Gefrustreerd

Hahaha ik had donderdag zo'n dag! Ik kon wel janken aan het einde van de middag en man is hier ook weg tot en met morgenavond.. gelukkig gisteren en vandaag weer m'n kind terug ipv een terrorist in huis!

 

Gewoon een dikke knuffel!

 

Dat is Kwalitatief Uitermate Teleurstellend (afgekort....)
Heb je een leuk boek?


Hier van die dagen dat ik het gevoel heb dat er niets uit mijn handen komt, er nog 4 wasmanden schone was op mij wachten terwijl ik ondertussen van hot naar her ren en nog tussendoor alles visualiseer voor mijn zoon. En tussen door duidelijk communicerend antwoord geef op hem, kort en krachtig, en dan aangekeken worden alsof ik als een idioot communiceer. (Het komt minder liefdevol over, maar doe het juist uit liefde en begrip.)

 

Voor 140 euro opgelicht bij de 'brommerreparateur'. Zogenaamd van alles gerepareerd en een beurt gehad, maar na 5 minuten rijden stond hij alweer stil met slappe banden. En eenmaal de brommer weer helemaal terug naar de winkel geduwd was de zaak dicht. Om 16:15 's middags... En de eigenaar neemt zijn mobiel niet op. GGGRGRGGRGRRRR

 

Oh ja, ik doe mee! Ik was vandaag bijna geneigd mijn vriendin op marktplaats te zetten.

Ik was vandaag druk aan de studie en zij met van alles en nog wat. Nou vond ik het al vervelend dat ik zo vaak gestoord werd tijdens het studeren, maar elke keer als ze wat vroeg en ik gaf antwoord sprak ze het tegen. Vraag dan niks!

 

Ahhh wat een rot momenten allemaal! Succes!

Hier ook even een paar rot dagen.. heel moe, studie ging amper, op werk veel drama's, dochter kon niet luisteren en ben ik vandaag ook nog ongesteld geworden terwijl ik deze maand me erg positief erover voelde! Bah Bah Bah!

 

Ik volg de cursus van geef me de vijf. Althans de basis cursus (geef me de 5 helpt je op weg) heb ik vorig jaar gedaan en nu ben ik bezig met Conflict met Cass voorkomen.
Het boek heb ik gelezen en ben nu nog bezig met auti-communictie.

Ik vind het een enorm fijne en duidelijke methode

(Mocht je vragen erover hebben, pb staat open)

 

Oh herkenbaar! Ik had gisteren zo'n dag... Heb een tweeling van 10 maanden die een hele week ziek en niet fit zijn geweest. Dat is echt niet tof, twee zieke kindjes die om je nabijheid en zorg vragen.
Nu kan er sinds een week ook één staan. Maar niet terug zitten. De ander hoest heel erg. Dus iedere keer hoest de één de ander wakker en die gaat dan weer 15 keer staan en mekkeren dat ze terug wil liggen dus ik loop me suf. Tggg.

 

Ow, hier ook een rampenplan: man ligt al 2 weken op bed met jicht en kan helemaal niets en laat zich dus bedienen. Vind het ook lastig de scheidslijn te vinden tussen echt niets kunnen of niets kunnen omdat hij een man is die ziek is...
Loop me dus al 2 weken de benen uit het lijf, ondanks al mijn eigen lichamelijke klachten. Zijn allevier sinds Nieuwjaarsdag onafgebroken om de beurt ziek. Op de dag dat dochter weer naar school ging na de ziekte van Pfeiffer bleef man dus thuis. Huishouden is een ravage, keuken vol afwas, overal kruimels op de vloer, zo ongeveer alle kleding en textiel die we hebben liggen in grote hopen op de slaapkamer. Kan het bed niet verschonen omdat meneer niet opstaat, molton is helemaal verschoven aan mijn kant maar kan ik ook niet terug trekken met zijn gewicht er op. Klein iets maar erger me er wild aan. Wil mijn bed terug zodat ik overdag ook even ongestoord een half uurtje kan gaan liggen als de jongste in bed ligt. Tussendoor 2 kinderen van 2 en 10, jongste een lastige fase, oudste veel activiteiten momenteel. Jongste is echt vervelend, heeft er gisteren voor gezorgd dat ik het allereerste gitaaroptreden vd oudste heb gemist (was even naar de hal gelopen met hem omdat hij luidkeels de verlichting becommentarieerde en dochter durfde uit zenuwen niet te vragen of ze mij mocht roepen toen ze aan de beurt was)
Vandaag zouden we op een rommelmarkt gaan staan, dus ik 2 fietsen ramvol gestouwd, verkopen we bijna niets! Weinig klanten en steeds regenbuien. Kon ik alles weer mee terug slepen en op een veel te zwaar beladen fiets (inclusief zoon en buggy) weer naar huis klungelen. Dochter bleef gelukkig nog even bij de dag van de bouw en heeft zich daar nog een uurtje vermaakt en wat leuke dingen gemaakt en daarna weer zelf naar huis gekomen. Wel fijn als ze dan al wat zelfstandiger zijn. Zoon wilde natuurlijk niet slapen daarna, dus mij werd het even allemaal te veel tijdens het koken....Ben even flink uitgebarsten naar alles en iedereen, maar dat hielp ook niet veel

 

Grrr, de achterburen geven een feestje. In de tuin. Leuk voor ze, maar ik lig nu wakker. Roosters en ramen dicht verder, maar uiteraard klinkt het nog steeds alsof ze hier bij mij in de slaapkamer staan te balken met ze allen. Dat ze maar snel stoppen en gewoon naar huis gaan.

 

Vervelend zeg!

Frustratie is in mijn geval een groot woord. Maar ik vind het zo ontzettend vermoeiend om de boel thuis op te frissen (klussen ed) met 2 jonge kindjes. Alles gaat met een slakkentempo en de kindjes vinden het natuurlijk ook niet leuk om minder vrijheid en aandacht te krijgen als de muren in de verf gezet worden. Daarbij verkopen de spullen die ik op mp zet niet zo in deze regio en ik heb geen zin om tussendoor oa dvd's en cd's waar ik 50 cent voor vang naar het postkantoor te brengen. Even niet kunnen klussen als er iemand zou komen om iets te halen en vervolgens niet komen opdagen of rare reacties op mp omdat ik iets niet ga verzenden....