Dan moet je de afgelopen 25 pagina's eens LEZEN!!!!!! En nee, ik ben niet aardig meer nu. Kan het niet meer opbrengen. De groeten!
Op dat lijstje na heb ik jou nergens zien vertellen wat je allemaal doet. En we hebben steeds tips gegeven en ook al 100000x gezegd dat het zwaar is. Maar jouw beeld is vreselijk vertroebeld
Ik ook..ajuu paraplu. Iemand die niet geholpen wil worden kan je ook niet helpen. Het lijkt inderdaad op Lanalanalana praktijken.
Dank je wel... mijn psycholoog is ook gewoon heel optimistisch en eerlijk. Toen ik hoorde dat ik ASS had stortte alles even in, sociaal gedrag is voor mij vaak heel verwarrend en soms voel je je gewoon heel alleen. Dit zal dus nooit gaan veranderen, maar ik blijf het proberen, hoeveel energie het ook kost. Ik werk ook met kinderen met ASS en probeer ook uit te dragen dat je je ASS voor je moet laten werken. Ik ben creatief, oprecht, werk hard, kom altijd mijn afspraken na.. heb hele goede ideeen (uitvoering is wat minder ). Tuurlijk baal ik er van, ik ben vaak overprikkeld en moet dan echt in het donker gaan liggen en kan dan echt niets meer.. maar er is zoveel moois om van te genieten... Ik zou zo graag willen dat TS dit ook zou kunnen zien.
Niemand zegt dat het meevalt wat je mee maakt. Iederee probeert je in te laten zien dat je daar niet in moet blijven hangen. Ik ga het je nog 1x zeggen; Ik ben vroeger vreselijk gepest Mijn ouders zijn dmv van een vreselijke vechtscheiding uit elkaar gegaan. Waarna mijn vader is gaan drinken en ik deze zorg hem moeten dragen. Ben zelf gescheiden van een narcistische man die het me nu twee jaar later nig steeds erg moeilijk maakt. Ik ben mijn moeder op traumatische wijze plotseling verloren een jaar geleden. WIL JE MET ME RUILEN? Ik kan je oprecht zeggen dat ik ondanks deze volgens jou schijnbaar kleine "probleempjes" in mijn leven, DE GELUKKIGSTE PERSOON OP AARDE BEN!
Waarom zouden wij? Je doet het zelf ook niet... benoem eens 10 dingen in je leven die mooi zijn / goed gaan en schrijf ze hier eens op. Lukt je dat?
@twinkle star Wat knap van je dat je zo gelukkig in het leven staat. Petje af! Als ik me weer eens doodongelukkig voel dan besef ik me met dit soort verhalen wat een geluk ik heb gehad.
Lief dat je dit zegt maar zo voelt het niet. Voor mij is heel normaal. Sommige mensen worden ernstig ziek en overlijden, ik mag leven en heb een keuze op weke manier ik dat doe. Je leeft maar 1x en daar moet je optimaal van genieten. Ik had twee keuzes, depressief worden en blijven (zit in de familie) of mezelf een schop onder de kont geven en leven. Voor dat laatste heb ik gekozen.
Toch vind ik dat knap dat je dat zelf hebt gedaan. Hier ook depressiviteit in de familie. Mijn moeder was depressief toen ze zwanger was van mij ook. Na een aantal heftige gebeurtenissen in mijn leven kwamen bij mij depressieve klachten. Na de geboorte van onze jongste een PND gekregen en daarna burnout. Maar ik kon dat niet meer alleen of met partner dus heb ik hulp gezocht. Ik word nu behandeld voor depressieve stoornis en burnout en het gaat steeds beter. Ik heb mezelf wel altijd gepushed om leuke dingen te blijven doen en zoeken. Ik ben van ver verhuisd en kende hier niemand maar heb nu inmiddels een leuke vriendin in deze buurt gevonden, mijn werk gaat goed en onderneem vanalles. Anders kom je er gewoon niet uit. En ook voor de kinderen! Want als ik niet gelukkig ben dan kan ik dat geluk ook niet doorgeven. Ik ben nu een veel leukere mama weer aan het worden.
Inderdaad. Maar niet alleen omdat TS zo rigide is in haar antwoorden, maar inmiddels beginnen de reacties een aanvallend karakter te krijgen. Ik denk dat inmiddels alles al gezegd is, jij niet? Herhaling heeft duidelijk niet het gewenste effect op de topicstarter, dus wat valt hier nog te winnen...?
hoe kan de bemiddeling dit na 1 gesprek al aangegeven ? en heeft de bemiddeling alleen met jou een gesprek gehad ? of ook met je schoon ouders ? bij ons was het ook uitzichtloos..... maar ze is nu toch echt hier om mijn 9e huwelijksdag te vieren en ze is afgelopen 6 jaar echt mijn rots geweest, zeg nooit nooit. hier vind ik dat je het weer meteen op jezelf betrekt, je mag gekwetst zijn, en zoveel mensen die eigenlijk allemaal het zelfde over je denken... en nee ze denken niet negatief over, maar ze zijn het wel allemaal eens over je negativiteit.... dat lijkt mij ook moeilijk als iedereen het eens was, het zou mij een te grote spiegel zijn die ook echt wel even pijn doet ja, maar dat maakt het niet minder waar.... mijn leven is geweldig, ik durf hardop te zeggen dat ik het voor elkaar heb, ik heb een man waar ik elf jaar mee samen ben, vandaag ben ik 9 jaar met hem getrouwd, wij hebben vier kinderen, 3 gezond 1 zorgenkindje, ik heb familie en schoonfamilie, wij kunnen elk jaar op vakantie, wij kunnen zo af en toe een weekendje weg, wij kunnen met regelmaat leuke dingen doen ( gewoon lekker simpel zoals speeltuin bos boerderij ) mijn man en ik kunnen lief en leed met elkaar delen, hebben geen geheimen voor elkaar, we lachen en huilen met elkaar in de liefde van mijn leven kreeg ik er een beste vriend voor het leven bij, hij is mijn maatje, hij masseert mij elke avond de voeten, en ik hem soms ook haha en we zijn nog steeds met regelmaat intiem, dit is mijn familie, dit is mijn leven en ik geniet er van, en dat is wat de buitenwereld ook ziet een leuke jonge vlotte meid die het allemaal voor elkaar heeft (lijkt te hebben ) maar wat niemand weet is wat ik daar zelf allemaal voor heb moeten doen ! bijons was het ook uitzichtloos..... maar ze is nu toch echt hier om mijn 9e huwelijksdag te vieren en ze is afgelopen 6 jaar echt mijn rots geweest, zeg nooit nooit. hier vind ik dat je het weer meteen op jezelf betrekt, je mag gekwetst zijn, en zoveel mensen die eigenlijk allemaal het zelfde over je denken... en nee ze denken niet negatief over, maar ze zijn het wel allemaal eens over je negativiteit.... dat lijkt mij ook moeilijk als iedereen het eens was, het zou mij een te grote spiegel zijn die ook echt wel even pijn doet ja, maar dat maakt het niet minder waar.... mijn leven is geweldig, ik durf hardop te zeggen dat ik het voor elkaar heb, ik heb een man waar ik elf jaar mee samen ben, vandaag ben ik 9 jaar met hem getrouwd, wij hebben vier kinderen, 3 gezond 1 zorgenkindje, ik heb familie en schoonfamilie, wij kunnen elk jaar op vakantie, wij kunnen zo af en toe een weekendje weg, wij kunnen met regelmaat leuke dingen doen ( gewoon lekker simpel zoals speeltuin bos boerderij ) mijn man en ik kunnen lief en leed met elkaar delen, hebben geen geheimen voor elkaar, we lachen en huilen met elkaar in de liefde van mijn leven kreeg ik er een beste vriend voor het leven bij, hij is mijn maatje, hij masseert mij elke avond de voeten, en ik hem soms ook haha en we zijn nog steeds met regelmaat intiem, dit is mijn familie, dit is mijn leven en ik geniet er van, en dat is wat de buitenwereld ook ziet een leuke jonge vlotte meid die het allemaal voor elkaar heeft (lijkt te hebben ) maar wat niemand weet is wat ik daar zelf allemaal voor heb moeten doen ! ik had hier een hele tekst staan over wat er allemaal gebeurd is, voor mijn gevoel best heftige dingen, dit heb ik nu aan laten passen omdat ik niet wil dat mensen 1+1 bij elkaar kunnen optellen en dan weten wie ik ben, mocht topicstarter willen dan wil ik haar rustig een pb doen, ik maak mijn eigen familie, ik heb met mijn gezin een eigen plek op de wereld en zolang wij gelukkig met elkaar zijn is het goed, ik heb anderen niet nodig om mijn eigen geluk te maken, willen anderen deelname hebben aan ons leven... heel graag ! iedereen is welkom, maar in the end hebben we alleen elkaar nodig en dat is voldoende, je kunt er in blijven hangen.... je kunt het ook omdenken, en dan even een heel simpel voorbeeldje wat hier niets mee te maken heeft, mijn zoon van 8 jaar, heeft nu net de 12 wedstrijden achter de rug, ze zijn vierde geworden van de 12, in het begin kenden ze elkaar niet, ze kenden elkaar kwaliteiten niet, elkaar karakter niet, maar moesten wel samen voetballen, iedereen voetbalde meer voor zichzelf dan samenspel, aan het eind van de rit baalden de meesten zichtbaar met hun vierde plek, 1 vroeg vind je het dan niet k*t dat we vierde zijn ? waarom roep jij geen boehhhhh ? en wat mijn zoon zei raakte me echt, hij zei ik baal ! ik had liever eerste geweest, maar we hebben wel goed gevoetbald, we hebben elkaar leren kennen en ik heb er heel veel nieuwe vriendjes bij waar ik elke zaterdag na het voetbal nog mee speel, we hebben leren samen te voetballen en over te spelen, we hebben geleerd te verdedigen en we hebben elkaar leren aan te voelen naar wie we moeten spelen en wanneer.... stiekem hebben we een beetje gewonnen toch ? nu kennen we elkaar en weten we wie waar goed in is... dat gebruiken we volgend seizoen zodat we dan hopelijk hoger staan, en dan denk ik..... ja jongen !! dat is omdenken .. je baalt .. en dat mag ook ! maar je ziet ook de positieve kant en je omarmt dat, en je maakt er een les van, die je de volgende keer wil toepassen om het beter te doen, dat maakte mij echt zo trots, zo jong, en toch zo wijs,
@Hippo89 diep respect voor jou. Om na zo'n traumatische jeugd en zoveel narigheid toch het zonnige te blijven zien en resoluut voor jezelf en je gezin en jullie geluk te kiezen. Echt, sommige mensen krijgen meer miserie toebedeeld in hun leven dan anderen. Dat is zo oneerlijk maar als ik dan zie hoe sommigen zich erdoorheen slaan.. respect.
Dus? Ga je de rest van je leven jaloers zijn op mensen die het volgens jou minder zwaar hebben? Wat een tijdverspilling.
@moontje2008 veel bewondering en respect voor jou. Lijkt me echt niet niks, zo'n diagnose krijgen en dan ook nog alle familieperikelen. Zo knap hoe je ermee omgaat!
Ach.. wij zijn allemaal toch een beetje gek denk ik dan maar al lig ik nu overprikkeld op bed, gelukkig springt mijn man daar goed op in en kan ik vandaag wat rust nemen.
@Nescio Dat is ook zo, nu is het natuurlijk niet zo dat mijn verhaal erger is als dat van een ander, voor een ander kan een moeder die alleen maar werkt al traumatisch zijn en dat is dan net zo erg ! Ik heb alleen ondervonden dat in de slachtofferrol kruipen dan niet werkt, dat zuigt zoveel energie, het is gebeurd .... Waarom energie stoppen in iets dat buiten mijn macht ligt ? Wat wel in mijn macht ligt is hoe ik de toekomst voor me zie en met wie ik dit voor me zie, en daar werk ik aan, samen met mijn gezin, een toekomst waarin we net zo gelukkig zijn als dat we nu zijn Natuurlijk is dat makkelijker gezegd dan gedaan, je moet je zelf namelijk een enorme spiegel voor houden dat het echt niet aan die ander ligt hoe je jou leven invuld en dat jijzelf echt de enige bent die er wat aan kan doen als je het anders zou willen
Dames beter stoppen we! De vorige keer eindigde dit topic ook zo. Iedereen probeerde binnen te komen en te helpen maar de reacties van cat waren een complete muur. Iedereen gefrustreerd en cat werd ook alsnog niet geholpen en bleef hetzelfde herhalen. Iedereen deelde ook toen heftige verhalen en geen een keer kwam daar een empathische reactie op. En de tips kwamen ook niet binnen. Je doet het alleen goed als je zegt: wat een zwaar leven heb je! Nou dat vinden we ook met zijn allen cat maar we proberen je daarnaast constructief te helpen met handvatten en tips! Bijv zeggen dat je dingen moet gaan doen die je wel positieve energie gaan brengen is geen aanval op je persoonlijkheid maar als tip om je te helpen. Alleen zeggen tegen je dat je leven zo zwaar is gaat je niet helpen. Wat heb je daaraan dan? Nou ok dan is dat zo. En nu? Wordt het er beter van? Denk het niet. Ik wens je al het geluk voor de toekomst!