde problemen. Maar dat boeit je blijkbaar echt niets aangezien je blijft zwelgen in je eerstelijns ellende.
Ik heb de laatste pagina's even snel door gescrold maar bleef steeds herhalingen lezen. TS jij voelt je niet begrepen en niet geaccepteerd door andere om je heen. Doordat je steeds negatieve dingen hoort, denk je dat je zelf niets waard bent. Ik lees ook steeds die lijnen... stap daar vanaf. Familie kun je niet kiezen, vrienden wel Ik heb vriendinnen die veel over mij weten. Als ik in lastige tijden zou zitten, zou ik als eerste naar mijn vriend gaan en hierna naar mijn vriendinnen. Die weten veel over mij. Je hebt positiviteit nodig en dat je zelf ziet dat het leven niet negatief hoeft te zijn. Enkele tips die je misschien kunnen helpen om wat kringen op te bouwen. - Ga met je kindje een dagje weg naar een indoorspeeltuin bijv. Of een speeltuintje in de buurt. Daar zijn zoveel moeders en wie weet kun je een gesprek beginnen. Vast meer moeders die er alleen zijn of die je tegen komt als je met je kindje ergens aan het spelen bent. Begin gewoon een praatje. Heeft de ander er geen zin in, maakt niet uit. Ligt niet aan jou maar aan haar. bekijk het van de goede kant. -Ga in de omgeving op zoek naar moeders die het leuk vinden om een keer een kopje koffie/ kopje thee te doen. Je meisje is van 2014 zie ik. Zit ze op de psz? Kdv? -Help mee met activiteiten in de buurt, of ga een keer op bezoek bij de buren. -Meld je aan bij de buurtvereniging ( als die er is ) Je hebt mensen om je heen nodig om af en toe te ventileren. Weg uit die negatieve spiraal. Werk je? heb je collega's waar je goed mee overweg kunt? Nodig ze een keer uit. Wat betreft je schoonfamilie... als ze je echt zo hebben gekwetst en je hebt dit al vaker aangegeven, ga niet bij de pakken neer zitten. Niet iedereen hoeft je leuk en aardig te vinden. je bent wie je bent. Jullie kunnen je best voor elkaar doen maar als het van 1 kant komt heeft dat geen zin. Behandel iedereen zoals je zelf behandeld wilt worden. Staat het je niet aan wat de ander doet, prima toch. maar dan weet je wel dat dit niet de juiste personen voor je zijn
Dat heb je niet gelezen. Ik heb niet alleen gezegd dat ik op een forum ging kijken. Ik heb meer gezegd maar daar reageert niemand op. Ik was vandaag weg. Ik heb alleen snel gereageerd vandaag op de reacties zelfmedelijden slachtoffer rol enz omdat ik dat niet terecht vind. Ik dacht vandaag nog dat ik nog op jouw moest reageren omdat je had aangeboden af te spreken. Dat moest dus nog komen want dat was aardig van je. Wat jij zegt tegen mij dat doen anderen hier ook bij mij. Bagatelliseren. Sorry maar ik denk nog steeds dat er een groot verschil is tussen het hebben van wel of geen 1e lijn.
Dan heb jij dus ook niet goed gelezen en word ik onterechte verwijten gemaakt helaas. Mijn man heeft iets waardoor hij altijd op zichzelf gericht is. Daarom is dat niet altijd gezellig. Ik heb nergens gezegd dat ik 1e lijn wil krijgen. Dat maken anderen ervan helaas en krijg ik weer verwijten. Ik heb geen 1e lijn en vind dit een te groot gemis.
Dat doe ik toch ook kleine dingen oppakken. Maar dat leest dan weer niemand er krijg ik alleen verwijten onterecht ipv een aardige reactie
Zo n reactie dus. Zou het helpen denk je zulke verwijten? Volgens mij had ik van jou juist iets opgeschreven om te gaan doen.
Je hoeft je niet te verdedigen, al krijg ik de indruk dat je dat liever hebt dan iets te doen met de tips. Jammer dat je het niet gezellig vond, maar bij een brunch zou ik dan proberen te genieten van het lekkere eten, hoe mooi de zon door het raam schijnt of gewoon de sfeer in het algemeen. Het gaat echt om genieten van de kleine dingen. Je kan zo'n groot eerstelijns netwerk hebben, als je niet tevreden bent met wie je bent en als je niet kan genieten van de kleine dagelijkse dingen ben je geen tevreden en gelukkig mens. Ook al heb je vier zussen om alles mee te delen, een broer die klusjes voor je doet en de liefste ouders die elk moment kunnen oppassen. Zonder tevreden te zijn doet dit namelijk helemaal niks.