Dat vind ik niet. (Ik kan me nu ook 'afgefakkeld' voelen doordat jij mijn mening en gevoel afdoet als onzin. Maar dat doe ik niet, want het is mijn mening en mijn gevoel en daar sta ik achter.)
Probeer dan er gewoon een leuke dag van te maken, zoals ik je reacties nu lees lijk je te zwelgen in zelfmedelijden. Ja ik vond/vind het ook wel eens moeilijk dat onze families ons voor de feestdagen niet uitnodigen, maar goed soms moet jezelf het heft in handen nemen. Heb jij je schoonouders of andere mensen uit je schoonfamilie wel eens uitgenodigd voor de feestdagen? Kijk je kunt zelf ook de hand reiken, ik kan ook niet denderend met mijn schoonfamilie maar nodig ze gerust wel eens uit voor de feestdagen. Tegen mij is gezegd door een maatschappelijken dat je de mensen niet kunt veranderen maar dat je zelf moet leren accepteren dat ze anders zijn dan jij.
Nee hoor. Dat is echt waar. Maar daar moet je wel meer zelfvertrouwen voor opbouwen. Dus als je daarmee begint. Zet je al een grote (belangrijke) stap!
Hier in huis kraken ze alles af hier in huis inclusief onszelf en praten niet tegen ons. Dus daar zijn we mee gestopt met uitnodigen.
Nogmaals als je eerst kijkt hoe je zelf reageerde. Misschien dat je dan snapt wat iedereen hier bedoelt.
Lieve Cat, ik denk dat het verstandig is dat je even afstand neemt van deze topic. Je voelt je op dit moment waarschijnlijk heel erg in een hoek gedrukt omdat de posts voor jouw gevoel heel aanvallend en negatief zijn. Mijn advies: ga iets leuks doen voor je straks naar bed gaat, probeer er niet teveel over te piekeren, laat het topic dit weekend het topic en kijk er dan bijvoorbeeld maandag weer naar. Want echt de meeste mensen bedoel het echt goed met je. En mocht je er echt niet meer uitkomen dan kun je het ook laten sluiten.
Maar het kan dat iemand anders dat anders ervaart. Net als dat andere mensen hun posts misschien ook anders bedoelen dan dat jij ze ervaart.
Leer voor je zelf op te komen als ze zeggen wat een lelijke bank, dan zeg jij nee JIJ VIND hem lelijk IK VIND hem leuk! Het stopt vanzelf. Praat gewoon tegen hun, als ze je negeren en praat anders gewoon harder tegen ze. Als ze dan zeggen ik hoor je wel dan zeg jij gewoon o ja je antwoord niet dus ik praat maar wat harder.
Niemand fakkelt je af op je karakter. Of bedoel je dat hoe je je nu voelt door je karakter komt? Dan geef je dus eigenlijk aan dat je er niets aan kan doen omdat je nu eenmaal zo bent. Dat kan, maar je kan ook buiten je comfort zone treden om iets voor elkaar te krijgen.
Je wordt niet persoonlijk afgefakkeld! Ik lees alleen maar berichten die erop gericht zijn jou te helpen, die tips geven. Maar je ziet het niet en ziet alles als een aanval. In echt, menselijk contact is het ook niet altijd positief en gezellig. Je kan ruzie met iemand krijgen, je moet je openstellen en kan dan gekwetst worden etc. Maar dat is menselijk contact. Ik krijg de indruk dat je op zoek bent naar vluchtige, oppervlakkige contacten. Waar je je goed bij kan voelen omdat je dan ergens bij hoort. Daar is niets mis mee, natuurlijk. Maar jij verwacht dat die contacten al jouw persoonlijk leed zullen oplossen. En dat is niet zo, dat gaat niet zo zijn. Daarom zit je vast. Zie dit eerst onder ogen.
Ik heb vaak tegengas gegeven en voor onszelf opgekomen maar dat helpt niet. Ze schreeuwen ook echt tegen ons enz. Zij mogen alles zeggen (beledigen) maar andersom worden ze extreem kwaad. Het is een gebed zonder eind. Prof bemiddeling heeft dit ook aangegeven.
slachtofferrol, schop onder kont en andere opmerkingen die ik zo even niet uit mijn hoofd weet maar die gewoon kwetsend zijn. Mijn karakter is nu eenmaal zoo dat ik niet veel initiatief neem bv of afwachtend ben.
Ok, maar als je contacten mist en je er iets van wil maken zal je iets moeten doen. Afwachten tot iemand spontaan je vriendin wil worden gaat niet werken. Iedereen probeert je alleen maar te helpen en iedereen doet dat weer anders. Lijkt soms niet aardig maar zachte heelmeesters maken stinkende wonden