hoe zou je hierop reageren

Dank je @twinkle star! Ik ben me er van bewust dat het zeker niet makkelijk is in het begin. Dat was het bij mij ook niet. Ik heb ook jarenlang therapie gehad om dingen te verwerken, mezelf te leren kennen en zekerder te worden. En dat was soms confronterend en ook regelmatig heel moeilijk, maar ben wel blij dat ik het heb gedaan. Het heeft er voor gezorgd dat ik nu gelukkig ben ondanks alles wat er aan de hand is en er ook voor anderen kan zijn. Ik heb geleerd te kijken naar de positieve dingen en echt naar mensen te luisteren. Mijn gezegde: het leven is een feestje, maar je moet wel zelf de slingers ophangen! Therapie en inderdaad de knop omzetten heeft de rest van mijn leven zeker beinvloed, ik sta nu bekend als iemand waar je met zowel problemen als leuke dingen terecht kan. En zowel in prive als werk (ik ben arts) komt dat alleen maar van pas!

 

Dit topic heeft mij ook vreselijk geraakt, maar volgens mij heeft TS mij geblokkeerd want ze reageert op geen enkele vraag of advies meer van mij.

Het leven is zo mooi, ik wordt er verdrietig van dat TS dit niet kan laten zien aan haar dochtertje. Mijn moeder was vroeger ook zo, maar dan na het overlijden van mijn zusje. Hoewel mijn ouders heel veel van mij houden heb ik een moeilijke jeugd gehad vol met verdriet. Mijn moeder zag de pracht ook niet meer in het leven en eerlijk gezegd kan ik me dat bij haar wel begrijpen, je kind verliezen is niet niets.

Je dochtertje zal het aan jou merken, dat je jezelf niet veel waard vind en dat zal zijn weerslag op haar hebben. Je bent het wel waard, je dochtertje is het waard om een sterke moeder te gebben. Waarom dringt dat nou niet tot je door en doe je er wat mee.

 

Moontje wat verdrietig voor jou en jouw familie dat jullie dit hebben moeten meemaken. Ik vind het erg knap hoe jij hier mee omgaat, zeker met ass dat dit niet makkelijker maakt. Dikke knuffel.

 

Ik heb het hele topic doorgelezen en er zijn al zoveel goede tips gegeven welke niet binnen lijken te komen.

Ik moest heel erg aan dit liedje denken, misschien opent dit je ogen:

 

Ok Cat dit is mijn laatste reactie in deze topic, want het begint toxic te worden:

Meid wat vreselijk erg wat je allemaal hebt meegemaakt. Je hebt het heel erg zwaar en heel veel mensen zijn tegen je. Altijd negatief zijn zou geen enkel probleem moeten zijn, want jouw leven is niet leuk zonder 1e lijn en met schoonouders die niet leuk zijn.
Andere mensen kunnen zich niet voorstellen hoe moeilijk jij het hebt en doen geen enkele moeite om je begrijpen en dat is heel vervelend voor je.

Ik hoop dat ik het zo goed beschreven heb en wens je heel veel succes in je verdere leven.

 

Wat wil je nou horen? Dat je een heel zwaar leven hebt? Waarom in vredesnaam? Waarom zou je dat in vredesnaam willen horen? Dat wil toch niemand horen? Dat is toch alles behalve motiverend?

 

En voor degene die het niet begrepen hebben, ik was SARCASTISCH in mijn bovenstaande post.

 

Niemand heeft gezegd dat het wel meevalt!
Dat verzin je nu echt zelf hoor. Ik denk dat je de werkelijkheid een beetje kwijt bent cat. Dat bedoel ik niet naar, daar is iets waar ik met een depressie ook vaak tegen vecht.
Je hoeft je daar niet voor te schamen maar je moet er wel nogmaals professionele hulp voor zoeken denk ik want je komt hier niet alleen uit.

Iedereen heeft hier al gezegd dat het zwaar is voor je. Maar waarom wil je dat blijven horen? Je blijfy maar van die verdedigende antwoorden geven en wij proberen juist je ogen te openen!

Er zijn vanmorgen nog een heleboel tips gekomen maar je reageert alleen maar op de stukjes die jou niet aanstaan.

Zo sla je antwoorden met persoonlijke emotie en bruikbare tips zo in de wind en daarmee kom je echt niet aardig over.

Ik denk dat dit ook een mooie afspiegeling is hoe jij in het echte leven bent. Je kijkt naar de dingen die je mist en niet leuk vind...de rest zie jij gewoon niet meer. En ja..dat is vervelend.

 

Iedereen wilt jouw helpen! En jij wilt dat niemand jouw kwest, maar mag dat wel bij andere doen? Want jij bent zo verschikkelijk zielig? Meid ik wil je graag helpen, ik wil je laten zien dat het leven niet alleen maar ellende is. Net zoals ieder ander die reageerd! Maar meid jij wilt wegzwellen in je eigen verdriet. En dat is je goed recht, het is jouw leven. MAAR ik vind dat je verplicht bent aan je dochter te laten zien dat het leven mooi kan zijn. En dat Jij daar ZELF je best voor moet doen. Zodat teminste je dochter een mooie toekomst tegemoed gaat!

 

Ja dat denk ik ook. Dit is gewoon weer een flashback van het vorige topic van haar.

Het is trekken aan een dood paard. Jammer van iedereens moeite. Maar soms kan je maar beter stoppen.